Voor de Tweede Wereld Oorlog hingen Socialisten en
Communisten op 1 mei de Rode Vlag uit. Soms waren de vlaggen met bloemen
versierd. Een prachtige traditie die we helaas nog maar weinig zien. Maar nog belangrijker
is de kerngedachte van 1 Mei: de bevrijding van de werkende bevolking en de
afschaffing van uitbuiting en onderdrukking. Hoe staat het daar intussen mee? Door
strijdt is veel bereikt over de jaren en omdat de heersers angst hadden voor de
Sovjet Unie kregen de arbeiders en wat beter leven.
Nu is de Sovjet unie als weer 20 jaar weg en veel
verworvenheden zijn verloren gegaan of zelfs opgegeven. De huidige crisis maakt
dat dit nu in versneld tempo gaat. Strijdorganisaties om hier een dam tegen op
te werpen zijn er veel te weinig. Toch zal er een duidelijke streep getrokken
moeten worden als we niet willen dat de toenemende armoede nog verder om zich
heen grijpt. 1 Mei is de dag bij uitstek om deze strijd weer op te pakken. Gelukkig
zien we dat er weer meer 1 Mei demonstraties worden georganiseerd, Het is
allemaal nog klein, maar wel duidelijk aanwezig. Het moet weer traditie worden dat de
straten van ons zijn op deze dag.
1 mei moet weer het centrale punt worden voor verzet
tegen de verslechteringen en de afbraak. 1 mei is geen nostalgie of museumstuk,
maar een levend stuk verzet tegen de aanvallen op de levens van iedereen die
niet tot de rijke bovenlaag behoort. Maak dus gebruik van onze dag om te laten
zien dat we er nog steeds zijn en dat we het niet meer pikken. We hebben de
kracht, we moeten alleen weer leren om die kracht te gebruiken. Niet alleen op
1 Mei, maar iedere dag. We hebben niet te verliezen, maar een wereld te winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten