Hebt u zich ook afgevraagd waarom de
recente kabinetsformatie anders verliep dan we gewend zijn? Ik wel. U weet nog
wel, in de eerdere formaties speelde de koningin altijd een grote rol.
Tenminste ze zorgde voor thee en koekjes na een drukke dag formeren. Over deze
versnaperingen werd dan de voortgang besproken en kon Bea nog wat
doorslaggevend advies geven. Als de ploeg er dan eenmaal stond was er de
beëdiging achter gesloten deuren. Weer lekker informeel voor dat er een bezoek
gebracht werd aan het tochtige bordes. Nu was het anders, Bea mocht vanaf een
afstand toekijken en zelfs de beëdiging moest tegen haar wil op TV worden
uitgezonden. Er was dus duidelijk aan het script gesleuteld. Dit op orders van
de Tweede Kamer. Bij zoveel veranderingen op een rij ga je je afvragen wat daar
achter steekt. Vandaag kan ik een tipje van de sluier oplichten.
Laatste zat ik in een restaurant in
Den Haag. Geen dure tent natuurlijk, daar kan mijn proletarische begroting niet
tegen. Maar ik zat dus daar en het toeval wilde dat aan de tafel naast me twee
types van de RVD zaten. U weet wel de Rijks Voorlichtingsdienst. De ene man was
al wat ouder en had blijkbaar de nodige ervaring. De tweede zag er als een
nieuwe rekruut uit, en de oudere was bezig hem een beetje wegwijs te maken. Ik
geef het gesprek hier nu even weer, de jonge man is A en de oudere B (klinkt
samenzweerderig, niet?):
A: “Men heeft hare majesteit wel
drastisch buiten de kabinetsformatie gehouden. Ik heb wel een beetje medelijden
met haar. Het moet toch niet makkelijk voor haar zijn.” B: “Maar beste jongen,
daar hoef je je echt geen zorgen over te maken. Dat hebben we zelf zo geregeld.
In belang van de toekomst, begrijp je?” A: “Hoe zo de toekomst, en ik dacht dat
het een besluit van de Tweede Kamer was. Iets met transparantie, of zo.” B:
“Tja, dat denkt de Tweede Kamer zelf ook. We moeten ze ook lekker in die waan
laten. Maar het was toch echt ons idee.” A haalt ongeduldig zijn schouders op.
“Nu snap ik er helemaal niets meer van. Waarom zouden wij dat zo regelen, een
beetje Bea pesten misschien?”
B moet onbedaarlijk lachen. “Wel nee,
domoor, Bea heeft er eigenlijk helemaal niets mee te maken. Ga er maar even
rustig voor zitten, dan leg ik het je uit. Kijk, het tijdperk Bea ligt bijna
achter ons. Ze zal nog wel even doorsukkelen, maar de verandering zit al in de
lucht. Dan komt Hoogheid Bierbuik op de troon.” A kijk verrast: “Noemen jullie
de kroonprins nog steeds Bierbuik, ik dacht dat dit al lang was afgeschaft.” B
schuift even op zijn stoel heen en weer. “Wij van de RVD zijn een conservatief
en ouderwets clubje, als iemand bij ons eenmaal een etiketje heeft blijft dat
heel lang plakken. Maar goed, ik zei dus dan komt Hoogheid Bierbuik op de
troon. Op zich is dat geen probleem, maar we moeten er wel voorzichtig mee
omgaan.”
A rolt van de ene verbazing in de
anderen: “Vertrouwen jullie hem dan niet. Hij lijkt me wel een geschikte keer.
Ook menselijk en zo, gooit met WC potten op Koninginnedag. Dat is toch leuk
voor het publiek?” B: “Over die WC potten wil ik het maar niet hebben, daar is
al genoeg shit over geweest. Maar het is wel zo’n voorbeeldje. De man is gewoon
oliedom. Een toekomstige koning doet dit soort dingen natuurlijk niet. Totaal
onacceptabel. Maar daarin ligt niet het echte probleem. Het gaat veel meer om
die blonde flamingo prinses.” A verslikt zich bijna in zijn kotelet. “Maxima,
wat is er dan mis met haar?” B schudt vermoeid zijn hoofd. “Je begrijpt ook
helemaal niets. Ik zeg je net dat Hoogheid Bierbuik oliedom is. Maar voor
iedere hersencel die hij mist heeft zij er twee extra. En het ergste is dat ze
ze nog gebruikt ook. Dit koekoeksei hebben we nog aan Bernhard te danken, die
oude SSer.”
“Deze Maxima is niet alleen namaak
blond, ze is ook een namaak engel. In werkelijkheid bemoeit ze zich overal mee,
en ze wil ook overal aan draaien. Precies die Bernhard, die dacht ook dat hij
van Nederland een bananenrepubliek kon maken. Daar heeft Drees, op onze orders,
nog een stokje voor gestoken. Nu is het onze taak om ook deze indringer
onschadelijk te maken. Daar zijn we nu mee bezig.”
A veegt zijn mond af. “Maar wat heeft
dat dan met de formatie te maken, dat snap ik nog steeds niet.” B: “Kijk, we
kunnen niet toestaan dat Hoogheid Bierbuik zich met de politiek gaat bemoeien.
Want pal achter hem zit zij, sturen van de achterbank, noemen we dat. Dat zou
echt niet in het landsbelang zijn. Te meer ook omdat zij nog regelmatig contact
opneemt met pappie in Argentinië. En je weet wat voor overtuiging hij er op na
houdt. We houden hem in de gaten, hoor. Hij is geen spat veranderd. We willen
dus niet dat Blondie en pappie invloed krijgen op het beleid van ons mooie
vaderlandje. Daarom zijn we al vast begonnen om de macht een beetje weg te
halen. Niet om Bea, maar om wat daarna komt.”
“Als we dat gaan doen als hij eenmaal
op de troon zit, schreeuwt hij moord en brand, en zij wordt natuurlijk helemaal
hysterisch. Dat willen we niet, dus trekken we het kleedje nu al vast onder de
voeten weg. Tegen de tijd dat hij dan de troon bestijgt, mag hij blij zijn dat
hij nog een stoel heeft om op te zitten. Hij zal dus een doos zonder inhoud
erven. We kunnen dan heel eenvoudig zeggen dat dit allemaal al in de tijd van
zijn moeder is gebeurd, en dus met hem niets te maken heeft.” B kijkt zijn
jonge collega tevreden aan. “We mogen bij de RVD een ingedut zootje zijn, maar
we zitten zeker niet te slapen.” A knikt begrijpend. “Ik snap nog een ding
niet. Waarom denkt de Tweede Kamer dat zij dit hebben veranderd, en dat gedoe
met die eed ook.” B grinnikt. “In alle fracties hebben we onze mannetjes, of vrouwtjes, natuurlijk. Als we iets willen spreken we dit clubje aan. Zij doen dan de rest en kunnen ook nog beweren dat ze het zelf hebben bedacht.” A begint nu te glimmen. “Briljant, ik dacht niet dat onze macht zo ver kon reiken.” B: “Je zit op de goede plek, jongen. Ze hebben het wel eens over de macht achter de troon, nou wij zijn de macht achter alles. Een het leuke is dat niemand dit in de gaten heeft. Als er iets gebeurd geven ze toch de AIVD de schuld.” A: “Ik kan niet wachten om aan de slag te gaan. Macht smaakt naar meer.” B: “Reken maar van Jetje. Ik heb mijn portefeuille in het paleis laten liggen, reken jij even af?”
Zo zit het dus. Zeg niet dat u niet
gewaarschuwd bent.
Met genoegen,
Piet van den Bovenkamer
P.S. Misschien moeten we de RVD in het
vervolg maar de Rijks Verduisteringsdienst noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten