Kort geleden hebben we een aantal
vragen gesteld over het ontstaan en de reacties op de huidige vluchtelingencrisis,
die Europa in zijn greep houdt. Om die vragen echt te kunnen beantwoorden
moeten we in de papieren kunnen kijken van de zogenaamde “machtigen der aarde”.
Dat kunnen we echter niet, dus moeten we ons behelpen met de informatie die we
voor handen hebben en dit mengen met ons gezond verstand. Als we hierbij als
basis onze socialistische ideologie gebruiken, moeten we in staat zijn om in
ieder geval een deel van de antwoorden te reconstrueren.
Een dergelijke reconstructie kan
alleen maar een theorie zijn, omdat het ons aan de bewijzen ontbreekt. Maar
ondanks dat moeten we toch in staat zijn om in ieder geval een stukje dichter
bij de waarheid te komen. Om tot wat antwoorden te komen moeten we terug gaan
naar het begin, eerder deze zomer. De oorlog in Syrië was toen al 4 jaar aan de
gang en is op zich niet veranderd. De enige escalatie is geweest dat de Amerikanen
en anderen, waaronder Nederland, zijn begonnen met het bombarderen van de
stellingen van de IS. Sommige landen doen dit in Irak en Syrië, anderen alleen
in Irak. Er zijn overigens wel plannen om dit uit te breiden, omdat de huidige
strategie niet werkt. Ondanks het feit dat er dus wel iets is verandert, kunnen
we niet zeggen dat de oorlog daardoor een volledig ander gezicht heeft
gekregen.
Dit betekend dat er in Syrië zelf dus
geen echte verklaring is voor het toenemend aantal vluchtende mensen. We
schreven al eerder dat de meeste vluchtelingen niet direct uit Syrië komen,
maar uit de vluchtelingenkampen in Turkije. Het zijn dus voor het grootste deel
wel Syriërs, maar ze hebben het oorlogsgebied al tijden geleden verlaten. Het
verschil is dat deze mensen in eerste instantie Turkije niet uit mochten.
Plotseling veranderde dit beleid en mocht men wel naar andere landen reizen.
Dat was het begin van de huidige volksverhuizing.
Dat brengt ons bij de vraag waarom
Turkije plotseling de hekken van de kampen openzette, terwijl dit eerder niet
het geval was. Wie gaf het signaal om dit te doen en wat wil men er mee
bereiken? Dat is lastig te achterhalen omdat de Turkse overheid wel meer
vreemde besluiten neemt. Om toch verder te komen moeten we kijken wat er in die
tijd verder is gebeurd in het gebied. In feite gaat het dan om twee dingen; ten
eerste verloor de AKP van Erdogan zijn meerderheid tijdens de verkiezingen en
ten tweede werd er een overeenkomst gesloten tussen Amerika en Turkije over het
bestrijden van de IS. We kunnen niet uitsluiten dat de verkiezingsnederlaag een
rol heeft gespeeld in de besluitvorming, Erdogan is immers niet blij met de
Europese kritiek op zijn beleid.
Maar het lijkt er toch veel meer op
dat de deal tussen Amerika en Turkije over de IS bestrijding doorslaggevend is
geweest. Amerika was al tijden bezig om Turkije er toe te bewegen om actief
deel te nemen aan de strijd tegen de IS. Turkije bleef dit weigeren,
gebruikmakend van allerlei uitvluchten. De ware reden was dat Turkije de IS al
jaren steunt en ook heeft bewapend, samen met anderen. Erdogan had dus niet
veel zin om zijn eigen broeders nu aan te vallen. Maar de Amerikaanse druk nam
toe en zo kwam het toch tot een deal. Deze overeenkomst zag er zo uit: Turkije
zou gaan deelnemen aan de luchtaanvallen op de IS stellingen en Amerika zou
voor het zelfde doel gebruik mogen maken van de Turkse luchtmachtbasis Incirlik.
In ruil hiervoor mocht Turkije weer de stellingen van de PKK aanvallen. Iets
wat de Amerikanen eerder hadden verboden omdat de Koerden de enige zijn die
echt tegen de IS vechten.
De aanvallen op de PKK gebieden
begonnen meteen na de deal en de aanvallen die Turkije op de IS zou uitvoeren
zijn nog nauwelijks waargenomen. Maar de kans is groot dat de deal nog een
ander element kent. Turkije zat al tijden met 1 a 2 miljoen vluchtelingen in de
maag. Toch hield men de mensen in de kampen. We kunnen niet uitsluiten dat de
Amerikanen de Turkse regering toestemming heeft gegeven om de vluchtelingen te
laten uitreizen. Het is onwaarschijnlijk dat Turkije zo’n beslissing alleen
heeft genomen. Erdogan heeft wel een appeltje te schillen met Europa, maar hij
heeft niet echt veel belang bij chaos op het continent, waar hij ooit zelf
onderdeel van wilde uitmaken.
We hebben al veel eerder, in verband
met de Oekraïne en Griekenland, geschreven dat Amerika wel degelijk belang
heeft bij chaos in Europa. Men heeft immers een zwak Europa nodig om de strijd
tegen Rusland te kunnen voortzetten en uitbreiden. In de meeste gevallen volgen
de Europese leiders wel de orders uit Washington, maar de Minsk II Akkoorden,
gesloten in de Oekrainecrisis tegen de wil van Amerika in, geven aan dat Europa
wel een eigen wil heeft als het gevaar echt groot wordt. Die wil moet vanuit
Amerikaans zicht gebroken worden omdat het de Amerikaanse plannen kan dwarsbomen
op cruciale ogenblikken. De deal met Turkije is dus voor de Amerikanen een
prima oplossing.
Washington kijkt met genoegen naar de
ontwikkelingen op het oude continent. Natuurlijk veinst men bezorgdheid, maar
dat is maar schijn. Van helpen is praktisch geen sprake. Er wordt wat geld
gegeven en men wil 10.000 vluchtelingen opnemen. Dat is een druppel op een
gloeiende plaat en gewoon een schijngebaar. Dat de Amerikaanse interventies in
het Midden Oosten voor de vluchtelingen stroom verantwoordelijk zijn wordt
angstvallig doodgezwegen, ook door de Europeanen. Toch zullen de Europese
leiders achter gesloten deuren de ware redenen niet kunnen ontkennen. Maar er
iets tegen ondernemen durven ze niet.
In feite zitten de Europese leiders in
de Amerikaanse val. Als ze de vluchtelingen allemaal toelaten krijgen ze
problemen met de eigen bevolkingen. Als ze hard optreden en de vluchtelingen
buiten de deur zetten breken ze hun eigen regels en worden als onmenselijk gezien.
Er is dus geen uitkomen aan, tot groot plezier van Washington. Met iedere
stijging van de verwarring en paniek komt het Amerikaanse doel van een nog
zwakker en slaafser Europa dichterbij. Precies daar is men al jaren op uit.
Europa zal immers binnen niet al te lange tijd het kanonnenvlees voor de
Amerikanen moeten leveren.
Intussen gaat de Europese worsteling
door en kan men niet veel meer doen dan liegen tegen de eigen bevolking. De
vluchtelingencijfers waar de politici mee schermen kloppen totaal niet en zijn
door de actualiteit achterhaalt. Terwijl de Europese leiders ruzie maken over
tussen de 120.000 en 160.000 vluchtelingen zullen er in Duitsland dit jaar
alleen al 800.000 of een miljoen aankomen. Er wordt gezegd dat Nederland 9.200
vluchtelingen zal opvangen, maar er komen er nu al 700 per dag binnen. Er klopt
dus allemaal niets van, maar de Europese leiders proberen het nog enigszins
klein te houden om tegenstand te minimaliseren. Dat streven zal echter maar een
beperkte houdbaarheidsdatum kennen.
Dan is er natuurlijk nog Wilders, die
in de Tweede Kamer en daarbuiten moord en brand schreeuwt. Toch zie je van hem
geen duidelijk analyse over de herkomst en de wortel van het probleem. Als hij
dat wel deed kon hij de regering veel meer onder druk zetten. Toch laat hij het
na, en de reden is waarschijnlijk dat uiteindelijk zijn baas dezelfde is als
die van Rutte. De fascisten en opportunisten hebben geen enkel antwoord op wat
voor probleem dan ook, omdat ze uiteindelijk zelf onderdeel van het kapitalistische
systeem zijn en dus niet gaan zagen aan de tak waar ze op zitten. Veel verder
dan schreeuwen en schelden komt men dan ook niet. Nog nooit hebben Wilders en
zijn soort een militaire interventie afgekeurd. Sterker nog; ze zijn over het
algemeen de eersten die om militair ingrijpen roepen. Hiermee maken ze zich
niet alleen medeschuldig aan het komen van de vluchtelingen, maar ook aan het
lot van deze mensen.
In de Russische media wordt er
intussen openlijk gezegd dat we nu getuigen zijn van de laatste dagen van het
oude Europa. Europa zal na deze crisis nooit meer hetzelfde zijn, zeggen de
meeste analisten. Zij leggen steeds opnieuw de link tussen de westerse
interventies in het Midden Oosten en elders, en de toestroom van vluchtelingen.
Naar onze mening is dit een juiste benadering. Het westen, met de Amerikanen
voor op, zal moeten stoppen met het ingrijpen in het Midden Oosten en andere
landen, waarbij regime verandering meestal het doel is. Al deze oorlogen hebben
in plaats van de zogenaamde westerse waarden van vrijheid en democratie alleen
maar bloed, tranen en slachtoffers gebracht. We kunnen er van uitgaan dat voor
iedere gegooide bom honderd vluchtelingen deze kant op komen. Je kunt geen land
naar het stenentijdperk terugbombarderen en verwachten dat de bevolking in de
puinhopen blijft leven. De oplossing is dus veel eenvoudiger dan de politici
ons doen geloven. Inmenging en interventies moeten gewoon worden afgeschaft.
Zoals we aan het begin al schreven is
dit alles alleen maar een theorie, maar wel een theorie die volgens ons een
grote kern van waarheid bevat. Het kan natuurlijk ook zijn dat het om een serie
toevalligheden gaat. Wijze mensen hebben echter ooit gezegd dat in deze context
het toeval niet bestaat. Dat is een mening waar we ons graag bij aan sluiten.
