donderdag 19 april 2012

Tijd voor burgerlijke ongehoorzaamheid

Iedereen die af en toe door het land reist per openbaar vervoer en een open oor heeft kan het horen. De muziek van de onvrede die speelt in de gesprekken overal om ons heen. Onvrede over de economie, het werk, de geprivatiseerde publieke diensten, de zorg enzovoort. De klachten en zorgen die ooit druppelsgewijs hoorbaar waren zijn nu een symfonie geworden waar niemand meer om heen kan. Onvrede, boosheid, teleurstelling. We komen het overal tegen. Nu er nog meer bezuinigingen staan op de agenda van Bruin 1, ook wel bekend als het kabinet Rutte, zullen de zorgen alleen maar toenemen, en de wanhoop ook.

Terechte zorgen en terechte wanhoop, want het gaat niet over kleinigheden. Mensen verliezen hun baan of hun huis, en steeds vaker beiden. Veel mensen verliezen op deze manier hun leven, soms letterlijk soms figuurlijk. Zo ver gaat het intussen al. Toch ontbreekt er iets in die vloedgolf van zorgen en klachten. De onvrede is er en de boosheid ook. Toch lijkt het als of veel mensen denken dat het om een natuurverschijnsel gaat. Dat het om een ramp gaat die gewoon komt en misschien ook weer weg gaat. Bijna niemand schijnt in te zien dat het systeem verantwoordelijk is voor de grote problemen die nu aan de orde zijn. Er zijn keuzes gemaakt door de elite, niet alleen in Nederland, maar in heel Europa, waar voor we nu de prijs betalen. Wat veel mensen niet begrijpen is dat andere keuzes mogelijk geweest waren, en nog steeds zijn.

Het kapitalistische systeem, dat constant een cyclus doorloopt waar crisis en oorlog onderdelen van zijn, zorgt er altijd voor dat de rekening van de foute keuzes bij de werkende bevolking word neergelegd. Dit is geen natuurverschijnsel, maar een voorspelbare en te voorkomen situatie. Het kapitalisme, dat zich presenteert als de enige optie tot in alle eeuwigheid, is niet het eerste systeem en zal ook niet het laatste zijn. Er zijn andere systemen geweest en die zullen ook in de toekomst weer ontstaan. Dat leert ons de geschiedenis en de wetenschap. Er is altijd een alternatief. Het zijn de heersers die ons willen doen geloven dat dit niet het geval is. Dat is in hun belang en ook een zaak van hun levensvatbaarheid. Maar het is een leugen en dat weten ze zelf ook. Ze proberen alleen tijd te winnen om hun misdadige agenda verder te kunnen uitvoeren.

Waar het op dit moment om gaat is dat we de onvrede kunnen ombuigen tot eerst een geloof in en daarna een strijd voor een alternatief. Een andere manier van leven die we alleen vinden in het socialisme. Op dit moment houden de heersers, met hun banken en instellingen, ons leven in hun greep. Maar dat kan alleen omdat wij dit toe staan. Wij laten het gebeuren omdat we niet geloven dat we het lot in eigen hand kunnen nemen en andere keuzes maken. Toch zal dit moeten gebeuren als we niet de volledige ondergang over ons zelf willen afroepen. Het systeem heeft deze crisis veroorzaakt door alle grenzen van het toelaatbare te overschrijden. Dat zullen ze steeds opnieuw doen tot wij een duidelijke lijn trekken en massaal in verzet komen.

Het eerste wapen wat we in strijd kunnen brengen is burgerlijke ongehoorzaamheid. Dit als voorbode voor een massabeweging die korte metten zal maken met de dieven en oplichters die beweren nu onze overheid te zijn. Er zijn nu al een aantal maatregelen van de overheid waar we ons tegen kunnen verzetten, en er zullen er zeker nog meer volgen. Neem de eigen bijdrage van 200 euro in de GGZ (Geestelijke Gezondheids Zorg). Deze maatregel, die een toch zwakke groep in de samenleving treft, is asociaal en verwerpelijk. Want de uitkomst er van is nu al duidelijk; veel mensen zullen de GGZ gaan mijden omdat ze niet kunnen betalen. Op termijn betekent dit meer verwarde mensen op straat. Als we bedenken dat de politie intussen steeds vaker op verwarde mensen schiet, waarbij al een aantal doden zijn gevallen, is het helder welke kant het op gaat.

Reden dus voor verzet. Een psychiater, Dr Groen, heeft cliënten opgeroepen om betaling van de 200 euro zo lang mogelijk uit te stellen. Hij heeft een 4-stappen plan ontwikkeld dat het de zorgverzekeraars moeilijk maakt, maar boetes voorkomt, Zie: http://www.psy.nl/meer-nieuws/nieuwsbericht/article/wacht-zo-lang-mogelijk-met-betalen-eigen-bijdrage/ Het doel is om de uitvoering van de maatregel zo lang mogelijk op te houden en extra bureaucratie voor de verzekeraars te creëren. Een prima aanpak die ook op andere terreinen kan worden gebruikt. Later, als de tegenbeweging aan kracht heeft gewonnen kunnen we overgaan naar een algehele boycot.

We moeten weer leren dat we niet alles hoeven te pikken, en dat burgerlijke ongehoorzaamheid een recht is. Het verzet is nu nog versplinterd, maar gaandeweg zal de tegenstand gebundeld worden. Er is altijd een alternatief en altijd een manier om verzet te bieden. Neem het lot in eigen hand, en laat je niet intimideren!!

Organiseer en sla terug!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten