NIET IN MIJN NAAM

Vorige maand hebben we in het artikel ”Opgelet! De bevolkingsuitwisseling wordt wet” http://hetrodevaandel.blogspot.com/2018/08/opgelet-de-bevolkingsuitwisseling-wordt.html uitgebreid stil gestaan bij het zogenaamde Global Pact for Migration, dat door de Verenigde Naties is opgesteld. Dit pact zal het kinderspel maken om miljoenen migranten uit Afrika en het Midden Oosten naar Europa te halen. In het bovengenoemde artikel hebben we veel details gegeven over het pact, en de plannen van de elite om de Europese landen te overstromen met mensen uit vreemde culturen. Deze keer zullen we kijken wat de huidige stand van zaken is, en wat we kunnen doen om het pact naar de prullenbak van de geschiedenis te verwijzen. Dat is immers de enige plek waar dit schadelijke document thuis hoort.

Vorige keer al hebben we gemeld dat Amerika en Hongarije de enige landen waren die het pact afwezen, en dus ook niet zullen ondertekenen. Intussen heeft ook Australië besloten om niet mee te doen, en in Zwitserland wordt er druk gediscussieerd over of het wel verstandig is om met de VN plannen in te stemmen. Het gesloten front van meer dan 190 landen, die achter het pact staan, begint dus een beetje af te brokkelen. Het pact zal op 11 december in Marokko worden ondertekend, en dat geeft ons toch nog wat tijd om meer oppositie te organiseren, om zo de plannen van de wereld elite en de Multi-Culti fanaten te doorkruisen. Laten we dus maar eens kijken wat er al in gang is gezet, en wat we allemaal samen nog meer kunnen doen.

Het grote probleem op dit moment is dat het pact bij maar een klein deel van de bevolking in Europa bekend is. Dat is geen toeval. De elite heeft steeds geprobeerd om het pact zo veel mogelijk stil te houden. Als grote delen van de bevolking de details zouden kennen, is de kans groot dat er massale protesten uitbreken. Precies dat wil men voorkomen. Daarom ook wordt het pact als niet bindend beschreven. Dan hoeft er niet in de parlementen over gesproken en gestemd te worden. Deze kwalijke plannen kunnen dan gewoon tot een feit worden met een simpele handtekening op de bijeenkomst in Marokko in december. Hier moeten we even bij stil staan. Men gaat daar tekenen uit naam van ons allemaal. Wij tekenen dus indirect iets wat de meeste mensen nog nooit onder ogen hebben gehad. Onze reactie kan dan ook alleen maar zijn: NIET IN MIJN NAAM.

Intussen begint de oppositie wel hier en daar wat toe te nemen. Er lopen petities op internet tegen het pact. Ook sommige partijen, zoals de AfD in Duitsland, voeren campagne tegen de plannen. In Nederland wordt er praktisch niet over het pact gesproken. Bij bijvoorbeeld de PVV en het Forum voor Democratie zijn geen initiatieven te vinden op dit gebied. Het lijkt wel of niemand deze zaak echt ernstig heeft bekeken. En dat is precies wat de internationale elite en de Multi-Culti ideologen graag zien. Ze weten dat ze op dun ijs schaatsen, immers wie zit er op te wachten dat er in de komende jaren miljoenen migranten uit Afrika en het Midden Oosten naar Europa komen? Daar komt nog bij dat de meeste ook nog moslim zullen zijn, en de islamisering dus nog een veel grotere vlucht zal nemen dan nu al het geval is.

We moeten dus proberen om binnen nu en 11 december het zwijgen te doorbreken. Dat zal niet makkelijk zijn want de systeemmedia spelen het spelletje natuurlijk weer fijn mee. Toch is het van levensbelang dat we iets doen, en aan argumenten hebben we geen gebrek. Laten we er even een paar noemen: Nederland, en ook de andere West Europese landen, zijn geen migratielanden. Het gaat om dichtbevolkte gebieden, waar nu al steeds meer natuur moet worden opgeofferd om huizen, wegen en kantoren te bouwen. We hebben te maken met bezuinigingen, en druk op de sociale stelsels. Een grote instroom van vreemdelingen zou deze problemen alleen maar groter maken. Uiteindelijk zullen we hier allemaal slachtoffer van worden. Denk daarbij ook aan de zorg en de pensioenen. De migranten zullen immers geld en papieren krijgen zonder tegenprestatie, zo staat het in het pact. Deze situatie heeft nu al het sociale stelsel van Zweden bijna failliet gemaakt. En dat is nog maar het begin. De grote stroom moet nog van start gaan.

Zoals we al zeiden zullen de meeste migranten moslims zijn, wat de balans in de Europese landen nog meer zal verstoren. Onze tradities en identiteit zullen verder onder druk komen te staan, met als resultaat dat we ons eigen land niet meer terug zullen kennen. Immers de migranten schrikken er niet voor terug om eisen te stellen, en op de achtergrond werkt natuurlijk de sturing van de politieke islam. Laten we voor de aardigheid maar weer eens naar de Turkse dictator Erdogan luisteren. Hij roept zijn volgelingen op om naar Europa te trekken. “Ga daar naartoe. Woon in hun huizen, en rijdt in hun auto’s. En zorg er voor dat je 5 baby’s ter wereld brengt.” Duidelijker kan het eigenlijk niet.

Verder is er natuurlijk de criminaliteit. We zien het nu al in landen als Duitsland, Groot Brittannië en Frankrijk. Moorden, eremoorden, steekpartijen, verkrachtingen en andere seksuele misdaden. De slachtoffers zijn meestal Europeanen of migrantenvrouwen die niet willen gehoorzamen. Al deze zaken creëren een sfeer van geweld en onzekerheid voor iedereen. Ook in Nederland zien we al steeds meer voorbeelden. Het aantal incidenten neemt toe, en ook de gewelddadigheid laat een stijgende lijn zien. We kunnen ons dus zonder twijfel voorstellen wat er gaat gebeuren als de bevolkingsuitwisseling echt op gang komt.

Wat kunnen we doen om het pact toch nog te blokkeren? Zoals gezegd is er weinig of geen protest omdat de plannen bij bijna iedereen onbekend zijn. Laten we dus proberen dat te veranderen. We kennen het pact, en we kennen de tegenargumenten. Laten we nu proberen om deze zaken aan zo veel mogelijk mensen duidelijk te maken. Je kunt dit artikel delen met iedereen die je maar kunt vinden. Je kunt ook zelf iets schrijven om mensen met je eigen woorden te overtuigen. Veel verschillende artikelen geven ook aan dat veel mensen er mee bezig zijn. Dat scheelt enorm. Verder is er ook de ouderwetse mond-tot-mond reclame. Praat over het pact en haar kwalijke effecten met iedereen die het maar horen wil. Praat met je familie, je vrienden, op je werk of op school. Zelfs in winkels en op straat als het zo uitkomt. In sommige kranten is er nog ruimte voor ingezonden brieven. Dit gaat meestal moeizaam, maar sommige mensen zijn gespecialiseerd op dit gebied. Maak daar gebruik van. Bedenk ook zelf mogelijkheden.

Ben je lid van een partij, vereniging of vakbond, probeer het dan ook daar in te brengen. Kortom; laat geen mogelijkheid onbenut. We zullen zeker met oppositie te maken krijgen, want de elite en de Multi-Culti ideologen hebben veel macht en contacten. Maar dat geeft niet, zelfs slechte publiciteit maakt dat het pact in het nieuws komt. En precies daar gaat het allemaal om. We zullen in de komende maanden aandacht aan deze zaak blijven besteden, en dat geldt natuurlijk ook voor de initiatieven die hopelijk zullen ontstaan. Laten we ook de campagnes in andere landen in de gaten houden. Onze slogan is simpel: GLOBAL PACT FOR MIGRATION – NIET IN MIJN NAAM!      

BLOGSITE ONLINE       

Om iedereen sneller van informatie te voorzien over het pact, de gevolgen en het verzet, hebben we een aparte blogsite online gezet. Hier zullen we de relevante artikelen, nieuwtjes en oproepen, die betrekking hebben op het pact, samen brengen. We hebben voor een blogsite gekozen om de toenemende censuur op Facebook te ontlopen. Voor reacties of het doorgeven van suggesties en plannen is er een apart email adres:  easterlily@protonmail.com De mail zal dagelijks worden gecheckt.  Als we allemaal een bijdrage leveren, kan deze site een belangrijke rol spelen in het verzet. De site is te vinden op: www.globalpactformigration.blogspot.nl

Tot slot; op de blogsite zullen soms ook artikelen of oproepen van andere organisaties verschijnen. Dit betekend niet dat wij een directe band hebben met deze groepen. Het gaat er gewoon om dat we zo veel mogelijk informatie bundelen en publiceren. Dat is in het belang van ons allemaal.

DE VERGETEN OORLOG IN DE DONBASS

Het is al weer even geleden dat we over de oorlog in de Donbass hebben geschreven. De reden is dat er in het conflict niet veel is veranderd. De twee vrije Republieken, Donetsk en Lugansk worden nog steeds dagelijks beschoten door de Kiev fascisten. Er vallen ook steeds opnieuw doden en gewonden. Europa en de rest van de wereld kijken weg. Reden voor ons om toch weer aandacht aan deze oorlog te besteden, die midden in Europa gaande is. Zeker nu de leider van Donetsk, Aleksander Zachartsjenko, door Kiev terroristen is vermoord. Hij werd vorige week het slachtoffer van een bom in een restaurant. Volgens de inlichtingendienst in Donetsk werd de aanslag uitgevoerd door de Oekraïense inlichtingendienst met westerse hulp. Laten we verder ook gelijktijdig kijken hoe de mensen ter plekke met de hele oorlogssituatie omgaan. De oorlog duurt immers al 4 jaar, en dat is bijna net zo lang als de Duitse bezetting van Nederland in 1940-1945. Blijvende schade kan dus niet uitblijven.

Op dit moment is er weer een nieuw bestand van kracht in de Donbass. Een bestand dat het resultaat is van al weer een overeenkomst in Minsk. De aanleiding deze keer is dat de kinderen weer naar school zijn gegaan. De grote vakantie is immers afgelopen. Helaas is dit bestand al net zo effectief als alle voorgaande overeenkomsten. Het schieten gaat gewoon door. Het lijkt er op dat er een grote kloof is tussen de onderhandelaars die namens Kiev de bestanden sluiten, en de Ukrop troepen die de stellingen langs de contactlijn bezet houden. Eigenlijk is die kloof er helemaal niet. De onderhandelaars sluiten bestanden om bij het westen in een goed blaadje te komen. Gelijktijdig krijgen de soldaten de opdracht om het bestand steeds opnieuw te schenden. De ene dag wat meer, de andere dag wat minder, zodat ook de psychologische oorlogsvoering in stand blijft.

Het blijft ook niet bij schieten alleen. Steeds opnieuw proberen de fascisten dichter bij de stellingen van de Militie te komen. Maar de Militie is alert en iedere poging wordt aan de internationale waarnemers gerapporteerd. Als dit niet helpt of niet snel genoeg gaat schiet de Militie terug, en dat is meestal voldoende om de fascisten terug te jagen naar hun eerdere posities. Dit kat-en-muis spel gaat nu al jaren zo, en het lijkt er niet op dat er binnenkort verandering in de situatie zal komen. Als de internationale leiders elkaar treffen, wordt er ook altijd over de Donbass gesproken, maar ook dit heeft geen effect. Een paar weken geleden was President Poetin in Duitsland voor een gesprek met Merkel. Er wordt gezegd dat Merkel heeft aangeboden om 30.000 vredestroepen naar het gebied te sturen. Poetin zou dit hebben afgewezen. Een juiste beslissing. Ten eerste dulden de leiders van de vrije Republieken geen buitenlandse troepen op hun grondgebied, en het sturen van vredestroepen kan ook een NAVO bezetting via de achterdeur zijn. Het westen is immers voor geen cent te vertrouwen.

Er zijn ook steeds geruchten dat Kiev een grote aanval op de Donbass aan het plannen is. Maar die geruchten zijn er al heel lang, en tot nu toe hebben de fascisten het niet aangedurfd om het plan ook uit te voeren. De Militie is nu een professioneel leger, en de kans dat een aanval met bloedige verliezen voor de fascisten zal worden afgeslagen is levensgroot. Daar komt ook bij dat President Poetin heeft gezegd dat een aanval heftige consequenties zal hebben. Kiev weet maar al te goed dat dit geen loos dreigement is. Het blijft dus tot nu toe bij plannen en geruchten. Tot zo ver de politieke en militaire ontwikkelingen.

Maar wat doet 4 jaar oorlog met de burgers die in het frontgebied wonen? Hoe gaan zij om met de dagelijkse gevaren, en hebben ze nog hoop op een oplossing? We spraken met Jana. Zij woont met haar gezin vlak bij Gorlovka, een stad die in handen is van de Militie, maar met het front niet ver van de stadsgrenzen. Jana zegt dat ze moe is van de oorlog, maar niet van de strijd. Dat lijkt een tegenstelling, maar is het niet. Jana: “Mijn familie heeft vanaf het begin de Militie gesteund en geholpen. Ook toen de Kiev fascisten hier waren, voordat ze werden verdreven. Nadat ze waren teruggeslagen werd het hier een poosje rustig. Maar intussen zijn er weer bijna iedere dag beschietingen. Het is heel verschillend, soms gebeurd er dagen niets. En zonder waarschuwing begint het dan weer. Meestal is dat in de avond, en vaak wordt er dan met mortieren geschoten. Het interesseert de Ukrops niet waar ze op schieten, dus moeten vooral gewone huizen het ontgelden.”

“Als we de eerste granaten horen aankomen, verhuizen we naar de kelder onder ons huis. Daar zitten we dan de hele avond, en soms, als het erg onrustig is, ook in de nacht. In het begin vonden de kinderen, ik heb twee zoontjes, het wel spannend. Maar ik merk nu steeds vaker dat ze boos of geïrriteerd raken. Het valt bijvoorbeeld niet mee om huiswerk te maken in een slecht verlichte kelder, soms ook bij olielampen als de elektriciteit uitvalt. Het duurt gewoon allemaal te lang, en er lijkt niet echt hoop op verandering.” Jana vertelt ook over andere problemen. “Het schieten in de avond is gevaarlijk, maar onze kelder zit diep, en een voltreffer zouden we waarschijnlijk overleven. Maar nu is er het probleem van scherpschutters die overdag plotseling op ons dorp schieten. Soms is het maar een schot, maar het risico om getroffen te worden is veel groter dan door de mortieren. Er zijn al verschillende gewonden gevallen en een dode. Ze schieten ook op kinderen, en ik heb geen rustige minuut als mijn jongens op school zijn. Je weet nooit of je ze levend terug zal zien.”

“Daarom ben ik moe van de oorlog. Het is een uitputtingsslag geworden waar nooit een einde aan komt. Dat betekend niet dat ik spijt heb van de opstand tegen Kiev. Absoluut niet. De fascisten en hun smerige vriendjes in Brussel en Washington wilden onze tradities, onze taal en onze vrijheid afpakken. Dat zullen we nooit toelaten, ook al duurt het nog 30 jaar. Het gaat bij mij niet om grote idealen of ideeën. De kern is dat je je familie, je stad en je land verdedigt. Dat is de plicht van iedereen. Als je dat niet doet ben je in mijn ogen geen cent waard. Mijn broer zit bij de Militie, en toen er hier in de buurt, een paar jaar geleden, heftig werd gevochten zat ik naast de kelderdeur met het geweer van mijn grootvader. Mijn man was toen in Rusland en kon ons pas bereiken toen de fascisten weg waren. Ons huis is nooit direct aangevallen, maar als dat wel zo was geweest, had ik zonder meer geschoten. De plicht van iedere echte patriot, zou mijn grootvader hebben gezegd. Het geweer is nu weer opgeborgen, maar wel klaar voor gebruik.”

Op de vraag hoe ze de oplossing van het conflict ziet heeft Jana een passend antwoord; “De hele Donbass moet aansluiten bij Rusland, net als de Krim heeft gedaan. Ik heb voor 2014 nooit gedacht dat hier oorlog kon komen, maar ik heb nu gezien waar het westen toe in staat is. Ik vertrouw er geen een meer van. Rusland is ons moederland, en de Russische tradities zijn ook de onze. Het westen brengt alleen slechte invloed en ellende. Van mij mag er morgen een referendum komen over aansluiting bij Rusland. Iedereen zal voor stemmen, daar twijfel ik geen seconde aan.”

De kans dat Jana binnenkort haar referendum gaat krijgen is niet groot. Maar de leiders van de Republieken hebben wel duidelijk gemaakt dat er onmiddellijk verkiezingen zullen komen als Kiev probeert om de speciale status op te heffen. De dood van Aleksander Zachartsjenko zal aan dit standpunt niets veranderen. Verkiezingen zouden feiten scheppen en daar is het westen doodsbang voor. Ook op dit gebied zal er dus waarschijnlijk geen snelle verandering komen. Maar duidelijk is wel dat de Republieken geen centimeter achteruit zullen gaan. Veel kapot geschoten huizen worden herbouwd, of er komen nieuwe huizen in gebieden die veiliger zijn. Jana zal hier geen gebruik van maken. “Mijn familie woont al generaties lang in dit huis. Dit is onze grond, en we laten ons niet verdrijven. Nooit!” En mocht Kiev toch aanvallen? “Dan stof ik mijn geweer af, en ga weer bij de kelderdeur zitten. Ze zullen ons niet meer verassen!”*

* Jana is een verzonnen naam, uit veiligheidsoverwegingen, maar de omstandigheden zijn zo als beschreven.           

HOE DE LEUGENS ROND CHEMNITZ AAN DUIGEN VIELEN

De moord op Daniel Hillig in Chemnitz, uitgevoerd door twee illegale migranten, is intussen een paar weken geleden, maar de rimpels die deze zaak in het Duitse water heeft veroorzaakt worden nog steeds groter. We weten het intussen allemaal, na de moord gingen de mensen van Chemnitz massaal der straat op om tegen deze misdaad, en het migrantengeweld in het algemeen, te protesteren. Gelijktijdig met deze protesten werd door de autoriteiten, met Merkel voorop, een gigantische leugenmachine in werking gezet. Er zouden mensenjachten op migranten zijn gehouden, de mensen die demonstreerden tegen het geweld waren allemaal Nazi’s of toch minstens radicaal rechts, en de hele bevolking van Saksen zou bezig zijn om Duitsland een bruin moeras in te trekken. Deze beweringen werden niet alleen door de politici rond Merkel, en Merkel zelf geuit, ze werden ook kritiekloos overgenomen door de pers en de elektronische media. Ieder die met een ander geluid kwam was natuurlijk ook meteen een Nazi.

Zo werd een hele deelstaat, en haar bevolking, door de modder getrokken door een politieke elite die niets wil horen over migrantengeweld. Het mocht alleen maar gaan over het zogenaamde “geweld van rechts”, en zeker niet over de moord op Daniel Hillig en de vele andere moorden. Dat zou immers tonen dat Merkel bloed aan de handen heeft. Zelfs in Nederland ging men mee in de hetze tegen Saksen. Een zogenaamde deskundige zei op de nieuwssite van de NOS dat de bevolking van Saksen er vreemde denkbeelden op na houdt, omdat men tijdens de DDR tijd geen TV uit het westen kon ontvangen. Daarom zou Saksen dichter bij de Oostblok staten hebben gestaan dan andere delen van de DDR. We weten niet wat dit warhoofd voor zijn commentaren betaald heeft gekregen, maar dat hij niet helemaal normaal is kunnen we zonder meer vaststellen. Wat hij volledig verzwijgt is dat het juist Saksen was dat voorop ging in het verzet tegen de machthebbers tijdens de DDR periode. Het was in Dresden, de hoofdstad van Saksen, dat de beroemde Maandagavond demonstraties plaatsvonden. Ook in Leipzig trouwens. Deze demo’s luidde het begin van de val van de Muur in. Dus; hoezo geen TV ontvangst? Geen enkel normaal mens zou dat als argument gebruiken. Maar ja, als je iets recht moet praten wat krom is….

Maar terug nu naar Chemnitz en de vele leugens. Natuurlijk is het in de moderne tijd moeilijk om dit soort leugens lang in stand te houden. Immers waar waren de bewijzen van de mensenjachten? Er was een kleine onbeduidende video. Meer niet. En dat in een tijd waarin iedereen filmt en foto’s maakt, tot het niet meer kan. Waar waren de gewonden? Waar konden we de schade vinden? Merkel beweerde video’s te hebben, maar ze liet ze nooit zien. Langzaam maar zeker begon het leugencomplex in te zakken. Eerst al gaf de hoofdredacteur van de plaatselijke krant aan dat er geen mensenjachten of hevige rellen waren geweest. Zijn journalisten waren de enigen die ter plekke waren, en zij hadden dit soort scènes niet gezien. Kort daarna moest ook de plaatselijke chef van het Openbaar Ministerie toegeven dat de beweringen vals waren. Er waren wat aanklachten binnen gekomen, maar dat ging vooral over wat schelden, zonder dat er geweld was gebruikt. Ondanks deze geluiden bleven Merkel en haar woordvoerder aan de leugens vast houden.

Maar het ging nog verder. In de afgelopen week verklaarde de CDU minister-president van Saksen, Michael Kretschmer, in het deelstaat parlement dat er geen mensenjachten hadden plaatsgevonden, dat er geen gewelddadige samenscholingen waren geweest, en dat er ook geen sprake was van pogroms. Duidelijke woorden van een lid van de partij van Merkel. Toch bleef Berlijn zwijgen, en werden de leugens niet recht gezet. Het hoogtepunt werd afgelopen vrijdag bereikt, toen de chef van de binnenlandse veiligheidsdienst, Maassen, in Bild verklaarde, dat er inderdaad geen mensenjachten waren geweest. Hij ging nog wat verder door de zeggen dat, naar zijn mening, de enige video van de zogenaamde incidenten een vervalsing was. Volgens hem was de hele leugenaanval op Saksen bedoeld om de aandacht af te leiden van de moord op Daniel Hillig. Er mocht niet over weer een migrantenmoord gediscussieerd worden. Dat stond de elite niet toe. Dus werd er gelogen, zwart gemaakt, en nogmaals gelogen. Zelfs nu nog, terwijl de waarheid intussen door een aantal gezagdragers van de daken is geschreeuwd. Naast Merkel en haar soort, is het vooral de SPD die vastbesloten is om de leugens in stand te houden. Blijkbaar heeft de partij nog steeds niets geleerd van de massale afwijzing door de kiezers.

De verschillende mediagroepen brachten wel de verklaringen naar buiten die de mensenjachten tegen spraken, maar probeerde toch in ieder geval deels om de leugens overeind te houden. Het dieptepunt werd bereikt door Der Spiegel, die op de voorpagina het woord SAksen plaatste op een zwarte achtergrond. De twee hoofdletters verwijzen natuurlijk naar het Derde Rijk. Deze propagandaberichtgeving schoot in het verkeerde keelgat van lectuurverkopers in Saksen. Men besloot massaal om Der Spiegel te boycotten en niet meer te verkopen. Dat was weer tegen het zere been van Die Grunen, ooit een linkse oppositie partij, die hun leden opriepen om dan zelf maar Der Spiegel te verkopen. Je vraagt je echt af waar het verstand van dergelijke lieden is gebleven.

Hoe ging het intussen in Chemnitz verder? Op zaterdag 1 september organiseerde de AfD samen met Pegida een zwijgmars in de stad. Er was ook een demonstratie van Pro Chemnitz. Het werd al vroeg duidelijk dat de autoriteiten de gelegenheid wilden gebruiken om rellen uit te lokken. De demonstratie route van Pro Chemnitz werd op het laatste moment gewijzigd, en de nieuwe route zou direct aan een antifa protest voorbij gaan. De opzet was duidelijk, men hoopte dat de twee groepen elkaar zouden aanvliegen. Maar de leiders van Pro Chemnitz trapten hier niet in. Men besloot de nieuwe route niet te lopen, en zich aan te sluiten bij de zwijgmars van de AfD. Dat mocht niet van de politie. Hierop ontbond Pro Chemnitz de bijeenkomst en riep de mensen, ongeveer 8000, op om als vrije burgers aansluiting te zoeken bij de AfD mars. Dit gebeurde, tot afgrijzen van de politie. Nu werd er door de autoriteiten een nieuw scenario uit de kast gehaald. De zwijgmars werd heel lang ophouden. Eerst moesten alle leden van de ordedienst gecheckt worden. Dat duurde zeker een uur. Eindelijk mocht de mars, die nu zeker 10.000 man omvatte, op weg gaan. Maar na 600 meter werd er al weer op last van de politie gestopt. Er zou een antifa blokkade op de weg zitten.

Dat bleek een leugen, want hoewel er wel antifa leden hier en daar slaags raakten met de politie, was de weg niet geblokkeerd. Dat werd door zowel de AfD, als ook gewone burgers vastgesteld. Toch mocht de mars niet verder. Een politieman zei tot een AfD functionaris: “We kunnen de weg binnen 3 minuten vrij maken, maar dat is niet toegestaan.” Ook nu was de opzet duidelijk; men hoopte dat de deelnemers zo gefrustreerd zouden raken door het lange wachten en de onzinnige beweringen, dat men de politielijn zou aanvallen. Maar ook dat gebeurde niet. De AfD vertegenwoordigers hielden iedereen rustig en verklaarde de mars ontbonden, om eventuele problemen te voorkomen. Men keerde terug naar het AfD kantoor. De burgers van Chemnitz lieten zich echter niet zo makkelijk afschepen. Ze waren gekomen om naar de herdenkingsplek voor Daniel Hillig te gaan, en dat zouden ze doen ook. Er kwam een spontane demonstratie van vooral jongeren en Pro Chemnitz activisten op gang, en massaal trok men op naar de politielijn die de weg versperde. Even leek het er op dat de autoriteiten toch hun zin zouden krijgen, en dat er geweld zou uitbreken. Maar ook deze keer liep het anders. De spontane demo bleef voor de politielijn staan, en negeerde oproepen om naar huis te gaan. Met spreekkoren maakten ze hun eisen duidelijk: “Maak de straat vrij’, “Dit is onze stad” en “Wij blijven hier”.

Dit duurde uren, maar de demonstranten gaven niet op. Kort voor 21.00 uur in de avond gaf de politie aan dat mensen individueel naar de herdenkingsplek mochten. Maar een demo zou verboden zijn. Dit aanbod werd afgeslagen, “we gaan allemaal, of we blijven gewoon hier”, was de boodschap. Uiteindelijk ging de politie aan de kant en de demo trok naar de herdenkingsplek. Daar aangekomen werd er een emotionele bijeenkomst gehouden, en een minuut stilte in acht genomen. Het verzet had gezegevierd. Een vriend van Daniel Hillig gaf de demonstranten een duidelijke boodschap mee: “Blijf protesteren, en blijf je verzetten. Maar gebruik geen geweld, want daar wachten ze op.” De bijeenkomst ging daarna vreedzaam uiteen.

Natuurlijk zaten de autoriteiten intussen niet stil. Er werd een concert aangekondigd voor de maandagavond dat een “teken tegen rechts” moest zetten. Het concert zou gratis zijn en er zouden een aantal bekende bands spelen, vooral punk en rap bands. Sommige van deze bands worden door de veiligheidsdiensten in de gaten gehouden, maar dat leek de Merkel kliek in dit geval niet te storen. Zelfs de Duitse president, Steinmeier, riep voor het concert op. Alle registers werden opengetrokken om mensen naar het concert te krijgen. Een busonderneming bood gratis bussen aan, er was gratis eten en drinken, en de hoofdsponsor was Coca-Cola (werd dit drankje niet ooit geboycot?). Het concert werd druk bezocht, maar was toch het breekpunt in de hele leugencampagne. De bands die optraden, gebruikten teksten die bol stonden van haat en oproepen tot geweld. Daar kwam nog bij dat de politie veel moeite moest doen om te voorkomen dat concertgangers de herdenkingsplek voor Daniel Hillig vernielden. Voor een aantal journalisten en anderen binnen de elite, was dit toch te veel van het goede. Het werd gezien als dansen op de graven van de slachtoffers. Op de dag na het concert werden voor het eerst de leugens van Merkel in twijfel getrokken, zoals we boven hebben beschreven.

Er is nog een ander punt wat aangeeft hoe er in Chemnitz is opgetreden. Tijdens een eerdere Pro Chemnitz demo zouden verschillende figuren de Hitlergroet hebben gebracht. Nu zijn er natuurlijk altijd gekken die hier plezier in scheppen. Maar intussen is duidelijk dat er meer aan de hand was. Een van de Hitlergroet brengers werd uitgebreid gefotografeerd, en de foto’s gingen door de hele pers. Bij nadere bestudering bleek dat de man, die dronken lijkt, een tatoeage van de Rote Armee Fraktion (RAF) heeft. Hij was waarschijnlijk geïnfiltreerd om de pers aan de juiste plaatjes te helpen. Twee andere Hitlergroet brengers bleken banden met een RTL TV ploeg te hebben. Het was dus duidelijk waar dit alles vandaan kwam.

Misschien zullen lezers zich afvragen waarom we deze zaak zo in detail beschrijven. Het zijn immers Duitse aangelegenheden. Dat klopt, maar we weten dat dezelfde tactieken ook in Nederland gebruikt kunnen worden. Als de elite zich bedreigd voelt zet men alle wapens in. Dat hebben we in Chemnitz goed kunnen zien. De leugens, de gelijkgeschakelde pers, de inzet van politie en infiltranten. Er kan niet vaak genoeg voor gewaarschuwd worden. Laten we niet vergeten dat de Rutte van vandaag, de Merkel van morgen kan worden.

Intussen is er afgelopen vrijdag weer een Pro Chemnitz demo geweest, en weer waren er zeker 5000 deelnemers. Er was weinig tegenstand, en alleen de regen was een beetje spelbreker. Maar ook dat ging voorbij. Op een zeker moment tijdens de mars, begon een demonstrant hatelijke leuzen tegen buitenlanders te roepen. Een Pro Chemnitz functionaris haalde hem persoonlijk uit de demo, en sprak een gebiedsverbod uit. “Als je dit soort dingen wilt roepen, ga je zelf maar een demo aanmelden”, werd de man gezegd. Daarop droop hij af. Pro Chemnitz weet nu hoe men met dit soort zaken moet omgaan. Het volk organiseert zich, en dat is goed zo. 

DE MESSENMANNEN ZIJN ONDER ONS

Het leek een gewone vrijdagmiddag op Amsterdam Centraal. Het was druk, veel geluid, er was leven. Toen stond de tijd stil. Niet eens lang, maar lang genoeg om een aantal levens te veranderen. Bij sommige voor altijd. In een wervelwind van verwarring en geschreeuw dook iemand met een mes op. De waanzin van het islam terrorisme had Nederland ingehaald. Dat het zo lang goed heeft kunnen gaan, is al een wonder. En misschien was het ook niet de eerste maal, omdat de steekpartij in Den Haag eerder dit jaar ook sporen van terrorisme vertoonde. Maar deze keer is er geen twijfel meer, de messenmannen zijn definitief onder ons.

De messenman van Centraal blijkt een 19-jarige Afghaan te zijn. Met zijn mes stak hij willekeurig in op mensen die bij een informatiebalie stonden. Twee Amerikaanse toeristen raakten zwaar gewond. Het had iedereen kunnen overkomen. Voor deze barbaren maakt het immers niet uit. Hun doel is zoveel mogelijk slachtoffers maken. Later bleek dat de man een verblijfsvergunning in Duitsland heeft aangevraagd, en daar ook woont. In 2015 was hij in Duitsland aangekomen. Hoe kan het ook anders zijn, opnieuw hebben we te maken met een van de “gasten van Merkel”. Het is voor deze vrouw blijkbaar niet genoeg dat ze haar eigen volk in gevaar brengt, ze exporteert het geweld nu ook nog. Intussen heeft Merkel meer bloed aan haar handen dan menig dictator van een bananenrepubliek.

Maar terug naar Amsterdam. Sommige mensen zullen zeggen dat het allemaal nog is meegevallen, en dat er gelukkig geen doden te betreuren zijn. Dat klopt. Maar je zult maar net op de verkeerde plek staan. Dat je het overleeft betekent immers nog lang niet dat je ooit weer de oude wordt, zowel fysiek als geestelijk. Gelukkig werd de Afghaan door de politie omver geschoten voordat hij nog meer slachtoffers kon maken. Want we hoeven er niet aan te twijfelen dat dit zijn doel was. Hij zit nu in voorarrest, en hopelijk zal de beschuldiging poging tot moord luiden. Maar ook dat moeten we nog maar betwijfelen, want het zou geen wonder zijn als er weer een advocaat op de proppen komt die gaat beweren dat de messenman een trauma heeft, en eigenlijk zielig is. Dan weet je maar nooit of er niet een of andere idiote rechter verschijnt, die dit ook vindt en een milde straf uitspreekt. Aan de slachtoffers denkt dan niemand meer. Het zou niet de eerste keer zijn dat het zo loopt, en helaas ook niet de laatste.

Een voorbeeld is snel gevonden, weliswaar in Duitsland, maar dat maakt niet veel verschil, de barbaren kunnen immers vrij rondreizen. Bij dit voorbeeld gaat het ook om een Afghaan die in Duitsland asiel kreeg. Hij loog over zijn leeftijd om minderjarig te lijken, en kwam zo via een school in contact met de 15-jarige Mia Valentin. Er ontstond een relatie, tot Mia in de gaten kreeg dat de Afghaan dacht dat zij zijn persoonlijk bezit was. Dat pikte ze niet en de relatie werd beëindigd. De Afghaan kon dit natuurlijk weer niet verkroppen, en op een drukke winkeldag stak hij Mia dood in een drogisterijzaak in Kandel. Het stadje was diep geschokt. Deze week kreeg de Afghaan 8.5 jaar gevangenisstraf. Er was 10 jaar geëist. Maar volgens de rechter was er sprake van verzachtende omstandigheden. Je vraagt je af in wat voor wereld dit soort rechters leven. In ieder geval niet in de onze. Er is beroep aangetekend, maar of dat veel verschil zal maken is niet te zeggen.

Het is dus niet uit te sluiten dat de Afghaan van Centraal er ook weer met een lichte straf van af komt. We zullen zien. In de laatste dagen merkte de pers op dat de aanslag niet echt tot onrust heeft geleid, in de maatschappij en de media. Dat werd als een positief teken gezien. Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Het betekent gewoon dat er nog veel te veel mensen slapen, en zich niet realiseren dat we in oorlog zijn met de radicale islam. Natuurlijk zullen er weer figuren opstaan die zeggen dat de aanslag niets met de islam te maken heeft. Dan komt weer de oude dooddoener dat het een religie van liefde en vrede is. Hoe naïef kun je zijn om dat te geloven. Het gaat om een barbaarse ideologie met een veroverings en heersers mentaliteit. Haat in plaats van vrede, en onderwerping in plaats van liefde. Anderen beweren dat er ook nog een gematigde islam bestaat. Ook dat is onzin. De moslims zeggen het zelf; er is maar een islam, met een boek en een wet, de sharia. Al deze zaken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Natuurlijk zijn er moslims die zich van de islam weinig of niets aantrekken, maar dat is iets totaal anders. Het gaat dan om een persoonlijke keuze. Het doet niets af aan de mentaliteit van de islam zelf.

Dat de aanslag niet tot grote paniek of onrust heeft geleid is niet zo verwonderlijk. De kans dat je in een aanslag terecht komt is nog steeds erg klein. Maar dat betekent niet dat we allemaal veilig zijn. Juist niet. Een veel grotere dreiging gaat uit van migranten die in het dagelijks leven voor problemen zorgen. Juist deze problemen hebben Duitsland in de chaos gestort. Steekpartijen, moorden, verkrachtingen en aanrandingen door de “gasten van Merkel” komen iedere dag voor. De plaatselijke kranten schrijven er over, maar de landelijke media zwijgt op bevel van Merkel. De gelijkschakeling is verbluffend. Toch kan het iedereen treffen. Een 14-jarig Joods meisje in Wiesbaden, verkracht en vermoord door een Irakees. Een huisdokter in Offenburg, die door een Somaliër werd neergestoken in zijn praktijk voor de ogen van zijn 10-jarige dochter, en natuurlijk Daniel Hillig, die in Chemnitz door illegaal in gereisde migranten werd vermoord. Het is juist het geweld in het dagelijks leven dat er toe heeft geleid dat mensen het zat zijn en de straat op gaan.

Dit soort chaos zien we in Nederland nog niet. Maar de eerste tekenen zijn er. Twee dagen voor de aanslag in Amsterdam vielen 5 migranten jongeren een vrouw lastig die in de avond aan het hardlopen was, gewoon in haar eigen wijk in Amersfoort. Gelukkig kwam er net een man langs die door snel optreden de jongens wist te verjagen. Als hij er niet was geweest, had er zich een nieuwe tragedie kunnen voordoen. Hulde trouwens aan deze man, want we weten intussen dat ingrijpen in dit soort situaties ook niet zonder gevaar is. Een dag later wordt in dezelfde wijk een 55-jarige vrouw, die van de bushalte naar huis loopt, door twee Marokkanen op een scooter omver gereden en bestolen van haar handtas. Ze blijft gewond liggen, terwijl de daders verdwijnen. We moeten er echt voor oppassen dat ook hier geen Duitse toestanden gaan ontstaan. Er komen immers iedere dag nog figuren binnen waarvan we niet weten wie het zijn.

Dat is eigenlijk nog het grootste probleem. Omdat de grenzen in 2015 open werden gezet, zonder verdere controles, zijn er honderdduizenden binnengekomen zonder papieren, en meestal ook zonder recht op asiel. Wie dit allemaal zijn, wat ze hebben gedaan, en waar ze vandaan komen weet niemand. De meesten zijn intussen ook gewoon ergens in de EU ondergedoken. Het grootste deel van deze figuren is trouw aanhanger van de islam. De zogenaamde “soldaten” waar Erdogan ooit over sprak. Wat zij kunnen aanrichten weten we intussen. Dat ze geen geweten hebben weten we ook. En een mes is natuurlijk snel aangeschaft. En dan hebben we het nog niet eens over de aanwezige IS aanhangers, de bekennende oorlogsmisdadigers, de Syriegangers die terugkomen, en de zogenaamde witte helmen, terroristen uit Syrië die in de Europese landen liefdevol opgenomen zijn op bevel van Amerika.

Dat is Europa in 2018. Een omslag kan er alleen komen als we een echte strijd beginnen tegen de islamisering en de massamigratie. En laten we niet vergeten dat een deel van onze vijanden niet van buiten, maar van binnen komt. De grootste collaborateurs en volksverraders zitten in de regeringen van de Europese landen. We hebben dus machtige vijanden, maar we kunnen het ons niet veroorloven om alles zomaar op te geven. In tegenstelling tot de gelukzoekers uit Afrika en het Midden Oosten, hebben wij geen plek om naar toe te vertrekken als het hier allemaal fout gaat. Een Engels parlementslid, Enoch Powell, zei al in 1968 dat we de massamigratie moeten afstoppen, omdat we anders in rivieren van bloed zouden terecht komen. Hij werd voor een gevaarlijke gek uitgemaakt. Maar hij heeft gelijk gekregen. Helaas. Ook al willen velen dat nog steeds niet zien. Deze slaapschapen moeten nog wakker worden.

Blijf dus waakzaam, en let altijd goed op wie er naast je staat. Niemand van ons weet immers waar het volgende  mes vandaan gaat komen. En laten we stil staan bij de slachtoffers, en niet bij de daders. Het zijn de slachtoffers die onze aandacht verdienen. Overal, en altijd.