Rond de tijd van de 4 mei herdenking,
en de viering van de bevrijding zijn er altijd veel discussies over vrijheid en
wat dat precies inhoud. Dit is een gigantisch onderwerp dat veel ruimte nodig
heeft. Maar we kunnen er wel een facet uithalen en nader bekijken. In de
laatste 10 jaar hebben we gezien dat de vrijheid van meningsuiting bijna tot
een obsessie is geworden. Alleen is het maar de vraag of die vrijheid, waar
iedereen zo de mond vol over heeft, wel echte vrijheid is. Het lijkt er
eigenlijk meer op dat de huidige vorm van vrijheid van meningsuiting meer een
blanco cheque is geworden om te discrimineren, te beledigen, te schofferen en
de aandacht van de media te krijgen.
Wat de vrijheid van meningsuiting in
feite inhoud is dat iedereen het recht heeft om openlijk zijn mening te kunnen
geven zonder bang te hoeven zijn voor consequenties. Dat is natuurlijk een
groot goed, maar daar houdt het niet op. Het geven van je mening mag niet
kwetsend of discriminerend zijn voor anderen. En precies daar is het de laatste
jaren enorm fout gegaan. Een aantal figuren, beginnende met Fortuyn, hebben de
vrijheid van meningsuiting gebruikt, of beter gezegd misbruikt om hele groepen
mensen buiten te sluiten en hun eigen politieke of andere doelen te dienen. Ze
hebben diezelfde vrijheid gebruikt om de laagste sentimenten aan te wakkeren en
zo meer macht te veroveren. Naast mediaprostituees zoals Fortuyn, Wilders en
van Gogh hebben we op dit gebied ook te maken met minderwaardige instellingen
zoals de internetpagina GeenStijl, het misselijkmakende Pownews en natuurlijk
het voormalig lijfblad van de NSB, de Telegraaf.
Stuk voor stuk dingen die niets
bijdragen of toevoegen aan de maatschappij, en alleen kunnen aanmoedigen tot
vernietiging van de onderlinge solidariteit en het tegen elkaar opzetten van
allerlei groepen. Fortuyn en van Gogh hebben hun minderwaardige campagnes
intussen met de dood moeten bekopen. Ze zijn wat dat betreft in hun eigen
zwaard gevallen. Niemand hoeft hier een traan om te laten. Wilders, de huidige
neofascist, lijkt niet tevreden tot hem een zelfde lot treft. Zijn aanvallen op
Marokkanen en eerder de Polen hebben duidelijk bewezen dat zijn motieven puur
racistisch zijn. Met anti-Islam heeft dit totaal niets meer te maken. Ook hij
maakt misbruik van de vrijheid van meningsuiting om zijn brallerige verhalen
aan de man te brengen.
Nu zullen er mensen zijn die zeggen
dat er na de Marokkanen uitspraken toch veel aangiftes tegen Wilders zijn
gedaan. Dat is in feite een lachertje. Zowel Wilders als het openbaar
ministerie weten dat er met die aangiftes nooit en te nimmer iets zal gebeuren.
Ze verdwijnen in een diepe la en uiteindelijk in het versnipperapparaat. Al die
aangiftes waren niets meer dan een ventiel om stoom af te laten blazen. Het
heeft de politie even bezig gehouden, dat is alles. Het systeem wil helemaal
niet dat aan Wilders een halt wordt toegeroepen. Hij past precies in de verdeel
en heers tactieken van de heersende klasse. Als men echt van plan was geweest
om Wilders aan te pakken over zijn ophitsingen tegen de Marokkaanse gemeenschap
had men hem nog op de verkiezingsavond moeten arresteren en beschuldigen van
discriminatie en haatzaaierij. Smerissen waren er immers genoeg in de buurt,
daar in Den Haag. Er gebeurde echter niets en het stuk ongeluk wordt nog steeds
de hand boven het hoofd gehouden door de heersende elite.
Verdeel en heers is immers het
levensbloed van de kapitalisten. Als mensen, die steeds opnieuw worden
getroffen door bezuinigingen en werkloosheid solidair met elkaar zijn en
gezamenlijk optreden komt het systeem in gevaar. Het zwaarste wapen tegen het
kapitalisme is immers de solidariteit. Precies dit wapen wil men onschadelijk
maken door de haatzaaiers en de racisten hun gang te laten gaan. Op dit gebied
mag alles en de schamele wetten die er zijn worden niet of nauwelijks
toegepast. Men heeft de vrijheid van meningsuiting zoals de elite die
voorschrijft heilig verklaard, en daarmee gelijktijdig het principe ontheiligt.
Want hoe vrij zijn we eigenlijk om
onze mening te geven? Ieder die niet mee gaat in de huidige hetze tegen Rusland
over de Oekraïne wordt praktisch als een landverrader weggezet. Gelijktijdig
wordt de fascistische natuur van het regiem in Kiev met de mantel der liefde
bedekt. De hele media in Nederland en de rest van Europa doet hier aan mee. We
zien een geschiedvervalsing die sinds het einde van de Koude Oorlog niet meer
aan de dag is getreden. Iedereen die aan deze propaganda niet mee doet en
openlijk zegt dat Poetin gelijk heeft als hij de moordmachine van de NAVO niet
voor zijn voordeur wil hebben, wordt monddood of belachelijk gemaakt. Deze
vrijheid van meningsuiting past namelijk niet in het straatje van de heersers.
Men wil immers dat de oorlogspropaganda niets in de weg wordt gelegd en zeker
is men niet gediend van tegenspraak. Dit terwijl het duidelijk is dat oorlog de
drijfveer van het westen en vooral de Amerikanen is, en niet van Rusland.
En wat te denken van mensen die op hun
werkplek gevaarlijke toestanden zien, maar niet naar buiten mogen treden,
ondermeer bij de NS. Het naar buiten brengen van informatie over bijvoorbeeld
achterstallig onderhoud kan zo maar tot ontslag leiden. Terwijl ze zich alleen
maar zorgen maken over de veiligheid van ons allemaal. Dit gebeurt overigens
niet alleen bij de NS maar bij heel veel bedrijven en dienstverleners. Hoe zit
het met de vrijheid van meningsuiting van deze werknemers?
De vrijheid van meningsuiting mag in
dit land op allerlei wijzen en door allerlei personen worden gebruikt en
misbruikt. Maar als wij de waarheid zeggen over de misstanden in deze
maatschappij en in de wereld zijn we plotseling vijanden of verklikkers. Dat
brengt ons bij de vraag of er hier wel ware vrijheid van meningsuiting bestaat,
of dat deze zogenaamde vrijheid in feite helemaal geen vrijheid is maar een
ander instrument van de heersers om ons tegen elkaar op te zetten en uit te
spelen. Wij zullen in ieder geval de waarheid blijven zeggen, de waarheid over
dit systeem en zijn horde van leugenaars en bedriegers. Ware vrijheid vinden we
niet in discrimineren en schofferen, maar in een gezamenlijke strijd die juist
deze vrijheid dichterbij moet brengen. Een vrijheid die de heersers alleen voor
zichzelf op eisen. Precies dat zullen wij nooit accepteren, en met het wapen
van de solidariteit zullen we de strijd blijven voeren, tot de dagen van het
kapitalisme voorgoed voorbij zijn. Organiseer en sla terug!!
