In het begin van de vorige eeuw was de strijd tegen de kerken en hun
politieke uitwassen een vast onderdeel van het programma van de links
revolutionaire beweging. Dit was overigens een strijd die van twee kanten kwam,
want ook de kerken waren agressieve tegenstanders van het socialisme. Volgens
het programma van de revolutionaire beweging moesten de mensen vrij kunnen
leven zonder druk en dwingelandij van oerconservatieve bolwerken zoals de
kerken. Diezelfde kerken waren overigens in veel gevallen ook spreekbuizen van
de heersende klasse. Om de mensen te bevrijden moest de macht van de priesters
en de dominees gebroken worden.
Door de leegloop van de kerken, die al vele jaren aan de gang is, was dit
alles nauwelijks nog een thema. Maar tijden veranderen en situaties ook. Dan
kan het gebeuren dat oude discussiepunten plotseling, of sluipend, weer actueel
worden. Met de religie is dit nu het geval. In Nederland hebben de christelijke
kerken nauwelijks meer iets te zeggen. Ze mogen al blij zijn als ze het hoofd
boven water kunnen houden. Men kan nog wat krabbelen in de marges, maar daar
houdt het dan ook op. Toch hebben zulke intussen kleine stromingen, hier en
daar nog wel wat te melden. Door het afbrokkelen van het kabinet Rutte staat
plotseling de christen fundamentalistische SGP in het centrum van de
belangstelling. Hierdoor ontstaat het gevaar dat een kleine minderheid delen
van haar agenda, waar niemand op zit te wachten, door de achterdeur kan
doordrukken. Dit alleen om Bruin 1 aan een meerderheid te helpen. Dat is een
zorgelijke situatie, want de visie van de SGP is gericht op een benauwde
kneuterige maatschappij die bol staat van schijnheiligheid.
Maar er is meer; delen van de linkse beweging voelen zich geroepen om de
islam te verdedigen en vergoelijken. Iets anders zeggen, zo gaat de redenatie,
zou als discriminatie kunnen worden uitgelegd. Dan beland je al snel in een
kamp als dat van Wilders. Maar als we terug gaan naar de basis zien we dat
binnen de islam dezelfde onderdrukkingsmechanismen functioneren die we bij
andere religies altijd hebben bestreden of afgekeurd. Het achterstellen van
vrouwen, het veroordelen van homoseksualiteit en opleggen van onderdrukkende
regels ondermeer door verstikkende sociale controle. Daar komt nog bij dat de
islam en haar instituties zich altijd vijandige heeft opgesteld tegen linkse
progressieve bewegingen. Kortom; er is eigenlijk geen enkel verschil. Waarom
dan deze dubbele houding? Als een priester, een dominee of een rabbijn over de
schreef gaat breekt de hel los. Maar als een imam hetzelfde doet word er de
andere kant opgekeken, omdat stelling nemen misschien discriminatie zou kunnen
zijn.
Een deel van het probleem is dat niemand de racisten en de fascisten in
de kaart wil spelen. Wat op zich juist is. Maar wegkijken en het allemaal laten
gebeuren is zeker niet het antwoord, en kan uiteindelijk dodelijk gevaarlijk
zijn. Om niet in deze val te trappen moeten we realistisch naar de dingen
kijken. Op dit moment, en in de vele jaren die achter ons liggen, zijn er meer
moorden gepleegd, meer oorlogen uitgevochten en meer mensen omgekomen uit naam
van religie dan uit welke andere overtuiging dan ook. Nog steeds word religie
door de heersende klasse overal ter wereld gebruikt om de volkeren te verdelen
en tegen elkaar op te zetten. Nog steeds maken de instituties en instellingen
van de georganiseerde religies misbruik van hun macht en invloed, en worden ook
zelf weer gebruikt.
Voorbeelden zijn er meer dan genoeg: jarenlang hebben de Verenigde Staten
fundamentalistische organisaties als de Taliban en Al Qaeda opgebouwd en
bewapend. Eerst als wapen tegen de Sovjet Unie en gelijktijdig als
reservevijand mocht in de wereld ooit de vrede uitbreken. Toen dit inderdaad
min of meer gebeurde in de jaren 90 werden de wapens omgedraaid en de
reservevijand in stelling gebracht. Dat was het begin van de zogenaamde oorlog
tegen het terrorisme. De wapenindustrie moest immers blijven draaien en daar is
een vijand voor nodig. De zelf opgebouwde vijand kwam nu dus prima van pas.
Gelijktijdig maakte christen fundamentalisten in de VS gebruik van hun posities
om een conservatieve agenda door de drukken. Ook elders zien we dat beeld.
Bijvoorbeeld, in Turkije is de islamitische Gulen beweging, die streeft naar
wereldmacht, oppermachtig en gelijktijdig levensgevaarlijk. De wortels van de
Gulen beweging liggen deels in de VS. Zo sluit de cirkel zich. In Israel
bedreigd een ultra orthodoxe minderheid de rechten van vrouwen en indirect de
gehele staat. Veel mensen zien dit als alarmerend, maar er word weinig aan
gedaan
Net als aan het begin van de vorige eeuw staat de georganiseerde religie
de bevrijding van de volkeren in de weg. Het is aan de linkse revolutionaire
beweging om dit te benoemen en te bestrijden. De achtergrond van de
verschillende religieuze stromingen is daarbij niet van belang. Voor alle
duidelijkheid; ieder mens heeft het recht om te geloven wat hij of zij wil. Dat
is een fundamenteel recht en onderdeel van de menselijke vrijheid. Hetzelfde
geldt voor het recht om niet te geloven. Maar we moeten niet uit het oog
verliezen dat de georganiseerde religie, met al haar zijtakken en organisaties,
onderdeel is van de onderdrukkende structuren van de heersende klasse
wereldwijd. Hierover mogen we niet zwijgen en zeker niets vergoelijken. Het is
onze plicht om deze structuren te bestrijden altijd en overal. In een vrije
wereld hebben zij geen plaats omdat ze de vrije ontwikkeling en ontplooiing van
de mens blokkeren. Een situatie die urgent om actie vraagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten