maandag 30 april 2012

1 Mei; Onze dag!

De 1 mei heeft veel gezichten, van massademonstraties tot het rond delen van rode rozen of tulpen. Van rellen tot solidariteitsstakingen. Over de jaren hebben de autoriteiten veel gedaan om van de 1 Mei af te komen. Dit is nooit helemaal gelukt. Soms leek de traditie gestorven, om dan weer op te leven. ! Mei 2012 word gevierd te midden van een reusachtige crisis. Een crisis die de heersende klasse, zoals altijd, wil afwentelen op de werkende bevolking. Reden te meer dus om ook dit jaar weer de 1 mei als strijddag te zien. Een dag om op straat te laten zien waar je voor staat.

Voor de Tweede Wereld Oorlog hingen Socialisten en Communisten op 1 mei de Rode Vlag uit. Soms waren de vlaggen met bloemen versierd. Een prachtige traditie die we helaas nog maar weinig zien. Maar nog belangrijker is de kerngedachte van 1 Mei: de bevrijding van de werkende bevolking en de afschaffing van uitbuiting en onderdrukking. Hoe staat het daar intussen mee? Door strijdt is veel bereikt over de jaren en omdat de heersers angst hadden voor de Sovjet Unie kregen de arbeiders en wat beter leven.
Nu is de Sovjet unie als weer 20 jaar weg en veel verworvenheden zijn verloren gegaan of zelfs opgegeven. De huidige crisis maakt dat dit nu in versneld tempo gaat. Strijdorganisaties om hier een dam tegen op te werpen zijn er veel te weinig. Toch zal er een duidelijke streep getrokken moeten worden als we niet willen dat de toenemende armoede nog verder om zich heen grijpt. 1 Mei is de dag bij uitstek om deze strijd weer op te pakken. Gelukkig zien we dat er weer meer 1 Mei demonstraties worden georganiseerd, Het is allemaal nog klein, maar wel duidelijk  aanwezig. Het moet weer traditie worden dat de straten van ons zijn op deze dag.

1 mei moet weer het centrale punt worden voor verzet tegen de verslechteringen en de afbraak. 1 mei is geen nostalgie of museumstuk, maar een levend stuk verzet tegen de aanvallen op de levens van iedereen die niet tot de rijke bovenlaag behoort. Maak dus gebruik van onze dag om te laten zien dat we er nog steeds zijn en dat we het niet meer pikken. We hebben de kracht, we moeten alleen weer leren om die kracht te gebruiken. Niet alleen op 1 Mei, maar iedere dag. We hebben niet te verliezen, maar een wereld te winnen.

zondag 29 april 2012

Bruin 1 gevallen vervolg

Het duurde maar twee dagen en er was een nieuwe onofficiële coalitie geboren, de Kunduz coalitie. Deze coalitie heeft maar een doel; zo snel mogelijk zo veel mogelijk verslechteringen doorvoeren om de Nederlandse en Brusselse kapitalisten ten dienste te zijn. Het onzalige clubje dat dit alles heeft bedacht is nu al dagen bezig om zichzelf te feliciteren en op de schouders te kloppen. Een misselijkmakende vertoning waar een aantal kiezers ook nog in lijken te trappen. Maar dat zal maar van korte duur zijn. Als eenmaal echt duidelijk word waar de Kunduz coalitie voor staat zullen ze de rekening gepresenteerd krijgen. 

Een paar positieve dingen zijn er wel; de PvdA is er buiten gebleven en de SP ook. Op deze partijen had de 3% gekte geen invloed. Verder is de verradersrol van Groen Links niet echt duidelijk geworden. Het woord links mag echt uit de naam, want anders dreigt er een boete van de instelling die normaal gesproken reclameboodschappen controleert op misleiding. Groen Links kan het best maar zo snel mogelijk fuseren met D’66 want op zichzelf heeft de partij geen bestaansrecht meer.

Een ander positief punt is dat het FNV het akkoord volledige heeft afgekeurd. Vooral het punt over de pensioenen heeft kwaad bloed gezet en de vakcentrale zegt zich niet langer gebonden te voelen aan het omstreden pensioen akkoord.

Er gaat dus nog veel strijd komen, inclusief de verkiezingsstrijd die op 12 september in het stemhokje zal eindigen. De Kunduz coalitie mag nog even bezig zijn met wederzijdse felicitaties. De realiteit zal dit alles snel inhalen en dan is een koude douche verzekerd.

woensdag 25 april 2012

Bruin 1 gevallen

Zeven weken duurde het toneelstuk in het Catshuis. Op zaterdag 21 april ging dan toch eindelijk de stekker eruit, en kwam er een einde aan het meest reactionaire kabinet dat Nederland sinds de Tweede Wereld Oorlog heeft gezien. Dat was zeker reden tot een feestje. Maar hoe kon het gebeuren dat zoveel “inspanning” uiteindelijk tot niets kwam? Laten we niet de fout maken door te denken dat het overleg afknapte omdat een van de partners tegen al te grote bezuinigingen is. Alle drie, CDA, VVD en PVV, willen de kosten van de crisis, die door het kapitalisme zelf is veroorzaakt, op de werkende mensen afwentelen. De tegenstellingen zitten meer in hoe het moet gebeuren en hebben ook wat theatraals. Wilders is nu hard bezig om zichzelf op te werpen als de held van de werkende bevolking. Hij heeft immers Nee gezegd, ook al was het op het laatste moment. Waar hij natuurlijk niet over spreekt is dat hij nog steeds medeverantwoordelijk is voor het wanbeleid van Bruin 1 dat we sinds 2010 hebben moeten meemaken.

Zijn methode is de gebruikelijke tactiek van populisten en fascisten; zogenaamd zetten ze zich af tegen het systeem, terwijl ze zelf het meeste brute onderdeel van het systeem vormen. In feite kunnen de werkende mensen Wilders geen moer schelen. Hij zoekt alleen stemvee. Dat moet goed begrepen worden om niet in dezelfde valkuil te trappen. In wezen is er geen enkel verschil tussen de voormalige partners die Bruin 1 vormden en elkaar nu naar de keel lijken te vliegen. Ze vertegenwoordigen allemaal de belangen van de heersende klasse. Niet meer en ook niet minder. De rest is allemaal leugens en kiezersbedrog.
Het zou zelfs kunnen dat de flop van het Catshuis onderdeel is van plannen om een nog rechtser kabinet te vormen. Dat zou dan een kabinet van VVD en PVV worden, en zo’n kabinet zou hakken met de botte bijl tot een kunstvorm verheffen. Dit is op dit moment alleen mogelijk als de kiezers mee spelen, het is dus zaak om waakzaam te zijn en er alles aan te doen om een extreem rechtse meerderheid te voorkomen. We zullen de komende tijd worden overspoelt met waarschuwingen over wat er zich voor rampen zullen voltrekken als Nederland het begrotingstekort niet zal terugbrengen. De schaduw van Brussel hangt nu al permanent boven Den Haag.

Het gevaar is dat ook de oppositiepartijen zich hier door laten meeslepen. Nu al hoor je geluiden over hoe verantwoordelijk iedereen zich wil opstellen. Hoe groot de zorgen om het landsbelang zijn. Maar over welke belangen praten we dan. Zeker niet de belangen van de gewone mensen. Het gaat natuurlijk om de belangen van de bankiers, de industriëlen, de speculanten en de criminelen en oplichters die de aandelenbeurzen bevolken. Zij hebben de crisis gemaakt, en zullen dat altijd weer doen. En altijd weer zal de rekening bij de werkende bevolking worden neergelegd. En precies dat is onacceptabel. Het gaat er niet om of het de schuld is van Brussel of Den Haag. De ene uitbuiter is precies hetzelfde als de andere uitbuiter. De Nederlandse kapitalist is geen haar beter dan zijn tegenhanger waar ook ter wereld. En laat niemand beweren dat Nederland zelf voor de Euroregels heeft gekozen. De Eurowaanzin werd besloten door de elite, de bevolking is nooit iets gevraagd.
Als de linkse oppositie werkelijk een ander Nederland wil, zal men de kant van de werkende bevolking moeten kiezen en niet de kant van de bankiers en de monopoliekapitalisten. De partijen zullen moeten luisteren naar de stemmen van de eigen achterban, en niet naar de stemmen uit Brussel of Washington. En wat nog belangrijker is, er zal een links eenheidsfront moeten ontstaan, niet alleen tegen een mogelijk Bruin 2, maar ook tegen de druk uit Brussel en van de topkapitalisten van het IMF. Laten we niet vergeten dat regeringen in Griekenland en Italië zijn afgezet en vervangen door technocraten die de politiek van de Eurowaanzin tot op de letter uitvoeren. Denk maar niet dat het deze heren en dames iets doet dat hele landen hierdoor in de armoede worden gestort. Integendeel, ze zien armoede, werkloosheid en uitbuiterij als een vast onderdeel van hun instrumentarium.

Ook hier kan zo’n situatie zich aandienen, en de huidige oppositie moet bereid zijn zich tegen dit soort dictaten te verzetten. Maar niet alleen de oppositie. Ook de werkende bevolking moet zich duidelijk uitspreken tegen verdere verslechteringen en bezuinigingen. Hierin hebben ondermeer de vakbonden een rol te spelen. De strijd van de komende maanden zal meer zijn dan alleen maar een verkiezingsstrijd. Het zal gaan om de toekomst van de huidige en toekomstige generaties. Als er meer geld moet komen, haal het dan waar het zit. Onteigen de Oranjes die net weer een miljoenen huis in Griekenland hebben gekocht van onze belastingcenten. Terwijl de Grieken niet te eten hebben leeft de Nederlandse elite in het zelfde land in luxe. Leg beslag op de bonussen van de topkapitalisten en pak de speculanten en belastingontduikers aan. En voor de villabelasting is dit precies het juiste moment. Kortom, er is geld zat te halen.
Natuurlijk zal een echte linkse politiek tot reacties leiden. Daarom is het zo belangrijk om een eenheid te vormen tegen het rechtse gevaar. De dagen van gezellige onderonsjes op het Binnenhof zijn voorbij. De intussen afgewezen plannen van Bruin 1 bewijzen dit. De klassenstrijd is nu actueler dan ooit.    

zondag 22 april 2012

Georganiseerde religie: machtsmisbruik en corruptie


In het begin van de vorige eeuw was de strijd tegen de kerken en hun politieke uitwassen een vast onderdeel van het programma van de links revolutionaire beweging. Dit was overigens een strijd die van twee kanten kwam, want ook de kerken waren agressieve tegenstanders van het socialisme. Volgens het programma van de revolutionaire beweging moesten de mensen vrij kunnen leven zonder druk en dwingelandij van oerconservatieve bolwerken zoals de kerken. Diezelfde kerken waren overigens in veel gevallen ook spreekbuizen van de heersende klasse. Om de mensen te bevrijden moest de macht van de priesters en de dominees gebroken worden.

Door de leegloop van de kerken, die al vele jaren aan de gang is, was dit alles nauwelijks nog een thema. Maar tijden veranderen en situaties ook. Dan kan het gebeuren dat oude discussiepunten plotseling, of sluipend, weer actueel worden. Met de religie is dit nu het geval. In Nederland hebben de christelijke kerken nauwelijks meer iets te zeggen. Ze mogen al blij zijn als ze het hoofd boven water kunnen houden. Men kan nog wat krabbelen in de marges, maar daar houdt het dan ook op. Toch hebben zulke intussen kleine stromingen, hier en daar nog wel wat te melden. Door het afbrokkelen van het kabinet Rutte staat plotseling de christen fundamentalistische SGP in het centrum van de belangstelling. Hierdoor ontstaat het gevaar dat een kleine minderheid delen van haar agenda, waar niemand op zit te wachten, door de achterdeur kan doordrukken. Dit alleen om Bruin 1 aan een meerderheid te helpen. Dat is een zorgelijke situatie, want de visie van de SGP is gericht op een benauwde kneuterige maatschappij die bol staat van schijnheiligheid.

Maar er is meer; delen van de linkse beweging voelen zich geroepen om de islam te verdedigen en vergoelijken. Iets anders zeggen, zo gaat de redenatie, zou als discriminatie kunnen worden uitgelegd. Dan beland je al snel in een kamp als dat van Wilders. Maar als we terug gaan naar de basis zien we dat binnen de islam dezelfde onderdrukkingsmechanismen functioneren die we bij andere religies altijd hebben bestreden of afgekeurd. Het achterstellen van vrouwen, het veroordelen van homoseksualiteit en opleggen van onderdrukkende regels ondermeer door verstikkende sociale controle. Daar komt nog bij dat de islam en haar instituties zich altijd vijandige heeft opgesteld tegen linkse progressieve bewegingen. Kortom; er is eigenlijk geen enkel verschil. Waarom dan deze dubbele houding? Als een priester, een dominee of een rabbijn over de schreef gaat breekt de hel los. Maar als een imam hetzelfde doet word er de andere kant opgekeken, omdat stelling nemen misschien discriminatie zou kunnen zijn.

Een deel van het probleem is dat niemand de racisten en de fascisten in de kaart wil spelen. Wat op zich juist is. Maar wegkijken en het allemaal laten gebeuren is zeker niet het antwoord, en kan uiteindelijk dodelijk gevaarlijk zijn. Om niet in deze val te trappen moeten we realistisch naar de dingen kijken. Op dit moment, en in de vele jaren die achter ons liggen, zijn er meer moorden gepleegd, meer oorlogen uitgevochten en meer mensen omgekomen uit naam van religie dan uit welke andere overtuiging dan ook. Nog steeds word religie door de heersende klasse overal ter wereld gebruikt om de volkeren te verdelen en tegen elkaar op te zetten. Nog steeds maken de instituties en instellingen van de georganiseerde religies misbruik van hun macht en invloed, en worden ook zelf weer gebruikt.

Voorbeelden zijn er meer dan genoeg: jarenlang hebben de Verenigde Staten fundamentalistische organisaties als de Taliban en Al Qaeda opgebouwd en bewapend. Eerst als wapen tegen de Sovjet Unie en gelijktijdig als reservevijand mocht in de wereld ooit de vrede uitbreken. Toen dit inderdaad min of meer gebeurde in de jaren 90 werden de wapens omgedraaid en de reservevijand in stelling gebracht. Dat was het begin van de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme. De wapenindustrie moest immers blijven draaien en daar is een vijand voor nodig. De zelf opgebouwde vijand kwam nu dus prima van pas. Gelijktijdig maakte christen fundamentalisten in de VS gebruik van hun posities om een conservatieve agenda door de drukken. Ook elders zien we dat beeld. Bijvoorbeeld, in Turkije is de islamitische Gulen beweging, die streeft naar wereldmacht, oppermachtig en gelijktijdig levensgevaarlijk. De wortels van de Gulen beweging liggen deels in de VS. Zo sluit de cirkel zich. In Israel bedreigd een ultra orthodoxe minderheid de rechten van vrouwen en indirect de gehele staat. Veel mensen zien dit als alarmerend, maar er word weinig aan gedaan 

Net als aan het begin van de vorige eeuw staat de georganiseerde religie de bevrijding van de volkeren in de weg. Het is aan de linkse revolutionaire beweging om dit te benoemen en te bestrijden. De achtergrond van de verschillende religieuze stromingen is daarbij niet van belang. Voor alle duidelijkheid; ieder mens heeft het recht om te geloven wat hij of zij wil. Dat is een fundamenteel recht en onderdeel van de menselijke vrijheid. Hetzelfde geldt voor het recht om niet te geloven. Maar we moeten niet uit het oog verliezen dat de georganiseerde religie, met al haar zijtakken en organisaties, onderdeel is van de onderdrukkende structuren van de heersende klasse wereldwijd. Hierover mogen we niet zwijgen en zeker niets vergoelijken. Het is onze plicht om deze structuren te bestrijden altijd en overal. In een vrije wereld hebben zij geen plaats omdat ze de vrije ontwikkeling en ontplooiing van de mens blokkeren. Een situatie die urgent om actie vraagt. 

donderdag 19 april 2012

Tijd voor burgerlijke ongehoorzaamheid

Iedereen die af en toe door het land reist per openbaar vervoer en een open oor heeft kan het horen. De muziek van de onvrede die speelt in de gesprekken overal om ons heen. Onvrede over de economie, het werk, de geprivatiseerde publieke diensten, de zorg enzovoort. De klachten en zorgen die ooit druppelsgewijs hoorbaar waren zijn nu een symfonie geworden waar niemand meer om heen kan. Onvrede, boosheid, teleurstelling. We komen het overal tegen. Nu er nog meer bezuinigingen staan op de agenda van Bruin 1, ook wel bekend als het kabinet Rutte, zullen de zorgen alleen maar toenemen, en de wanhoop ook.

Terechte zorgen en terechte wanhoop, want het gaat niet over kleinigheden. Mensen verliezen hun baan of hun huis, en steeds vaker beiden. Veel mensen verliezen op deze manier hun leven, soms letterlijk soms figuurlijk. Zo ver gaat het intussen al. Toch ontbreekt er iets in die vloedgolf van zorgen en klachten. De onvrede is er en de boosheid ook. Toch lijkt het als of veel mensen denken dat het om een natuurverschijnsel gaat. Dat het om een ramp gaat die gewoon komt en misschien ook weer weg gaat. Bijna niemand schijnt in te zien dat het systeem verantwoordelijk is voor de grote problemen die nu aan de orde zijn. Er zijn keuzes gemaakt door de elite, niet alleen in Nederland, maar in heel Europa, waar voor we nu de prijs betalen. Wat veel mensen niet begrijpen is dat andere keuzes mogelijk geweest waren, en nog steeds zijn.

Het kapitalistische systeem, dat constant een cyclus doorloopt waar crisis en oorlog onderdelen van zijn, zorgt er altijd voor dat de rekening van de foute keuzes bij de werkende bevolking word neergelegd. Dit is geen natuurverschijnsel, maar een voorspelbare en te voorkomen situatie. Het kapitalisme, dat zich presenteert als de enige optie tot in alle eeuwigheid, is niet het eerste systeem en zal ook niet het laatste zijn. Er zijn andere systemen geweest en die zullen ook in de toekomst weer ontstaan. Dat leert ons de geschiedenis en de wetenschap. Er is altijd een alternatief. Het zijn de heersers die ons willen doen geloven dat dit niet het geval is. Dat is in hun belang en ook een zaak van hun levensvatbaarheid. Maar het is een leugen en dat weten ze zelf ook. Ze proberen alleen tijd te winnen om hun misdadige agenda verder te kunnen uitvoeren.

Waar het op dit moment om gaat is dat we de onvrede kunnen ombuigen tot eerst een geloof in en daarna een strijd voor een alternatief. Een andere manier van leven die we alleen vinden in het socialisme. Op dit moment houden de heersers, met hun banken en instellingen, ons leven in hun greep. Maar dat kan alleen omdat wij dit toe staan. Wij laten het gebeuren omdat we niet geloven dat we het lot in eigen hand kunnen nemen en andere keuzes maken. Toch zal dit moeten gebeuren als we niet de volledige ondergang over ons zelf willen afroepen. Het systeem heeft deze crisis veroorzaakt door alle grenzen van het toelaatbare te overschrijden. Dat zullen ze steeds opnieuw doen tot wij een duidelijke lijn trekken en massaal in verzet komen.

Het eerste wapen wat we in strijd kunnen brengen is burgerlijke ongehoorzaamheid. Dit als voorbode voor een massabeweging die korte metten zal maken met de dieven en oplichters die beweren nu onze overheid te zijn. Er zijn nu al een aantal maatregelen van de overheid waar we ons tegen kunnen verzetten, en er zullen er zeker nog meer volgen. Neem de eigen bijdrage van 200 euro in de GGZ (Geestelijke Gezondheids Zorg). Deze maatregel, die een toch zwakke groep in de samenleving treft, is asociaal en verwerpelijk. Want de uitkomst er van is nu al duidelijk; veel mensen zullen de GGZ gaan mijden omdat ze niet kunnen betalen. Op termijn betekent dit meer verwarde mensen op straat. Als we bedenken dat de politie intussen steeds vaker op verwarde mensen schiet, waarbij al een aantal doden zijn gevallen, is het helder welke kant het op gaat.

Reden dus voor verzet. Een psychiater, Dr Groen, heeft cliënten opgeroepen om betaling van de 200 euro zo lang mogelijk uit te stellen. Hij heeft een 4-stappen plan ontwikkeld dat het de zorgverzekeraars moeilijk maakt, maar boetes voorkomt, Zie: http://www.psy.nl/meer-nieuws/nieuwsbericht/article/wacht-zo-lang-mogelijk-met-betalen-eigen-bijdrage/ Het doel is om de uitvoering van de maatregel zo lang mogelijk op te houden en extra bureaucratie voor de verzekeraars te creëren. Een prima aanpak die ook op andere terreinen kan worden gebruikt. Later, als de tegenbeweging aan kracht heeft gewonnen kunnen we overgaan naar een algehele boycot.

We moeten weer leren dat we niet alles hoeven te pikken, en dat burgerlijke ongehoorzaamheid een recht is. Het verzet is nu nog versplinterd, maar gaandeweg zal de tegenstand gebundeld worden. Er is altijd een alternatief en altijd een manier om verzet te bieden. Neem het lot in eigen hand, en laat je niet intimideren!!

Organiseer en sla terug!!