De relatie tussen Duitsland en Turkije
blijft een moeilijke geschiedenis, ondanks de verwoedde pogingen van Merkel om
de Turkse dictator Erdogan op veel terreinen ter wille te zijn. Vooral sinds de
zogenaamde coup in Turkije is het een kwestie van vallen en opstaan geworden.
Omdat Duitsland Europa domineert hebben ook veel andere landen te maken met de
bijwerkingen van deze conflictsituatie. Het heeft dus zeker nut om de
strubbelingen nader te bekijken. Als was het alleen maar om de alarmsignalen,
die constant opflikkeren, beter te begrijpen.
De meeste recente ruzie gaat over een
rapport van de Duitse geheime, de BND, dat werd opgevraagd door de Duitse
regering om vragen van Die Linke te beantwoorden. Het rapport was niet voor
publicatie, maar lekte wel uit. De inhoud loog er niet om. Volgens de BND vormt
Turkije een platform voor terroristische groepen in het Midden Oosten. Er wordt
vooral gesproken over Al Nusra, wat ooit de Syrische arm van Al Qaida was, en
Hamas, de organisatie van fundamentalistische Palestijnen. Maar ook de verbindingen
met de IS zijn geen geheim. Het was al langer bekend dat dictator Erdogan
banden heeft met al deze organisaties, maar het was voor het eerst dat dit werd
bevestigd door een westerse geheime dienst.
Op zich gaat het allemaal nog verder
dan het rapport weergeeft. Turkije drijft al tijden handel met door de IS
gestolen olie en IS strijders waren lange tijd meer dan welkom in het land. Dat
laatste is nu iets minder omdat het teveel in de gaten liep en het westen er
steeds lastiger over begon te doen. Het spreekt voor zich dat Turkije niet blij
was met het uitlekken van het rapport, en Erdogan reageerde met gespeelde
woede. Natuurlijk beweert hij dat het allemaal onzin is, en dat hij juist terroristen
wil bestrijden. Dat gelooft niemand meer, maar ook de Duitse regering was niet
gelukkig met de publicatie. Toch moesten ministers wel toegeven dat het rapport
echt is en dat de BND er inderdaad dit soort standpunten op na houdt. Pijnlijk
voor Merkel, maar ook dat hielp niet meer. De relatie Ankara-Berlijn is
intussen ver beneden het nulpunt terecht gekomen.
Normaal gesproken worden de
beschuldigingen richting Turkije altijd als samenzweringstheorieën
afgeschreven. Maar daar kan nu geen sprake meer van zijn. Het staat dus vast
dat een NAVO lid en een aankomend lid van de EU officieel een terroristenstaat
is. Dat maakt het land een van de hoofdvijanden als we de lijn van Rutte en
anderen doortrekken, dat het westen in oorlog is met de IS. Ondanks dit alles
probeert men de zaak toch weer te dempen. Misschien moeten de termen nog
duidelijker worden; de AKP van Erdogan heeft van Turkije een hoofdsteunpilaar
van de politieke Islam gemaakt. Diezelfde politieke Islam die ons allemaal
bedreigd en verantwoordelijk is voor de vele aanslagen in Europa en elders. In
plaats van Turkije te hervormen, zoals hij altijd beweerd, wil hij het land tot
een alles veroverend rijk maken, dat zijn misdadige politiek oplegt aan het
hele Midden Oosten en verder. Ook delen van Europa staan op zijn lijstje, net
als op het lijstje van de IS.
Zolang de wereld deze waarheid niet
wil zien kan Erdogan zijn gang gaan. Je zou kunnen zeggen dat Turkije op zijn
minst uit de NAVO moet verdwijnen, maar binnen de NAVO zitten al zo veel terroristen
dat Erdogan niet eens opvalt. De NAVO heeft op zich veel meer mensen vermoord
dan de IS en doet dat nog steeds, iedere dag. Dus in plaats van Turkije uit de
NAVO zetten, kunnen we deze terroristische organisatie beter meteen afschaffen,
en de wereld zo een stukje veiliger maken. Dat de EU nog steeds niet alle
banden met het AKP regime heeft verbroken is diep beschamend. Bloedhonden als
Erdogan bestrijdt je niet door steeds aan ze toe te geven, maar door ze op te
ruimen. Een alternatief hiervoor bestaat niet, zoals de geschiedenis van Hitler
Duitsland ons heeft getoond.
Deze geschiedenis kennen we allemaal,
en toch blijft Europa voor Erdogan kruipen. Zo heeft de Duitse overheid het
Koerdisch Festival van 3 september in Keulen verboden omdat het een gevaar voor
de veiligheid zou zijn. Het is een feit dat dit festival al meer dan 20 jaar
ieder jaar wordt gehouden en dat er nog nooit problemen zijn geweest. Het
verbod, of de ontmoediging, zoals men het noemt, is niets meer dan een goedkope
handreiking naar Erdogan, over de ruggen van de Koerden. Het geeft opnieuw de
lafheid van de Duitse regering aan. Diezelfde lafheid was ook al zichtbaar toen
Duitse parlementsleden van Turkse herkomst vanuit Ankara werden bedreigd omdat
ze stemden voor het erkennen van de Armeense genocide. Echt actie tegen Ankara
bleef uit. In actie komen tegen de Koerden is natuurlijk makkelijker en
veiliger voor Merkel en Co.
Natuurlijk laten de Koerden het er
niet bij zitten. Er worden juridische stappen gezet, en als dat niet lukt, zal
er in plaats van het festival in Keulen een grote Koerden demonstratie worden
gehouden. Als het zo ver komt is de afgang voor de Duitse autoriteiten alleen
maar groter. Natuurlijk levert het ook veel meer publiciteit op. Een vreedzaam
festival haalt nauwelijks de media, maar het huidige conflict wordt breed
uitgemeten. Voor de Koerdische zaak is dat alleen maar goed, omdat het zwijgen
doorbroken wordt. Als Berlijn en Ankara dus dachten hier eenvoudig mee weg te
komen, zullen ze nog een klein wondertje beleven.
Ook in Nederland zien we het
terrorisme van de Erdogan aanhang. Afgelopen zaterdag was er in Rotterdam een
Koerdische demonstratie, die werd aangevallen door Erdogan fascisten. De
AKP‘ers hadden al de hele demonstratieweg geprovoceerd en gescholden. De
aanwezig Rotterdamse politie deed hier niets tegen. Niet verwonderlijk
natuurlijk want de politie is onderdeel van het systeem en zal de fascisten dus
nooit echt aanpakken. Eerder nog valt men de slachtoffers aan. We kennen het, en
hebben het vaak genoeg gezien. Bij de volgende demo is het dus zaak om de
politie te negeren en zelf op te treden als de fascisten weer opduiken. In onze
straten is geen plaats voor dat soort tuig. Als ze hun misdadige ideologie
willen uitleven, kunnen ze beter meteen naar Turkije vertrekken. Bloedhond
Erdogan heeft vast nog wel een baantje voor ze. Of willen ze liever niet in het
AKP “paradijs” leven?
Uit dit alles kunnen we opmaken dat de
strijd alleen maar heviger zal worden. Daar zullen we ons tegen moeten wapenen,
als organisaties, maar ook individueel. De eerste prioriteit is dat we onze
vijanden kennen, of ze nu Erdogan, de salafisten, de IS of Al Nusra heten. De
bedreiging die er van uit gaat is hetzelfde. Het lijkt er op dat we een hete
herfst kunnen verwachten. Geen probleem; als er een grote schoonmaak nodig is,
kunnen we er het beste maar meteen mee beginnen. Van uitstel kan geen sprake
meer zijn. Die trein is voor goed vertrokken.
DAN NOG EVEN DIT…….
Op 24 augustus viel Turkije Syrië
binnen. Zogenaamd om de IS aan te vallen, echter, het werkelijke doel zijn de
Koerdische strijders die grote delen van het gebied hebben bevrijdt. Is er nog
iemand die twijfelt aan de Hitleriaanse neigingen van de Sultan van Ankara? De
Amerikanen hebben de Koerden opgeroepen om terug te trekken. Diezelfde
Amerikanen die de Koerden een paar dagen geleden nog als geweldige bondgenoten
tegen de IS beschreven. Dit geeft het eigen kracht verhaal weer nieuwe
urgentie.
