Als je met gesloten ogen naar het
nieuws luistert, en de beelden van de huidige wereld even buiten sluit, zou je
kunnen denken dat we terug zijn in de meest duistere jaren van de Koude Oorlog.
Oorlogstrommels, hysterische politici en tanks op de achtergrond maken het
beeld compleet. Het spook van de zogenaamde dreiging uit het Oosten mag zich
weer tot in zijn volle lengte oprichten. En weer, net als toen, trappen veel
mensen er in. Wat is er aan de hand, dat deze duistere krachten weer volop in
de belangstelling staan? Het antwoord is eenvoudig; de NAVO hield een
conferentie in Warschau. Een conferentie waar zogenaamd over onze veiligheid
werd gewaakt. Maar; waar eigenlijk de plannen voor een oorlog tegen Rusland pas
echt vorm hebben gekregen. Tijd voor alarmbellen dus.
In verschillende kringen gaan al
geruchten dat de NAVO al in 2017 zal proberen om een directe oorlog met Rusland
uit te lokken. Of dat klopt valt niet met zekerheid te zeggen, maar het is wel
zo dat de westerse strijdkrachten steeds verder opdringen naar de Russische
grens. Dit is een totale verwerping van de overeenkomst die met de Russische
Federatie is gesloten na de val van de Sovjet Unie. De NAVO, en dus eigenlijk
de Amerikanen die er de dienst uitmaken, willen Rusland nu volledig isoleren
van de rest van de wereld. Deze politiek is al een aantal jaren gaande. Hoe het
verder moet werd nu dus in Warschau besloten. In feite is het al een provocatie
dat de bijeenkomst in Warschau plaats vond. Immers in die plaats ontstond eens
het Warschau Pact. De NAVO beweert dat dit toeval is. Maar wie gelooft deze
leugenaars nog?
Al de hele week staat de pers vol van
berichten over de Russische dreiging. Er wordt steeds herhaald dat de huidige
spanningen zijn ontstaan omdat Rusland de Krim in 2014 annexeerden. Dit is pure
NAVO propaganda die door de systeempers zonder vragen wordt overgenomen. Als we
de berichten lezen wordt het alleen maar gekker. Men schrijft dat er in het
voorjaar van 2014 plotseling vreemde militairen in de Krim opdoken. Niemand
wist wie het waren en pas later merkte men dat het om een Russische annexatie
ging. In al deze zinnen is nauwelijks een spoortje van waarheid terug te
vinden.
Wat men verzwijgt is dat de Krim in
opstand kwam nadat er in Kiev door het westen een coup op poten was gezet. Deze
coup bracht de fascisten aan de macht, die er met veel westerse steun (en ons
geld) nog steeds zitten. De mensen in de Krim en ook in Donbass wilden met de
fascisten niets te maken hebben. Een grote meerderheid van de bevolking is
Russisch en in een referendum besloot meer dan 90% van de kiezers om
aansluiting te zoeken bij de Russische Federatie. Dat gebeurde ook en de Krim
is nu weer onderdeel van Rusland. Dit was geen annexatie, maar een besluit van
de bevolking. Dat het besluit juist was bleek toen de Kiev fascisten de Donbass
aanvielen, en nog dagelijks beschieten. De vreemde soldaten waar de NAVO steeds
over spreekt waren Russische militairen die een aanval van de Kiev fascisten
moesten voorkomen. Dat is gelukt, er is geen schot gevallen.
De aanleiding voor de zogenaamde
spanningen is dus fictie. Net zoals de massavernietigingswapens in Irak fictie
waren voor de val van Saddam. Toch ging Amerika, samen met haar westerse
slippendragers, in Irak tot oorlog over. We weten dus wat het betekent als de
NAVO weer eens fictie predikt. In Warschau beweert men dat de NAVO geen
bedreiging voor Rusland is. Dat er alleen maar militairen naar de Russische
grenzen worden gestuurd om een aanval op Polen of de Baltische staten te
voorkomen. In waarheid is het een grote provocatie want Rusland vormt geen
enkele bedreiging voor de buurlanden. Toch worden er steeds meer soldaten
gestuurd, en natuurlijk gaan er ook weer Nederlanders naar het nieuwe
“Oostfront”. Vele zullen zich nog herinneren wat er in de jaren 39-45 gebeurde
met diegenen die naar het Oostfront werden gestuurd. Als de zaak op de spits
wordt gedreven, en dat lijkt er wel op, zal het deze keer niet anders zijn.
De Nederlandse regering kruipt zoals
altijd vrolijk achter de Amerikaanse meesters aan. Toen de SP in de Tweede
Kamer waarschuwde dat de opbouw van NAVO troepen in het oosten als een
provocatie gezien kan worden zei de Rat van Buitenlandse Zaken, Koenders, dat
dit de taal van Poetin is. Wat hij er niet bij zei was, dat hij zelf de taal
van de Kiev fascisten spreekt, waar hij het zo goed mee kan vinden. Niet
verwonderlijk natuurlijk, bloedhonden weten elkaar altijd te vinden. In andere
landen is er wel meer verzet tegen de NAVO strategie en de oorlogsvoorbereidingen.
Maar er wordt nog steeds te veel weggekeken, hopend dat het allemaal zal
overwaaien.
Om een oorlog tegen Rusland van start
te laten gaan ontbreekt er nog een stuk van de puzzel. De oorlogshitsers hebben
een boegbeeld nodig voor de beeldvorming. Het is al heel lang duidelijk dat
Obama die rol niet kan spelen, al heeft hij wel geprobeerd om er werk van te
maken. Maar bijvoorbeeld in het geval van Syrië is hij jammerlijk mislukt in de
ogen van de oorlogshitsers, wat overigens voor het Syrische volk een zegen was.
Hij staat te veel bekend als een slappeling zonder echte daadkracht, en daar
hebben de moordenaarsbendes in het Pentagon en het NAVO hoofdkwartier niets
aan. De oplossing lijkt echter nabij. Als Hillary Clinton tot president van
Amerika wordt gekozen hebben de oorlogshitsers eindelijk het boegbeeld waar ze
zo naar verlangen. Clinton hitst al jaren tegen Rusland en tegen alles wat niet
onder Amerikaanse invloed staat, dus is ze in een unieke positie om de wereld
in een oorlog te storten. Een geweten bezit ze niet, dus er staat niets in de
weg.
Rusland heeft al deze voorbereidingen
goed in de gaten en zal iedere uitdaging zonder schromen op pakken. Maar Moskou
wil geen oorlog en laat zich ook niet een nieuwe wapenwedloop opdringen. Dat is
een verstandig beleid waar de NAVO criminelen hun tanden op stuk mogen bijten.
Toch betekend dit niet dat Moskou zelfstandig een oorlog kan voorkomen. Als het
westen doorzet, en daar lijkt het erg veel op, zal Rusland moeten reageren. De
NAVO zal zo’n oorlog nooit kunnen winnen, maar het zal wel een ramp voor Europa
zijn. Amerika vecht altijd op het terrein van iemand anders en blijft zelf
buiten schot. Dat is de lafheid van het Amerikaanse systeem, andere mogen voor
de Amerikaanse belangen vechten en sterven als het systeem zelf maar in tact
blijft.
We hebben het al eerder geschreven; we
leven in gevaarlijk tijden. Dat zal nog gevaarlijker worden als Clinton
president wordt. De wapenfabrikanten, waar ze zulke goede banden mee heeft,
wrijven zich al in de handen. Het is nu meer dan ooit noodzakelijk dat Europa
een eigen koers gaat varen en zich van de Amerikanen terugtrekt. Dat is niet
langer een politieke beslissing, maar een zaak van leven en dood. De
doodgravers van Europa, die in Warschau bijeen waren, mogen hun doel niet
bereiken. Dit onder ogen van zo veel mogelijk mensen brengen zal in de komende
tijd de eerste prioriteit zijn. Niemand moet kunnen zeggen dat ze het allemaal
niet hebben geweten.
