Bijna iedereen dacht dat de zogenaamde
Gele Hesjes een tijdelijk fenomeen zouden zijn. Immers, Franse bewegingen komen
meestal snel op, groeien in recordtempo uit, en sterven dan weer net zo snel.
We hebben het over de jaren al zo vaak gezien. Wat een echte opstand leek, was
binnen de kortste keren vervlogen. Je zou dus verwachten dat ook de Gele Hesjes
in hetzelfde rijtje zouden passen. Het begon als een opstand tegen de hogere
benzineprijzen van Macron. Een one issue beweging, zou je dus denken. Die
verhoging verdween door de protesten al snel in het uiterste hoekje van de
ijskast. De meeste toeschouwers, en ook de elite, dachten dat het hiermee klaar
zou zijn. Ze zaten fout, enorm fout. Intussen zijn we meer dan twee maanden
verder en de Gele Hesjes zijn er nog steeds, niet alleen in Frankrijk maar in
heel Europa en daar buiten. Zelfs in Nederland.
Als een beweging zo tot de verbeelding
spreekt, moet er dus veel meer aan de hand zijn dan alleen wat gedoe over
benzineprijzen en belastingen. Intussen is het beeld wat duidelijke geworden,
en kunnen we vaststellen dat de Gele Hesjes in feite de belichaming zijn van de
enorme onvrede onder de burgers, die er in heel veel landen is. Het gaat om
veel meer dan alleen maar centen, hoewel ook de economische eisen een
belangrijke rol spelen. We schreven het al eerder, steeds meer mensen hebben
het gevoel dat ze de controle over hun eigen leven en hun omgeving aan het
verliezen zijn. Ze moeten steeds meer betalen voor de meest elementaire dingen,
en merken iedere dag dat hun onvrede en protesten niet worden gehoord door de
elite. Het maakt niet uit of die elite wordt vertegenwoordigd door Macron,
Merkel of Rutte. Het zijn allemaal telgen van hetzelfde monster. De boodschap
van die van deze telgen uitgaat duidelijk; je mag betalen, braaf doen wat je
gezegd wordt, mee doen in de schijndemocratie, en verder je kop houden. Doe je
dat niet, dan ben je een gevaar voor de samenleving, en dien je te worden
bestreden. Met alle middelen.
Lange tijd hebben de volkeren van
Europa gezwegen. Ze hebben de Europese Unie steeds meer de teugels laten
overnemen, ze hebben niet echt geprotesteerd tegen de massamigratie en de
islamisering, en ze hebben het toegelaten dat hun levensstandaard steeds een
stukje naar beneden werd geschroefd. Gelijktijdig nam de censuur toe, en werd
de rem gezet op de vrijheid van meningsuiting. En over dit alles werd gelogen,
door de politici, door de gelijkgeschakelde pers, en zelfs door artiesten en
mediapersoonlijkheden. Met het oplopen van de spanning en de onvrede werden de
leugens steeds groter en fantastischer. Een klein voorbeeld, gewoon ter
illustratie. De BTW is vanaf 1 januari met 3% verhoogd naar 9%. Dit geldt voor
bijna alle producten, terwijl de BTW ooit een belasting op luxe goederen was.
De overheid beweerd dat we de prijsstijging, die een verkapte
belastingverhoging is, via andere kanalen zullen terug krijgen. We zouden er
zelfs op vooruit gaan. Het is de zoveelste leugen. We worden immers niet alleen
bestolen via deze BTW verhoging, maar ook door de verhoging van de zorgkosten,
de huurverhoging, en de enorme verhoging van de gemeentelijke belastingen.
Iemand die denkt dat we dit alles braaf van de overheid zullen terugkrijgen via
“andere kanalen” is rijp voor onbeperkte dwangverpleging. En dit is dus maar
een voorbeeld, er zijn er honderden.
Toch hebben veel mensen al die leugens
jarenlang geslikt, vaak tegen beter weten in. De overheid, en dus eigenlijk de
elite, heeft ons steeds wat verder naar achteren gedrukt. Ieder jaar een paar
centimeter. Dat kun je een poos volhouden, maar als de muur steeds dichterbij
komt, en je er met je rug tegen aan komt te staan, of sterker nog, er door heen
wordt gedrukt, is de maat een keer vol. Dan barst de bom, en komt alle woede, teleurstelling
en zelfs haat naar buiten. Precies op dat moment knapt er iets, en kunnen er
dingen gebeuren die eigenlijk niemand voor mogelijk had gehouden. In dit geval,
en in deze tijd, zijn dat de Gele Hesjes, en beweging van onderop en uit het
midden van de samenleving, een beweging van links en rechts, en een beweging
die nergens bang voor lijkt te zijn. Ja, dat is schrikken voor het gepeupel dat
in de Europese landen op de regeringsbanken zit. Ze snappen er niets van, het
ging toch zo lekker? In hun schijnwereld wel natuurlijk, daar scheen altijd de
zon. Echter in de echte wereld, de wereld waarin wij moeten leven, komen deze
figuren nooit. Ze hebben er geen weet van, en dat zoeken ze ook niet. Kijk maar
naar een commentaar van Macron toen de protesten pas waren begonnen: “Als ze de
hoge benzineprijzen niet willen betalen, nemen ze maar een taxi.” Dat meende
hij nog ook. Geen wonder, als je naar zijn verwende achtergrond kijkt.
Nog een voorbeeld; toen Merkel werd
gezegd dat steeds meer Duitsers omkwamen of gewond raakten door migrantengeweld,
was haar commentaar: “Dat kan met niets schelen, ze zijn er nu eenmaal.” Kan
het arroganter? Kan het nog meer mensenverachtend? Vast en zeker wel, want deze
figuren menen wat ze zeggen, en ze houden aan hun vernietigende agenda vast. Ze
denken gelijktijdig dat ze vuurvast zijn, en hun posities eeuwig kunnen
vasthouden. De Gele Hesjes zijn nu bezig om te bewijzen dat dit niet het geval
is. Dat alles eindig is; ook de leugenaars en criminelen die ons “regeren”.
Een veel gehoorde vraag is of de Gele
Hesjes uniek zijn. Dat is moeilijk te zeggen. We hebben in het verleden
natuurlijk heel veel protestbewegingen gezien. Maar er zitten wel unieke kanten
aan de beweging die we nu zien ontstaan. Ten eerste is er geen centrale leiding
die de koers uitzet. De verschillende groepen hebben vaak eigen
programmapunten. Zo protesteerde in Frankrijk sommige van de groepen tegen het
migratie pact en de massamigratie in het algemeen. Andere groepen deden hier
weer niets mee. Een andere bijzonderheid is dat zowel links als rechts in de
beweging vertegenwoordigd zijn. Je ziet ook de arbeidersklasse en de
middenklasse met elkaar optrekken. Dat komt maar weinig voor, en is de ergste
nachtmerrie van de heersende klasse. Als links en rechts elkaar op de straat
vinden, kan de elite wel inpakken. Daar zijn ze maar al te goed van op de
hoogte. Vandaar ook dat er steeds gepoogd word om de verschillende delen van de
beweging tegen elkaar op te zetten. Dat zien we overigens ook in Duitsland.
Het feit dat de Gele Hesjes nu al meer
dan twee maanden de straat op gaan, en er nog steeds veel aanhang is, kunnen we
zeker uniek noemen. Ook zijn de ideeën zonder meer creatief. Het gebruik van
bouw en landbouwmachines om ministeries open te breken bijvoorbeeld. De
campagne tegen flitspalen is ook weer een apart idee. De regering heeft vorige
week zelf toegeven dat 60% van de flitspalen zijn vernield of buitenwerking
gesteld. Dat treft de dieven in de overheid natuurlijk in de brandkast, en de
voetstampende reacties zijn dan ook niet van de lucht. Intussen gaat het nog
verder. Delen van de beweging roepen de aanhang, en eigenlijk alle Fransen, op
om de bankrekeningen leeg te halen. Als genoeg mensen dit daadwerkelijk gaan
doen, stort het hele financiële systeem in elkaar. Men heeft goed begrepen dat
je ook van de overheid af kunt komen zonder geweld te gebruiken. Dit terwijl
die zelfde overheid steeds gewelddadiger wordt.
De reactie van de autoriteiten heeft
tot nu toe echter niets uitgehaald. Concessies, politiegeweld, arrestaties,
intimidatie, chantage en terreur; niets lijkt de Gele Hesjes te kunnen stoppen.
Zonder meer een mooi schouwspel. En de dynamiek van de beweging vind navolging.
In Duitsland zie je bij steeds meer demonstraties de Gele Hesjes opduiken. Dat
geldt voor de burgerbewegingen, maar ook bijvoorbeeld voor Sahra Wagenknecht, die
in een geel hesje voor het kantoor van Merkel verscheen en opriep tot
protesten. Ook in Duitsland vormen de Gele Hesjes dus een soort verbinding
tussen verschillende groepen. Het is nog lang niet zo groot als in Frankrijk,
maar het protest groeit.
In België is er al een stevige Gele
Hesjes beweging, die ook al behoorlijk in de slag is geweest met de overheid.
In Nederland gaat het wat minder snel, maar ook hier hebben we al wat grimmige
demonstraties gezien in Amsterdam en Den Haag. Het grimmige element kwam vooral
door de over reactie van de politie, die doodsbang voor de Hesjes lijkt te
zijn. Dat men de zenuwen heeft blijkt uit verschillende zaken. Zo is het nu
verboden om een geel hesje op het Binnenhof te dragen. Of dit juridisch kan is
niet duidelijk. In Amersfoort demonstreerde 1 persoon in een geel hesje bij het
station. Daar kwam de halve Amersfoortse politiemacht op af, zelfs de politie
te paard. Dan zijn er op Duitse kanalen foto's te zien van een jonge moeder met
kinderwagen, die door de Nederlandse politie werd aangehouden om dat ze een
geel hesje droeg. Dit was voor de veiligheid in het verkeer, maar ze kreeg
toch bevel om het hesje uit te trekken. Toen ze weigerde werd ze van haar kind
gescheiden, en in een politieauto gezet. Zo groot is de angst onder de orde
bewaarders. Intussen heeft de Gele Hesjes pagina op Facebook meer dan 40.000
leden, en het aantal stijgt snel. Echt interessant wordt het op 2 februari, want
dan staat er een grote Gele Hesjes demonstratie door Maastricht gepland. Het
verzet begint zich dus ook in Nederland te roeren.
Natuurlijk is er ook kritiek. Voor
sommige zijn de Gele Hesjes te rechts, voor anderen te links of te
anarchistisch. Weer anderen begrijpen van de hele beweging niets. Dat zijn
meestal de mensen die op grote afstand van het volk staan. Dan zijn er ook nog
activisten die Rode Hesjes oprichten om er een ideologisch sausje over heen te
gooien. Dat is niet bevorderend voor de eenheid, maar aan dit soort gerommel
ontkom je meestal niet. De bekende ziekte van de activistenwereld. Laten we in
plaats van dit soort geknutsel blij zijn dat er eindelijk een vonk van verzet
uit het volk komt. Dat was al heel lang broodnodig, want we hebben steeds op
nieuw gezien hoe partijen en vakbonden faalden, en zelfs verraad pleegden. Nu
is het volk aan zet. Waar de reis van de Gele Hesjes heen gaat is nog niet te
zeggen. Maar de beweging lijkt op het goede pad. Dat is een stap. Een
belangrijke stap. De rest zal de geschiedenis leren.
