Als we de media van de laatste maanden
doornemen moeten we tot de conclusie komen dat de toekomst er niet al te
rooskleurig uit ziet. Men mag dan wel beweren dat de crisis voorbij is, maar de
feiten spreken een andere taal. We zien steeds meer bedrijven sluiten en het
aantal grote winkelketens dat failliet gaat is intussen niet meer te tellen.
Anderen halen het nog maar net, denk bijvoorbeeld aan V&D. Bij dat bedrijf
probeert men zelfs een loonsverlaging door te drukken. Hoe je er ook naar
kijkt, dit lijkt echt niet op het einde van de crisis. Sterker nog, veel mensen
beginnen nu pas te voelen wat een crisis precies betekend.
Dan is er nog de dreiging van het
terrorisme van de politieke islam. Of het nu gaat om de IS of Al Quaida, beiden
overigens uitvindingen van het Amerikaanse imperialisme, de dreiging wordt er
niet minder door. Nog in het afgelopen weekend werd heel Bremen in Noord
Duitsland tot een soort mini politiestaat verklaard omdat er een dreiging van
aanslagen zou zijn. Uiteindelijk gebeurde er niets en werden er ook geen wapens
gevonden, maar het gevoel van onrust en onveiligheid neemt natuurlijk wel
steeds verder toe. Voor de autoriteiten is dit vruchtbare grond om de
terreurwetten nog wat verder aan te scherpen en de rechten van ons allemaal nog
meer in te perken. Tot het moment gekomen is dat er nauwelijks meer rechten
zijn.
We zien nu al hoe het hele Europese
continent steeds meer op een Amerikaanse militaire basis begint te lijken.
Terwijl de media maandenlang bol hebben gestaan van verhalen over Russische
troepen die de Oekraïne binnen getrokken zouden zijn, wordt er aan de
Amerikaanse opbouw nauwelijks aandacht besteed. Steeds meer Amerikaanse
vliegtuigen en wapens worden in Europa gestationeerd, vooral in Polen en de
Baltische staten. Dit zijn de meest reactionaire landen in Europa die, op
Amerikaanse orders, iedere dag bezig zijn om de situatie verder te
destabiliseren. Het zijn ook vooral deze landen die opnieuw het fascisme
openlijk tolereren. In Polen en de Oekraïne gaat het onder het mom van extreem
nationalisme, waarbij fascistische voormannen uit de jaren 30 van de vorige
eeuw als helden worden vereerd. Bandera is hiervan een goed voorbeeld.
In de Baltische staten worden oud SS
officieren en gevallen SS soldaten tot helden verklaart. Ook zijn in deze
landen de vlaggen en symbolen van Hitler’s Derde Rijk steeds vaker op straat te
zien. Niemand die hier iets tegen onderneemt. Recent heeft de Joodse
gemeenschap in Rusland zijn afkeer uitgesproken over de openlijke verheerlijking
van het fascisme in steeds meer delen van Europa. Een woordvoerder zei dat het
gevaar van een heroplevend fascisme niet onderschat mag worden. Toch kijkt de
West Europese politiek gewoon de andere kant op. Men ziet de vlaggen en
symbolen niet en men wil ook niet luisteren naar de waarschuwingen. Ook de
Nederlandse politiek negeert dit alles volkomen. We weten uit het verleden maar
al te goed wat het negeren van deze tendensen kan betekenen. Maar daar schijnt
niemand aan te willen denken. Tot het te laat is natuurlijk, ook dat hebben we
eerder gezien.
Als we de situatie in Europa goed
bekijken kan er maar een conclusie zijn; we zien een continent dat klaar
gemaakt wordt voor oorlog. Een oorlog die voortkomt uit de machtswaanzin van de
Amerikanen en die op Rusland is gericht. Overigens zit hier ook een sterke
economische kant aan. Het westerse kapitalisme heeft geen markten meer om te
veroveren, en geen plekken om te roven en plunderen zo als de wetten van het
kapitalisme het voorschrijven. Oost Europa is leeggestolen en op andere plekken
in de wereld is weinig meer te halen. In plaats van het geld van anderen te
stelen is men er nu toe overgegaan om dan maar het eigen geld te stelen. Daarom
draaien de geldpersen op volle toeren. Maar dit kan maar een tijdelijke
oplossing zijn, want een monster dat begint met zijn eigen staart op te eten
zal uiteindelijk aan de kop uitkomen en dat is het eindpunt.
Er moeten dus nieuwe terreinen komen
om uit te plunderen en nieuwe bevolkingen om uit te buiten. Voor de Amerikanen
komt hier voor alleen Rusland in aanmerking. Het Amerikaanse imperialisme wil
opnieuw proberen wat Napoleon en Hitler eerder niet is gelukt. Als ze dit
doorzetten zullen ze er spijt van krijgen, want we weten hoe het met hun twee
voorgangers is afgelopen. Toch zullen ze er niet voor terugschrikken om het te
proberen, en dit ten koste van Europa en al haar volkeren. Dat is de enige
verklaring zijn voor de Amerikaanse militaire opbouw in Europa. Met veiligheid
heeft het niets te maken, want van Rusland gaat geen dreiging uit. Maar de
Amerikanen schrikken er niet voor terug om met hun tanks 300 meter van de
Russische grens te paraderen. Als het andersom zou zijn en Rusland zou haar
tanks tot op 300 meter van de Amerikaanse grens brengen zou de complete Amerikaanse
leiding een toeval krijgen. Gelukkig maar dat er in Moskou wijzere hoofden
regeren.
We kunnen er echter niet om heen dat
Europa in een duistere nacht is terecht gekomen. Dat is de prijs die wordt
betaald voor de jarenlange onderdanigheid tegenover de Amerikanen. Iedere wens
wordt immers van de Amerikaanse ogen afgelezen ondanks het feit dat we in die
ogen alleen maar tanks, granaten en dollartekens kunnen zien. Nog steeds wordt
Washington als een heilig altaar aanbeden, en ziet men niet het gevaar en het
verderf dat van het Amerikaanse keizerrijk uitgaat. Laat er geen misverstand
over bestaan, de architecten van de Derde Wereld Oorlog bivakkeren in
Washington en niet in Moskou.
Toch hoeven we nog niet te wanhopen.
Er zijn kleine tekenen dat sommige Europese leiders eindelijk beginnen in te
zien in wat voor gevaar we terecht zijn gekomen. Het is niet voor niets dat
Duitsland en Frankrijk proberen een oplossing voor het conflict in de Oekraïne
te vinden. Men is ook tegen Amerikaanse wapenleveranties aan de fascisten in
Kiev. Dat dit nog een veel grotere oorlog zou opleveren doet de Europese
leiders bibberen in angst en wanhoop. Niet allemaal natuurlijk, zo kan de
criminele miljonair Cameron van Engeland niet wachten om de oorlogstrom te
roeren. Hij is immers een verlengstuk van de Amerikaanse buitenlandse politiek.
Maar in de rest van Europa deelt men zijn mening steeds minder.
Natuurlijk is dit nog geen garantie
dat een groot conflict in Europa voorkomen kan worden. De Amerikaanse invloed
is groot en de Europese leiders zijn zwak en vaak ook verdeeld. De Europese
volkeren kunnen een oorlog wel voorkomen, door zich tegen de Amerikaanse
hitserij te verzetten. Helaas denkt in Europa praktisch niemand aan een echte
oorlogsdreiging. In Rusland wordt al maanden over deze dreiging gesproken, in
de media, maar ook door de mensen op straat. In Europa is het stil, op dit
gebied. Precies dat is spelen met vuur, want die stilte hebben de Amerikanen
nodig om hun plannen uit te voeren.
Europa had ooit een reusachtige
vredesbeweging. Miljoenen mensen protesteerden tegen kruisraketten, de
neutronenbom en de algemene oorlogsdreiging. De Amerikanen waren doodsbang voor
deze beweging. Ze bespioneerde de leiding, liet infiltreren en probeerde de
beweging in diskrediet te brengen. De tijd is nu gekomen om in te zien hoe
groot het gevaar is en de eens zo machtige vredesbeweging weer tot een
realiteit te maken. Net als toen, is het ook nu van levensbelang voor ons
allemaal. We moeten de mensen weer bewust maken van de dreiging en uit welke
hoek die komt. Zonder Europa is de Amerikaanse aanval op Rusland niet mogelijk.
Dus waar wachten we op; de klok tikt. Laten we er samen voor zorgen, dat die
tikkende klok geen tikkende bom wordt.
