zaterdag 9 maart 2013

Bankcriminelen en de sociaal democratie

Het was wel even schrikken voor de Nederlandse kapitalisten. Al jaren vertellen ze andere landen in Europa dat ze moeten bezuinigen, het huishoudboekje op orde krijgen en hun bankensector in de gaten houden. En nu plotseling stond een Nederlandse bank voor het faillissement. Het was bijna ondenkbaar. Plotseling stonden de vingerwijzende beterweters met hun mond vol tanden. Met grote spoed en veel tandengeknars werd er aan de noodrem getrokken. De SNS Reaal bank werd genationaliseerd. Natuurlijk gelooft het VVD-PvdA kabinet niet in nationalisatie in de juiste zin van het woord, maar als de vriendjes in de bankensector in de problemen komen gaan de geldkoffers meteen open. Het instorten van de bank zou immers een enorme nederlaag voor het kapitalistische systeem zijn. Dus zoals eerder gezegd, ondenkbaar.

Aan dit alles hangt natuurlijk wel een prijskaartje. Het kost ons allemaal 3.7 miljard euro om de failliete SNS boedel drijvende te houden en daar komt nog een garantie bij die het bedrag dik over de 5 miljard euro tilt. Het komt er op neer dat het hele SNS debacle ons allemaal persoonlijk meer dan 300 euro per jaar zal kosten. Geld dat allemaal hard nodig is om de crisis te bestrijden, de zorg gaande te houden, het onderwijs op peil te houden, de verzorgingshuizen open te houden, de pensioenen te beveiligen en de werkloosheid te bestrijden, inclusief het behouden van een behoorlijk WW. Maar in plaats van dat het geld, ons geld, voor deze boordnodige dingen wordt gebruikt, wordt het gestopt in de altijd hongerige muilen van de witte boorden criminelen die onder het mom van bankdirecties door het leven gaan.

Leren van dit soort buitensporigheden is er ook niet bij. De nu genationaliseerde SNS krijgt een nieuwe directeur die meteen maar weer 550.000 euro per jaar gaat verdienen. Weer een uitvreter erbij dus, die zijn luxe leven kan bekostigen van onze centen. De vorige parasieten zijn nog maar nauwelijks vertrokken, natuurlijk met hun bonussen en andere lekkernijen in de achterbak. De top crimineel, Sjoerd van Keulen, een misselijk stuk vreten dat een verpersoonlijking is van alles wat er mis is in de bankensector, kreeg van de politie het advies om maar naar het buitenland te vertrekken. Hij was immers bedreigd in de sociale media. Het systeem zorgt natuurlijk goed voor haar trouwe zonen. Als een gewone dief tijdens een inbraak door de politie wordt neergeschoten wordt er gezegd dat dit zijn eigen risico was. Maar dieven als van Keulen worden in de watten gelegd. Het zou immers toch jammer zijn als deze uitzuiger wat overkwam.

Als de storm wat is gaan liggen kan hij weer terug komen uit zijn rattenhol, om te kijken wat er verder nog te stelen valt. Misschien heeft Shell nog wel een commissaris nodig. Jammer dat er intussen een andere uitvreter topman bij de KLM is geworden. Die kans heeft uitvreter Sjoerd net gemist. Maar geen nood, hij heeft nog wel een paar miljoen aan SNS geld in de achterzak voor een regenachtige dag. Met pensioen zal hij nog niet gaan, want dit soort parasieten heeft immers nooit genoeg. Op naar het volgende bedrijf dus, om de boel daar leeg te zuigen. Intussen zijn ook een paar andere SNS criminelen ondergedoken. Het is opvallend dat in dit land criminelen als de voormalige SNS directie met fluwelen handschoenen worden aangepakt. Dit terwijl uitwijzer Teeven dagelijks roept om hardere straffen voor criminelen. Maar dat geldt natuurlijk niet als het om de vriendjes gaat. Dan knijpt men gewoon een oogje toe. Terwijl Belgiƫ de voormalige Fortis directie voor de rechter sleept op beschuldiging van oplichting en valsheid in geschriften, zorgt de Nederlandse politie er voor dat de SNS criminelen veilig op vakantie kunnen. Van onze centen natuurlijk.

Interessant was om te zien hoe de PvdA bewindslieden in het kabinet op het debacle reageerden. Ten eerste zei minister van financiĆ«n Dijsselbloem dat het wel vervelend was dat de nieuwe SNS topman zo’n hoog salaris gaat krijgen. Maar ja, hij had nu eenmaal een topman nodig om de kar uit de mest te trekken. En hoewel het wel wat minder gekund had, waren de contracten nu eenmaal getekend en was er niets meer aan te doen. Toppunt van schijnheiligheid, want hij had die contracten zelf laten opstellen. Ook andere PvdA woordvoerders beweerden dat ze al dagen hoofdpijn hadden van de hele zaak. Maar zo als gezegd door Dijsselbloem, er was geen terug meer. Dijsselbloem zal na zijn ambtsperiode wel een leuke baan in een bank krijgen aangeboden, met een topsalaris. Hij ziet er nu al uit als een bankier en handelt daar ook naar. Dat gedoe over hoofdpijn is dus weer gewoon een sociaal democratisch doekje voor het bloeden. Want het Nederlandse volk gaat bloeden voor het SNS schandaal, natuurlijk niet de bewindslieden zelf. Die drinken er geen glas rode wijn minder om.

Diederik Samsom mompelde nog wat over pogingen om de bonussen van de voormalige SNS directie terug te halen. Maar hij zei al meteen dat dit moeilijk zou worden. Speculeren en winst maken zijn volgens hem nu eenmaal geen misdaden. Misschien wordt het tijd dat hij dit tot misdaden gaat maken. Maar dat is natuurlijk te veel gevraagd. Immers als het er op aan komt kiezen de sociaal democraten altijd de kant van het systeem, tegen het volk. Daar zijn ze al een eeuw mee bezig, dus kunnen we ook in dit geval van Samsom en Co niets verwachten. En dit is nog maar het begin. Er komen nog veel meer kruispunten waar de PvdA zal moeten kiezen. Welke keuzes dat gaan worden is nu wel duidelijk. Ooit beloofde de PvdA de pijn van de crisis eerlijk te zullen verdelen. De sterkste schouders zouden daarbij de zwaarste lasten dragen. Intussen is duidelijk hoe die verdeling er uit ziet: de armen krijgen de kosten en nog meer armoede, en de rijken krijgen de weelde. Je zou toch denken dat eerlijk delen er anders uit ziet.

Bij iedere gelegenheid roepen de ministers dat er geen geld is. We moeten allemaal inleveren en er is een enorme versoberingsoperatie aan de gang. Maar om de failliete boedel van SNS te redden is er natuurlijk wel geld. En ook om weer aan een onnodig militair avontuur in Mali mee te doen. Als het om de belangen van het kapitalistische systeem gaat is er altijd wel een pot met euro’s te vinden. Daar in onderscheid zich de PvdA op geen enkele manier van de VVD. Als de grote betaalmeester roept komt er altijd meteen antwoord. Als de mensen die het veel meer nodig hebben roepen wordt er oorverdovend gezwegen.

Aan alles is te merken dat de tijd van het kapitalisme bijna voorbij is. Het hele systeem staat op instorten en wordt alleen nog met noodgrepen in stand gehouden. Maar hoe lang nog? Ook aan de noodgrepen komt eens een einde en het geduld van de bevolking begint op te raken. Binnenkort komt de grote klap en spat de zeepbel uit elkaar. Daar kan dan ook geen enkele sociaal democraat meer iets aan veranderen. En dat is maar goed ook.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten