donderdag 15 november 2012

Hoogheid Bierbuik

Ingezonden door Piet van den Bovenkamer

Hebt u zich ook afgevraagd waarom de recente kabinetsformatie anders verliep dan we gewend zijn? Ik wel. U weet nog wel, in de eerdere formaties speelde de koningin altijd een grote rol. Tenminste ze zorgde voor thee en koekjes na een drukke dag formeren. Over deze versnaperingen werd dan de voortgang besproken en kon Bea nog wat doorslaggevend advies geven. Als de ploeg er dan eenmaal stond was er de beëdiging achter gesloten deuren. Weer lekker informeel voor dat er een bezoek gebracht werd aan het tochtige bordes. Nu was het anders, Bea mocht vanaf een afstand toekijken en zelfs de beëdiging moest tegen haar wil op TV worden uitgezonden. Er was dus duidelijk aan het script gesleuteld. Dit op orders van de Tweede Kamer. Bij zoveel veranderingen op een rij ga je je afvragen wat daar achter steekt. Vandaag kan ik een tipje van de sluier oplichten.
Laatste zat ik in een restaurant in Den Haag. Geen dure tent natuurlijk, daar kan mijn proletarische begroting niet tegen. Maar ik zat dus daar en het toeval wilde dat aan de tafel naast me twee types van de RVD zaten. U weet wel de Rijks Voorlichtingsdienst. De ene man was al wat ouder en had blijkbaar de nodige ervaring. De tweede zag er als een nieuwe rekruut uit, en de oudere was bezig hem een beetje wegwijs te maken. Ik geef het gesprek hier nu even weer, de jonge man is A en de oudere B (klinkt samenzweerderig, niet?):

A: “Men heeft hare majesteit wel drastisch buiten de kabinetsformatie gehouden. Ik heb wel een beetje medelijden met haar. Het moet toch niet makkelijk voor haar zijn.” B: “Maar beste jongen, daar hoef je je echt geen zorgen over te maken. Dat hebben we zelf zo geregeld. In belang van de toekomst, begrijp je?” A: “Hoe zo de toekomst, en ik dacht dat het een besluit van de Tweede Kamer was. Iets met transparantie, of zo.” B: “Tja, dat denkt de Tweede Kamer zelf ook. We moeten ze ook lekker in die waan laten. Maar het was toch echt ons idee.” A haalt ongeduldig zijn schouders op. “Nu snap ik er helemaal niets meer van. Waarom zouden wij dat zo regelen, een beetje Bea pesten misschien?”
B moet onbedaarlijk lachen. “Wel nee, domoor, Bea heeft er eigenlijk helemaal niets mee te maken. Ga er maar even rustig voor zitten, dan leg ik het je uit. Kijk, het tijdperk Bea ligt bijna achter ons. Ze zal nog wel even doorsukkelen, maar de verandering zit al in de lucht. Dan komt Hoogheid Bierbuik op de troon.” A kijk verrast: “Noemen jullie de kroonprins nog steeds Bierbuik, ik dacht dat dit al lang was afgeschaft.” B schuift even op zijn stoel heen en weer. “Wij van de RVD zijn een conservatief en ouderwets clubje, als iemand bij ons eenmaal een etiketje heeft blijft dat heel lang plakken. Maar goed, ik zei dus dan komt Hoogheid Bierbuik op de troon. Op zich is dat geen probleem, maar we moeten er wel voorzichtig mee omgaan.”

A rolt van de ene verbazing in de anderen: “Vertrouwen jullie hem dan niet. Hij lijkt me wel een geschikte keer. Ook menselijk en zo, gooit met WC potten op Koninginnedag. Dat is toch leuk voor het publiek?” B: “Over die WC potten wil ik het maar niet hebben, daar is al genoeg shit over geweest. Maar het is wel zo’n voorbeeldje. De man is gewoon oliedom. Een toekomstige koning doet dit soort dingen natuurlijk niet. Totaal onacceptabel. Maar daarin ligt niet het echte probleem. Het gaat veel meer om die blonde flamingo prinses.” A verslikt zich bijna in zijn kotelet. “Maxima, wat is er dan mis met haar?” B schudt vermoeid zijn hoofd. “Je begrijpt ook helemaal niets. Ik zeg je net dat Hoogheid Bierbuik oliedom is. Maar voor iedere hersencel die hij mist heeft zij er twee extra. En het ergste is dat ze ze nog gebruikt ook. Dit koekoeksei hebben we nog aan Bernhard te danken, die oude SSer.”
“Deze Maxima is niet alleen namaak blond, ze is ook een namaak engel. In werkelijkheid bemoeit ze zich overal mee, en ze wil ook overal aan draaien. Precies die Bernhard, die dacht ook dat hij van Nederland een bananenrepubliek kon maken. Daar heeft Drees, op onze orders, nog een stokje voor gestoken. Nu is het onze taak om ook deze indringer onschadelijk te maken. Daar zijn we nu mee bezig.”

A veegt zijn mond af. “Maar wat heeft dat dan met de formatie te maken, dat snap ik nog steeds niet.” B: “Kijk, we kunnen niet toestaan dat Hoogheid Bierbuik zich met de politiek gaat bemoeien. Want pal achter hem zit zij, sturen van de achterbank, noemen we dat. Dat zou echt niet in het landsbelang zijn. Te meer ook omdat zij nog regelmatig contact opneemt met pappie in Argentinië. En je weet wat voor overtuiging hij er op na houdt. We houden hem in de gaten, hoor. Hij is geen spat veranderd. We willen dus niet dat Blondie en pappie invloed krijgen op het beleid van ons mooie vaderlandje. Daarom zijn we al vast begonnen om de macht een beetje weg te halen. Niet om Bea, maar om wat daarna komt.”
“Als we dat gaan doen als hij eenmaal op de troon zit, schreeuwt hij moord en brand, en zij wordt natuurlijk helemaal hysterisch. Dat willen we niet, dus trekken we het kleedje nu al vast onder de voeten weg. Tegen de tijd dat hij dan de troon bestijgt, mag hij blij zijn dat hij nog een stoel heeft om op te zitten. Hij zal dus een doos zonder inhoud erven. We kunnen dan heel eenvoudig zeggen dat dit allemaal al in de tijd van zijn moeder is gebeurd, en dus met hem niets te maken heeft.” B kijkt zijn jonge collega tevreden aan. “We mogen bij de RVD een ingedut zootje zijn, maar we zitten zeker niet te slapen.” A knikt begrijpend. “Ik snap nog een ding niet. Waarom denkt de Tweede Kamer dat zij dit hebben veranderd, en dat gedoe met die eed ook.” B grinnikt.

“In alle fracties hebben we onze mannetjes, of vrouwtjes, natuurlijk. Als we iets willen spreken we dit clubje aan. Zij doen dan de rest en kunnen ook nog beweren dat ze het zelf hebben bedacht.” A begint nu te glimmen. “Briljant, ik dacht niet dat onze macht zo ver kon reiken.” B: “Je zit op de goede plek, jongen. Ze hebben het wel eens over de macht achter de troon, nou wij zijn de macht achter alles. Een het leuke is dat niemand dit in de gaten heeft. Als er iets gebeurd geven ze toch de AIVD de schuld.” A: “Ik kan niet wachten om aan de slag te gaan. Macht smaakt naar meer.” B: “Reken maar van Jetje. Ik heb mijn portefeuille in het paleis laten liggen, reken jij even af?”

Zo zit het dus. Zeg niet dat u niet gewaarschuwd bent.
Met genoegen,

Piet van den Bovenkamer
P.S. Misschien moeten we de RVD in het vervolg maar de Rijks Verduisteringsdienst noemen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten