Het klopt weliswaar dat Guney vrij snel werd gearresteerd, maar dat had er ook mee te maken dat hij zelf naar de politie is gegaan en al snel van getuigen tot verdachte werd. Een grote inspanning was er voor dit “succes” dus ook niet nodig. Guney zit nu dus in de gevangenis, en verder zwijgen de autoriteiten in Parijs. Alle nieuwe feiten die de laatste tijd naar buiten zijn gekomen zijn het resultaat van Koerdische en Turkse onderzoeken. De Franse politie heeft niet eens het fatsoen gehad commentaar te gegeven op de nieuwe feiten. Even een klein overzicht van de laatste stand van zaken; het is nu bekend dat Guney in 2012 ongeveer 10 keer in Turkije is geweest, ook nog kort voor de moorden. Hij heeft toen geen contact met zijn familie gehad, en met wie hij wel heeft gesproken is onduidelijk. Meestal ging hij naar Ankara, maar niemand weet waarom.
Het is ook steeds duidelijker geworden dat Guney extreem rechtse en nationalistische standpunten heeft. Dat is bevestigd door een voormalige huisbaas in Duitsland die vaak met Guney heeft gesproken. Ook andere vrienden en bekenden hebben aangegeven dat in discussies Guney vaak een extreem Turks nationalistisch standpunt in nam. Zijn familie in Turkije hebben dan ook bevestigd dat zij trotse Turken zijn en geen banden met de Koerden hebben. Het is nu dus wel zeker dat Guney lid werd van een Koerdische vereniging in Parijs om de Koerdische gemeenschap te infiltreren. Voor wie hij dat deed is nog niet zeker, maar een voormalige medewerker van de Turks geheime dienst, MIT, heeft een verklaring afgelegd die veel duidelijk kan maken. Murat Sahin, die jaren voor de MIT werkte en nu in Zwitserland leeft, heeft gezegd dat Guney lid van de MIT was. Volgens de Koerdische politicus Remzi Kartal is de verklaring een doorbraak in het onderzoek, waar de Franse autoriteiten zeker niet omheen kunnen.
Het is ook nog steeds niet zeker of Guney, als hij inderdaad de dader is, alleen werkte. Op een teruggevonden kogelhuls is DNA van een ander persoon gevonden. Volgens familieleden van Guney heeft hij de moorden ontkend, en heeft hij tegenover de politie verklaard dat er nog twee mannen het kantoor zijn binnengegaan. Heel kort na de moorden gingen er al geruchten dat er drie daders zouden zijn, maar dit is nooit bevestigd. Volgens Guney moeten deze twee mannen ook zichtbaar zijn geweest op de video-opnames van de camera’s buiten het gebouw. Volgens Guney zouden deze twee mannen door de Franse autoriteiten uit de beelden zijn geknipt. Het kan natuurlijk zijn dat Guney zich schoon probeert te praten, maar de autoriteiten hebben al eerder toegegeven dat er waarschijnlijk nog minimaal een ander persoon in het kantoor is geweest.
Als er inderdaad met de videobeelden is geknoeid werpt dit ook weer de vraag op hoe betrokken Frankrijk eigenlijk was in de moordpartij. In Koerdische kringen gaan hier al langer geruchten over. Uit eerdere rechtszaken is bekend dat het kantoor en alle mensen die er werken of op bezoek kwamen door de autoriteiten in de gaten werden gehouden. Het is dus vreemd dat een kantoor dat constant in de gaten wordt gehouden ongemerkt doelwit kan worden van een aanslag. Toch heeft de dader of daders onopgemerkt kunnen vertrekken. Was dit een ongelukkig toeval, of werd er met opzet de andere kant opgekeken? Dat laatste lijkt het geval. Als het inderdaad klopt dat er met de beelden is geknoeid geeft dit aan dat de Fransen autoriteiten iets te verbergen hebben of in ieder geval iets of iemand proberen te dekken.
Misschien wil Frankrijk de Turkse agenten dekken, of heeft men zelf de hand op een of andere manier in het spel. Dit zou niet verwonderlijk zijn want Frankrijk heeft een gespannen verhouding met de Koerdische gemeenschap. In de laatste jaren zijn er tientallen invallen geweest in Koerdische instellingen en huizen en hierbij zijn vele mensen gearresteerd. De Franse politie richt zich meestal op Koerdische politici die voortdurend worden opgepakt en voor lange perioden vastgezet. Op dit moment zit bijvoorbeeld Adem Uzun in een Parijse gevangenis. Hij is een Koerdische top diplomaat die zich al jaren inzet voor vrede en een oplossing van de Koerdische kwestie. Ondanks zijn inspanningen werd hij gearresteerd en opgesloten. Het is niet overdreven om te zeggen dat de Franse arrestatiegolven het vredesproces, voor zo ver dat er is, steeds opnieuw hebben teruggeworpen. Frankrijk lijkt er belang bij te hebben dat de oorlog in Koerdistan wordt voortgezet.
Dit gebeurde op een indirecte manier, maar de aanslag in Parijs zou een extreme vorm van deze beleidslijn kunnen zijn. In dat geval is het mogelijk dat Frankrijk de aanslag door Turkse agenten heeft gedekt als verlenging van de eigen politiek op het gebied van de Koerdische kwestie. Door de vredesbesprekingen op Imrali was immers het Franse beleid in het nauw terecht gekomen. Het verklaard in ieder geval waarom de Franse autoriteiten minder werk van het onderzoek maken als in eerste instantie was toegezegd. Het zou ook verklaren waarom de Fransen niet veel meer moeite doen om Duitsland bij het onderzoek te betrekken. Immers Guney heeft jaren in Duitsland gewoond, vooral in Beieren, en had daar vele bekenden en contacten. Intussen is ook duidelijk geworden dat hij naast de Turkse ook de Duitse nationaliteit had. Het zou dus voor de hand liggen om ook deze sporen na te trekken.
Het is geen geheim dat de Franse staat een terroristische inslag heeft. Niemand kan vergeten dat in 1985 agenten van de Franse geheime dienst het Greenpeace schip Rainbow Warrior tot zinken hebben gebracht in de haven van Auckland in Nieuw Zeeland. Het schip werd met twee mijnen vernietigd en de bemanning kon maar net ontsnappen aan de dood. Een Nederlandse fotograaf verdronk. De Rainbow Warrior zou een vloot leiden die de Franse kernproeven wilde verhinderen. Het is dus duidelijk dat Frankrijk heel ver gaat als haar belangen in het geding zijn. De actie was een onbetwist symbool van staatsterrorisme. Frankrijk is dus niet vies van aanslagen en dus waarschijnlijk ook niet van politieke moorden.
Uiteindelijk zal men niet kunnen verhinderen dat ook de waarheid over de moorden in Parijs aan het licht komt. Maar dan moet de aandacht wel op het onderzoek gericht blijven. Als deze aandacht wegvalt, nemen de mogelijkheden voor doofpotacties enorm toe. Het blijft dus zaak om druk op Frankrijk te blijven uit oefenen om de daders van deze brute moorden zo snel mogelijk op te sporen. Gelukkig blijft de internationale pers geïnteresseerd en deze interesse moet aangemoedigd worden. Intussen heeft de Koerdische internationale vrouwen beweging aangekondigd iedere woensdag in Paris te zullen demonstreren tot de moordenaars achter de tralies zitten en de hele waarheid bekend is. Dit zal alleen lukken als de Franse autoriteiten merken dat de wereld mee kijkt en geen politieke spelletjes zal tolereren. De aandacht moet zo groot zijn dat de autoriteiten geen kans meer zien om de Turkse moordenaars te dekken. Pas dan zullen we kunnen spreken van een rechtvaardig en grondig onderzoek.
Bronnen: ANF (Firat News) BBC News,
Suddeutsche Zeitung Januari-Februari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten