donderdag 29 oktober 2015

WAT DENKT VLADIMIR POETIN



De naam van de Russische President Vladimir Poetin is niet meer weg te denken uit de media, zowel in het Oosten als ook in het Westen. Veel van wat er wordt geschreven is propaganda. Vooral de westerse media heeft opdracht om de Russische leider als een vijand en een gevaarlijk persoon af te schilderen. Toch neemt het respect voor Poetin met de dag toe. Maar wat wil Vladimir Poetin precies? Hoe kijkt hij naar de wereld en wat wil hij bereiken? Om daar achter de komen laten we hem zelf aan het woord. Na zijn uitspraken zullen we kijken wat het Russische volk hiervan vindt. Misschien kunnen we op deze manier eindelijk tot een eerlijk beeld komen van een man, die hard op weg is om de belangrijkste leider in de huidige wereld te worden.

Op donderdag 22 oktober sprak Vladimir Poetin de Valdai Internationale Discussie Club toe in Sochi. Het was de 12de bijeenkomst van de club, die in 2004 werd opgericht met als doelstelling om de dialoog te bevorderen tussen Russische en internationale intellectuelen, waardoor het mogelijk wordt om onpartijdige analyses te maken van gebeurtenissen in Rusland en de rest van de wereld. De titel van de bijeenkomst dit jaar was: “Maatschappijen tussen Oorlog en Vrede”.

Tijdens zijn bijdrage liet de Russische President Vladimir Poetin, zijn licht schijnen over een aantal problemen en conflicten die de wereld op dit moment bezig houden. Zijn bijdrage geeft een goed inzicht in de plannen van Rusland in de komende jaren, en wij geven een aantal uitspraken weer om het begrip in het westen met betrekking tot deze zaken te vergroten.

Atoomwapens

President Poetin zei dat de ontwikkeling van atoomwapens over de jaren duidelijk heeft gemaakt dat er in een wereldoorlog geen winnaars meer kunnen zijn. De wapens zijn zo krachtig dat alleen totale vernietiging morgelijk is van beide partijen. Hier uit kunnen we concluderen dat het gebruik van militair geweld op grote schaal alleen maar als een uitzonderlijke maatregel kan worden gezien. Toch waarschuwde de Russische President dat de afschrikwekkende werking van deze wapens niet meer overal wordt geaccepteerd. Sommige krachten geloven wel degelijk dat ze een atoomoorlog kunnen winnen, en dat is een reusachtig gevaar voor de hele mensheid. Hij gaf aan dat het vooral de Amerikanen zijn die weigeren te onderhandelen en dat de dialoog op deze manier erg moeilijk wordt gemaakt.

Iraanse atoomovereenkomst

President Poetin zei dat de atoomovereenkomst met Iran nu een feit is en dat Iran geen bedreiging vormt voor de wereldvrede. Hij voegde hier aan toe dat dit ook nooit het geval was. Hij beschuldigde de Amerikanen er van dat zij de zogenaamde atoomdreiging van Iran hebben misbruikt om een raketschild te ontwikkelen. Het doorzetten van deze ontwikkeling, zelfs na het sluiten van de overeenkomst met Iran, geeft aan dat het schild tegen Rusland is gericht en dat Iran alleen maar als excuus is gebruikt. De Russische President waarschuwde dat het erg gevaarlijk is om te proberen om je eigen wil op te leggen aan politieke rivalen of bondgenoten. Het is een thema waar hij vaak op terug komt.

Internationale relaties

President Poetin betreurde in zijn toespraak dat de militaire en economische wedlopen in de wereld steeds minder gebonden zijn aan morele normen en regels. Hij wil deze trend graag omdraaien om dat anders de belangenconflicten tot diepe crisissen kunnen leiden met dramatische gevolgen. Hij doelt hier meer vooral op de gewoonte van het westen om de internationale wetten te negeren of alleen in te zetten als het uit komt. Rusland heeft over de jaren getoond zich veel meer van deze wetten aan te trekken dan het westen.

Volgens Poetin heeft dit ook grote gevolgen voor de informatievoorziening in de wereld. In plaats van goede analyses en betrouwbare informatie zien we steeds meer hoe bepaalde krachten hun mening opleggen en de waarheid verdraaien. Deze tactieken worden dan weer gebruikt om vijandsbeelden op te roepen die niet op de ware situatie berusten.

Rusland en de NAVO

President Poetin zei in zijn toespraak dat Rusland zich geen zorgen maakt over de zogenaamde promotie van democratie door het westen, maar wel over de opbouw van NAVO krachten dicht bij de Russische grenzen. Hij zei dat er op dit terrein veel werk verzet moet worden en dat Rusland altijd bereid is om over deze zaken te praten, vooral over het raketschild, dat nog het meest acuut is. Poetin zei dat we ook kunnen spreken over het democratiseren van Amerika, zoals de Amerikanen dat met andere landen doen, “maar dat laten we achterwegen omdat het niet netjes is”. Terwijl de Amerikanen in hun eigen wetten opnemen dat ze als doel hebben om het Russische politieke systeem te democratiseren zul je zo’n doel met betrekking tot Amerika in de Russische wet nooit terug vinden. Hij gaf aan dat hij heel goed weet wat de Amerikanen van plan zijn, en dat ze in hun opzet nooit zullen slagen.

Militaire macht als een instrument van de internationale politiek

In zijn bijdrage zei de Russische leider dat het gebruik van militaire macht als instrument van de internationale politiek nog heel lang onderdeel van het scenario zal blijven. Maar hij vroeg zich wel af of het zo zal blijven dat “militaire macht alleen zal worden gebruikt als er geen andere mogelijkheden meer zijn om gemeenschappelijke bedreigingen tegen te gaan.” Uit zijn houding was op te maken dat het dit laatste betwijfelt.

Sancties

President Poetin zei dat Amerika gebruik maakt van valse beweringen om de Amerikaanse sancties in stand te houden en dat het strenge straffen oplegt aan iedere bondgenoot die probeert om de sancties te ontduiken. Hij zei verder dat dit eigenlijk geen zaak voor Rusland is, maar hij vroeg zich wel af of je op deze manier kunt omgaan met bondgenoten en vrienden? “Nee, dit is de manier waarop je omgaat met vazallen die het lef hebben op eigen initiatief te handelen, ze wordt bestraft voor slecht gedrag.” Als voorbeeld noemde hij de Europese bedrijven die grote problemen ondervinden door de westerse sancties tegen Rusland.

Crisis in de Oekraïne

President Poetin merkte op dat de huidige situatie in de Oekraïne voor Rusland gevaarlijk is. Maar hij onderstreepte dat niet Moskou deze crisis heeft veroorzaakt. In een toelichting op de Russische positie zei hij dat Rusland de keuze van de bevolking van de Oekraïne altijd zal accepteren maar dat het Kremlin tegen de soort machtswisseling is zoals die zich in Kiev heeft voltrokken. “Dit soort verandering is slecht voor ieder land, en voor een voormalige Sovjet staat is het onacceptabel.”

Europese migrantencrisis

President Poetin waarschuwde dat ongecontroleerde migratieprocessen leiden tot nationalisme en intolerantie. Het kan komen tot permanente conflicten binnen de maatschappij. Dit heeft vooral te maken met tegenstellingen in manieren van leven die door veel mensen als schokkend worden ervaren.

Economische blokken

De Russische President bracht naar voren dat economische blokken die niet transparant zijn en in het geheim opereren een voedingsbodem vormen voor toekomstige conflicten. “Het opzetten van economische blokken door het opleggen van voorwaarden zal in geen geval de wereld tot een veiliger plaats maken. Een handelwijze zoals deze zal tijdbommen plaats in de grond, die uiteindelijk tot conflicten in de toekomst zullen leiden. Er moeten uitwegen en compromissen worden gevonden, omdat compromissen op de lange termijn de enige manier zijn om relaties op te zetten op verschillende gebieden, inclusief de economie.”

De IS dreiging

President Poetin onderstreepte opnieuw het grote gevaar dat uit gaat van de IS terreurgroep. Hij zei dat het innemen van Bagdad of Damascus door de IS de groep een mogelijkheid zou bieden om haar macht wereldwijd uit te breiden. “Denk hier goed over na, als de IS Bagdad of Damascus zou veroveren, zou de terreurgroep de status krijgen van een officiële autoriteit. De internationale gemeenschap moet zich realiseren waar we hier mee te maken hebben. Een vijand van beschaving, menselijkheid en wereld cultuur.” Hij voegde toe dat er een duidelijk scheidslijn moet worden aangebracht tussen de Islam en de leugens en de haat die de terroristen verspreiden onder het mom van religie. Anders zullen de goede en belangrijke waarden van de Islam ondergesneeuwd raken.

Verder maakte hij duidelijk dat Irak en Syrië van de terroristen moeten worden bevrijdt, en gelijktijdig moeten de terreurgroepen niet de kans krijgen om zich uit te breiden naar andere regio’s. “Wij denken dat om tot een lange termijn oplossing in de regio te komen, er noodzaak is aan een sociale, economische en politieke herbeleving. Maar als eerste moeten Irak en Syrië van terroristen gezuiverd worden en moet we voorkomen dat zij hun activiteiten naar andere regio’s kunnen verspreiden.” Om dit tot een realiteit te maken moeten alle krachten, inclusief de legers van beiden landen, samen met de Koerdische militie en verschillende oppositiegroepen, zich verenigingen in de strijd tegen het terrorisme, aldus de Russische President.

Syrië crisis

Terugkomend op de situatie in Syrië zei President Poetin dat een militaire overwinning alleen niet alle problemen zal oplossen, maar het zal wel de weg openen voor het begin van een politiek proces. De President zei dat terwijl Amerika als doelstelling heeft het omverwerpen van de legitieme regering van Bassar Assad, het doel van Rusland is om Damascus te helpen in de strijd tegen het terrorisme. Volgens Poetin is het alleen mogelijk om een echt politiek proces op te starten in Syrië als het terrorisme verslagen is. “Ik denk dat dit de enige manier is,” zei de Russische leider.

Hij onderstreepte ook dat Syrië financiële en humanitaire hulp nodig heeft om “de wonden van de oorlog te helen”. Poetin riep op tot het produceren van een aantal routekaarten om de infrastructuur in de regio nieuw leven in te blazen. “De tijd is nu gekomen om de publieke instellingen in conflict gebieden op weg te helpen en te versterken in plaats van ze te ondermijnen,” zei de Russische President. Volgens hem moeten we de terreur scheiden van de interne politieke problemen in Syrië. “Het gaat niet alleen om de strijd tegen het terrorisme en terreuragressie, hoewel deze agressie zeker aanwezig is en de terroristen gebruik willen maken van de interne politieke problemen in Syrië.”

“De Syrische leiding moet een werkcontact opzetten met de oppositiegroepen die bereid zijn tot dialoog. Ik heb begrepen van President Assad tijdens onze recente ontmoeting dat hij tot die dialoog bereid is,” voegde President Poetin toe.

Rusland in Syrië

Vladimir Poetin gaf aan dat de Russische operatie in Syrië wordt uitgevoerd onder de internationale wet, en hij sprak de hoop uit dat de luchtaanvallen een positief effect zullen hebben en een bijdrage leveren aan het uitwerken van voorwaarden voor een politieke oplossing.

“Na een verzoek van de officiële Syrische regering hebben we besloten om een operatie in dit land te beginnen. Ik wil nog een keer onderstrepen dat dit een legitieme operatie is. Het enige doel is om de vrede te promoten.”

Als de luchtaanvallen hun juiste uitwerking hebben kan er verdere actie worden ondernomen om te komen tot een permanente politieke oplossing. De Russische leider vervolgde met te zeggen dat Rusland wordt bekritiseerd met betrekking tot de luchtaanvallen, “maar deze critici zeggen nooit welke doelen we wel en welke we niet moeten aanvallen. We worden bekritiseerd omdat we de verkeerde doelen onder vuur zouden nemen. Vertel ons dan welke doelen correct zijn, als je het weet. Maar ze blijven stil. Vertel ons welke doelen we niet moeten aanvallen, maar ook dat blijven ze weigeren.”

Coördinatie van de anti-IS operaties

Volgens de Russische President is het mogelijk dat Moskou en het westen binnenkort zullen beginnen met het uitwisselen van informatie over de exacte locaties en bewegingen van de terroristen als onderdeel van de anti-terrorisme operatie in Syrië. “We zien dat binnen het kader van de anti-terrorisme operatie langzaam aan de contacten verbeteren tussen de defensie departementen. Maar het gaat nog lang niet zo snel als we zouden wensen.” Poetin benadrukte het belang van de vliegveiligheidsovereenkomst die door Rusland en de VS is ondertekend. Volgens de Russische President zal er ook gelijksoortige samenwerking komen op het gebied van de locaties en de bewegingen van de terroristen. Dat zal een belangrijke voorwaarde scheppen voor het doen slagen van de operatie.

Nawoord

President Vladimir Putin staat niet alleen als het gaat om de bovenstaande standpunten. Een recent opinieonderzoek heeft uitgewezen dat 70% van de Russische bevolking achter de luchtaanvallen in Syrië staat. Gelijktijdig gaf een populariteitsonderzoek aan dat bijna 90% van alle Russen achter Poetin staat. Dat is een nieuw record waar niemand om heen kan.

Bronnen: Sputnik News, ITAR-TASS en Russia Today, oktober 2015 

donderdag 22 oktober 2015

PEGIDA PROBEERT HET IN NEDERLAND



We schreven al eerder dat de grote toestroom van vluchtelingen naar Nederland en andere Europese landen als bijwerking zou hebben dat het fascisme en racisme gaat toenemen. Helaas hebben we niet lang hoeven wachten op het uitkomen van deze voorspelling. Terwijl in tal van plaatsen racistische leuzen op muren zijn gekalkt en er ook een aantal spandoeken zijn opgehangen, besloot de Duitse Pegida beweging om ook in Nederland aan de weg te gaan timmeren. Utrecht werd als eerste uitvalsbasis gekozen om de onzalige Pegida boodschap Nederland in te sturen.

Die Pegida boodschap was bij het ontstaan van de beweging in Duitsland niet direct tegen vluchtelingen en asielzoekers gericht, hoewel er wel altijd een racistische ondertoon is geweest. Het eerste doel van Pegida was om te voorkomen dat Europa tot een islamitische eenheidsstaat werd gemaakt. Het moesten vooral de bezorgde burgers zijn die deze dreiging moesten afwenden. Die bezorgde burgers kwamen in Dresden ook echt opdagen. Eerst een paar honderd en later duizenden. Dit tot grote schrik van het Duitse establishment dat plotseling een massabeweging zag ontstaan. Een beweging waar men geen echte controle over had.

Het hoogtepunt van Pegida was na de aanslagen in Parijs, begin dit jaar, toen in meerdere Duitse steden duizenden mensen de straat op gingen om het zogenaamde Avondland te verdedigen. Intussen was extreem rechts zich steeds meer met Pegida gaan bemoeien en begonnen de demo’s gewelddadig te worden, iets wat in het begin maar sporadisch voorkwam. Gelijktijdig begon er binnen Pegida een machtsstrijd tussen nazi’s en mindere extreme types, en daaraan ging de hele beweging te gronde. Pegida in Duitsland was er nog steeds, maar de demo’s werden kleiner en van minder betekenis.

Tijdens dit hele proces ging steeds meer het vluchtelingenprobleem spelen en Pegida richt zich nu daarop, omdat men de vluchtelingen natuurlijk ziet als voortbrengers van nog meer islam en nog meer religieuze dominantie. Versterkt door rechts extreme elementen en voetbal hooligans is men nu bezig aan een doorstart. Het is intussen een van de vele anti-asiel bewegingen bij de oosterburen die een steeds grotere aanhang krijgen. De symptomen die hiermee samengaan zijn het in brandsteken van vluchtelingenonderkomens en politieke gebouwen, en verder het fysiek aanvallen van mensen zowel vluchtelingen als ook hulpverleners en activisten. Een zeer zorgwekkende toestand die een direct gevolg is van het volkomen idiote welkomstbeleid van de Merkel regering. Een deel van de uitkomst was afgelopen maandag in Dresden te zien toen Pegida 20.000 mensen op de been bracht, en er gewelddadige confrontaties waren met ongeveer evenveel tegendemonstranten. Een voorbode van de chaos die komen gaat.    

Omdat ook in Nederland de vluchtelingenstroom niet afneemt is er ook hier een Pegida ontstaan en op zondag 11 oktober maakt de beweging haar debuut in Utrecht. Van te voren was moeilijk in te schatten hoeveel aanhang er zou zijn, te meer ook omdat een aantal FC Utrecht supporters interesse bleek te hebben. Voor alle zekerheid verbood de Utrechtse burgemeester een demonstratie door de stad. Ook tegendemonstraties mochten niet. Pegida moest op het Vredenburg blijven en de tegendemonstranten op een plein een stukje verder op. Natuurlijk was de kans groot dat er toch problemen van kwamen, en dat gebeurde dan ook. De tegendemonstranten kwamen toch naar het Vredenburg en er waren opstootjes met Pegida en de massaal aanwezig politie. Er vlogen wat rookbommen en er waren 10 arrestaties. Utrecht had aan het einde van de middag in ieder geval laten zien dat Pegida in de Domstad niet welkom is.

Dat was een tegenvaller voor Pegida, en wat nog belangrijker is; de figuren die naar de Pegida demo kwamen waren niet echt van het soort dat Pegida graag ziet. Men wil immers verontruste burgers in het geweer brengen, “gewone mensen” dus. Dat is steeds de kracht van Pegida in Duitsland geweest. In Utrecht zagen we echter een heel ander beeld. Het waren vooral de bekende neo nazi’s die kwamen opdagen vanuit Nederland, Duitsland en België. We kunnen dus spreken van de “usual suspects”  en het beeld van de manifestatie verschillende dan ook in niets van de beelden die we normaal zien bij marsen van de Nederlandse Volks Unie of ander Nazi gespuis. En ook nu was er gelukkig de tegenactie die er op gericht is om de straten vrij te houden van het bruine tuig. Het gebruikelijke beeld is dat de nazi’s geen enkele kans zouden maken als ze niet steeds door de politie beschermd zouden worden. In Utrecht was het niet anders.

Wat ook opviel is dat er een onderzoek is gestart naar aanleiding van een toespraak gehouden door de leider van Pegida Nederland waarin hij discriminerende teksten zou hebben gebruikt. In Duitsland probeert men dat steeds angstvallig te voorkomen, hoewel dat intussen anders is. Een slechte start dus voor het zielige zootje dat op het Vredenburg samenschoolde. Maar men vindt het nog niet genoeg. Omdat men boos is over de tegendemonstraties wil Pegida op 8 november weer in Utrecht demonstreren. Ook nu weer wil men een mars door de stad houden, wat op 11 oktober verboden was. De kans op een herhaling van de gebeurtenissen is dus groot.

Wat er in Utrecht is gebeurd en wat ook op andere plaatsen de kop begint op te steken is geen verrassing. Steeds minder mensen geloven dat de vluchtelingen zo maar uit het niets naar Europa komen. De stromen worden gestuurd en de organisatoren willen dat dit tot onrust en chaos in Europa leidt. Dit scenario zien we nu steeds vaker voor onze ogen ontvouwen. Pegida en het andere bruine tuig, waaronder Wilders, spelen met graagte hun partijtje mee in dit alles. De slachtoffers van de hele zaak zijn de vluchtelingen, die als speelbal worden gebruikt en de Europese burgers, die langzaam aan hun landen, steden en buurten in chaos zien verzinken. Chaos die door het optreden van de overheid alleen maar groter wordt gemaakt.

We kunnen het niet vaak genoeg zeggen; Europa is in groot gevaar, met als aanstokers de Amerikanen. Zij zijn het die deze crisis tot ontwikkeling hebben gebracht. Dat zijn de werkelijke vijanden die ons allemaal bedreigen. Zij proberen Europa te ontwrichten en gebruiken daarvoor de vluchtelingen als stormram. In de media is dit nergens terug te vinden omdat de Europese overheden opdracht hebben om de vluchtelingenstroom gewoon door te laten, met of zonder papieren. Alleen dat al zou de alarmbellen aan het rinkelen moeten brengen.

Voor alle duidelijkheid; echte politieke vluchtelingen moeten altijd welkom zijn. Maar politiek gemotiveerde vluchtelingenstromen, gestuurd door machten die ons niet welgezind zijn, en die als doel hebben om chaos en crisis te verspreiden, vallen hier niet onder. We weten dat dit een moeilijke discussie is omdat de eerste impuls is om te helpen, maar wat ons betreft is de ogen sluiten voor de realiteit van dit ogenblik geen optie. We moeten opstaan om het Amerikaanse complot tegen Europa te blokkeren, en gelijktijdig is het zaak om de fascisten van de straat te houden. De verbinding tussen deze twee moeten we goed begrijpend Wordt dus wakker, en kijk wat er om ons heen gebeurd. We zijn al te vaak belogen, met alle gevolgen van dien.  

donderdag 15 oktober 2015

POETIN RUIMT OP IN SYRIE



Wie in het laatste jaar de media heeft gevolgd kan het niet zijn ontgaan dat het ene gruwelverhaal over de zogenaamde Islamitische Staat (IS) het andere opvolgde. Misdaden, mensenrechtenschendingen, veroveringen, verkrachtingen; het leek geen einde te nemen. Hoeveel journalisten hebben we bijna in tranen op onze beeldbuizen gezien als er weer een gijzelaar was onthoofd of een historisch bouwwerk opgeblazen? Uit al deze rapportages bleek steeds hetzelfde; de IS was een misdadige organisatie die met wortel en tak moest worden uitgeroeid. Zelfs Rutte gaf te kennen dat jihadisten die vanuit Nederland naar de IS vertrokken beter daar konden sterven.

Als je niet beter wist zou je zeggen dat het westen in gevecht was met een doodsvijand. Met veel mediavertoon werd dan ook een jaar geleden aangekondigd dat een coalitie geleid door de Amerikanen luchtaanvallen zou gaan uitvoeren tegen de IS. Het begon in Irak en ging toen in Syrië verder. De aanvallen in Syrië waren overigens illegaal omdat ze niet met de Syrische regering waren afgesproken en er ook geen VN mandaat was. Het luchtruim van Syrië werd dus gewoon iedere dag geschonden zonder dat iemand zich om de internationale wetten bekommerde die dit verbieden. Al snel kwamen er berichten binnen over de grootscheepse aanvallen en de doelen die geraakt zouden zijn. Het vreemde was alleen dat de IS niet om deze aanvallen leek te geven. De organisatie ging gewoon door met land veroveren en mensen vermoorden. Waren de westerse aanvallen dan zo ineffectief, of is de IS met recht een onoverwinnelijke organisatie?

Op deze vragen hebben we intussen antwoord. Sinds 30 september is Rusland namelijk begonnen met aanvallen op de IS in Syrië. Deze keer legale aanvallen want de Syrische regering heeft Moskou om hulp en ondersteuning gevraagd. En wat blijkt? Binnen een week heeft de Russische Luchtmacht meer schade aan de IS aangericht dan het westen in een jaar. Grote delen van de infrastructuur van de groep is verwoest en veel IS leden zijn op de vlucht. Voor de Russische bommen zijn ze bang, terwijl ze immuun leken tegen de bommen uit het westen. Zeker, Rusland werkt samen met het Syrische leger, dat een grondoffensief is begonnen, maar dat is nog geen verklaring voor het mislukken van de westerse inspanningen. Of zou het niet zo kunnen zijn dat het westen zich helemaal niet heeft ingespannen om de IS te vernietigen?

President Poetin heeft een duidelijk standpunt ingenomen; hij steunt de legitieme regering van Syrië en ziet alle terroristen als legitiem doelwit. Het maakt niet uit bij welke organisatie zij horen, hoewel het hoofddoel de IS blijft. Na lange tijd te hebben geroepen dat de IS ons allemaal bedreigd zou je denken dat het westen blij is met de Russische acties. Maar het tegendeel blijkt het geval. Meteen nadat de eerste bommen op de IS stellingen waren gevallen begonnen de westerse media te klagen dat Rusland de verkeerde groepen aanpakte, dat de aanvallen de situatie alleen maar erger zouden maken, en dat de operatie gevaarlijk is.

Deze zwarte propaganda was het duidelijkste bewijs van wat wel al heel lang wisten; namelijk dat het westen de IS helemaal niet wil aanpakken, maar de terroristen blijft gebruiken om het Syrische leger aan te vallen. Het hoort allemaal bij het Amerikaanse plan voor “regime change”. De westerse regeringen en media liepen over van kritiek omdat hun beschermelingen eindelijk werden aangepakt. Nu zijn het de terroristen die worden uitgeroeid, en niet meer de gewone burgers die door de Amerikanen en hun mededaders als onbelangrijk werden gezien. Geweten hebben we het altijd; de Amerikaanse en Europese wapens die naar de zogenaamde “gematigde” terroristen gingen kwamen in handen van de IS en Al Nusra terecht. Een belangrijke schakel in dit hele net werk is Turkije. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Ankara het hardste jammerde toen hun IS vriendjes uit hun stellingen werden geschoten. De leugens van het westen zijn intussen zo onwaarschijnlijk dat alleen een onnozele er nog in kan geloven, en dat met heel veel moeite.

Rusland heeft laten zien dat het weer een stem heeft in het Midden Oosten en dat het niet langer accepteert dat bondgenoten door het westen worden aangevallen en uitgemoord. In een verklaring heeft president Poetin gezegd dat de operatie in Syrië geen haastklus was. Er zijn weken van voorbereiding aan vooraf gegaan om het materieel op de juiste plek te krijgen en de doelen te selecteren. Van dit alles werd het westen op de hoogte gesteld omdat Rusland niets te verbergen heeft. Dat maakt het voor Washington niet minder zuur. Men was juist van plan om een “no-fly zone” in te stellen in Syrië, wat meestal de laatste stap is in een campagne om een regering omver te werpen. Dat gaat nu niet meer gebeuren. De Amerikanen mogen blij zijn als ze zelf nog boven Syrië mogen vliegen.

De Amerikaanse conclusies zijn snel getrokken; men is gestopt met het trainen van gematigde terroristen, een programma dat toch al aan het mislukken was. Verder heeft de Amerikaanse marine een van haar schepen teruggetrokken. In feite is de Amerikaanse rol in Syrië voorlopig uitgespeeld. Wat nog erger is voor Washington is dat haar eigen bondgenoten in de regio de Russische acties direct of indirect steunen. Irak heeft toegestaan dat kruisrakketen, afgevuurd op de IS door de Russische Marine, over haar gebied vlogen. Men zou ook graag zien dat Rusland de IS in Irak bombardeert. Verder is Israel begonnen met het verstrekken van informatie over de IS aan de Russische strijdkrachten. Al deze zaken zijn een klap in het gezicht voor Obama en zijn Pentagonbende van moordenaars.

De Amerikanen zullen het er op termijn zeker niet bij laten zitten, maar voorlopig heeft President Poetin Washington weer de voet dwars gezet. Er zijn intussen geruchten dat de Amerikanen luchtdoelartillerie naar de IS willen smokkelen om op de Russische vliegtuigen te schieten. Dit soort criminele activiteiten kunnen zeker niet worden uitgesloten. Maar Rusland zal met alles rekening houden, dus een Amerikaanse verrassing zit er niet in. Wel toont het opnieuw aan hoe ver de Amerikanen gaan in hun steun voor groepen die ze beweren te bestrijden. Jarenlang hebben ze dit alles zonder tegengas kunnen doen. Maar die tijd is nu voorbij.

Het is niet de eerste keer dat Rusland een belangrijke stap heeft gezet om vijanden van de mensheid uit te schakelen. In 1945 was het de Sovjet Unie die Hitler de nek brak. Nu is het Rusland die de IS terroristen aan het opruimen is. In plaats van kritiek zou Rusland hiervoor een staande ovatie moeten ontvangen. Te veel mensen staan nu nog onder de invloed van de Amerikaanse propaganda. Maar de steun voor Rusland neemt toe, en die steun zal in de komende tijd alleen maar verder groeien. Meer en meer mensen zijn op zoek naar krachten die niet met loze woorden komen, maar doen wat ze zeggen. Rusland heeft zichzelf bewezen, eerst in de Oekraïne en nu in Syrië, en dat schept vertrouwen. De tijd dat de Amerikanen ongestraft het ene na het andere land konden binnenvallen om hun onzalige politieke lijn op te leggen behoort tot het verleden. Dat is een belangrijk stap naar een nieuwe wereld.