We zijn er iedere dag getuigen van dat
het systeem steeds meer moeite heeft met kritiek. De censuur neemt toe, en er
zijn constant pogingen om mensen met een andere mening in de sociale media
monddood te maken. Artikelen worden geblokkeerd, video’s worden gewist, en niet
zelden wordt een account op Facebook of YouTube gewoon gesloten. Daar komt nog
bij dat steeds vaker wordt gezegd dat mensen met een andere mening dan de
gangbare ideologie, zich schuldig maken aan het verspreiden van
samenzweringstheorieën. Als het verzet toeneemt, volgt de repressie met
oplopende snelheid. Laten we dus maar eens kijken hoe het zit met al die
samenzweringen, of zou het gewoon theorie zijn?
We hebben vaker geschreven over de
bevolkingsuitwisseling. Het plan van de globalisten om migranten uit Afrika en
het Midden Oosten in grote aantallen naar Europa te halen. Wie over deze zaak
schrijft of spreekt, wordt al snel beschuldigd van het verspreiden van
nepnieuws of het rondstrooien van samenzweringstheorieën. Zowel de elite als de
gelijkgeschakelde pers beweren bij hoog en laag dat er niets aan de hand is, en
dat we alleen maar spoken zien. Toch is de bevolkingsuitwisseling een harde
realiteit. We hebben eerder laten zien hoe de Verenigde Naties al in 2000/2001
met het plan voor een massamigratie naar Europa op de proppen kwam. Ook hebben
we miljoenen migranten naar Europa zien komen, vooral vanaf 2015. En de kers op
de taart is natuurlijk het Global Pact for Migration. Dit pact maakt de bevolkingsuitwisseling
zelfs legaal. Geen nepnieuws dus, maar de harde waarheid. Trouwens, voor wie
nog twijfelt, ga een uurtje de straat op in de grote en middel grote steden van
Europa. Of het Parijs, Berlijn of Amsterdam is, je kunt de bevolkingsuitwisseling
om je heen in actie zien. Soms zelfs op schrikbarende wijze.
Ook de bewering dat steeds meer
vrouwen de straat niet meer op durven, omdat vooral jonge mannelijke migranten
jacht op hen maken, wordt als niet waar afgedaan. Cijfers zijn er niet, of nauwelijks,
omdat het niet in het belang van de autoriteiten is om dit soort dingen te
registeren. Maar helemaal verbergen kunnen ze het natuurlijk niet. Vooral in
landen met veel migranten zoals Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk en Scandinavië
is het aantal verkrachtingen en andere seksuele delicten tot een epidemie
geworden. Vooral tijdens grote feesten en concerten, en in de late avond op
straat, komen deze aanvallen steeds meer voor. En dan zijn er nog de zogenaamde
groepsverkrachtingen, een fenomeen dat in Europa vroeger nooit voorkwam. Het is
dus geen wonder dat steeds meer vrouwen en jonge meisjes alleen nog in groepen
over straat gaan, en meestal zijn ze gewapend met pepperspray. Ook dat zagen we
nooit eerder. Natuurlijk maken ook Europeanen zich schuldig aan seksuele
misdaden, maar niemand kan ontkennen dat er sprake is van een dramatische
toename sinds de komst van grote groepen migranten. Migranten uit landen met
een heel ander beeld van vrouwen, en dat is meestal geen positief beeld. Ook
dit alles is een harde realiteit, ondanks alle ontkenningen en goedpraterij. Op
een zeker moment komt de waarheid altijd boven tafel. Daar komen ook nog eens
de vele messenmoorden en aanvallen met messen en bijlen bij. Alleen in Engeland
zijn er dit jaar al 45 doden gevallen als gevolg van steekpartijen. In de
meeste gevallen komen zowel de daders als de slachtoffers uit migranten
gemeenschappen. En verder zijn er natuurlijk nog de eerwraak zaken en het
constant toenemende huiselijk geweld. Niemand kan er meer om heen, dat Europa
er in de laatste 10 jaar niet veiliger op is geworden.
Dan komen we bij de Brexit. Al meer
dan twee jaar geleden stemden de Britten in een referendum om de EU te
verlaten. We schreven toen al dat de elite er alles aan zou doen om dit te
voorkomen. We gingen er van uit dat May, een Brexit tegenstander, premier was
gemaakt om juist dat voor elkaar te krijgen. Het moest dan wel op zo’n manier
gebeuren, dat het zou lijken dat de wil van het volk geen geweld was aan
gedaan. Ook dit werd afgedaan als een samenzweringstheorie. Als we naar de
intussen ontstane chaos kijken, en de rol van May in dit alles, kunnen we
alleen maar zeggen dat onze analyse steeds meer op lijkt te gaan. May, en
praktische alle andere fracties in het Lagerhuis, hebben de Brexit in zo’n
kwaad daglicht geplaatst, dat de kans groot is dat het gewoon niet door gaat.
Men hoopt dat de Britten er intussen zo genoeg van hebben, dat er tegen zo’n
besluit niet of nauwelijks geprotesteerd zal worden. En ja, natuurlijk zit het
gespuis in Brussel ook in het complot. Dat is geen theorie, maar de bittere
waarheid. We schreven het al eerder, maar we herhalen het toch maar weer eens:
democratie in Europa bestaat niet! Er bestaat alleen een schijndemocratie die
als rookgordijn wordt gebruikt om de misdaden van de elite te dekken. Gelukkig
krijgen steeds meer mensen dit in de gaten, en zal de rekening ooit
gepresenteerd worden. De vraag is alleen nog wanneer.
Blijft er nog een voorbeeld over, en
wel de islamisering in steeds meer Europese landen. Volgens de goedgelovigen,
de soft linkse warhoofden, de collaborateurs en de volksverraders is er
helemaal geen sprake van islamisering. Het zou alleen maar gaan om een kleine
minderheid die nu, en ook later, geen invloed kan hebben op de toestand in
Europa. De feiten vertellen echter een ander verhaal. Je ziet overal moslim
partijen die posities krijgen in gemeenteraden, provincies en zelfs het
parlement. Het aantal moskees stijgt constant. Zo zijn er alleen al in de
Duitse deelstaat NordRhein Westfalen intussen meer dan 850 moskees. Een
gigantisch aantal. Daar van worden er 109 in de gaten gehouden door de
binnenlandse veiligheidsdienst omdat er salafisten, staatsvijandelijke figuren
of potentiële terroristen in rondhangen. Traditionele Europese feesten krijgen
andere namen, of een andere vorm, om de islamisten niet voor het hoofd te
stoten. En, het toppunt tot nu toe; in het Duitse Beieren zal het
islamonderwijs binnenkort een gedwongen keuzevak worden. Toch blijft men
hardnekkig ontkennen dat we met een duidelijke islamisering te maken hebben. We
kunnen het alleen maar realiteitsontkenning op grote schaal noemen.
