donderdag 25 april 2013

Van de oranje Comedy of Errors naar de 1 Mei


Als je naar het oranje geneuzel van de laatste maanden kijkt moet je je echt afvragen of we in dit land niets anders te doen hebben. Staat de wereld stil alleen omdat een aftandse Oranje feodaal plaats maakt voor een oerdomme nieuwe oranje feodaal? Natuurlijk is dat niet het geval. De heersende klasse mag met alle oranje onzin proberen om de realiteit met een bedwelmend sausje te overgieten, maar men zal er spoedig achter komen dat dit niet gaat werken. Het hele oranje spektakel staat ondertussen bol van de fouten en de mislukkingen. Het begon er al mee dat de Amsterdamse burgervader met 150.000 oranje ballonnen bleef zitten die hij persoonlijk met veel kabaal de lucht in wilde jagen. Dit verkwistende plannetje ging niet door omdat de ballonnen schadelijk zijn voor het milieu en dan vooral de vogels. Had van der Laan nooit bij gedacht.

Dat is niet zo verwonderlijk, want hij loopt het hele jaar alleen maar te denken hoe hij Ajax iedere inhuldiging in het centrum van de stad door de neus kan boren. Deze karikatuur van een burgemeester schijnt allergisch voor inhuldigingen te zijn. Tenminste als het rood witte inhuldigingen zijn. Als de kleur oranje er aan te pas komt kan hij er plotseling prima mee over weg. Hij staat immers toe dat het oranjegespuis de hele Dam en omgeving in beslag kan nemen, wat veel meer rotzooi zal opleveren dan welke inhuldiging van Ajax dan ook. Als of deze oranjebende een inhuldiging heeft verdiend. Terwijl Ajax het hele seizoen vecht om het kampioenszilver naar de stad te brengen hebben de oranjes nog nooit een moer voor Amsterdam gedaan. Toch mogen ze hun feestje komen vieren, dat gevolgd zal worden door een nog veel dikkere rekening dan van der Laan nu op rekent. En als of het niet genoeg is zit hij nu dus ook nog met een schuur vol ballonnen. Voor de eerste 1000 verjaardagen hoeft hij geen ballonnen meer te kopen.

En dan is er nog het koningslied. Daar is eigenlijk alles al over gezegd. Dieper dan deze rampzalige compositie kon er eigenlijk niet gezonken worden. Eerst was deze muzikale miskraam er, toen was het weg en een paar dagen later weer terug. De buurlanden liggen dubbel van het lachen als ze naar dit non-event rond het “lied” kijken. In Duitsland ging men zelfs zo ver dat de vreselijke tekst naar het Duits werd vertaald zodat de Duitsers zich nog meer konden bescheuren. De reputatie van de Hollanders stond daar toch al zo hoog aangeschreven. Maar de misbaksels van het inhuldigingscomité houden vast aan “hun” lied, met taalfouten en al. Dat is ook geen wonder. Het comité bestaat al uit net zo veel afdankers en oudgedienden als de zogenaamde artiesten die zich met deze hele onzin hebben ingelaten. De Gooische matras heeft altijd wel wat wrakhout over als er ergens geld aan valt te verdienen.

Dat zijn dus al twee mislukkingen op een rij en het hele gebeuren is nog niet voorbij. Wie weet wat voor flaters en tegenvallers er nog op de loer liggen om het oranjefeestje verder te verstoren. Zo kan het zo maar gebeuren dat er een horde potvissen opduikt in de Amstel of het IJ, en dan is het natuurlijk afgelopen met de koningsvaart. Het zou ook nog kunnen dat er een invasie van boktorren in de Nieuwe Kerk wordt ontdekt, die in een razend tempo het dak aan het opvreten zijn. Dan kan natuurlijk de ceremonie daar niet door gaan. Stel dat het aangevreten dak net tijdens de ceremonie naar beneden komt en een oranje hersenpan treft. De ellende zou niet te overzien zijn, hoewel het met de schade wel mee zou vallen. Er is immers niet veel te beschadigen. Waar niet is…….we kennen het spreekwoord allemaal. We kunnen nog een serietje rampen opnoemen, maar achteraf zouden we wel eens kunnen vaststellen dat deze hele ‘comedy of errors’ een bittere nasmaak heeft. Immers we zitten straks met een zogenaamd staatshoofd dat niets kan, niets weet en ook niets bij zal leren. Geen wonder dat WA geen probleem heeft met een ceremonieel koningschap, van andere vormen heeft hij immers geen sjoege. Alleen geld kosten, daar zal hij geen probleem mee hebben.

Het gaat dan om geld dat we eigenlijk niet hebben en zeker niet kunnen missen. Want het is nog steeds crisis en daar worden miljoenen mensen iedere dag het slachtoffer van. Dat kan geen oranje feestje afdekken of veranderen. Er mag nu een sociaal akkoord zijn tussen de bonden, werkgevers en de regering, maar dat betekend niet dat de problemen als sneeuw voor de zon zullen verdwijnen. De werkloosheid stijgt steeds verder naar nieuwe hoogten, en de armoede grijpt om zich heen.

De voedsel en kledingbanken hebben nog nooit zo veel aanloop gekend. Daar mag men wel eens over nadenken in de Nieuwe Kerk volgende week. IJdele hoop natuurlijk, want de volgevreten elite heeft nog nooit van een crisis gehoord, laat staan van een voedselbank. De enige crisis die zij kennen is als de butler even te laat is met de volgende fles champagne, of het blik kaviaar niet open wil. Maar de mensen die iedere dag tegen de armoede moeten vechten weten maar al te goed wat crisis betekend. En daar komt geen enkel feestje aan te pas.

Omdat te veranderen hebben we strijd nodig, en gelukkig komt na 30 april altijd weer 1 Mei. Deze strijddag wordt nog steeds gevreesd door de heersende klasse. Zij weten dat ze op geleende tijd leven en dat er een dag zal komen dat het volk pakt waar het recht op heeft. Als de rode vlag op 1 Mei wappert, smaakt de rode wijn van de elite meteen een stuk zuurder. Laten we dus het oranjegespuis achter ons laten en uitkijken naar 1 Mei. De dag van strijd en bevrijding. Laten we de rode vlag uithangen en de straat opgaan. De elite mag denken dat de tijd van het socialisme voorbij is. Ze hebben het verkeerd. En dat zullen ze binnen niet al te lange tijd merken. Het liefst vandaag nog. Want de toekomst behoort aan ons. Leve de 1 Mei!! Leve het socialisme!!

donderdag 18 april 2013

Vorden blijft “fout”. Iets begrijpen kan moeilijk zijn

Velen zullen zich nog de commotie herinneren toen het gemeentebestuur van Vorden vorig jaar het plan opvatte om tijdens de 4 mei herdenking langs de graven van Duitse soldaten te lopen. Dit voornemen werd geblokkeerd omdat een Joodse organisatie een rechter een verbod liet uitspreken. Echter, maanden later won het gemeentebestuur het hoger beroep, en nu is men opnieuw van plan om op 4 mei de daders te eren. Een kaderlid van Het Rode Vaandel schreef hierop een persoonlijke protestbrief aan het gemeentebestuur. Hij was niet de enige, gelukkig. Intussen is het antwoord van de Gemeente Vorden binnen. Het valt moeilijk te begrijpen, maar het gemeentebestuur houdt vast aan haar voornemen en zal dus schaamteloos langs de Duitse graven paraderen. Het gemeentebestuur ziet het als een zaak van vrijheid van meningsuiting. Hieronder publiceren we zowel de originele brief als ook het antwoord van de gemeente. De inhoud van beiden spreek voor zich.

Wat maar niet tot de gemeente wil doordringen is dat juist de Duitse soldaten, die men nu gaat eren, hier waren om de vrijheid van meningsuiting de kop in te drukken. In dit streven hebben deze vertegenwoordigers van Hitler veel slachtoffers gemaakt. Je zou de tocht langs de Duitse graven dus zonder meer een bloedgang kunnen noemen. Vorden denkt dat men met het woord verzoening alles recht kan buigen wat krom is. Ze hebben het verkeerd, en het zou niet te verbazen zijn als ze daar op 4 mei achter komen, als de woede van velen zich zal uiten in demonstraties en protesten. Maar dan is het kwaad reeds geschied. Vorden lijkt vastbesloten om “fout” te blijven. Het is aan ons allemaal om te laten zien dat die houding niet acceptabel is. Nu niet, en nooit! Dat zijn we de vele slachtoffers schuldig.

Aan: Burgemeester en Wethouders

         Gemeente Bronckhorst

         Elderinkweg 2, 7255 KA Hengelo (Gld)
         info@bronckhorst.nl,  griffie@bronckhorst.nl
Betreft: dodenherdenking 4 mei

Amersfoort 10 maart 2013

Geachte burgemeester en wethouders,
Hierbij wil ik met klem protesteren tegen het voornemen van uw bestuur om opnieuw te proberen om tijdens de dodenherdenking langs de graven van Duitse bezetters te lopen. Ik wil u er op wijzen dat de aandacht van heel het land op uw gemeente en uw acties is gericht. Het is al een schandaal dat er vorig jaar een rechter aan te pas moest komen om te voorkomen dat uw bestuur de daders uit de Tweede Wereld Oorlog ging eren. Men zou verwachten dat een bestuur met enig verstand zou besluiten om de fout van vorig jaar niet nogmaals te maken. Nu blijkt dat het tegendeel het geval is. Opnieuw zijn er plannen om niet alleen de Nederlandse slachtoffers van de oorlog te herdenken, maar ook de Duitse daders.
Misschien hebt u maar een beperkt begrip van de geschiedenis, dus daarom wil ik benadrukken dat de Duitsers die u zo nodig wilt eren soldaten van Hitler waren, en zo de vertegenwoordigers van het Nazi regime in Nederland. Het is niet bekend wat deze soldaten allemaal op hun geweten hadden, maar dat ze hier niets te zoeken hadden staat vast en elk eerbetoon is dan ook ongewenst en ongepast. Meer nog als dit op 4 mei zou gebeuren. Daarom wil ik u oproepen om van dit onzalige plan af te zien, en tijdens de dodenherdenking die mensen te eren waar de herdenking voor is bedoeld, namelijk de slachtoffers van de oorlog. Als u vasthoudt aan uw plan om ook de Duitse bezetters te eren zal u gemeente opnieuw als schandvlek worden aangemerkt. Ik kan me niet voorstellen dat u daar op uit bent.
Blijft de vraag waarom dit plan nu opnieuw op tafel ligt. Toen er vorig jaar een vliegtuigje overvloog met de leuze “Vorden is fout” vond ik dat enigszins overtrokken. Ik had meer het idee dat de gemeente een inschattingsfout had gemaakt onder aanvoering van een enigszins domme burgemeester. Nu hetzelfde weer lijkt te gebeuren doet me dit denken aan de herdenkingen in sommige landen in midden Europa waar SSers en ander moordenaarstuig openlijk worden geëerd. Het is dus geen inschattingsfout, en dan moet er meer achter zitten. Ik kan me niet aan het idee ontrekken dat Vorden dus echt fout is. En fout heeft dan dezelfde betekenis als in de jaren 40-45. Het is aan u om het tegendeel te bewijzen.
Hoogachtend,

Bert Bakkenes (zoon verzetsdeelnemer)

Antwoord van de Gemeente Vorden
Geachte heer/mevrouw Bakkenes,

Ik waardeer uw betrokkenheid en uw reactie en heb deze voorgelegd aan de wethouders en de gemeenteraad van Bronckhorst.

In aanloop naar de dodenherdenking op 4 mei ontvingen wij van verschillende organisaties en mensen brieven en e-mails over de wijze van herdenking in Vorden en de deelname van de gemeente Bronckhorst hieraan. Het is duidelijk dat er mensen voor en tegen de gekozen invulling van de Vordense herdenking zijn, waarbij er een keuzemogelijkheid is voor de aanwezigen om na afloop van de plechtigheid via het graf van de Duitse soldaten naar de uitgang te lopen of via een andere route. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed in Nederland. Wij respecteren ieders overtuiging. De verzoenende boodschap die het organiserende 4 mei Comité uit Vorden wil uitdragen met de gang na afloop, gaf voor ons de doorslag om met een gemeentelijke vertegenwoordiger aan te sluiten bij de totale activiteit.

Meer informatie?

Voor meer informatie kunt u contact met ons opnemen via e-mail: info@bronckhorst.nl of tel. (0575) 75 02 50.

de heer H.A.J. Aalderink

burgemeester van Bronckhorst

donderdag 11 april 2013

Thatcher dood; een misdadige klassevijand is heen gegaan

Op maandag 8 april overleed Margaret Thatcher, de voormalige Britse minister president, en een van de meest gehate conservatieven leiders ooit. In veel plaatsen in de Britse eilanden werden door slachtoffers en tegenstanders van de zogenaamde “Iron :Lady” feesten gevierd toen bekend werd gemaakt dat er een einde was gekomen aan haar leven. Een leven dat in het teken stond van een meedogenloze onderdrukking van de Britse en de Ierse arbeidersklasse. Thatcher maakte het gat tussen arm en rijk tot een onoverbrugbare kloof en vernietigde hele industrieën, waarbij duizenden arbeidsplaatsen verloren gingen. Zij was aanhanger van het zogenaamde monetarisme, samen met de Amerikaanse havik Reagan, en stond voor het wilde kapitalisme dat alles vernietigd wat geen winst maakt. Van mensenrechten en menselijke waarden had deze kruideniersdochter nog nooit gehoord. Voor haar telde alleen het geld en haar eigen dogma’s, waarbij ze de sterken stelde boven de zwakken. Ze was hiermee niet ver verwijderd van de Nazi ideologie. Voor de vele misdaden die ze heeft begaan is ze nooit berecht en nooit gestraft. De rijken en de parasieten aanbaden haar en de arbeiders en vele anderen spuugde op haar. Zij was iemand die haar eigen land in stukken scheurde en op de achtergelaten puinhopen triomfeerde.

De politieke carrière van Thatcher begon op het ministerie van onderwijs in de conservatieve regering van Edward Heath, waar ze gelijk de eerste haat van velen opwekte door de schoolkinderen van hun gratis schoolmelk te beroven. Hierdoor kreeg ze de bijnaam ‘Thatcher, the milksnatcher’, (Thatcher de melkdief). Het was een bijnaam en een reputatie die ze nooit meer zou afschudden. Later werd ze leider van de conservatieve partij en in 1979 premier. Voor veel mensen was dit het begin van een duistere periode. Thatcher werd het symbool van de rijke en machtigen en gebuikte haar nieuwe macht als een voorhamer tegen de arbeiders en vooral tegen de vakbonden. Ze wilde de macht van de bonden breken en in feiten wilde ze alle arbeidersorganisaties vernietigen. Om dit te doen ontketende ze een offensief tegen de traditionele industrieën die ze als onnodig en achterhaald neerzette. Het ging hierbij om de staal en de scheepbouw industrie, de mijnen en het openbaar vervoer. Haar favoriete wapen was de privatisering. Onder haar regering was alles te koop. Dat dit duizenden mensen werkloos maakten interesseerde haar totaal niet. Volgens haar bestond er geen gemeenschap, alleen maar individuen die moesten doen wat ze gezegd werd, en anders mochten ze verhongeren. Vooral het Noorden van Engeland, Schotland en Wales kregen het hard te verduren. Steden als Liverpool, Glasgow en Newcastle werden door haar tot industriële kerkhoven gemaakt.

Omdat het allemaal al weer wat langer geleden is, is het goed om een aantal misdaden begaan door Thatcher en haar regering voor het voetlicht te halen. Het was niet alleen dat ze de strijd met de vakbonden aanbond, ze voerde ook veel bezuinigingen door die vooral de gewone mensen troffen. Protesten konden niet uitblijven. Er braken begin jaren 80 rellen uit in Southall, Brixton en Tottenham in Londen en in het Toxteth district in Liverpool. Er waren ook kleinere rellen in andere steden waaronder Manchester en Glasgow. Thatcher’s enige antwoord was harder optreden door de politie. Het resultaat was dat veel jongeren de politie als de hoofdvijand gingen zien die met alle middelen moest worden bestreden. In een aantal wijken ontstonden er zogenaamde “No-go areas”, waar de politie geen toegang meer toe had.

De grootste haat had Thatcher tegen de mijnindustrie en toen op haar orders tientallen mijnen dreigde te worden gesloten brak de grote mijnwerkersstaking van 1984 uit. De regering had verwacht dat de staking maar een paar weken zou duren. Immers, er werd gestaakt over arbeidsplaatsen en een toekomst voor de mijnen en de conservatieve regering kon maar niet begrijpen dat daar lang strijd over zou worden gevoerd. Als het om de lonen was gegaan hadden ze het begrepen, omdat ze zelf alleen maar in geld dachten. Maar de mijnwerkers keken er anders na en onder aanvoering van de NUM bond werd er een jaar gestaakt. Dit tot grote woede van Thatcher. Ze stuurde de politie naar de mijngebieden waar regelmatig gevechten uitbraken omdat de politie zich opstelde als of het om een burgeroorlog ging. Stakingsbrekers werden betaald en in Nottinghamshire werd zelfs een onderkruipersbond opgericht. Thatcher zag deze onderkruipers, die hun eigen industrie hielpen vernietigen, als helden.

De strijd was het hardst in Zuid Yorkshire, het grootste kolengebied. De mijnwerkers en hun vrouwen vochten tegen de politie en de stakingsbrekers. Het waren ware veldslagen waarbij de politie optrad zoals de SS in het Derde Rijk. Een jaar werd de staking volgehouden. Toen ging het niet meer. Maar de strijd was een voorbeeld voor links over de hele wereld geworden. Gelijktijdig was Thatcher nu ook gehaat buiten de Britse grenzen. De “Heks van Downing Street” werd overal het niet te verzadigen gezicht van het kapitalisme.

Overigens had de mijnwerkersstaking nog een gevolg wat maar door weinig mensen is gezien. In 1989 kwamen 96 Liverpool voetbalsupporters om tijdens een ramp in het Hillsborough stadion van Sheffield Wednesday. De fans waren naar Sheffield gekomen voor de halve finale van de beker. Omdat het buiten het stadion druk was zette de politie een hek open waardoor de supporters in een veel te klein vak terecht kwamen. Er ontstond een gedrang waarin tientallen mensen stikten of onder de voet werden gelopen. De politie weigerde in eerste instantie om te helpen en 96 mensen kwamen om het leven. De politie van Sheffield was verantwoordelijk voor de ramp, maar ontkende dit op alle mogelijke manieren. Er werd gelogen, verklaringen werden veranderd en samen met politici en de pers werd een campagne gestart om de Liverpool fans de schuld te geven van het drama. Ze werden beschreven als dronken vandalen die hun eigen noodlot hadden veroorzaakt. De leugencampagne werd door Thatcher en haar ministers gedekt en gesteund. Pas in 2012, 23 jaar na de ramp, bracht een onderzoek de ware toedracht aan het licht en werd de naam van de supporters gezuiverd. Veel mensen vroegen zich toen af waarom dit alles zo lang had kunnen duren. Deels is de wortel van dit alles terug te vinden in de grote staking van 5 jaar eerder. Het was de politie van Zuid Yorkshire die toen de mijnwerkers met alle middelen bestreed en er zo voor zorgde dat Thatcher niet door de NUM werd verslagen. Nu, ten tijde van de Hillsborough ramp had de politie van Zuid Yorkshire, die ook verantwoordelijk is voor Sheffield en dus de ramp, de hulp van Thatcher nodig. Onder het motto, de ene hand wast de andere, dekten Thatcher de criminele acties van de politie en was er medeverantwoordelijk voor dat de Liverpool supporters aan alle kanten werden verguisd. Daarom ook was het zo moeilijk om de doofpot open te breken. Dat dit is gelukt is omdat de bevolking van Liverpool het eenvoudig weg niet pikte en 23 jaar campagne heeft gevoerd.

In Liverpool was Thatcher meer dan gehaat. Ze was verantwoordelijk voor de neergang van de stad en de vele bezuinigingen. Ook toen al vocht Liverpool terug, als een van de weinige steden. Het was een ongelijke strijd die niet te winnen was. Maar met Hillsborough ging dat anders. Met de leugens en de achterklap van de politie, de regering en de pers was de bevolking in het hart geraakt. En dat werd niet gepikt. Uiteindelijk moest de huidige conservatieve premier Cameron vorig jaar zijn excuses aanbieden voor wat de Liverpool fans, en zo de hele stad, was aangedaan. Het was de complete vernedering voor de conservatieven, die dachten dat de zaak al lang vergeten was.

Ook in Noord Ierland liet Thatcher haar sporen na. Tijdens de Republikeinse hongerstaking van 1981 in de Maze gevangenis van Belfast, weigerde Thatcher de gevangenen politieke status te geven. Als gevolg hiervan stierven 10 hongerstakers waaronder Bobby Sands, die ondertussen als parlementslid was gekozen. Onder Thatcher was er een schietbevel in Noord Ierland die het de politie en de troepen mogelijk maakte om verdachten zonder pardon dood te schieten. Dit bevel gold zelfs buiten de grenzen. In Gibraltar liet Thatcher in 1988 de SAS drie ongewapende IRA leden, waaronder Mairead Farrell, op straat doodschieten. Getuigen zeiden dat het een pure executie was.

Dit zijn maar een paar voorbeelden van de vele misdaden begaan door de zogenaamde “Iron Lady”. Het is dan ook niet verwonderlijk dat haar dood in een aantal kringen voor een feeststemming zorgden. Het is alleen jammer dat het allemaal zo lang heeft geduurd. Toen de IRA het Grand Hotel in Brighton opblies, tijdens de conservatieve partij conferentie in 1984, overleefde Thatcher. Dat hadden velen graag anders gezien. Maar nu is er dan toch een einde gekomen aan het leven van een vijand van de arbeidersklasse die dit lot al veel eerder had verdiend.

Ze zal met staatseer worden begraven. Geen wonder, het systeem beloont altijd haar bloedhonden. Of zoals onze Belgisch kameraden deze week schreven; “Hoe groter de smeerlap, hoe groter de staatsbegrafenis.” Maar in Liverpool, het hele Noorden en zeker in de voormalige mijngebieden, is er menig biertje gedronken op de dood van deze harteloze heks. Een feestvierder zei het eigenlijk in een zin: “Ze mag nu de hel gaan privatiseren.”

donderdag 4 april 2013

Banken vertrouwen? Vergeet het maar!

Nog maar nauwelijks is de internationale bankenwereld de crisis in Cyprus te boven, diende zich al weer een nieuwe crisis aan, dit keer in Nederland. Begin deze week ontstond er een complete paniek onder klanten van de ING. Op zich al niet de meest betrouwbare bank, maar wat zich nu afspeelde was in de Nederlandse bankgeschiedenis nog nooit voorgekomen. Er zijn eerdere storingen geweest van het internetbankieren. Maar die zijn meestal lastig, zonder al te veel overlast te bezorgen. Maar dit keer ging het verder. Veel klanten konden niet inloggen op hun rekening, maar zij die dat wel konden zagen de meest vreemde dingen.

Op onverklaarbare wijze waren grotere bedragen van de rekeningen verdwenen, bij anderen waren die juist bijgeschreven en veel posten waren dubbel afgeboekt. Het resultaat was dat het saldo totaal niet klopte en dat zelfs veel mensen plotseling rood kwamen te staan. Dit zorgde nog voor meer chaos want in eens werkten passen niet meer en konden klanten in de supermarkt of elders niet meer pinnen. Kortom, de ellende was compleet. ING weigerde in eerste instantie commentaar te geven en mompelde alleen dat het iets met niet verwerkte boekingen te maken had. Het commentaar van de klanten was er wel, en ook nog in groten getale. Op Twitter en Facebook werd er schande gesproken over het optreden van ING. Pas toen het al helemaal uit de klauwen was gelopen ging ING wat advies geven. In de avond werd het hele internetbankieren afgesloten en een paar uur later was de storing plotseling verholpen.

ING bleef voortdurend beweren dat het iets met de boekingen te maken had en dat de bank niet gehackt was. Maar of dit wel klopt valt te betwijfelen. Als boekingen niet zijn verwerkt zou je ze gewoon niet terug zien. Dan zou je rekening een paar dagen achter lopen. Dat kan lastig zijn, maar hoeft niet voor paniek te zorgen. Met het saldo of het afboeken van rare bedragen heeft dit niets te maken. Er moet dus iets anders aan de hand zijn geweest wat ING niet naar buiten wil brengen. Op hetzelfde moment was er een storing bij de RABO bank. Deze storing was kleiner en had minder effect. Maar is het niet vreemd dat dit gelijktijdig gebeurd? Natuurlijk beweren ING en RABO dat er geen link is tussen de twee storingen, maar dat zouden ze natuurlijk altijd zeggen als ze iets te verbergen hebben.

Een feit is dat er iets heel vreemds is gebeurd en dat het zeker niet uitgesloten is dat dit weer gaat gebeuren. Blijft de vraag wat hier achter kan zitten. Het zou nog best eens kunnen dat dit allemaal terug te voeren is naar de grote cyber aanval van vorig jaar toen criminelen uit Oost Europa een enorm blok computerdata hebben gestolen. Deze data kwam vooral van Nederlandse bedrijven, waaronder veel sleutelbedrijven zoals gas, water en elektriciteit. Bij elkaar werden door het uitgestuurde virus meer dan 150.000 computers getroffen van bedrijven, instellingen en Nederlandse gemeenten. De kans dat hierdoor ook banken zijn getroffen is groot. De aanval is door de Nederlandse overheid praktisch genegeerd. De betrokken bedrijven werden niet of nauwelijks gewaarschuwd. De servers die het virus hadden verspreid werden stilgelegd, maar de gestolen data bleef in handen van de criminelen.

Recentelijk is bekend geworden dat het bij deze data vooral ging om inloggegevens, paswoorden en andere controle mechanismen. Wat dit allemaal omvat en hoe groot het risico is, is altijd onder de pet gehouden. Ook nu nog. Hier komt nog bij dat banken internetfraude zelden melden of aangifte doen omdat ze bang zijn dat hun klanten het vertrouwen verliezen. Het zou dus best eens kunnen dat ING wel degelijk gehackt is en dat men het te laat in de gaten heeft gehad om de boel tijdig af te sluiten. Vandaar ook de paniek en het gebrek aan communicatie. Als het inderdaad om hackers ging zal ING miljoenen hebben verloren. Dat mogen de klanten later natuurlijk weer aanvullen door hogere bankkosten, die toch al de pan uit zijn gestegen.

Het hele debacle heeft opnieuw aangetoornd dat het klopt wat we al eerder zeiden; de banken zijn niet te vertrouwen. Door het elektronische betalingsverkeer zijn we niet meer de baas over ons eigen geld. Als Dijsselbloem niet langs komt om een deel van je spaargeld te stelen, zullen de cybercriminelen het wel doen. En als die toevallig een vrij dag hebben stelen de bankdirecties je geld door er op een verkeerde manier mee te investeren en te speculeren. Plotsklaps zijn dan je dure spaarcentjes verdampt en meneer de directeur zit op de Malediven in de zon dikke sigaren te roken. In de verte zie je dan een welwillende knikkende Dijsselbloem. Van hem hebben de bankparasieten geen problemen te verwachten hoe hard hij ook roept dat hij de banken sector wil aanpakken. Allemaal schijn, een façade.

De waarheid is dat de banken niet aan te pakken zijn onder het huidige systeem omdat ze de ruggengraat van het kapitalisme vormen. Als je de banken wilt aanpakken, moet je het kapitalisme afschaffen en dat zien we Dijsselbloem en zijn medestanders echt niet doen. Banken kunnen alleen op een juiste en nuttige wijze functioneren als ze onder controle van het volk staan. Nationalisatie dus. En dan niet zoals bij de SNS Reaal waar een nieuw groepje dieven het oude groepje dieven heeft afgewisseld. Maar onder echte controle van het volk. Het is ons geld, dus moeten ook de banken van ons zijn. Tot deze situatie optreedt, kunnen we maar een ding doen: heb absoluut geen vertrouwen in de banken. Het advies van de vorige keer blijft onveranderd. Houd alleen in je rekening wat noodzakelijk is en haal de rest er af. Blijf de ontwikkelingen goed volgen en haal je rekening meteen leeg als er iets mis dreigt te gaan. Leg geen onnodig geld in handen van de bankparasieten. Dan kun je het beter meteen in de Amstel smijten. Vergeet een ding nooit; de witteboordencriminelen zitten overal, achter hun computers in Oost Europa en in de directies van de banken direct onder onze neus. Blijf dus waakzaam!