donderdag 31 augustus 2017

DE CENSUUR SLAAT TOE – DUITSE LINKSE SITE VERBODEN

Na de hevige rellen rond de G20 in Hamburg was de kans op wraak door de heersende klasse groot. Het heeft even geduurd, maar nu is men toch in actie gekomen. Het Duitse internet platform Linksunten.Indymedia werd op vrijdag 25 augustus door de Duitse regering verboden. Volgens Merkel en Co zou het platform tot geweld oproepen, en ruimte bieden aan activisten die zich met gewelddaden bezig houden. Bewijzen waren er niet, maar daar hebben de verantwoordelijke ministers ook helemaal niet naar gezocht. Een beschuldiging is in het huidige klimaat meer dan voldoende. Kortom; de censuur is terug van nooit weggeweest.

Het was meteen al duidelijk na de G20 opstand dat de heersende klasse heftig was geschrokken van de woede van de activisten, en de bereidheid om terug te vechten, tegen de grootste politieopkomst ooit gezien in Duitsland. Toen de gevechten voorbij waren begonnen er allerlei onderzoeken die de verantwoordelijke autoriteiten vrij moesten pleiten, en voorbereidingen in gang zetten voor wraak tegen de linkse activistenscene. Er waren meteen al oproepen om het actiecentrum Rote Flora te sluiten. Toen dat op verzet stootte ging men een andere weg. Het internetplatform Linksunten. Indymedia, dat al ongeveer 9 jaar actief is, werd met onmiddellijke ingang verboden verklaard. Alle pogingen om de site in de lucht te houden kunnen bestraft worden.

Bij het verbod alleen bleef het niet. In verschillende plaatsen werden invallen gedaan, waarbij computers en andere zaken in beslag werden genomen. Niemand werd gearresteerd, wat aangeeft dat de autoriteiten totaal geen bewijzen hebben, en nu bezig zijn om via de invallen bewijzen te fabriceren. Intussen zijn er protesten geweest tegen de sluiting van het platform, van linkse partijen en journalistenorganisaties, omdat het verbod een aanval is op de vrijheid van meningsuiting. De Linksunten site heeft in een verklaring laten weten dat men het er niet bij laat zitten en snel weer in de lucht zal zijn. Dat zal zeker gebeuren, want met wat kunst en vliegwerk is het niet moeilijk om een verbod zo als dit de voet dwars te zetten. De activisten achter de site zeggen dat de elite niet de eigenaar is van cyberspace, en dus niets te zeggen heeft over wie er wel of niet op het net actief kan zijn.

Op zich is dit alles geen verrassing. We zien de laatste tijd steeds dat de elite meer macht naar zich toetrekt, en ook geen oppositie duld. De schroef van de repressie wordt op allerlei terreinen steeds verder aangedraaid, en daar komen natuurlijk protesten tegen. De heersers willen die protesten zo snel mogelijk de kop indrukken, en iedereen intimideren die het niet eens is met het huidige beleid. Dat gebeurt niet alleen in Duitsland, maar in heel Europa. Een jaar geleden werd ook een van de sites van Het Rode Vaandel door Facebook van het net gehaald. Er werd geen reden opgegeven, maar het gebeurde wel in een periode dat de site steeds meer aanhang kreeg. Intussen heeft deze pagina een andere naam, maar de boodschap is hetzelfde gebleven.

Het valt te verwachten dat er in de nabije toekomst nog meer censuur zal ontstaan, en daar kan iedereen door getroffen worden die zich tegen de heersende elite keert. We moeten er toch altijd rekening mee houden dat het internet en alles wat er mee te maken heeft in handen is van de Amerikaanse elite. Zo lang het gaat moeten we er gebruik van maken, maar er wel steeds van uit gaan dat het morgen afgelopen kan zijn. Dus is het zaak om altijd alternatieven achter de hand te hebben. Vergeet niet dat er ook politieke strijd werd gevoerd voor dat het internet ontstond. De stencil en schrijfmachines staan nog steeds klaar. De stem van de opstand zal altijd een weg vinden. De elite kan dingen moeilijker maken, maar nooit helemaal voorkomen. Er zijn altijd gaatjes, en precies die gaatjes moeten we nu al opzoeken en klaar zijn voor wat komen kan.

Het staat ook vast dat de actie in Duitsland tegen Linksunten te maken heeft met de verkiezingen van volgende maand. Merkel wil weer gekozen worden, en is nog steeds woedend dat haar G20 feestje in Hamburg zo ruw is verstoord. Niet dat ze veel tegenstand te verwachten heeft. De tamme sociaal democraten van de SPD inspireren helemaal niemand, en De Linke zal niet voldoende steun krijgen om Merkel echt te bedreigen. Merkel heeft dus eigenlijk niets te vrezen, zou je zeggen. Op parlementair gebied klopt dat. Maar er zijn hele andere krachten in de maatschappij die Merkel wel degelijk bedreigen. Nu nog loopt die oppositie vanuit het volk vooral via populistische partijen als de AfD. Maar steeds meer mensen zien dat ook dat het antwoord niet is. Een protestbeweging zoals we die in Hamburg zagen, is een veel grotere bedreiging voor de elite. Als de steun voor dit soort protesten toeneemt, als de linkse groepen en organisaties weer dichter bij het volk komen te staan, en als men eindelijk van het idee afstapt dat er geen alternatief is voor het huidige misdadige beleid, ontstaat er een hele nieuwe situatie. Een situatie waarin plotseling alles mogelijk is. Voor dat moment heeft Merkel, en haar soort in andere landen, panische angst.

De elite weet dat ze op drijfzand staan. Dat ze alleen nog hun macht kunnen uitoefenen omdat wij dat toestaan. Maar dat zal niet altijd zo blijven. Al jaren is er een proces aan de gang van het verlies van vertrouwen in de politiek en de huidige elite. Niemand gelooft meer de leugenaars en oplichters in pakken en stropdassen, die alleen staan voor de belangen van de banken en het kapitaal in het algemeen. De zakkenvullers worden door miljoenen met verachting bekeken. De voedingsbodem voor een breuk met het huidige systeem neemt steeds verder toe. Dat zien wij, en dat zien zij ook. Vandaar dus de repressie en de verbodsbepalingen van nu en in de toekomst.


Maar het zal niet helpen. Hun wetten zijn niet onze wetten. Hun parlement is niet ons parlement. Hun systeem is niet het onze. Wij zijn niet gebonden aan dit soort zaken, die alleen dienen om het kapitalisme te beschermen. Wij willen juist alles doen om dit systeem, en alles wat er bij hoort, te vernietigen en weg te vagen. Het moment voor de grote afrekening is nog niet gekomen. Maar die dag komt steeds dichterbij. Later we zorgen dat we er klaar voor zijn als het signaal voor de opstand wordt gegeven. Dan kan niets ons meer stoppen. We zeiden het eerder; de klok tikt. 

donderdag 24 augustus 2017

MISDADIGERS VOOR EN ACHTER DE SCHERMEN

Het was even rustig geweest in Europa in de laatste maanden. Niemand die er van uit ging dat de jihadisten het hadden opgegeven, maar de adempauze was toch duidelijk merkbaar. Tot eind vorige week, toen een cel van moslimextremisten toeslag in Barcelona en een andere stad in Spanje. Het beeld was hetzelfde; een bus die op mensen in reed, en vervolgens 15 slachtoffers die gewoon weer op de verkeerde plaats op het verkeerde ogenblijk waren. Weer 15 onschuldige levens op het altaar van de politieke islam. Het kan iedereen overkomen, dat was opnieuw de boodschap.

Deze keer ging het verhaal dat het om een paar losgeslagen individuen zou gaan, of een zogenaamde ‘lone wolf’ niet op. De terroristencel was bezig met het voorbereiden van een grote bomaanslag, maar een jihadist verbond blijkbaar twee verkeerde draadjes aan elkaar, want een deel van de bom ging al in de schuilplaats de lucht in. Dus maar weer teruggegrepen op de eerder gebruikte methode en een paar bussen gehuurd. Het resultaat hebben we allemaal kunnen zien. Het schijnt dat er zelfs een imam in het complot zat. Geen losgeslagen figuren dus maar een goed georganiseerde tak van de politieke islam. Kort daarna waren er steekpartijen in Finland en Rusland, waarbij de met een mes bewapende Marokkaan in Finland, het vooral op vrouwen voorzien had. Twee vrouwen stierven op straat. Zelfs in Rotterdam rommelt het, en werd een popconcert afgezegd.

Opnieuw komt de vraag; hoeveel meer van dit soort figuren hier eigenlijk rondlopen? Waar worden nog meer aanslagen voorbereid of messen geslepen? Van de autoriteiten wordt niemand wijzer. Men blijft beweren dat de boel in de gaten wordt gehouden, en dat we vooral gewoon door moeten gaan met onze levens. Makkelijk om dit soort dingen te zeggen als je als regeringsleider achter dikke muren schuil gaat en in gepantserde auto’s kunt rijden. Dit soort uitspraken kun je doen als je niet zelf je boodschappen doet, op een terras gaat zitten of gewoon aan het wandelen bent door een stadsgebied. Buiten de realiteit om is het makkelijk advies geven. Want laten we eerlijk zijn; de kans dat Rutte, Merkel of Macron oog in oog komen te staan met een messentrekker is bijzonder klein. Daar zorgen de legers van beveiligers wel voor.

Een andere vraag die we toch steeds weer moeten stellen is waarom de jihadisten altijd de gewone mensen als doelwit kiezen? Sommige zeggen dat ze dit doen omdat het makkelijk te raken doelen zijn, en dat het in de ogen van de jihadisten toch om allemaal ongelovigen gaat. Dat kan echter maar een deel van de verklaring zijn. Immers een regeringsleider, een generaal of een topsmeris zouden toch meer gewicht in de schaal moeten leggen. Zij nemen immers de beslissingen waar de jihadisten tegen beweren te protesteren. Zij zijn verantwoordelijk voor de interventies en de bombardementen in het Midden Oosten en elders. Waarom dan toch steeds de gewone mensen, wij allemaal, als doel kiezen?

Voor het antwoord moeten we richting Syrië gaan. Het Syrisch leger heeft in de laatste maanden, met steun van Rusland, grote delen van het land heroverd op de IS en Al Nusra. Uit een aantal steden is de IS in paniek weggevlucht met achterlating van veel interessante zaken. De Syrische soldaten vinden aan de lopende band Amerikaanse en andere westerse wapens in de opslagplaatsen en stellingen van de IS. Koerdische eenheden hebben Turkse wapens en voorraden gevonden in de voormalige schuilplaatsen van Al Nusra. Dat zijn op zich al bewijzen genoeg. Maar vorige week vonden Syrische soldaten in de voorraden van de IS chemische wapens die afkomstig zijn uit Amerika en Groot Brittannië. Precies deze twee landen zijn het langste bezig geweest om wapens en andere materialen te leveren aan de tegenstanders van de Syrische regering. Ze beweerden altijd dat deze voorraden naar zogenaamde “gematigde” rebellen gingen. Nu is duidelijke dat er direct aan de IS is geleverd.

Dat vermoeden bestond al veel langer, maar nu zijn voor het eerst de bewijzen voor handen. Niet dat de westerse media daar melding van maken. Er komt ook geen urgent VN onderzoek. Beiden instellingen zijn immers in handen van de schuldigen, dus wordt het weer allemaal lekker doodgezwegen of als zwarte propaganda afgedaan. Toch verklaard deze vondst gelijktijdig waarom de IS altijd de gewone mensen aanvalt en niet de elite. De westerse wereldelite is zelf de grootste steunpilaar en toeleveraar van de islamitische terroristen. De IS leiders gaan niet zagen aan de boomtak waar ze op zitten. Ze vermoorden liever gewone mensen die op geen enkele wijze verantwoordelijk zijn voor wat er in het Midden Oosten gebeurd.

Laten we dat vooral in gedachten houden als er na een aanslag weer een regeringsleider met krokodillentranen op TV verschijnt. Hij of zij is indirect zelf verantwoordelijk voor de bloedbaden van de IS. Dat geldt voor verschillende Amerikaanse presidenten, zoals Bush, Obama en ook Trump. Dat geldt ook voor de Britse leiders; Blair, Cameron, en nu May. Allemaal hebben ze het bloed aan hun handen van de daden die zijn veroorzaakt door aan de ene kant de zogenaamde “coalitie’ en aan de andere kant de islamterroristen. Maar het blijft niet bij deze figuren. Ook de mindere goden, zoals Merkel en Rutte, dragen net zo veel schuld. Door hun daden zijn ze tot verraders van hun eigen volkeren geworden. Daar komt nog bij dat het deze zelfde figuren zijn geweest die de grenzen wijd open hebben gezet, en de terroristen vrije doorgang verlenen zonder echt te controleren.


We hebben dus te maken met misdadigers voor en achter de schermen, die allemaal even dodelijk zijn. Dat zal niet veranderen tot de volkeren deze verraders, die zich voor regeringsleiders uitgeven, opruimen en het heft zelf in handen nemen. Het zijn immers onze levens die iedere dag op het spel staan. Tot dat moment aanbreekt kunnen we alleen maar waakzaam en alert zijn. Niemand weet immers waar het volgende mes, de volgende bom, of het volgende busje vandaan komt. We weten echter wel dat er achter de daders, nog andere daders schuil gaan. Ook tegen die daders, die vanaf de achterbank sturen, moeten we ons wapenen. Het is letterlijk een zaak van leven of dood.

donderdag 17 augustus 2017

OP HET RANDJE

De spanning in de wereld neemt toe, roepen de media in koor. De ene dreiging volgt de andere, en heel voorzichtig wordt er wat over een Derde Wereld Oorlog gespeculeerd. Heel voorzichtig, want de tere zieltjes in het westen mogen natuurlijk niet in paniek raken. Men is het niet gewend dat er over dit soort dreigingen wordt gesproken. Dus moet het allemaal met behoedzaamheid onder de aandacht worden gebracht. Gelijktijdig laten commentatoren steeds opnieuw doorschermen dat het eigenlijk allemaal ver weg is, en best nog eens mee zou kunnen vallen.

De hoofdzaak van het probleem ligt waar het al sinds 1945 heeft gelegen, in de agressie van Amerika. Natuurlijk geeft de media aan dat het allemaal de schuld is van Noord Korea, dat Amerika en de hele wereld bedreigt. Net als het eerder de schuld was van Irak, en nog steeds de schuld is van Iran. Amerika en de hele wereld worden overigens ook altijd door elkaar gehaald. Amerika is niet de hele wereld, en daar mogen we erg blij om zijn. Toch zijn alle pijlen gericht op Noord Korea, dat een bedreiging zou vormen voor de wereldvrede. En gelijktijdig indirect op China, omdat Peking niet genoeg afstand neemt van Noord Korea. Wat men daarbij verzwijgt is dat Amerika al jaren bezig is, vooral via Zuid Korea, om de regering in het noorden omver te werpen. Gewoon weer “regime change” dus, het Amerikaanse recept voor alle kwalen. Dat Noord Korea zich daar tegen weert is logisch. Dat men daarvoor wapens moet testen is ook logisch. Maar dat maakt het land nog niet tot een bedreiging voor de wereldvrede. Eigenlijk doet Noord Korea nu precies wat de Amerikanen al jaren doen.

Een volgend punt is of dit alles wel echt dreigen is. Echt dreigen kun je alleen als je je tegenstander kunt vernietigen. Daar is Noord Korea echt niet toe in staat, en de Amerikanen hebben zo’n enorm atoomarsenaal dat de paar raketten van de Noord Koreanen erbij in het niets verzinken. Er is dus in feite helemaal geen sprake van bedreigen, het gaat alleen om waarschuwen, en daar heeft Noord Korea het volste recht toe. Het is een onafhankelijk land dat zich tegen de Amerikaanse agressie moet beschermen. Intussen dreigen ook de Amerikanen steeds bruter. Volgens Trump zal er volle vuurkracht worden gebruikt. Tenminste; dan weer wel en dan weer niet, afhankelijk van wat hij zo juist heeft gegeten, of hij over de kat is gestruikeld of slecht heeft geslapen. Deze laatste zaken zijn dus dingen waar de wereldvrede vanaf lijkt te hangen. Nu weten we natuurlijk dat de grootste hobby van de Amerikanen is om te zoeken naar vijanden. Zijn die er niet, dan maakt men er gewoon een paar. Kijk maar naar de IS of de andere moslim extremisten, die de hoofdaanleiding vormen voor de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme. Als Amerikanen een steen zien, zullen ze er zeker een vijand onder vinden.

Blijkbaar is Noord Korea als vijand nog niet genoeg. Trump dreigt nu ook militair geweld tegen Venezuela te gebruiken. De CIA is al jaren bezig om daar de linkse regering weg te krijgen. Dat is steeds niet gelukt, hoewel men er wel in slaagt om met rechts geweld het land te destabiliseren. Dit gaat Trump echter niet snel genoeg. Hij wil niet wachten op een Chili scenario zoals in de jaren 70 van de vorige eeuw. De beuk moet er nu in, dus dreigt hij rustig verder. Zoals een Yank woordvoerder zei: “We kunnen niet tolereren dat er op ons eigen continent een dictatuur ontstaat. Het continent verdiend beter.” Zouden er nog mensen zijn die in dit soort onzin trappen? Vast wel. Wat men natuurlijk verzwijgt is dat de Amerikanen jarenlang rechtse dictaturen op hun “eigen” continent aan de macht hebben geholpen, en ze vervolgens ook in het zadel hebben gehouden. De vele slachtoffers van deze dictaturen spreken op dit gebied boekdelen.

Het is allemaal weer het oude liedje; Amerika dicteert en de rest heeft te volgen. Het gewone recept van figuren als Soros en andere leden van de oorloglobby. Als er dus over dictaturen wordt gesproken zijn het juist de Yanken die wat uit te leggen hebben. Trump kwam aan de macht door te zeggen dat hij zich vooral met Amerika wilde bemoeien. Intussen zit hij tot zijn nek toe in de interventies en de oorlogstaal. Hij is een volwaardig lid van de oorlogslobby geworden. De neo-cons hebben hem volledig overgenomen, en dat zat er altijd in. Het enige voordeel is dat hij Amerika verdeeld en in chaos stort. Dat kan de schade in de rest van de wereld nog een beetje beperken.

Europa ziet niets in de dreigementen over en weer en zou het liefst hebben dat de hele zaak vandaag nog zou verdwijnen. Maar echt tegenspreken doet men ook niet. Zo als altijd is men bang voor de lange arm van Washington. Men jammert wat over de noodzaak van diplomatie, maar men zal zich zeker niet tegen de Amerikanen keren als het echt uit de hand loopt. Daarvoor is men te slaafs en de gemakzuchtig.

De vraag is dus; zitten we op het randje van een grote oorlog met miljoenen slachtoffers? Het antwoord is Ja, maar dat heeft niet te maken met Noord Korea of Venezuela. Dat zijn niets meer dan nevenzaken die worden aangegrepen om weer een flink met de sabel te zwaaien. De echte dreiging zit hem in de pogingen van de Amerikanen om te komen tot een grote oorlog tegen Rusland. Men heeft het al op verschillende manieren geprobeerd, ondermeer via de Oekraïne en Syrië. In beiden gevallen is het nog niet gelukt. Maar het heeft al wel de nodige levens gekost. Washington zoekt steeds nieuwe routes en blijft het proberen. Men is nu weer van plan om meer wapens naar de fascisten in de Oekraïne te sturen. Scandinavië wordt gek gemaakt met beweringen van onzichtbare oorlogsdreigingen, en Polen wordt als handige pion gebruikt wanneer het uitkomt. Als het maar tegen Rusland gaat, is de slagzin.


Het is maar goed dat de Russische leiding zich bezonnen opstelt en zich niet laat provoceren. Maar het geduld is natuurlijk een keer op. Dan zullen we zien wat echte dreigementen zijn. Laten we hopen dat het allemaal niet zo ver zal komen. En laten we ook hopen dat Europa zijn wezelhouding zal afwerpen en zich van de Amerikaanse agressie zal distantiëren. Daarvoor hebben we wel een “regime change” in Europa nodig. Anders zullen de donkere wolken alleen maar verder toenemen. 

donderdag 10 augustus 2017

EEN HALF EI IS BETER DAN EEN LEGE DOP – OF TOCH NIET?

Er gaat bijna geen jaar voorbij of er ontstaat een schandaal over de veiligheid van ons voedsel. Of het nu gaat om paardenvlees, gevaarlijk komkommers of nu weer de eieren, steeds opnieuw blijkt dat er veel meer aan schort dan dat er aan deugd. De term “smakelijk eten” kunnen we eigenlijk net zo goed afschaffen. Ook een andere slogan “weet wat je eet”, heeft eigenlijk geen waarde meer. Het schandaal rond de eieren bewijst opnieuw dat we er totaal geen weet van hebben wat we eten, en wat de gevolgen zijn van de zaken die we via ons eten binnen krijgen. Als we gezond willen eten zal het roer om moeten. En niet zo’n beetje ook.

Een ander punt dat door de eierencrisis opnieuw wordt bevestigd is dat er van echte onafhankelijke controles op de veiligheid van het voedsel geen sprake is. De zogenaamde waakhonden zitten zo dicht op de industrie dat ze praktisch alles laten door gaan, en alleen alarm slaan als het helemaal niet anders meer kan. Een bewijs hiervoor is dat er vorig jaar waarschijnlijk ook gif in de eieren heeft gezeten, maar toen is er niets aan gedaan omdat de veiligheidsniveaus anders lagen. Als of dat voor de gezondheid iets uitmaakt. Gig is gif en daar valt niet aan te tornen, wat een stel gewetenloze ambtenaren ook zegt. Ook het feit dat dit soort zaken altijd heel klein begint, en dan plotseling tot ontploffing komt, geeft aan dat van de controles eigenlijk helemaal niets deugd. We worden voorgelogen en bedrogen waar we zelf bijstaan.

Het kan zelfs nog gekker. Het bedrijf uit Barneveld dat het gif in de kippenstallen heeft gebruikt heeft geen registratie en ook het personeel is niet gediplomeerd. Niemand die daar ooit achter heeft gekeken. Waar zijn dan de waakhonden en de controle-instanties? Als verzachtende omstandigheid zou je nog kunnen denken dat ze allemaal hebben zitten slapen. Maar dat is niet het geval. Ze zien wel degelijk wat er gebeurd, maar laten het gaan omdat het slecht is voor de bedrijven, voor de export en uiteindelijk de winsten. Want dat is altijd het sluitstuk en de hoofdzaak, het feit dat er winst gemaakt moet worden. Als de veiligheid van het voedsel dan in de weg staat wordt er snel weggekeken. Immers wij kunnen toch niet checken wat er achter de schermen allemaal wordt afgeknoeid. Wij mogen betalen en het verontreinigde voedsel eten tot de dood er op volgt. Zo ernstig is het namelijk.

Als een minkukel als Van Vollenhoven al gaat zeggen dat hij geen vertrouwen meer heeft in de veiligheid van het voedsel, moet het er wel heel slecht voorstaan. Hij is immers onderdeel van het systeem en dus de heersende klasse. Dit soort figuren trekt niet zo snel aan de bel, omdat het hun vriendjes in de buidel treft. Doen ze wel de mond open, kunnen we er gerust vanuit gaan dat het goed mis is. Dat geldt overigens niet alleen voor wat er in het voedsel zit, maar ook hoe het wordt geproduceerd. Is er nog iemand die gelooft in labels als: scharreleieren, vrij uitloopeieren, of de mooiste van allemaal, blije kip eieren? Voor vlees geldt hetzelfde. Een label is snel geprint en een stempel is snel gezet. Maar wie controleert of dit allemaal wel klopt? En wie gaat na of biologisch wel echt biologisch is? Precies, dezelfde figuren die wegkijken als er weer eens iets in het voedsel zit wat er niet thuishoort. Verder bewijsvoering is eigenlijk niet nodig. In België gaat men nog verder, daar is het schandaal de hele zomer verzwegen. Zogenaamd in het belang van het onderzoek.

Er is niets in de westerse wereld waar zo veel oplichterij aan te pas komt als aan de productie van voedsel. Maar moeten we daar verwondert over zijn? Nee, natuurlijk niet. Zo lang ons voedsel in handen is van het kapitalisme en het alleen maar gaat over winst en niet over de mensen, zal de situatie alleen maar erger worden. Dan zullen het aantal enge en vreemde ziektes blijven toenemen, immers de stille getuigen van deze knoeierij bevolken de begraafplaatsen en kunnen weinig bewijs meer leveren. En, het volgende schandaal loert al weer om de hoek. Dan zien we weer hysterisch gekrijs in de media en gejammer over de miljoenenschades voor de producenten en supermarkten. Als dan de wind weer is gaan liggen, gaat alles weer gewoon door als voorheen. Het winstmotief blijft, dus waarom zou er ook iets veranderen. Intussen mogen wij ons platgezegd blijven dood vreten.

Een groot deel van de verantwoordelijkheid voor dit alles ligt bij de Europese Unie. Het beleid van deze misdadigers werkt de boven beschreven toestanden in de hand. Er moet steeds meer en sneller geproduceerd worden, en dan is er nog het idiote gesleep met voedsel van het ene land naar het andere land. De gevaren komen dus van alle kanten. Om toch nog aan hun winsten te komen zullen de producenten alles doen om de kosten zo laag mogelijk te houden. Dat de post veiligheid dan als eerste geschrapt word staat zonder meer vast. Als er dan ook nog niemand werkelijk controleert maakt de gelegenheid de dief.


Zolang het kapitalisme hier de dienst uitmaakt zullen dit soort schandalen zich blijven herhalen. We zeiden het al; het gaat allemaal om de winst. Daar zijn zowel wij als de dieren het slachtoffer van. Nu zullen er stemmen opgaan die zeggen dat we dan allemaal maar vegetariër moeten worden of zelfs veganist. Dat kan natuurlijk, maar het zal weinig verschil maken. Ook de producten die je dan eet worden voor de winst geproduceerd, dus kan ook in die sector geknoei en oplichterij niet worden uitgesloten. Ons eigen voedsel allemaal zelf produceren zal moeilijk gaan. Er zit dus maar een ding op; het kapitalisme afschaffen en de productie zelf controleren. Niet af en toe, of met een steekproef, maar overal en altijd. Tot dat moment is aangebroken, kunnen we alleen maar zeggen; smakelijk eten!

woensdag 2 augustus 2017

VAKANTIE

We zitten weer midden in de vakantieperiode. Normaal gesproken is dat de tijd om wat gas terug te nemen, even een andere omgeving opzoeken, en eindelijk wat relaxen. Dat zijn de zaken die we in verband brengen met deze tijd van het jaar. Ooit was het ook zo dat de wereld een beetje leek stil te staan, in deze maanden. Maar die tijd is al heel lang voorbij. Als er nog zoiets bestaat als vakantiegevoel is er maar weinig van te merken. Ook de uitdrukking komkommertijd mag eigenlijk al lang naar het archief. Want als we om ons heen kijken, zien we dat de problemen en de vreemde ontwikkelingen echt niet stil staan. Sterker nog, ze lijken alleen maar toe te nemen.

Van vakantiestemming onder de supermachten is al helemaal niets te bespeuren. De Amerikanen zijn tot de onzalige conclusie gekomen dat het nodig is om nog meer sancties tegen Rusland in te voeren. Niet dat daar een reden voor is, maar de anti-Rusland stemming in Washington heeft ondertussen zulke groteske vormen aangenomen dat er ook geen reden meer nodig is. De oorlogslobby draait immers op volle toeren, en dan zijn sancties altijd een handige brandstof om de hetze gaande te houden, zolang men de tanks nog niet naar voren kan sturen. Voor Rusland zijn de sancties geen probleem, en een antwoord is niet uitgebleven. Ongeveer 755 Amerikaanse diplomaten en spionnen worden Rusland uitgezet en mogen terug naar de VS. Of ze dat als vakantie zien valt te betwijfelen. Maar het geeft wel weer aan dat alle plannen om de relatie tussen Rusland en Amerika te verbeteren niet alleen in de ijskast zijn gezet, maar dat er nu een ware vrieskast aan te pas is gekomen. Weer een stapje verder in de koude oorlog anno 2017.

Ook op andere tonelen is er geen sprake van vakantiegevoel. Noord Korea heeft weer een raket afgeschoten, wat weer tot veel gemor en gevloek in Washington heeft geleid. Men is zogenaamd enorm bang dat zo’n raket ooit de VS zal treffen. Onzin allemaal, de Amerikanen hebben zelf al duizenden raketten afgevuurd en getest. En, wat we nooit moeten vergeten, Amerika is het enige land ter wereld dat atoombommen op een ander land heeft gegooid. Dus waar komt dan het grootste gevaar vandaan? Stel dat een raket inderdaad Amerika zou treffen, dan mag Washington nog niet klagen als we zien hoeveel vernietiging ze zelf over de hele wereld hebben aangericht. Op een zekere dag komt boontje natuurlijk toch om zijn loontje.

Trump is intussen druk doende om Noord Korea en China te bedreigen. Hij vindt dat China niet genoeg doet om Noord Korea onder de duim te houden. Zijn bedreigingen komen meestal via Twitter, en we hebben uit goed geïnformeerde bron vernomen, dat alle vakanties bij Twitter zijn afgezegd omdat men anders de vele tweets van Trump niet meer kan verwerken. Eerdere Amerikaanse presidenten stuurde hordes diplomaten en ander omkruid de wereld rond om de Amerikaanse dreigementen uit te leggen. Trump heeft deze figuren niet nodig. Waarom ontelbare salarissen uitbetalen als Twitter altijd binnen handbereik is?

Ook Merkel kan maar moeilijk in vakantiestemming komen. Ten eerste staan in september de verkiezingen voor de deur. Ze lijkt niet echt veel concurrentie te hebben, maar je weet het maar nooit. Dat geldt des te meer als er steeds vaker wild geworden islamisten opduiken, die zonder pardon op onschuldige mensen insteken of inrijden. Zoals bijvoorbeeld de Palestijn die in een Hamburgse supermarkt met een mes de klanten te lijf ging. Door dat voorbijgangers de rollen omdraaiden werd hij uiteindelijk opgepakt. Maar daarmee kwamen ook weer een aantal feiten aan het licht die voor Merkel dodelijk kunnen zijn. De Palestijn was een afgewezen asielzoeker, die op vrije voeten was omdat hij geen papieren had. Men dacht dat er geen dreiging van hem uitging, hoewel bekend was dat hij radicaliseerde. Een vrouw die het drama overleefde vatte het in een zin samen; “U wordt bedankt Mevr. Merkel”. Er zijn nu veel vragen waarop heel Duitsland antwoord wil. Maar die vragen zal Merkel in haar vakantieverblijf zeker proberen te ontduiken.

In Nederland sleept de formatie zich nog steeds voort. De  onderhandelaars zijn nu 3 weken op vakantie. Deels omdat ze beweerden het nodig te hebben, en gelijktijdig omdat ze elkaar spuugzat waren. Geen wonder, de meeste kiezers zijn het stelletje zakkenvullers dat zich regeerders noemt al jaren zat. Als Rutte en zijn 3 mede bandieten terug zijn kunnen ze weer verder met hun plannen om ons te beroven en te bedriegen. Het zou dus beter zijn als ze op vakantie bleven. Het liefst voor de eeuwigheid. Niet dat het roven en bedriegen nu stil staat. Ook demissionaire rovers weten de weg naar onze zakken blindelings te vinden. En daarvoor worden ze door ons ook nog een keer betaald. Je kunt het eigenlijk niet gekker bedenken.

Om dit soort gedachten geen kans te geven, zitten we weer in een zomer vol met sport. Wielrennen, Vierdaagse, tennis en vrouwenvoetbal, alles is welkom om de ware problemen uit het nieuws te houden. Je zou dat valse vakantiegevoelens kunnen noemen. Oh ja, en dan zijn er ook nog mensen die naar Turkije op vakantie gaan. Dat kan echter alleen als je voor je vertrek je mond dichtnaait, of een gelofte van stilte aflegt. Immers een verkeerd woord over de bloedsultan Erdogan en je zit in de bak. Dat is niet overdreven, want een Amsterdammer zit op dit moment om precies deze reden in een Turkse gevangenis. Als je dus je zuurverdiende vakantiedagen niet in een stinkhol wil doorbrengen dat als Turkse gevangenis door het leven gaat, blijf je daar zo ver mogelijk uit de buurt. Het zal niet lang meer duren voordat er borden aan de Turkse grenzen staan met de tekst: “Betreden alleen op eigen risico”.


Als er iemand na dit alles toch nog op vakantie wil gaan, dan veel plezier en een fijne tijd gewenst. Maar houd de ogen wijd open, want zo lang het kapitalisme leeft zijn de rovers en bedriegers niet ver weg. Dat geldt trouwens ook bij thuiskomst.