donderdag 23 augustus 2018

ZWEDEN; VAN PARADIJS TOT NACHTMERRIE


Zweden was jarenlang voor veel mensen het land van hun dromen. Een prachtig land, met veel natuur en een vrije levenswijze. Sommige zagen het Zweedse systeem zelfs als Europees socialisme in actie. Dat was wat overdreven, maar de Zweden leken wel de juiste balans te hebben gevonden. Op dromerige zomeravonden aan het water, had het land wel iets weg van een klein paradijs.

Helaas is het beeld in Zweden in de laatste jaren dramatisch veranderd, en daar door is het land nu een angstaanjagend voorbeeld voor ons allemaal. Op 9 september zullen er in Zweden verkiezingen worden gehouden, en de kans is groot dat het om een historische stemming zal gaan. Voor het eerst in ongeveer een eeuw dreigen de sociaal democraten de macht te verliezen. Wat is er in Zweden allemaal aan de hand waardoor deze politieke aardbeving een feit lijkt te zijn? Tijd dus om wat dingen op een rij te zetten.

Zweden is al heel veel jaren een neutraal land. Ook tijdens de Koude Oorlog sloot Zweden zich nergens bij aan. Natuurlijk waren er banden met het Westen, maar Zweden heeft altijd geweigerd om lid te worden van de NAVO. Een beslissing die door de bevolking werd gedragen, en door de rest van de wereld werd geaccepteerd. Nu echter het Westen, onder leiding van de Amerikanen, steeds meer aanstuurt op een oorlog met Rusland, is ook Zweden onder zware druk komen te staan. De NAVO wil steeds dichter bij de Russische grenzen komen, en daar wil men ook Zweden een rol in laten spelen. Om dit te bereiken voert de NAVO al enkele jaren, samen met delen van de Zweedse elite, een campagne om de Zweedse bevolking er van te overtuigen dat Rusland een bedreiging vormt. Er wordt zelfs gefluisterd dat Zweden nog wel eens het slachtoffer zou kunnen worden van een Russische inval.

Er zijn spookverhalen rond gestrooid over Russische duikboten in Zweedse wateren, en de bescherming van de burgerbevolking wordt opgevoerd en gemoderniseerd. Natuurlijk zijn die verhalen allemaal onzin, er is immers geen Russische dreiging. Maar de campagne heeft de Zweedse bevolking wel onzeker gemaakt. Nog steeds staat Zweden buiten de NAVO, maar er zijn al wel oefeningen met NAVO troepen, en de druk neemt alleen maar toe. De kans dat men uiteindelijk toch voor de NAVO kiest, als de huidige elite aan de macht blijft, is zeker niet denkbeeldig.

Maar er is nog een andere zaak die de Zweedse bevolking in dit verkiezingsjaar bezig houdt. Het land dat 10 miljoen inwoners telt heeft in de laatste jaren meer dan 600.000 migranten opgenomen, vooral uit Afrika en het Midden Oosten. Men dacht mensen die op de vlucht waren te moeten helpen. Zoals we nu weten was dat een naïeve gedachte, want bij de nieuwkomers gaat het in de meeste gevallen niet om echte vluchtelingen, maar gelukzoekers, vooral jonge mannen, die het land in de laatste jaren op zijn kop hebben gezet. Intussen heeft de Zweedse regering noodgedwongen moeten besluiten om de grenzen voor migranten te sluiten. Niet dat de politici dit wilden, maar ze hadden geen keuze meer. Het land kon gewoon niet meer aan. Daar komt nog bij dat de bevolking het ook niet meer wilde. Men heeft lang geduld gehad, maar dat is nu ten einde.

De massa migratie heeft Zweden zwaar getroffen, en veel mensen kennen hun eigen land niet meer. Het begon eigenlijk mis te gaan op de grote zomerfestivals, die jaarlijks in Zweden worden gehouden. Grote groepen jonge migranten trokken naar deze festivals, en begonnen vrouwen en meisjes lastig te vallen. Er waren verkrachtingen, aanrandingen en berovingen. De politie had in eerste instantie nauwelijks in de gaten wat er precies allemaal gebeurde. Dit had men immers nooit eerder mee gemaakt. Nu is de politie veel alerter, maar het is te laat, want veel Zweden mijden de festivals en andere grote buitengebeurtenissen, omdat het plezier dat men altijd aan de festivals heeft gehad niet opweegt tegen de problemen die nu regelmatig voorkomen.

Maar daar bleef het niet bij, intussen zijn er in grote steden zoals Malmo, Stockholm en Gothenburg wijken waar alleen nog migranten de dienst uitmaken. Gewone Zweden zijn daar niet meer te vinden. Zelfs de politie kan daar alleen maar heen gaan met grote eenheden, en grof geschut. De criminaliteit in deze wijken is niet meer bij te houden, en de invloed van de politieke islam vergiftigt de sfeer op een onvoorstelbare wijze. In sommige gebieden heersen toestanden die in een burgeroorlog niet zouden misstaan. En dan hebben we het nog niet eens over het aantal moorden, eremoorden, gedwongen huwelijken, de bende en clanoorlogen, en het vandalisme dat van dit alles uit gaat. Het is dan ook geen wonder dat veel Zweden hun eigen land niet meer terug kennen.

Dat de regering nu de grenzen heeft gesloten is natuurlijk veel te laat, maar het getuigd in ieder geval van een beetje inzicht. Het waren niet alleen de bovengenoemde toestanden die tot de sluiting hebben geleid. Ook het sociale stelsel, dat in Zweden ooit een voorbeeld voor de wereld was, kon de instroom niet meer aan. Nog meer migranten toelaten zou op termijn hebben betekend dat de kas leeg zou zijn. Dat kon men niet riskeren. In feite weten de Zweedse politici zelf niet meer wat ze met deze zelfgecreëerde ramp aan moeten. Voor de bevolking is dit minder moeilijk, Zij zeggen het massaal: “Wij willen ons oude Zweden terug”.

Dat gevoel heeft ook zijn weerslag op de verkiezingen van 9 september. Zoals gezegd is de kans groot dat de regerende sociaal democraten de macht zullen verliezen. De kiezers weten immers waar ze de rekening voor de huidige crisis neer moeten leggen. De grote winnaars konden wel eens de Zweden Democraten worden, een als rechts populistisch beschreven partij die zich af zet tegen de massamigratie en de Europese Unie. De partij wordt geleidt door Jimmie Akesson. Akesson maakt gebruikt van een soort Zweden Eerst platform, naar het voorbeeld van Donald Trump in Amerika. Zijn campagne prioriteiten zijn immigratie, veiligheid, en gezondheidszorg. Veel Zweden zijn bezorgd dat de gezondheidszorg de vele migranten niet meer aan kan, en zal instorten. Daar willen de Zweden Democraten een einde aan maken, en de zorg opnieuw opbouwen. Akesson belooft meer welvaart, lagere belastingen, en besparingen gebaseerd op het terugdringen van de migratie. Dit tot grote schrik van de Brusselse elite die hun heilige EU steeds verder zien inzakken. Wat opvalt, is dat de Zweden Democraten zowel oudere als jongere kiezers aantrekken.

In de afgelopen week kreeg de partij nog een duwtje in de rug door een serie incidenten die het land diep heeft geschokt. In een aantal steden staken groepen vermomde jongeren gelijktijdig auto’s in brand, op parkeerplaatsen en zelfs bij een ziekenhuis. Tientallen auto’s gingen in vlammen op, en de rook wolken waren van ver te zien. De actie was duidelijk gecoördineerd, en had iets van terrorisme weg. Wie de aanvallers precies waren weet niemand, maar het heeft wel een groot aantal kiezers tot de conclusie gebracht dat het zo niet langer kan. Dat zal in de uitslag zeker te zien zijn. Zweden lijkt dus op weg naar een andere toekomst.

Het voorbeeld van Zweden moet een waarschuwing zijn voor ons allemaal. De bevolkingsuitwisseling, waar de VN zo hard aan werkt, zal hetzelfde effect hebben in veel andere landen. We zien de eerste tekenen immers al. Het is nog niet te laat om de massamigratie en de islamisering te stoppen. Maar de tijd dringt natuurlijk wel. Laten we nog even stil staan bij Zweden, en het prachtige land dat het ooit was. Wie had ooit kunnen denken dat een stabiel land als Zweden zo snel naar de rand van de afgrond zou kunnen verhuizen. Toch is dat nu de realiteit. Reden te meer om de schoonheid en de verworvenheden in onze eigen omgeving met alle kracht te verdedigen. We weten nu immers maar al te goed wat er kan gebeuren als we dat niet doen. Pak je land terug!