In de media knipperden deze week de
rode alarmlichten weer. De beurzen vielen, beginnende in Amerika. Meteen komt
er dan een stroom van analisten op gang die proberen te doorgronden waarom de
aandelen deze keer weer kelderen. Waarschijnlijk zitten dit soort figuren al op
gelegenheden zoals deze te wachten, want aan al het gespeculeer en de
verschillende verklaringen wordt natuurlijk goed verdiend. Typisch kapitalisme;
de een zijn dood is de ander zijn brood. Maar is het echt nodig dat de media zo
veel aandacht aan dit soort verhalen geeft, terwijl de meerderheid van de
bevolking nog nooit een beurs van binnen heeft gezien? Of is het de
gebruikelijk hysterische reactie die tegenwoordig alles wat maar enigszins als
bijzonder wordt gezien begeleid? Vandaag zijn het de beurzen, morgen een pak
sneeuw en volgende week het zoveelste voedselschandaal. Er lijkt nooit een
einde aan te komen, als je het tenminste volgt.
Ieder die de geschiedenis van het
kapitalisme kent weet dat de ene crisis altijd een voorbode van de volgende is.
Zonder een regelmatige crisis kan het kapitalisme niet leven. Je zou het ook
als een vorm van doodhout verwijderen kunnen zien. Maar dat is een cynische
kijk. Het staat gewoon vast dat er altijd weer een nieuwe terugval komt, dat
heeft het systeem in zich. Het kan zijn dat de vallende beurzen dus weer zo’n
dieptepunt aankondigen. Maar het kan ook zijn dat het een storm in een glas
water is. Maar maakt het wat uit voor ons allemaal? Eigenlijk niet. Als
arbeidersklasse kunnen we maar zelden profiteren, ook als het zogenaamd goed
gaat merken we er weinig van. Alleen de grote zakkenvullers weten immers hoe ze
op hun kosten kunnen komen. Vandaag failliet, morgen weer een nieuwe kans. Hoe
de mensen die daarbij op straat terecht komen verder moeten, maakt voor de
topverdieners weinig uit. Het zijn immers voor hen maar getallen.
Kijk naar de nasleep van de crisis van
2008. Het kapitalisme heeft hemel en aarde bewogen om die crisis de baas te
worden. Nu is dat zogenaamd gelukt. Maar dat geldt niet voor de gewone mensen.
Veel van de maatregelen die toen genomen zijn, en die ons allemaal hebben
getroffen, zijn nog steeds van kracht. Veel van de bezuinigingen zijn immers
nooit teruggedraaid. We betalen nu nog steeds voor de miljarden die in de
banken zijn gepompt om ze overeind te houden. En de pensioenleeftijd blijft ook
stijgen, ondanks het feit dat veel mensen niet langer kunnen en willen werken
dan 65. Zo hebben ze ons allemaal weer opgelicht en bestolen om hun eigen
verrotte systeem aan de gang te houden.
Nu beweren ze dat het allemaal beter
gaat, en dat de economie weer op peil is. Maar de prijzen blijven stijgen, de
zorgkosten en de huren nemen toe, en de rijen bij de voedselbanken worden
alleen maar langer. Zijn dat de goede tijden waar Rutte en Co de mond over vol
hebben? Blijkbaar wel. Terwijl de miljardair zijn zoveelste luxe kar besteld,
mag de arbeider uitkijken naar het zoveelste bijbaantje dat nodig is om het
hoofd boven water te houden. Verder blijft het bij mooie woorden in het
parlement, op de TV en in de kranten. En van die woorden worden wij niet beter,
in tegendeel. Ze hebben alleen als doel om de mensen in slaap te sussen en een
goed gevoel te geven. De standaard truc van de oplichter dus.
De beurzen en alles wat daarbij hoort
zijn in feite gewone ordinaire casino’s, waar uiteindelijk altijd de bank wint.
Toch is het voor de financiële haaien nog niet genoeg dat ze torenhoge winsten
kunnen maken op gelden die niet of nauwelijks bestaan. Daarom proberen ze ook
gewone mensen bij deze criminele praktijken te betrekken. Steeds vaker kom je
apps voor de smartphone tegen die helpen bij het beleggen. Er worden dure
reclamecampagnes voor gevoerd. Je kunt eerst beleggen met fantasie geld om het
een beetje te leren. Leuk spelletje immers. Maar op een zeker moment komt er
natuurlijk echt geld in het spel, en als je dan niet op past ben je je
zuurverdiende spaarcenten plotseling allemaal kwijt. We hoeven natuurlijk niet
te vragen in welke zakken dat geld dan verdwijnt. In dezelfde zakken die in
2008 beweerden aan de grond te zitten, en nu weer in luxe baden. Het is dus
meer dan aan te bevelen om dit soort apps op verre afstand te houden, en het
zelfde geldt voor andere beleggingsmethoden. Uiteindelijk wint de financiële
maffia, altijd.
Dit soort figuren hebben toch niets te
vrezen. Als het mis gaat hebben ze altijd nog hun loopjongens in het parlement
die ze uit de wind houden. Met leugens, bedrog en propaganda beschermen zij het
groot kapitaal, en laten de winsten verder stijgen. Ten kosten van ons
allemaal. Heb dus nooit medelijden als er weer een of andere kapitalist
failliet gaat. Geloof de huilverhalen niet die ze in dit soort gevallen
verspreiden. Morgen hebben ze weer een volgende oplichters truc bedacht om de
uitbuiting gewoon voort te zetten. Hierbij ontelbare gebroken levens
achterlatend.
Natuurlijk kan het ook anders; het is
geen wetmatigheid dat een kleine groep alle rijkdommen inslikt. Ze kunnen dit
alleen doen omdat wij het toelaten. Als op een zeker moment de ogen eindelijk
open gaan kunnen we deze parasieten uitschakelen, en het heft zelf in handen
nemen. Het zal geen makkelijke strijd zijn, en er zullen offers gebracht moeten
worden. Maar als we een rechtvaardige samenleving willen is dat de enige weg.
Dan kunnen we de beurzen ombouwen tot betaalbare woningen, en van de luxe
kantoren maken we gemeenschapsruimten voor ons allemaal. De speculanten en de
zakkenvullers mogen de schade herstellen die ze over al die jaren hebben
aangericht, en de analisten en andere goedpraters mogen de straat vegen en het
vuilnis ophalen. Ze zijn dan weer terug in hun vertrouwde omgeving. We hebben
nog veel oude rekeningen openstaan. Het wordt hoog tijd dat we daar eens werk
van gaan maken.
