Als we het dagelijkse nieuws op de
voet volgen kan het idee ontstaan dat steeds grotere delen van ons leven worden
ingeperkt of op zijn minst gecontroleerd. Ieder die een vinger verroerd op
internet wordt in de gaten gehouden. Als je een email schrijft leest er iemand
over je schouder mee die niet de officiële ontvanger is. Als je geld opneemt
bij een automaat word je gefilmd en stap je in het openbaar vervoer wordt je
weg keurig in kaart gebracht via de OV chip kaart. En dan zijn er natuurlijk
nog de talloze camera’s overal die je bewegingen vastleggen, of je nu loopt of
in de auto zit. En dat is nog lang niet alles. Als je in de sociale media iets
zegt over de oranjeparasieten dat ook maar enigszins als een dreiging kan
worden gezien zit je binnen de kortste keren in de bak. En ook niet voor een
paar uur, het kan oneindig uitlopen. Zelfs als je ergens met een krijtje,
inderdaad een gewoon krijtje, wat leuzen op straat schrijft is de kans groot
dat er een paar uur later een smeris op je stoep staat.
En als we dan toch bij de smerissen
aanlanden, is er nog veel meer te berichten. Steeds vaker zie je gewoon op
straat politiegeweld tegen mensen die gewoon even niet luisteren of meewerken.
De pepperspray staat meteen klaar en de handen van het gespuis in blauw zitten
steeds vaker los. Hoe vaak komt het eigenlijk voor dat iemand in een politiecel
sterft? Steeds vaker is het antwoord. En geschoten word er ook steeds meer. Bijna
altijd verdwijnen dit soort zaken in een diepe doofpot. De politie kan immers
niets fout doen, lijkt de redenering. Naar de slachtoffers wordt niet of
nauwelijks geluisterd. Intussen krijgt de politie steeds meer macht en steeds
meer wapens om de macht uit te voeren, ten koste van alles. Zelfs mensen
levens.
In andere delen van de wereld zien we
dat dit nog veel verder gaat. Vreedzame demonstraties worden met veel geweld
uit elkaar geslagen. Protesten worden in bloed gesmoord. We zien het in
Turkije, zagen het eerder in Egypte en ook nu weer in Brazilië. Iedere keer als
mensen op straat komen worden de meest barbaarse middelen ingezet om de
protestbewegingen al vanaf het begin de kop in te drukken. En de erfenis van
dit alles zullen we pas veel later zien. Wat doet traangas of pepperspray
eigenlijk met de gezondheid? Wat is het lange termijn effect van Tasers en andere
stroomstoot wapens? We weten al jaren dat rubber en plastic kogels dodelijk
kunnen zijn. Toch worden ze nu steeds vaker gebruikt.
Als we al deze dingen bij elkaar
tellen kunnen we niet voorbij aan de vraag: waar zijn de heersende elites
eigenlijk zo bang voor? Wat maakt dat ze bij de minste tegenstand het hele
arsenaal aan repressieve wapens uit de kast moeten halen? Waarom moeten
vreedzame demonstranten worden geconfronteerd met burgeroorlog middelen? Immers,
als we zo op het eerste gezicht naar de wereld kijken, zou je zeggen de het
kapitalisme muurvast in het zadel zit. De heersende elites hebben de
beschikking over blanco cheques waarmee ze kunnen doen wat ze willen. Hun macht
lijkt eindeloos en zonder alternatief. Sterke tegenkrachten lijken afwezig.
Maar dat brengt ons precies op het
punt waar het allemaal omdraait. Veel beter dan wij zelf, begrijpen de heersers
dat ze op gestolen tijd leven. De bevolking in steeds meer landen heeft het
geloof in het systeem verloren. Dat is al heel lang zo, maar tot niet zo lang
geleden leidde dit alleen tot apathie en berusting omdat er toch wel niets aan
te doen zou zijn. Maar steeds meer mensen beginnen hun eigen kracht te voelen
en zoeken steun bij elkaar via de sociale media. Dan is de stap naar openlijk
protest plotseling niet zo groot meer. Je doet het immers niet meer alleen,
maar met velen. Dat neemt de angst weg en al snel daarna is er geen terug meer.
Het is precies dit proces waar de heersers zo bang voor zijn. Op zich is de
elite tot de tanden gewapend en hebben ze een miljoen mogelijkheden om ons in
de gaten te houden. Toch weten ze dat de kracht van een volk dat eensgezind
optreedt niet meer te stoppen is. Daarom laten ze het minste geringste protest
meteen bloedig neer slaan.
Ze hopen dat dit zal afschrikken. Dat
mensen door het geweld terug zullen keren op hun schreden en wegkruipen in hun
huizen. Maar ze vergissen zich. Het toenemende politie geweld, en misschien
later ook het leger, maken dat mensen nog meer vastbesloten worden om niet
alleen het protest voort te zetten, maar ook de verantwoordelijken voor het
geweld en alle andere rotzooi in de wereld uit hun machtsposities te jagen. Dat
wordt eerst op vreedzame manier geprobeerd, maar als het antwoord van de elites
alleen maar geweld en machtsvertoon is zal het op een zeker moment zo ver komen
dat de volkeren vuur met vuur gaan bestrijden. Precies dat is het waar de
heersende klasse in de hele wereld zo bang voor is. Als ze de mensen op straat
horen weten ze dat hun tijd verstreken is. Dat het moment van de afrekening
steeds dichter bij komt. Ze kunnen alleen nog wat tijd rekken door in de aanval
te gaan en gelijktijdig wat concessies te doen. Maar dat is altijd te laat en
te weinig.
We hebben de macht om de uitbuiters en
de leugenaars die zich regeerders noemen weg te jagen. Dat kan vandaag nog als
we het echt willen. Veel mensen realiseren zich dit nog niet, maar een groeiend
aantal heeft deze weg al gevonden. De stroom neemt steeds verder toe en binnenkort
zullen een aantal regeringen en staatshoofden in die stroom ten onder gaan. Wij
hebben de macht om de wereld te veranderen. We hebben ook de macht om het oude
en reactionaire weg te vagen. De mogelijkheden zijn er voor een nieuw begin. We
hebben alles, maar dan ook alles in eigen hand. Als de meerderheid van de
werkende bevolking zich bewust wordt van deze macht is het einde van het
kapitalisme gekomen.
De heersers zijn zich daar nu al van
bewust en zo is onze vraag beantwoord. Ze zijn bang voor de eigen bevolking die
ze jaren lang hebben uitgebuit en bestolen. Dezelfde bevolking die ze jaren
lang hebben voorgelogen en bespioneerd. Ze weten dat de tijd weg tikt en dat
hun heersers bestaan bijna voorbij is. Intussen kunnen ze nog steeds
slachtoffers maken, veel slachtoffers. Maar ook dat zal ze op den duur niet
helpen. Als de mars van het volk eenmaal is begonnen kan geen barrière haar
meer dwarsbomen. De klok tikt. Organiseer en sla terug!!