donderdag 26 juni 2014

De Amerikaanse atoomdreiging tegen Rusland



Op internet circuleren al een paar weken berichten dat Amerika de Russische Federatie in toenemende mate bedreigd met nucleaire wapens. Op zich is dat natuurlijk niet nieuw want beide kanten beschikken over een groot arsenaal aan atoomwapens, dat over de laatste jaren nauwelijks kleiner is geworden. Maar de recente dreigementen hebben een meer sinistere vorm aangenomen en als de rapporten over deze Amerikaanse activiteiten kloppen vormen zij een reusachtige bedreiging voor ons allemaal.

De nieuwe dreigingen hebben te maken met de crisis in de Oekraïne. Het Amerikaanse imperialisme heeft de huidige situatie aangegrepen om steeds meer soldaten en zwaar materiaal naar Europa te sturen. Zogenaamd is dit op verzoek van ondermeer Polen en de Baltische staten, maar aangezien de regeringen in deze landen horig zijn aan Amerika zal de Amerikaanse regering er wel voor hebben gezorgd dat er dit soort verzoeken werden ingediend. Het dient immers allemaal de agenda die er toe moet leiden dat de NAVO tot aan de grenzen van Rusland kan oprukken. Er werden dus troepen en wapens gestuurd, en er werden oefeningen gehouden zo dicht mogelijk bij de Russische grens. Met wat deze troepen waren bewapend is niets bekend.

Maar er werd ook nog iets anders gedaan, zogenaamd om Europa te beschermen tegen het Russische gevaar. Obama stuurde twee zogenaamde Stealth bommenwerpers naar Europa. Deze vliegtuigen zijn in zo verre bijzonder dat ze niet op de radar zichtbaar zijn. Ze kunnen dus naderen zonder dat iemand het in de gaten heeft. De B2 bommenwerpers hebben de veelzeggende namen Death 11 en Death 12. De vliegtuigen staan nu op de Engelse vliegbasis RAF Fairford samen met 3 B52 Stratofortress bommenwerpers. Op zich is dit nog niet echt een grote bedreiging, ware het niet dat Obama de vliegtuigen heeft laten laden met AGM-86 Kruisraketten, die op hun beurt weer beschikken over W80 nucleaire kernkoppen. Deze groep vliegtuigen kan alleen maar worden beschreven als een aanvalsformatie, die er op is gericht Rusland te intimideren en als nodig aan te vallen. We moeten niet vergeten dat de vliegtuigen van af hun huidige basis maar 3 uur vliegtijd nodig hebben om Moskou te bereiken.

Het is natuurlijk zo dat er veel verhalen op internet circuleren en het waarheidsgehalte is vaak moeilijk in te schatten. Maar in dit geval zijn er bewijzen die er niet om liegen. Ten eerste heeft Obama openlijk gezegd dat de Stealth bommenwerpers naar Europa zouden komen. Dat ze met kernwapens bewapend zouden worden heeft hij natuurlijk verzwegen. Over dit soort wapens wordt immers altijd gezwegen. Iedereen weet bijvoorbeeld dat er Amerikaanse kernwapens op Volkel liggen, maar officieel wordt er nooit melding van gemaakt. Ook over de bewapening van deze vliegtuigen wordt dus gezwegen.

Maar de aanwezigheid van dit gevaarlijk speelgoed heeft zich toch voelbaar gemaakt. Op 5 en 10 juni verdwenen plotseling een aantal gewone passagiersvliegtuigen van de radar in Midden Europa. Er waren meldingen uit Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Tsjechië en Slowakije. De vliegtuigen verdwenen soms voor een paar minuten, maar in andere gevallen wel voor 25 minuten. De controletorens van de verschillende vliegvelden hadden nog wel radiocontact met de bemanningen, maar het feit dat ze niet op de radar te zien waren had tot gevaarlijk situaties kunnen leiden omdat het zonder de radar moeilijk is vast te stellen waar vliegtuigen precies zijn. Het fenomeen kwam in de media aan de orde, maar niemand kon precies vertellen hoe dit was gekomen. Toen er verder onderzoek werd gedaan door journalisten en deskundigen werd beweerd dat de storingen worden veroorzaakt door militaire NAVO oefeningen in Hongarije.

Dit klopt echter niet want op de tweede dag van de incidenten, 10 juni, waren de oefeningen in Hongarije al lang afgerond. Er is nu een onderzoek gaande om uit te vinden waar de storingen dan wel door veroorzaakt kunnen zijn. Een aanwijzing voor de oorzaak is naar buiten gekomen via de Slowaakse inlichtingendienst. Deze dienst beweerd dat de storingen werden veroorzaakt door testprocedures die door de Amerikanen in Engeland werden uitgevoerd om de Stealth bommenwerpers en de andere nucleaire vliegtuigen te testen. Deze testprocedures hadden zo’n kracht dat de radar in hele Midden Europa door de signalen werd getroffen. Nog uitgezonderd van het feit dat het onacceptabel is dat de Amerikanen midden in Europa met atoomwapens dreigen, moeten we ook vast stellen dat ze de levens van honderden en misschien wel duizenden vliegtuigpassagiers op het spel hebben gezet. Daar komt nog bij dat het zo weer kan gebeuren, want deze nucleaire aanvalsmacht staat nog steeds op Fairford.

In de Amerikaanse en Europese propaganda wordt Rusland steeds afgebeeld als de agressor. Poetin zou uit zijn op een oorlog in Europa, wordt er beweerd. Het is nu duidelijk dat het de Amerikanen en hun nucleaire wapens zijn die de vrede en de veiligheid in Europa bedreigen. Op zich is dit niet echt iets nieuws. We moeten nooit vergeten dat de Amerikanen de eerste waren die atoombommen hebben gebruikt tegen burgerdoelen in Japan in 1945. Daar komt nog bij dat de Sovjet Unie tijdens het oost-west conflict altijd een garantie heeft gegeven dat het Warschau Pact nooit als eerste atoomwapens zou inzetten. Van de Amerikanen is zo’n garantie nooit gekomen.

Het is dus noodzakelijk om de komende tijd extra waakzaam te zijn. Obama is een zwakke en gelijktijdig ook angstige president. Dit soort figuren kunnen plotseling in paniek raken en de vreemdste dingen gaan doen als ze denken dat ze in het nauw gedreven worden. Het is bekend dat er binnen de Amerikaanse strijdkrachten veel haviken zitten die een oorlog met Rusland zouden toejuichen. Zij zullen dus Obama niet terugfluiten als hij tot openlijke agressie over gaat. Een ding moet duidelijk zijn, de Amerikaanse aanwezigheid in Europa vormt een bedreiging voor ons allemaal. Achter de gordijnen van het Witte Huis gaan duistere dingen schuil, waarover maar weinig mensen de waarheid weten. De oude slogan van jaren geleden: “Yank go Home” is meer actueel dan ooit.

donderdag 19 juni 2014

De leugenaars in onze huiskamers



Er is een oud spreekwoord dat zegt dat het eerste slachtoffer van oorlog de waarheid is. Dat spreekwoord klopt nog steeds. Zo gauw als er een crisissituatie ergens de kop op steekt wordt de propaganda, waar de media nooit vrij van is, meteen op volle toeren gebracht. We hebben dat recentelijk gezien met betrekking tot de oorlog in de Ukraine en intussen ook als het gaat om de situatie in Irak. In beide gevallen wordt er lustig op los gelogen door journalisten en presentatoren die als papagaaien de oorlogspropaganda uit Washington, Londen, Berlijn en Brussel overnemen en verspreiden. We moeten er dus goed op bedacht zijn dat we onze huiskamers delen met een club leugenaars die voor geen enkele truc terugschrikt.

In het geval van de Oekraïne zijn er een aantal zaken die de inzet van vooral misleidende propaganda aantonen en die door iedereen met een beetje verstand al snel kunnen worden ontmaskerd. Ten eerste is men weer begonnen met het oude spelletje dat als doel heeft om het verzet in het zuid oosten van de Oekraïne in een slecht daglicht te plaatsen. De mensen die alleen hun huizen en steden verdedigen tegen de fascisten uit Kiev worden separatisten genoemd. Dit geeft meteen een sinistere bijklank. De Duitse media gaan af en toe nog verder en gebruiken de term terroristen, die direct uit Kiev stamt. De mensen die zich verzetten mogen immers geen menselijk gezicht krijgen. Dan zou de kijker sympathie kunnen opvatten en precies dat willen de meesters van de zwarte propaganda natuurlijk voorkomen.

Er worden tranen met tuiten gehuild als het verzet een Oekraïens vliegtuig uit de lucht schiet of een helikopter neerhaalt. Wat men er niet bij zegt is dat die zelfde vliegtuigen en helikopters eerder zijn ingezet om burgerdoelen aan te vallen waarbij steeds meer slachtoffers vallen. De soldaten die het loodje leggen bij het neerhalen zijn in dat gebied om te moorden en te vernietigen. Over deze oorlogsmisdaden lees je en hoor je niets in de westerse media. Dat er fosfor wordt gebruikt en steden dag en nacht worden bestookt door artillerie kom je ook niet tegen. De oorlogsmisdaden die door het Kiev regime worden begaan in het zuid oosten bederven immers het kijkplezier van de Europese aanhangers van de Kiev fascisten.

Veel liever laat men de chocolade koning zien, die in feiten geen president is omdat hij geen mandaat heeft. Hij is niet door het hele land gekozen. Ook daar heeft niemand het over. Dan is er nog de zogenaamde interimregering waarvan een van de minister zijn brieven gewoon met Sieg Heil, de ouder nazi roep, ondertekend. Dat zul je ook niet snel op het 8 uur journaal zien verschijnen. Dan hebben we het nog niet eens over de misdaden die Kiev troepen begaan tegen vrouwen en kinderen die proberen om in Rusland een veilig heenkomen te zoeken. Het bruine gevaar is aan alle kanten aanwezig, en wordt ook niet eens verstopt of toegedekt, maar de westerse media zien het allemaal niet.

Deze media zijn veel drukker met campagne voeren tegen Rusland en vooral natuurlijk tegen Poetin. Deze campagne begon al lang voordat de situatie in de Oekraïne op scherp kwam te staan. De kritiek ging van start toen Poetin toonde dat Rusland een eigen koers zou varen en zich niet neerlegt bij de overheersing door het westen. Plotseling merkte men dat Rusland nog een macht was en dat viel zeer slecht in de westerse hoofdsteden. Dus kregen de media de juiste instructies en kon de laster campagne van start gaan. Het mooie is dat Rusland zich van dit alles niets aantrekt en gewoon de eigen agenda blijft volgen. Dat maakt de westerse leiders alleen maar nijdiger.

Intussen is er al weer een nieuwe crisis ontstaan. Men beweert dat zo maar uit het niets plotseling duizenden islamitische strijders in Irak zijn verschenen die steden in nemen en hele gebieden veroveren. Deze groene fascisten zijn onderdeel van het ISIS, dat op zijn beurt weer banden heeft met Al Qaida. Dat deze figuren zo maar uit het niets zijn verschenen is een nieuwe leugen die op grote schaal wordt verspreid. De ISIS is al heel lang actief in Syrië en vormt samen met Al Nusra een van de grootste organisaties die strijd voert tegen de Syrische regering. Vooral de Koerden in Syrië hebben deze beiden groepen heftig bestreden nadat de fundamentalisten moordpartijen hielden in de Koerdische gebieden van Syrië. De ISIS is dus niet zomaar ontstaan en is ook niet uit het niets bewapend. Omdat het westen de eigen troepen niet willen riskeren heeft men wapens en ander materiaal aan de rebellen geleverd. Dit gebeurde deels in het geheim. Later ook openlijk. Er werd wel steeds bij gezegd dat er alleen werd geleverd aan gematigde groepen. Maar dat was natuurlijk onzin. Het valt ook niet te controleren, dus de wapens kunnen overal terecht komen. Het is dus niet moeilijk om te raden hoe de ISIS aan haar wapens en geld komt.

De hele situatie vloeit voort uit de westerse bemoeienis in het Midden Oosten. Steeds opnieuw worden er brandhaarden ontstoken. De huidige situatie kan worden gezien als een erfenis van de daden van oorlogsmisdadigers zoals Bush en Blair, die nu wordt voortgezet door Obama. Het destabiliseren van een gebied kan tot grote gevaren leiden, maar dat willen de westerse leiders natuurlijk niet zien. Dan zou men immers moeten toegeven dat men zelf verantwoordelijk is voor de oorlogen en de misdaden die daar worden begaan. Deze hele situatie kan alleen voortduren en steeds opnieuw tot ontploffing komen omdat de media de propaganda zonder kritiek blijft aanbieden.

Als we kijken hoeveel mensenlevens al deze misdaden intussen hebben gekost moeten we vaststellen dat er niet genoeg echte rechtbanken in de wereld zijn om de schuldige misdadigers te berechten. Voor die rechtbanken zouden ook de spreekbuizen van deze misdadigers moeten staan die iedere dag onze huizen binnen glippen om via TV, radio en kranten hun smerige leugens aan de man te brengen. Zij zijn net zo schuldig als de personen die de bevelen geven.

Laat je dus niet belazeren door de vriendelijke dames en heren die als nieuwslezers, commentatoren of zogenaamde deskundigen hun vuiligheid en leugens met een glimlach verpakken. Vuiligheid blijft vuiligheid, en leugens blijven leugens, ook als er een glimmend papiertje om heen lijkt te zitten. Blijf zelf denken en geloof de overheid en de media nooit. Zij volgen hun eigen agenda en precies dat moeten wij ook doen. Dus; organiseer en sla terug, ook tegen de leugenaars in de westerse media.

donderdag 12 juni 2014

De Nederlandse overheid en de jihadstrijders



Als je naar de Nederlandse overheid luistert, zou je kunnen denken dat ze zich ernstige zorgen maken over de zogenaamde jihadstrijders, die naar Syrië gaan om voor Al Qaida te vechten. Er gaat bijna geen week voorbij of ergens in de media komen wij een verhaal tegen over deze misleidde figuren die met alle geweld naar Syrië willen afreizen om hun leven als martelaar te eindigen. Dan is het de minister van justitie die zich zorgen maakt, en later is het weer de AIVD. Men wil deze strijders in de dop uit Syrië weghouden en schijnt daar echt werk van te maken. Trots werd er laatst beweerd dat de paspoorten van een aantal jongeren zijn ingenomen om hun afreizen naar het strijdgebied onmogelijk te maken.   

De overheid is namelijk bang dat deze strijders bij terugkomst getraumatiseerd zullen zijn. Het leven aan het front is immers geen pretje. Gelijktijdig is men ook bang voor aanslagen omdat de zogenaamde jihadisten ervaring op gedaan zullen hebben met wapens en explosieven. Dat deze figuren bij terugkomst wel degelijk gevaarlijk zijn bleek een paar weken geleden in Brussel. Een Fransman die in Syrie is geweest schoot daar 4 mensen dood in het Joods Museum in de stad. De beelden van de schietpartij laten zien dat de man wist wat hij deed en goed met zijn wapens kon omgaan. Volgens de Franse autoriteiten werd de man in de gaten gehouden sinds zijn terugkeer uit het Midden Oosten. Maar men was hem in Duitsland kwijt geraakt.

Er gaat dus wel degelijk gevaar uit van deze jihadisten, maar dat betekend gelijktijdig dat de overheid er op een verkeerde manier mee omgaat. Nu is men heel hard bezig om potentiële strijders hier in Europa te houden. Ze worden in de gaten gehouden en als het lijkt als of iemand op weg gaat naar Syrie worden het paspoort ingenomen. Het sluitstuk is dan dat er hier weer een gefrustreerde potentiële strijder rondloopt, die zijn zucht naar het martelaarschap niet kan waarmaken. Dat ook van zo iemand een dreiging uit gaat ziet men angstvallig over het hoofd.

Wat dan wel te doen met deze figuren die er hun zinnen op hebben gezet om aan de zogenaamde heilige oorlog te gaan deelnemen. Het is eigenlijk heel eenvoudig. Als iemand signalen vertoond van een gepland vertrek naar Syrie is het zaak om zo iemand niets in de weg te leggen. Gewoon laten afreizen, maar wel met dien verstande dat men er bij een mogelijke terugkeer niet meer in komt. Dat kan door een stempel in het paspoort of het blokkeren van de pas op afstand. Ook verblijfsvergunningen kunnen meteen vervallen worden verklaard. Dan is de zaak opgelost en gelijk ook voor goed. Deze zogenaamde strijders zien hun leven hier toch als waardeloos, dus waarom iemand vast houden op een plaats waar hij niet wil zijn.

Het moet dus aan iedere potentiële strijder duidelijk zijn dat als hij of zij gaat, er hier geen plaats meer voor hen is. Ze kunnen dan in Syrie blijven of ergens anders in het Midden Oosten. Dat maakt op zich niet uit. Sommige zullen zeggen dat dit een harde lijn is, maar dat komt omdat het probleem niet goed word begrepen. De groepen waar deze strijders zich bij aansluiten werken vanuit een haat ideologie, die moorden, plunderen en verkrachten als heel normaal ziet. Deze haat komt direct uit het Midden Oosten en word ingezet om mensen te ronselen. Het is dus logisch dat zij vervolgens op de plaats blijven waar deze haat zijn oorsprong vindt. Als men de strijd tenminste overleeft.

Het is een raadsel waarom de overheid deze beleidslijn niet met onmiddellijk gang invoert. Het zou veel problemen oplossen met niet al te veel moeite. Toch wordt deze weg niet ingeslagen. Als het om linkse strijders gaat heeft men zulke twijfels niet. Toen veel socialisten en communisten in de jaren 30 naar Spanje trokken om tegen de fascisten te vechten in de Internationale Brigades, werden zijn na afloop echt niet met open armen ontvangen. Zij werden stateloos verklaard omdat ze zogenaamd in vreemde krijgsdienst waren geweest. Nog tot ver in de jaren 50 moesten zij zich iedere week op een politiebureau melden. Dit terwijl ze alleen maar hadden geprobeerd om oorlog in Europa te voorkomen. Toen had de overheid geen enkele twijfel als het er op aan kwam om harde maatregelen te treffen, die tot de dag van vandaag als een schandaal moeten worden gezien.

De jihadisten hebben dit soort problemen niet. De overheid is zelfs bezorgd over hun welzijn. We moeten ons echt afvragen waarom dit is. Er bestaat een vreemde band tussen de imperialisten en de jihadstrijders. We moeten niet vergeten dat de imperialisten groepen als Al Qaida en de Taliban steunden tegen de Sovjet Unie. Ook bij andere gelegenheden is er gebruik gemaakt van de groene fascisten. Er moet een reden zijn waarom men nu weer deze Syriegangers met zo veel voorzorg behandeld. 

Hoopt men ooit gebruik van hen te maken? Passen ze misschien in het verdeel en heers spel waar de heersende elites zo goed in zijn? Het zijn vragen waar we snel een antwoord op moeten vinden. Want ook voor de linkse beweging zijn deze figuren een gevaar. Misschien is het juist dat waar de imperialisten hen voor op het oog hebben. Zo als gezegd; het zou niet de eerste keer zijn. Waakzaamheid is in ieder geval geboden.

donderdag 5 juni 2014

Hoe de salonsocialisten van de SP links Amsterdam bedrogen



Het kan zijn dat er hier en daar wordt gedacht dat wij de SP de laatste tijd te hard hebben aangepakt. Het is allemaal een kwestie van beoordeling en interpretatie. Ons standpunt is duidelijk; wij steunen alleen communistische en links revolutionaire bewegingen en partijen. We zijn van oordeel dat de SP niets meer is dan een sociaal democratische partij, en dus een soort kopie van de PvdA. Wat de PvdA in haar nooit eindigende ruk naar rechts laat liggen pikt de SP op. Maar het eindresultaat blijft hetzelfde. De PvdA, noch de SP willen een fundamenteel andere maatschappij. Die andere maatschappij, een socialistische maatschappij, willen wij wel, dus gaan wij en de sociaal democraten verschillende wegen.

Toch blijft het een kwestie van beoordeling, en de laatste tijd zijn er wat zaken gebeurd die aantonen dat ons oordeel over de SP volkomen terecht en juist is. We hebben al eerder geschreven over de mislukte SP campagne in 2012, maar nu zit er een voorbeeld aan te komen die in feite verder uitleg overbodig maakt. Voor dit voorbeeld moeten we naar Amsterdam en de constante pogingen om daar een nieuw stadsbestuur van de grond te krijgen na de verkiezingen van 22 maart. De Amsterdamse verkiezingsuitslag was in zoverre opmerkelijk dat voor de eerste keer sinds de Tweede Wereld Oorlog de PvdA niet de grootste partij werd. Het was D’66 die de meeste stemmen binnen sleepte en dus ook een begin mocht maken met het vormen van een nieuw college.

Dit was een stuk minder makkelijk dat het op het eerste gezicht leek omdat D’66 steeds als hoofddoel heeft gehad om de PvdA buiten het college te houden. Er werd een akkoord gesloten met GroenLinks en daarna moest men op zoek naar een derde partij. D’66 had een voorliefde voor de VVD en er begon een onderhandelingsronde die eindigde met het afhaken van GroenLinks. GroenLinks wilde niet binnen een college opereren waarin twee rechtse partners de dienst zouden uitmaken. Hierop volgde nog een hele serie ontwikkelingen die we maar zullen overslaan omdat ze er nauwelijks toe doen. Uiteindelijk kwam er weer een nieuwe combinatie in beeld; D’66, VVD en de SP.

De SP was namelijk de tweede grote winnaar in Amsterdam. Op zich is de doorbraak van de SP in de hoofdstad een moeilijke bevalling geweest. Maar op 22 maart kwam de partij toch als winnaar uit de bus. Veel Amsterdammers die op de SP gestemd hebben zullen er nooit bij stil hebben gestaan dat hun favoriet mogelijk zou kiezen voor samenwerking met de VVD, een partij die het toonbeeld is van een politieke tegenstander. Toch is de Amsterdamse SP leiding nu bezig om met de rechtse ballen van de VVD en D’66 te onderhandelen en er lijkt zelfs schot in te zitten. Hoe kan het gebeuren dat de SP aan de slag gaat met een combinatie die GroenLinks eerder al af wees? Is de honger naar macht dan zo groot?

Het lijkt allemaal onwezenlijk, maar het gaat zelfs nog verder. Amsterdam had nu al een volledig links college kunnen hebben. Er is namelijk nog een combinatie mogelijk; SP, GroenLinks, PvdA plus de ene zetel van de Partij van de Dieren. Hoe links een aantal van deze partijen is moeten we ons afvragen, maar deze combinatie zou altijd beter zijn dan de betrokkenheid van de VVD en D’66. Er was een soort akkoord tussen de linkse partijen om te wachten tot D’66 geen opties meer had, en dan zou men komen met de combinatie over links. Het leek dus maar een kwestie van tijd.

Het proces liep door tot de SP zich plotseling van de linkse partijen terug begon te trekken en gezellige gesprekken ging voeren met D’66 en de VVD. Deze gesprekken zijn nog steeds gaande. Het moet dus duidelijk zijn dat de SP Amsterdam naar alle waarschijnlijkheid een links college door de neus heeft geboord. Dat kan alleen maar beschreven worden als een schandelijk vertoning van een partij die altijd beweerd dat het een socialere maatschappij wil. Onder linkse activisten is er al jarenlang een bepaald wantrouwen als het om de SP gaat en dit wantrouwen lijkt nu volledig op zijn plaats te zijn. Wat denken deze salonsocialisten te bereiken in een college waar de rechtse stem het hardst zal klinken? Is er nu echt iemand binnen de Amsterdamse SP die denkt dat men op dit college een SP stempel kan drukken?

Mocht dit onzalige college er ooit komen is het nu al duidelijk wat de effecten op lange termijn zullen zijn. De SP zal gedwongen worden om de rechtse agenda van D’66 en de VVD uit te voeren. Dat zal tot heftige kritiek en teleurstelling onder de eigen achterban leiden. In de ogen van veel kiezers zal de SP totaal ongeloofwaardig worden. Dit beeld zal zeker niet alleen tot Amsterdam beperkt blijven. Het eind resultaat zal zijn dat de SP voor eens en voor altijd laat zien dat de partij door en door sociaal democratisch is en geen enkele echte verandering in de maatschappij voor staat. De SP bewering dat de partij staat voor de mensen in de meest kwetsbare posities in de samenleving wordt op deze manier een lachertje.

Natuurlijk is het nog niet te laat en kan de SP leiding in Amsterdam zich nog van deze dwaling afkeren. Maar eigenlijk zit dat er niet echt in. Het pluche lokt en blijkbaar werkt men daarbij liever samen met politieke tegenstanders dan met partijen waarmee echte overeenkomsten zijn. Het komt er in feite op neer dat de SP zich volledig aan het systeem heeft aangepast en de partij doet precies wat er door de heersende klasse wordt verlangd. Eigenlijk wisten we dit natuurlijk al veel langer. Een ding is zeker; de SP zal nooit de vertegenwoordiger van de Nederlandse arbeidersklasse kunnen zijn. Daarvoor ontbreekt het de partij aan ideologisch gereedschap en aan politieke moed. Van een ventiel voor het afblazen van stoom, begint de SP nu een regentenpartij te worden. Kortom; het is stil op parlementair links in Nederland.