donderdag 19 maart 2015

SYSTEEM IN VERVAL



Nog afgezien van de uitslagen en opkomst van de Provinciale Statenverkiezingen hebben de gebeurtenissen van de afgelopen week duidelijk gemaakt dat het hele Nederlandse politieke systeem in verval is. Wat begon met het vertrek van de corrupte VVD’er Mark Verheijen bereikte een climax met het aftreden van het oplichtersduo op Justitie, Ivo Opstelten en Fred Teeven. Een heel snel vertrek na een jaar van leugens, geheugenverlies en verdwenen bonnetjes. Maar ook een vertrek vol arrogantie en misplaatst slachtofferschap. Het is niet overdreven om te zeggen dat met deze affaire de laatste nagel in de doodkist van de Nederlandse politiek werd geslagen. Een niet meer te stuiten verval is een feit geworden.

Het gaat immers om veel meer dan het ontslag van twee miezerige ministers, die financieel al lang binnen zijn en van hun ontslag echt geen hinder zullen ondervinden. Door het snelle ontslag is een echt debat voorkomen over hoe het mogelijk is dat een crimineel gewoon 4.7 miljoen gulden van de Nederlandse staat kon terugkrijgen zonder enige vorm van verantwoording. Dit terwijl de VVD altijd loopt te roepen dat misdaad niet mag lonen. Dat deze slogan alleen maar propaganda was wisten we natuurlijk, maar de Teevendeal heeft duidelijk laten zien hoe groot dit soort overeenkomsten zijn. Dit is nog maar een toevallige ontdekking. Hoeveel meer van dit soort deals zijn er geweest, of nog in de maak, waar niemand ooit iets van verneemt? Ook daarom moesten dief en diefjesmaat zo snel opstappen om te voorkomen dat er nog meer lastige vragen werden gesteld. Dat deze affaire lang niet de enige is, kunnen we gewoon met zekerheid zeggen.

Het was al jaren bekend dat Teeven, toen hij nog officier van justitie was, op heel goede voet stond met de top van de onderwereld. Er zijn zelfs foto’s van zijn knusse gesprekjes met juist die figuren die hij hoorde te bestrijden. Was Teeven nu zo’n half crimineel, of is er meer aan de hand? We kunnen gerust zeggen dat Fredje over veel criminele energie beschikte en dat daardoor de grens maar al te vaak zoek is geraakt. Maar we moeten ook vaststellen dat hij niet uniek is. De heersende klasse heeft altijd een bepaalde band met de onderwereld gehad. Niet zelden is het de onderwereld die de smerige klussen voor de overheid opknapt. Het beeld dat altijd word geschetst dat de onderwereld buiten de gewone maatschappij staat klopt dan ook niet. Er zijn nauwe banden die met veel zorg verborgen worden gehouden. De bruggen voor dit alles zijn de Teevens van deze wereld.

Toch zit er ook een andere kant aan Teeven die hem uiteindelijk ook noodlottig is geworden. Teeven heeft altijd politieke ambities gehad en zijn persoonlijke ideologie is duidelijk fascistisch. Hij heeft er voort gekozen om aan beide kanten van het hek te opereren en dat kan nooit goed gaan. Als hij een rommelende officier van justitie was gebleven was de hele bonnetjesaffaire nooit aan het licht gekomen. Net als de honderden andere deals die dit soort figuren altijd afsluiten. Maar komen ze eenmaal in de politiek terecht, dan gaan er hele andere lampen aan en dan komen er dingen uit de schaduwen tevoorschijn die normaal de duisternis nooit verlaten. Teeven wilde van twee borden eten en daar is hij uiteindelijk in gestikt. Volkomen verdiend, en het had ook nog wel wat meer mogen zijn. Hij is nu op zijn bek gegaan door zijn eigen geknoei en heeft zijn baas meegesleept, die hij voor hem had laten liegen. Tenminste in de normale wereld heet dit liegen, in parlementaire termen heet het de Kamer verkeerd voorlichten. Maar liegen blijft liegen en als je je dan ook nog laat betrappen is het einde verhaal. Dat is het lot van de nog al dom overkomende Opstelten geweest. Hij loog voor zijn maatje, werd betrapt en moest zijn hoed pakken. Hij kan nu op naar een vet betaald commissariaat als de storm wat is gaan liggen.

Teeven kon het uiteindelijk niet laten om zijn fascistische beginselen nog even te tonen door de term “Volk en Vaderland” te gebruiken. Sommige zeiden dat hij vroeger op school blijkbaar tijdens de geschiedenisles niet had opgelet. Onzin, hij wist precies wat hij zei, en ook waarom hij dat zei. Het is waarschijnlijk de eerste en ook de laatste keer in zijn miserabele leven geweest dat hij de waarheid heeft gesproken. Jammer is wel dat hij over zijn eigen rotzooi is gestruikeld en dat hij niet is bestraft voor al die straatarme asielzoekers die hij de dood heeft ingestuurd. Hij zal nooit zijn verdiende loon krijgen voor de misdaden die hij in al die jaren heeft begaan. Wel moet hij hopen dat hij ergens niet op te veel tenen heeft getrapt, want op dat gebied kent de onderwereld wel degelijk andere regels. Daar schermt men niet met parlementaire spitsvondigheden, maar met automatische geweren en pistolen. Teeven kan zijn kogelwerend vest maar beter een poosje aanhouden.

De hele zaak geeft wel weer aan hoe failliet en vervallen de parlementaire politiek is. Jarenlang wordt er gelogen en bedrogen. Er worden miljoenen deals afgesloten met criminelen achter de ruggen van het volk. Er is totaal geen controle op de figuren die ook nog een keer de brutaliteit hebben om zich volksvertegenwoordigers te noemen. Zij vertegenwoordigen alleen de heersende kliek en niemand anders. Onder het zogenaamde parlementaire systeem moet de oppositie en ook de pers een controlerende taak uitvoeren. Maar dat is een lachertje. Er is geen echte oppositie, niet in de Tweede Kamer en ook niet in het land. Een aantal partijen heeft zich omgevormd tot een constructieve oppositie, waarmee ze bedoelen dat ze gewoon schoothondjes van de regering zijn. Dan zijn er nog wat anderen die in de rij staan om dezelfde rol te vervullen. Zelfs SP leider Roemer heeft al gezegd dat hij zich wel kan voorstellen om met de VVD in een regering te zitten. Hoe dom de man in feite is wordt duidelijk uit de volgende uitspraak: “Natuurlijk moet er wel wat te halen zijn als dit aan de orde komt, anders ga ik mijn principes niet verloochenen.” Hij geeft dus al toe dat een samenwerking met de VVD een verloochening van zijn principes is. Toch wil hij het overwegen. Dat zegt hij gewoon allemaal openlijk. Het is moeilijk vast te stellen of dit een geval van eerlijk domheid of domme eerlijkheid is.

Hoe dan ook, hier is de zogenaamde leider van de oppositie aan het woord. Wat kan er terecht komen van een controlerende rol als zelfs de oppositieleider al bereid is om al zijn principes bij het grof afval te zetten om toch vooral maar een plekje op het pluche te veroveren. Is het dan een wonder dat de bevolking zich meer en meer afkeert van de gevestigde politiek? Is het een wonder dat het aantal leden van de politieke partijen dramatisch aan het dalen is? Is het een wonder dat de studenten weer de eis stellen om de democratie uit te breiden? Dan gaat het nog alleen om de universiteiten, maar die zelfde eis kun je zonder problemen naar het hele land doortrekken.
Wij hebben het al eerder gezegd; we worden geregeerd door een stel dieven en oplichters die maar een doel hebben, en dat is het in stand houden van de macht van de heersende elite. Daarvoor wordt alles opgeofferd en wordt de maatschappij tot op het bot uitgehold. De grootste bekken en de grootste belangen hebben het voor het zeggen en de bevolking mag betalen en af en toe mee doen aan de farce die men verkiezingen noemt. Maar het tij is aan het keren. Het gaat langzaam maar wel zeker. Niemand gelooft meer in Rutte, Samsom en de rest van de leugenaars. Ze leven op gekochte tijd, deze kliek, en dat weten ze maar al te goed. De tijd van de rekening komt steeds dichter bij. Als dat moment daar is zal het wegschoppen van Opstelten en Teeven maar een klein briesje blijken te zijn. De storm komt, waarschijnlijk sneller dan we denken, en er is niets meer wat hem nog kan tegenhouden. De leugenaars en oplichters zijn gewaarschuwd.

PROVINCIALE STATEN; RUTTE’S KOUDE DOUCHE
 
Voor de regering zijn de uitslagen van de Provinciale Statenverkiezingen een ijskoude douche. De VVD verloor weliswaar, maar de echte ramp tekende zich af bij de Partij van de Arbeid waar men terug viel tot maar 8 zetels. Dat is de rekening voor alle leugens en gebroken beloften. We willen niet veel woorden aan het hele toneelspel besteden, maar er zijn een paar belangrijke punten. De coalitie heeft, ook samen met de zogenaamde constructieve oppositie, de meerderheid in de Eerste Kamer verloren. Dat betekend dat ieder wetsvoorstel een potentiƫle kabinetscrisis kan worden. Rutte zal in de komende jaren niet veel verder komen dan poppetjes tellen, iedere week maar weer. De PVV heeft wat verloren en de SP wat gewonnen. Maar een ander feit is nog veel belangrijker; de opkomst was maar 47.5%. Dat betekend dat de verkiezingen niet representatief zijn en dat 52.5% van de kiezers gewoon is thuis gebleven. Hierbij moeten we even stil staan, 52.5% van de bevolking wil met het parlementair politieke spel niets meer te maken hebben. Een terechte keuze. We zeiden het al eerder; de storm steekt op.