We hebben de laatste tijd al vele
malen geschreven over de crisis binnen links, en de vervreemding tussen veel
linkse groepen en de arbeidersklasse, onze traditionele basis. Op zich heeft
het schrijven over dit onderwerp weinig zin, omdat er binnen links geen echte
wil lijkt te zijn om iets te veranderen. Er is tot nu toe geen enkele poging
zichtbaar om de kloof tussen de linkse groepen en de klasse te dichten. Het
resultaat is voorspelbaar; links, tenminste een deel van links, gaat voort op
de ingeslagen weg en neemt steeds meer afstand van onze traditionele basis.
Omdat er weer nieuwe voorbeelden zijn van dit alles willen we toch nog een
poging wagen om wat licht in de duisternis te brengen. Maar dan is de discussie
ook gesloten, want trekken aan een dood paard is geen aan te bevelen bezigheid.
We schreven al eerder dat het gebrek
aan actie van links, steeds meer andere groepen de mogelijkheid biedt om
onderwerpen over te nemen of te kapen, die altijd als traditionele linkse
onderwerpen of voorstellen werden gezien. In de afgelopen weken kwamen we
hiervan opnieuw een voor zich sprekend voorbeeld tegen. Het
consumentenprogramma Radar begon een petitie, gericht aan het parlement, waarin
wordt verzocht om een proef te starten met een basisinkomen voor 55 plussers
zonder baan. De petitie werd door duizenden mensen ondertekend, en is intussen
aangeboden. Een goed initiatief. Maar hoe kan het zijn dat een programma van de
AVRO/TROS met dit voorstel komt, terwijl het basisinkomen altijd een links idee
geweest is? Over de politieke achtergrond van beiden omroepen hoeven we niet te
twijfelen. Ze staan dichter bij de VVD dan bij welke linkse groep dan ook. Weer
laat links een kans om te scoren liggen.
Als linkse groepen of acties al in het
nieuws komen, is het meestal minder positief. Kijk maar naar de onzinnige en
schadelijke Zwarte Piet acties. Nog af gezien van het feit dat het belachelijk
is om actie te voeren tegen een niet bestaand figuur, die onderdeel is van een
kinderfeest, zijn de acties in de ogen van de meeste mensen verkeerd en
belachelijk. Je moet je afvragen of de zogenaamde activisten wel eens luisteren
naar de commentaren in hun omgeving. Commentaren en opmerkingen uit de arbeidersklasse,
onze klasse. Als ze dat zouden doen, zouden ze misschien merken dat deze onzin
de vervreemding tussen links en de gewone mensen alleen maar verder opvoert. En
de kloof is op zich al meer dan groot genoeg.
Laten we de punten eens tegenover
elkaar zetten. Waar maken veel mensen zich zorgen over? De stijgende zorgkosten, de
steeds verder op klimmende pensioenleeftijd, het verlies van banen, de snelle
veranderingen in de maatschappij, waaronder de toename van de invloed van de
islam, de stijgende huurprijzen en de toenemende armoede. En dat is nog maar
een greep. Waar houdt actievoerend links zich vooral mee bezig? Afschaffing
Zwarte Piet, de geschiedenis van het koloniale verleden, panden vinden voor
vluchtelingen die geen recht op een vergunning hebben, met regenboogvlaggen
sjouwen, en campagne voeren voor aparte toiletten voor transgenders. Misschien
zal er nog een juiste campagne tussen doorlopen, maar de politieke correctheid
is totaal doorgeslagen. Dit gaat ten koste van de gewone mensen en hun wensen
en noden.
We hebben al eerder geschreven dat
onze voornaamste taak is om de strijd om de macht te voeren. Omdat te kunnen
doen hebben we onze klasse nodig. Alles wat deze strijd in de weg staat, of er
van afleid, kan alleen maar gezien worden als sabotage of zelfs contra
revolutionair gedrag. Uiteindelijk zullen het niet de activisten zijn die het
systeem omver werpen, maar onze klasse aangevoerd en begeleid door een
revolutionaire partij. Hoe kunnen we ooit hopen om de klasse mee te nemen in
deze strijd, als we niet het respect kunnen winnen van de mensen die het
hardste door het kapitalisme worden getroffen. Laatst schreef iemand dat er in
het verleden partijen waren die op kwamen voor de mensen aan de onderkant. Nu
hebben die zelfde mensen het idee alleen te staan. Terwijl veel mensen niet
kunnen rondkomen, neemt de activist de bus naar het anti Zwarte Pieten protest.
Terwijl de armoede stijgt, ziet links niets anders dan de problemen van wat
minderheden. Als of er geen andere problemen zijn. Als of de grootste strijd al
gestreden is. Wat moeten de mensen denken als ze dit zien?
Ze kunnen alleen maar denken dat
links, en dat geldt zowel voor organisaties als individuen, het zicht op
de realiteit volledig kwijt is. Dat alleen randverschijnselen tellen, en alle
anderen problemen gewoon genegeerd worden. Dat in een tijd waarin de aanvallen
van het systeem alleen maar toenemen, en de armoede een stijgende lijn
vertoond, er geen aandacht is voor de problemen van onze klasse. Het is dan ook
geen wonder dat veel mensen naar de populisten lopen, en misschien later nog
een stap verder gaan. Daar krijgen ze de aandacht waar ze naar uitkijken,
hoewel het uiteindelijk niets zal opleveren.
Als links niet snel de weg terugvindt
naar de realiteit, en de noden en eisen van onze klasse, zal de crisis
permanent zijn en tot het totale failliet leiden. Dan kunnen we alleen
wachten tot onze ideologie een nieuwe organisatie produceert die wel binnen de
realiteit van de arbeidersklasse staat. Er zal dan alleen veel tijd verloren
gaan, met ook veel slachtoffers als gevolg. Dat is jammer maar onvermijdelijk,
en nog steeds beter dan trekken aan dat dode paard. Ons rest dan alleen het
volgende: onze ideologie zuiver houden, verder ontwikkelen, en wachten op het
juiste moment. Om verdere schade te voorkomen.
