donderdag 31 maart 2016

DE BLINDE OGEN VAN DE EUROPESE VEILIGHEIDSDIENSTEN



We hebben het zo vaak gehoord van diegenen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van terrorisme; “Er zijn geen substantiële aanwijzingen dat er een aanslag op til is”. Meestal worden deze woorden uitgesproken kort voordat er ergens een bom afgaat of er door een schutter een automatisch wapen wordt afgevuurd. De zogenaamde deskundigen willen ons in slaap sussen, en blijven herhalen dat ze alles onder controle hebben. Parijs en Brussel hebben intussen anders bewezen. Als het er echt op aan komt zijn de zogenaamde terrorismebestrijders zo blind als een slechtziende mol.

Vooral de ontwikkelingen rond de aanslagen in Brussel geven aan hoe de veiligheidsdiensten keer op keer falen. Informatie wordt achtergehouden of over het hoofd gezien. Van uitwisseling is nauwelijks spraken, en de meest gezochte personen kunnen maandenlang in vrijheid leven onder de neuzen van hen die beweren dit soort figuren te bestrijden. Dat moet van zelf naar de vraag leiden: zijn deze veiligheidsdiensten nu echt zo dom, of hebben ze een andere agenda? Het kan toch geen toeval zijn dat het iedere keer mis gaat. En het kan ook geen toeval zijn dat men de bevolking vaak angst aanjaagt met valse alarmmeldingen of dreigingsberichten. Als we goed naar dit alles kijken zijn er zeker patronen te ontdekken.

JIHADISTEN

Het begint er al mee dat alle Europese landen steeds beweren dat ze alles in het werk stellen om zogenaamde jihadstrijders het uitreizen naar Syrië, of ander plekken, onmogelijk te maken. Soms lukt dit, meestal niet. Maar waarom zou je figuren hier willen houden die voor zichzelf al hebben besloten dat ze zich bij de jihad willen aansluiten? Als je ze de uitreis belet, gaan ze hun jihad hier uitvoeren. We hebben hier al een aantal voorbeelden van gezien en er staan er nog veel meer in de wacht rij. De tweede fout is dat men deze zogenaamde strijders ook weer terug laat keren als ze eenmaal in Syrië zijn geweest. Natuurlijk beweren de overheidswoordvoerders dat ze deze personen in de gaten houden na terugkeer. Maar wat daar van terechtkomt, hebben we in zowel Parijs als Brussel kunnen zien. In Nederland zal het echt niet beter zijn.

We hebben het al eerder geschreven; het is veel beter diegenen die willen gaan niets in de weg te leggen, maar hun terugkeer zonder pardon te blokkeren. Een aantal zal daar al in de strijd sterven en dat is prima zo. Maar aan diegenen die het overleven moet vanaf het begin duidelijk zijn dat uitreizen voor altijd is. Paspoort weg en rechten weg. Zonder uitzondering. Het is de enige manier om deze figuren, die ons allemaal bedreigen, buiten de deur te houden. Toch willen de overheden hier niet aan. De vraag is; waarom? Zeker, de elite heeft geen last van aanslagen en bommen. Men zit immers goed afgeschermd. Maar dat kan niet het hele antwoord zijn.

Net als bij de vluchtelingencrisis, lijkt het er op dat Europa zijn eigen graf wil graven. Dat men de chaos niet wil tegen houden. Sterker nog, dat het wordt aangemoedigd. Niet door de volkeren, maar door de zogenaamde leiders die hun orders duidelijk van elders krijgen. Daarom ook laat men de jihadisten weer in reizen en worden groepen als de salafisten niets of nauwelijks iets in de weg gelegd. De verklaring kan alleen maar zijn dat men deze figuren nog nodig heeft om meer chaos en dood en verderf te veroorzaken. Dat verklaart ook meteen de blinde ogen van de veiligheidsdiensten. Men wil niets zien, of men mag niets zien.

ELITE

Voor vele van ons is het geen geheim dat de veiligheidsdiensten, de politie en het leger niet dienen om ons te beschermen. Zij bestaan alleen om de elite te dekken en het systeem in stand te houden. Dat hun taak is om de bevolking te beschermen is een sprookje dat alleen door een constante PR campagne in stand wordt gehouden. Een aanslag meer of minder is voor hen dan ook geen probleem. Het raakt immers de bevolking, maar niet de fundamenten van het systeem. Dan valt de noodzaak van volledige bestrijding al snel weg. Anders wordt het als het om linkse activisten gaat, en dan maakt het ook niet uit of er geweld in het spel is of niet.

Tegen links worden zonder uitzondering alle krachten ingezet. Beginnende met intimidatie, infiltratie, uitsluiting, en uitmondend in het monddood maken van organisaties en individuen, en zelfs liquidatie. Activisten die al wat langer mee lopen kennen nog de BVD infiltratie in de CPN en de vredesbeweging en de meedogenloze jacht op RARA en de RAF in Duitsland. Voor deze taken waren alle middelen beschikbaar en werden wetten gewoon buitenwerking gesteld. Links en de linkse ideologie vormen namelijk een bedreiging voor het systeem, en haar elite en uitvoerders. Iets wat van de jihadisten niet op dezelfde wijze gezegd kan worden.

GEBRUIKEN

Daar komt nog bij dat de westerse al jaren gebruik maken van jihadisten om terroristische activiteiten te ontplooien tegen de tegenstanders van het westen. Vooral bij het omverwerpen van niet populaire regimes is deze tactiek vaak toegepast, tot aan de dag van vandaag. Het is dan ook niet ondenkbaar dat ook de jihadisten die aanslagen in Europa plegen gebruikt worden. In dit geval heeft het te maken met het verzwakken van Europa. Dit proces is al een hele tijd aan de gang, waarbij de opdrachtgevers in de VS te zoeken zijn. De Europese leiders weten dit natuurlijk, maar ondernemen hier niets tegen of werken zelfs actief mee. Gelijktijdig zijn de jihadisten een prachtige kans om de wetten aan te scherpen. Kijk maar naar de reactie na aanslagen. Het eerste waar de overheid mee komt is meer opslag van data, meer aftappen en meer computer systemen die aan elkaar moeten worden gekoppeld.

Niet dat dit de aanslagen zal tegenhouden, of de jihadisten zal ontmoedigen. Zij komen hier makkelijk omheen. Waar het de overheid om gaat is om de eigen bevolking steeds meer in de gaten te houden. Zo bang zijn ze dat we ooit tegen hen in opstand zullen komen. De aanslagen en de angst voor de terroristen zijn dus prachtige camouflagemiddelen. Het gaat er altijd om te kijken wie er belang bij bepaalde zaken heeft, en dat is in dit geval overduidelijk.

OVERHEID

We zeiden al dat het een sprookje is dat de veiligheidsdiensten, en leger en politie, dienen om ons allemaal te beschermen. Gelijktijdig is het ook een sprookje dat de overheid onze problemen kan oplossen. Zij zijn juist zelf het probleem. Het is immers de overheid die zo goed als niets tegen de terroristische netwerken en hun sponsors onderneemt. Terwijl bekend is dat Turkije de grootste sponsor van de ISIS is, gaat de Europese leiding met deze bloedstaat in zee om de vluchtelingenstromen in te dammen. Stromen die men zelf heeft ontketend. Men onderneemt ook niets tegen de krachten die Europa ondermijnen en verzwakken. Via mooie woorden en schijnparlementen worden de volkeren in slaap gesust. Net als voor de Tweede Wereld Oorlog wordt ons weer ingefluisterd dat we rustig kunnen slapen, want de overheid houdt de wacht. Hoe dat toen is afgelopen weten we nu maar al te goed.

Ook deze keer zal het niet anders zijn. De huidige Europese leiders voeren de volkeren regelrecht op de afgrond toe. We kunnen dus maar een conclusie trekken; vertrouw de overheid niet en blijf zelf denken. Dat is al van toepassing in normale tijden, maar in tijden van crisis is het een eerste prioriteit. Dan is een gezonde dosis wantrouwen en tegendraadsheid meer dan op zijn plaats. Wantrouwen en afwijzing tegenover de overheid, zouden in de komende tijd nog wel eens van levensbelang kunnen zijn. Later we dat vooral niet vergeten. Breek door de leugens heen en laat je niet afleiden, het zijn de enige wapens die we op dit moment hebben.