In verschillende landen van Europa
gaan de laatste tijd stemmen op om de Antifa te verbieden. Dit in navolging van
Amerika waar de groep tot een terroristische vereniging is verklaard. De roep
om een verbod volgt op een aantal aanslagen en andere gewelddadige incidenten
waar Antifa groepen zelf de verantwoordelijkheid voor hebben opgeëist. De
meeste van deze incidenten waren in Duitsland en Engeland, maar ook in
Scandinavië zijn er dingen gebeurd die met echt eerlijk antifascisme niets meer
te maken hebben. Omdat het om autonome groepen gaat, die lang niet altijd
contact hebben is het goed om eens te kijken hoe het nu eigenlijk zit met de
Antifa. Want hoewel er veel eerlijke strijders in rond lopen, lijkt de Antifa
ook over vreemde geldschieters te beschikken. Laten we dus maar eens kijken of
het beeld helder te krijgen is. Misschien dat de discussie dan wat makkelijker
wordt.
Deel 4
Het geweld escaleert
We hebben in de loop van ons onderzoek
de laatste weken gezien dat vooral de autonome Antifa en de bureaucratische
Antifa banden hebben met de globalisten elite. Deze banden hebben over het
algemeen betrekking op de financiering van de Antifa en haar leden. Ook worden
deze groepen vaak uit de wind gehouden als het gaat om onderzoek naar
gewelddadige acties. We hebben ook gezien dat de Antifa en de globalisten op
een aantal terreinen een gedeelde agenda hebben. De steun die de Antifa op deze
manier krijgt kent natuurlijk zijn prijs. Vooral sinds het begin van dit jaar
is dat in Duitsland en Frankrijk goed te merken. De elite zit in de problemen,
omdat de oppositie vanuit de bevolking toeneemt, en er steeds meer bewegingen
komen die actief optreden tegen de globalisten en hun vernietigende agenda.
Vooral tegen de massamigratie, de afschaffing van de soevereiniteit, en de
economische uitbuiting nemen de protesten toe.
De globalisten reageren hierop met de
inzet van tegenkrachten. Wie zien we hierbij het meest in de voorste linies?
Het zal niemand verbazen dat het antwoord luid: de Antifa. Vanaf de eerste dag
van het nieuwe jaar is het geweld in Duitsland en Frankrijk geëscaleerd, en wel
op zo’n wijze dat niemand er meer om heen kan. Voor dat we naar een klein
overzicht kijken nog even dit: natuurlijk hebben antifascisten het recht en
zelfs de plicht om campagne te voeren tegen politieke tegenstanders. Dat recht
heeft iedereen. Dat is niet de kwestie. Het gaat er veel meer om hoe van dat
recht gebruik wordt gemaakt, tegen wie men dan optreed, en wie de opdrachten
geeft. Hier uit kunnen we uiteindelijk aflezen of de activiteiten van de Antifa
schadelijk zijn voor links, en voor de maatschappij in het algemeen. Tijd dus
voor een kort overzicht, dat misschien niet volledig is, maar wel een beeld geeft
van de huidige situatie.
Recente voorbeelden van Antifa geweld
Al meteen aan het begin van het jaar
riepen in Duitsland de SPD en Die Grunen op, om over te gaan tot aanvallen op
de AfD en haar leden en functionarissen. Natuurlijk werd er niet bijgezegd dat
het om gewelddadige acties moest gaan, maar tussen de regels doorlezend was dat
er wel uit op te maken. Het was ook duidelijk dat de boodschap vooral de Antifa
gold. De elite in Duitsland is bang voor grote AfD overwinningen later dit
jaar, als landelijk de Europese verkiezingen plaatsvinden, en in de herfst
verkiezingen voor parlementen in de oostelijke deelstaten. Dit wil men
voorkomen door een massieve aanval op de AfD, zowel ideologisch als op de
straat. Voor de straatcampagne zal de Antifa worden ingezet.
Overigens was er al een gewelddadig
incident nog voordat deze oproep verscheen. In de oudejaarsnacht vielen
gemaskerde leden van de Antifa een gerechtsgebouw in Leipzig aan met
brandbommen en zwaar vuurwerk. Er werd voor 100.000 euro schade aangericht aan
het gebouw, ondanks het feit dat men er niet in slaagde om het pand binnen te
dringen. Dit laatste werd erg betreurd op een linkse website, waar de betrokken
groep verantwoordelijkheid opeiste voor de aanval. Men was van plan geweest om
het gebouw te laten afbranden, maar de aanvallers kwamen niet door de dikke
veiligheidsramen heen.
Op 3 januari werd een burgerbureau van
de AfD in Dobln aangevallen met zeer zwaar vuurwerk. Er was veel schade in het
gebouw en aan geparkeerde auto’s buiten. De kracht van de explosie was zo groot
dat je eigenlijk van een bomaanslag zou kunnen spreken. Door toeval vielen er
geen gewonden. De politie pakte 3 mannen op, waarvan de oudste 50 is. Het ging
dus zeker niet om een vuurwerkstreek van jongeren. De mannen werden al snel
weer vrijgelaten omdat er geen vluchtgevaar zou bestaan. Ze zijn nog wel
verdachten. Het werd op dat moment steeds meer duidelijk dat de Antifa de
oproep, om aanvallen op de AfD uit ter voeren, in praktijk aan het brengen was.
Op 7 januari werd Frank Magnitz, AfD
parlementslid en leider van de AfD in Bremen op straat aangevallen door 3
gemaskerde figuren. Hij werd omver gelopen en met een hamer of ketting op het
hoofd geslagen. Magnitz overleefde de aanval alleen omdat een bouwvakker tijdig
in greep. Hij werd zwaar gewond naar het ziekenhuis gebracht, en van de
aanvallers is nog steeds geen spoor gevonden. Verwonderlijk is dit niet, omdat
de politie in Bremen een video van de aanval vrij gaf waaraan zo was gesleuteld
dat er cruciale momenten ontbraken, en de beelden eigenlijk waardeloos werden.
De pers probeerde de zaak zo klein mogelijk te houden. Maar een Antifa groep
uit Bremen eiste de aanval op in een brief op een linkse website. Er werden ook
meer aanvallen beloofd. Overigens weigerde Merkel de aanval op Magnitz te
veroordelen. Het is dus duidelijk welke agenda er in het spel was.
Tegen het einde van de maand werden 4
rechtse activisten door een grote groep gemaskerde antifanten in elkaar
geslagen in Magdeburg, na een herdenking ter herinnering aan de bombardementen
op de stad tijdens de Tweede Wereld Oorlog. Ook hierbij vielen er
zwaargewonden. Tot slot werd in Leipzig de auto in brand gestoken van een
bekende activist van de Identitaire Beweging (IB). Hierbij werd niemand gewond.
In februari zagen we het ontstaan van
een nieuw fenomeen. Zowel in Duitsland als ook in Frankrijk werd de Antifa in
gezet tegen de Gele Hesjes. Ook in dit geval gaat het om een beweging die een
bedreiging vormt voor de elite. In Duitsland ging het vooral om tegenbetogingen
tijdens Gele Hesjes acties, waarbij de Antifa activisten provoceerden, soms de
straat blokkeerden, en een erg agressieve houding aannamen. Dit doorbreekt
gelijktijdig de mythe dat de Antifa zich alleen tegen extreem rechts richt. Bij
de Gele Hesjes zijn ook linkse activisten betrokken, naast heel veel partijloze
burgers. Blijkbaar kan dat de Antifa niets schelen. Waarschijnlijk op bevel van
de geldschieters.
In Frankrijk gaat Macron nog een paar
stappen verder. Naast knokploegen van criminelen en voormalige gevangenen,
worden ook de Antifa leden ingezet tegen de nog steeds voortdurende Gele Hesjes
betogingen. De Antifa veroorzaakt verwarring tijdens de acties, zet groepen
tegen elkaar op en lokt straatgevechten uit. Nog een pikant detail; deze
“activisten’ zijn vaak bewapend met hamers, net als de knokploegen met de rode
armbanden. Zou dat nou toeval zijn? Het bewijst opnieuw dat de autonome Antifa
groepen constant de kant van de globalisten kiezen tegen de eigen volkeren. Dat
zal een aantal gewone leden of meelopers niet zo snel in de gaten hebben. Maar
de leidende figuren weten precies wat ze doen. Dat blijkt steeds opnieuw.
Tot slot nog even terug naar
Duitsland. Daar verscheen in februari op de Duitse Indymedia site een oproep om
AfD functionarissen, leden en kiezers met vuurwapens aan te vallen. Dat was
weer een stap verder dan al het voorgaande. Eerder al had op dezelfde site een
uitleg gestaan hoe je met een start of alarmpistool iemand kan doden. Toen al
waren er oproepen om de site uit de lucht te halen. Het gaat immers om oproepen
tot geweld, en die zijn verboden. Toch blijven de Duitse autoriteiten aarzelen.
Ook dat kan eigenlijk geen toeval zijn. Blijkbaar hebben delen van de elite er
belang bij dat het geweld nog verder escaleert. Daarom ook kijken ze net even
de andere kant op als de Antifa in actie komt. Het maakt dan ook niet uit of
het om woord of daad gaat. Er zijn gedeelde belangen, en die geven steeds
opnieuw de doorslag.
De G20 in Hamburg
Eerder al spraken we over de G20
rellen in Hamburg in 2017. Ook tijdens deze rellen speelde Antifa leden een
grote rol. Er werd voor miljoenen schade aangericht aan winkels, gebouwen,
auto’s en ook de eigendommen van gewone mensen. In plaats van een protest tegen
het wereldkapitalisme van de G20, werd het een ordinaire geweldsorgie. Op het
eerste gezicht zou je kunnen denken dat wat er in Hamburg is gebeurd onze
theorie, dat de elite en de Antifa een agenda delen, onderuit haalt. Maar als
we even verder kijken zien we dat dit niet klopt. In de dagen tijdens en na de
G20 bijeenkomst ging het in de media alleen nog maar over de rellen, het zwarte
blok en de schade.
Wat er precies tijdens de G20
bijeenkomst was besloten, kwam nauwelijks meer aan de orde. Laat dat nou
precies zijn wat de elite graag wil, beslissingen nemen zonder dat de volkeren
worden geïnformeerd over de consequenties. De rellen waren dus een prima
afleidingsmanoeuvre, en dan zijn we weer terug bij de gedeelde agenda. Voor wie
nog meer bewijzen wil; de toenmalige burgemeester van Hamburg, Olaf Scholz
(SPD), die de G20 bijeenkomst organiseerde, mocht uiteindelijk minister van
financiën in het huidige Merkel kabinet worden. Men was heel tevreden met de
manier waarop hij de bijeenkomst had aangepakt. Dat hierbij delen van zijn stad
tot rokende puinhopen werden omgetoverd, was dus blijkbaar geen probleem. Als
de elite een afleidingsmanoeuvre nodig heeft, mag het gerust wat kosten. De
Antifa en andere reltoeristen zijn dan willige handlangers, terwijl het
traditionele links als de grote verliezer achter blijft.
Volgende week: de Antifa en de migranten, en Soros, de
spin en zijn web.
