Ze denken nog steeds dat ze
onaantastbaar zijn. Dat niemand in de gaten heeft wat hun agenda eigenlijk is.
We spreken dan over de zogenaamde Europese leiders en de functionarissen van de
Europese Unie. In de laatste weken hebben we weer een aantal voorbeelden kunnen
aanschouwen van de arrogantie van deze corrupte kliek. Het zal precies deze
arrogantie zijn die ze uiteindelijk de kop gaat kosten. De volkeren van Europa
zijn namelijk bezig om stap voor stap wakker te worden. Het gaat nog langzaam,
en de route is nog een beetje onduidelijk. Maar er zijn voldoende signalen die
de alarmklokken zouden moeten doen luiden in Brussel en Strassbourg. Tot nu toe
blijven de zogenaamde leiders deze signalen negeren, maar dat zal de prijs die
ze gaan betalen alleen maar hoger maken. Laten we maar eens kijken hoe de zaken
er voor staan, en hoeveel hoop we mogen hebben dat aan deze onzalige
geschiedenis snel een einde zal komen.
We kijken eerst naar de Brexit, die in
de afgelopen weken op een kookpunt is terecht gekomen. Al maanden geleden
hebben wij gewaarschuwd dat de Britse premier May zou kunnen proberen om zo
veel chaos te veroorzaken dat de hele Brexit niet door gaat. Immers,
persoonlijk is ze altijd tegen de Brexit geweest. Het lijkt er steeds meer op
dat onze voorspelling aan het uitkomen is. Het begon er al meer dat de EU heeft
geweigerd om een rechtvaardig uitstapverdrag toe te staan. Men is in Brussel
nog steeds woedend dat de Britten het hebben gewaagd om voor uittreden te stemmen.
Dat opstandige gedrag moet natuurlijk bestaft worden, en de overeenkomst die
met de Britse regering is gesloten maakt een echte Brexit zo moeilijk mogelijk.
Het is dan ook geen wonder dat het Lagerhuis de overeenkomst wegstemde. Brussel
weigert verder te onderhandelen en May beweert dat ze een Plan B zal uitwerken.
Het lijkt er echter steeds meer op dat we naar een slecht gespeeld en duur
theaterstuk zitten te kijken. Iedereen speelt daar is een rol. May zegt steeds
dat ze de wil van het Britse volk zal uitvoeren, maar doet het omgekeerde. De
Labour Party van Corbyn is soms voor, dan weer tegen, en een dag later weet men
het helemaal niet meer.
Sommige willen een harde Brexit, dus
gewoon in maart de banden met de EU kappen. Anderen, waaronder oorlogsmisdadiger
Blair, willen een nieuw referendum. Nog weer een andere fractie wil uitstel.
Kortom; de chaos regeert. Een ding hebben ze echter allemaal gemeen; eigenlijk
willen ze het besluit van de bevolking niet uitvoeren. Dat durven ze niet openlijk
te zeggen, omdat ze dan een volksopstand vrezen, maar hun acties en
activiteiten spreken boekdelen. De elite wil nooit dat de wil van het volk
wordt uitgevoerd. Men zal altijd proberen een weg te vinden, om onder
beslissingen waar ze zelf niet achter staan uit te komen. Daar zien we op dit
moment in Londen iedere dag wel honderd voorbeelden van. Het beste zou een
harde Brexit zijn omdat Groot Brittannië dan vrij is om de eigen toekomst te
bepalen. Als blijkt dat de politieke misdadigers, die de regering en de banken
van het parlement bevolken, de Brexit niet gaan uitvoeren is het aan het Britse
volk om in te grijpen. Uiteindelijk ligt de macht op straat, en niet in de
parlementen. Dit is geen antidemocratische houding, in tegendeel, het is de
elite die de democratie verkracht, iedere dag en ieder uur. Laten we hopen dat
de Britten waakzaam zijn, en er op staan dat hun beslissing wordt uitgevoerd.
Niet een beetje, niet half, maar voor de volle 100%. Geen enkel land heeft
binnen de EU een echte toekomst. Ook Nederland niet. Misschien zullen we toch
meer druk moeten gaan uitoefenen om tot een Nexit te komen. Beter nu het
zinkende schip verlaten, dan later verdrinken.
Dat het schip hard op weg is om te
zinken is overal te merken. Een toenemend aantal landen weigert om EU
beslissingen uit te voeren. Eerst was het alleen Hongarije die de beslissingen
van de Brusselse dictatuur naar de prullenbak verwees. Intussen doet Polen
hetzelfde, en ook Italië neemt steeds meer een anti-EU houding aan. In de
meeste gevallen is de massamigratie het twistpunt, maar ook op andere terreinen
zien we conflicten ontstaan. De EU wil zich steeds meer bemoeien met de interne
zaken van lidstaten, en dat pikken Hongarije, Polen en Italië niet. De drie
landen zijn hard op weg om een soort eigen alliantie te vormen. Na de Brexit
beslissing van de Britten, is dit het volgende bewijs dat de EU binnen niet al
te lange tijd uit elkaar zal vallen. Dit proces zal nog veel sneller gaan als
de Euro eindelijk in elkaar zakt. Op dit moment wordt een Euro crisis alleen
maar afgewend omdat Duitsland steeds geld in de struikelende munt pompt. Maar
ook deze fondsen zullen binnen niet al te lange tijd opdrogen, en dan zullen we
getuigen zijn van de grootste Europese crisis sinds 1945. Bijna alle eerlijke deskundigen
zijn het er intussen over eens dat het invoeren van de Euro een ramp is
geweest. Het is aan veel kunst en vlieg werk te danken dat de munt nog steeds
in omloop is.
Toch blijven de Europese leiders hun
arrogantie tonen. Vorig week sloten Frankrijk en Duitsland een nieuw
vriendschapsverdrag. Dit gebeurde in de Duitse grensstad Aken. Merkel en Macron
toonden opnieuw hun minachting voor het Duitse en het Franse volk, door de
inhoud van het verdrag grotendeels geheim te houden. Er zijn wat onderdelen
naar buiten gekomen, maar niemand weet waar nu precies voor is getekend. Veel
activisten, waaronder grote groepen Gele Hesjes, lieten Merkel en Macron
duidelijk merken hoe er over de twee “leiders” wordt gedacht. Toen ze zich
buiten vertoonden klonk er een oordovend gefluit, en werd van alle kanten
gejouwd en gescholden. “Oplazeren, oplazeren”, klonk het eensgezind. Natuurlijk
doen dit soort figuren dan als of ze niets hebben gehoord, en verdwijnen snel
naar binnen. Maar ze weten maar al te goed dat er een dag gaat komen dat hun
arrogantie ze de kop gaat kosten.
Om de oppositie nog enigszins van het
lijf te houden, nemen de “leiders” steeds wanhopiger maatregelen, die
gelijktijdig hun angst tonen. Merkel laat de AfD nu op proef door de geheime
dienst uitspioneren, en weigert gewelddadige acties van de autonome antifa te
veroordelen. Macron maakt het nog bonter. Hij is bezig om op straat en in de
Franse gevangenissen criminelen te rekruteren die zullen worden ingezet tegen
de Gele Hesjes. Als herkenningsteken zullen ze een rode armband dragen. Ze zijn
bewapend met hamers en hebben een vrijbrief om geweld te gebruiken. Een moderne
vorm van de Landwacht dus. Als of het politiegeweld, dat tegen de Gele Hesjes
wordt gebruikt, nog niet voldoende is. Er zijn intussen 10 doden gevallen,
deels door politiegeweld, en er zijn vele honderden zwaar gewonden. Natuurlijk
zien we het politiegeweld niet terug in de gelijkgeschakelde media, maar de
beelden zijn op YouTube overal te vinden. Kijk op de vele kanalen van de vrije
media, die vaak eigen reportages hebben gemaakt. Dan zie je de
burgeroorlogachtige scènes die zich in de Franse steden afspelen.
Het is dus intussen zover gekomen dat
de zogenaamde Europese “leiders” zich verlagen tot het opzetten van criminele
knokploegen, die ze tegen de eigen bevolking willen inzetten. Ze worden hierin
bijgestaan door de leugenpers, die alles toejuicht en steunt wat de corrupte
politici doen. Tot een paar weken geleden twijfelde er nog veel mensen of je
wel echt van een leugenpers kon spreken. Er zouden toch ook eerlijke
journalisten zijn. Dat idee is achter de horizon verdwenen sinds het Spiegel
schandaal, toen bleek dat een topjournalist meer dan 150 positieve berichten
over migranten gewoon uit zijn duim had gezogen. Hij is zeker niet de enige, en
het hele gebeuren laat zien hoe ver men wil gaan om de corrupte politieke kliek
te ondersteunen. In een woord: LEUGENPERS!
Als we dit alles samenvatten kunnen we
alleen maar tot de conclusie komen dat de dagen van de Europese Unie, en van de
leugenaars en huichelaars die aan deze maffiaconstructie leiding geven, geteld
zijn. De volkeren beginnen langzaam te ontwaken, en dat betekend dat de
stormklok overuren maakt in Brussel en Strassbourg. Er komen interessante
maanden aan, en het lijkt er op dat de nu aanstaande gebeurtenissen een nieuwe
richting zullen geven aan de toekomst van Europa. De elite die nu nog stevig in
het zadel lijkt te zitten, zal dat niet overleven. En dat is maar goed ook. We
zijn te lang belazerd, bestolen en voor dom verkocht. Nu moet eerst de
overtollige bagage overboord, zodat we zicht kunnen krijgen op een nieuwe tijd.
Het mag nog winter zijn, maar de eerste knoppen van een nieuw voorjaar dienen
zich aan. Kortom; een mooie tijd om in te leven.
