2016; EEN NIEUW BEGIN, OF HET EINDE VAN ALLES

We staan weer op de drempel van een nieuw jaar. Over het algemeen wordt de jaarwisseling gezien als een nieuw begin. Het heeft iets opwindends, als of plotseling alles anders kan zijn omdat we een blad van de kalender omdraaien. Het is alleen maar een gevoel, meer niet. Maar dat gevoel is er ieder jaar weer, en meestal komen we later weer bedrogen uit. Het nieuwe begin blijkt toch de voortzetting van het oude te zijn. Geen nieuwe droom, maar gewoon de problemen van alle dag. Toch is het dit jaar wel een beetje anders als voorheen. 2015 was geen makkelijk jaar en de toekomst ziet er niet veel beter uit. Of toch? Laten we even terugkijken, en dan vooruit.

Al tijdens de oorlog in Novorossia hebben wij zien aankomen, samen met veel anderen, dat de strijd in het oosten nog maar het begin was van de chaos die Europa te wachten staat. Echter dat het allemaal zo snel zou gaan konden ook wij niet voorspellen. Het begon al in januari met de aanslagen in Parijs, die in de hele wereld al snel uitdraaide op de “Ik ben Charlie” hysterie. Hoe we ook over deze zaak mogen denken, het maakte wel duidelijk dat de dreiging van de ISIS intussen ook Europa had bereikt. Dat zorgde voor verwarring, onzekerheid en een totale obsessie met veiligheid. Alles moest afgesloten en bewaakt worden. Dat er achter de ISIS andere krachten schuil gaan was nog maar weinigen opgevallen, maar er was wel iets veranderd.

De onzekerheid nam in de maanden die volgende alleen maar toe. Griekenland kreeg een linkse regering, tenminste, dat leek er op, en werd bijna uit de Euro zone gezet. De ‘linkse’ regering capituleerde voor het groot kapitaal van de EU en de IMF, en weer een crisis leek bezworen. Maar de onzekerheid bleef. Ook in Novorossia overigens waar in februari een bestand werd afsloten, dat veel wordt geschonden, maar nog steeds stand houdt. De Amerikaanse aanval op Rusland, die via de Oekraïne liep, was voor even tot staan gebracht. Dit omdat Europa plotseling inzag dat het helemaal uit de hand aan het lopen was en Merkel naar Poetin vloog om een verdere escalatie te voorkomen. De kruitdamp trok enigszins op, maar de wapenstilstand kwam er tegen Amerikaanse orders in en Washington doet er alles aan om de oorlog weer gaande te krijgen. Niemand weet nog hoe het daar gaat aflopen, hoewel Rusland wel duidelijk heeft gemaakt dat het geen onzin meer zal accepteren.

Zo volgde de ene crisis de andere op en in de zomer werd Europa overspoeld met vluchtelingen uit het Midden Oosten en Afrika. Deze stroom gaat tot aan vandaag door. Veroorzaakt door de westerse interventies in het Midden Oosten en elders, en aangemoedigd door de Amerikanen en de Turken, trok de vluchtelingenstroom Europa binnen. Merkel riep dat iedereen welkom was en dat maakte de stroom een vloedgolf. Ondanks het feit dat een half jaar eerder veiligheid tot top prioriteit was verklaard werd dit beleid bij de aankomst van de vluchtelingen totaal overboord gegooid. Iedereen mocht naar binnen, met of zonder papieren, en van controle was geen sprake meer. Waarschuwingen dat er onder de vluchtelingen ook ISIS terroristen konden schuilgaan werden genegeerd. Een ding was duidelijk; de Europese leiders hadden orders om dit allemaal te laten gebeuren. Hoe anders is het te verklaren dat de Schengen en Dublin systemen gewoon buitenwerking werden gesteld. Europa moest in chaos worden gestort, en zo gebeurde het ook.

Maar de ellende nam nog geen einde want in november waren er weer aanslagen in Parijs met meer dan 130 doden. Tijdens het onderzoek werd duidelijk dat verschillende van de terroristen, die op ISIS orders handelde, met de vluchtelingen mee de grenzen waren overgetrokken. Zij gebruikten valse passen uit Syrië en 12 figuren met gelijksoortige passen zijn ook nu nog ergens in Europa zonder dat iemand weet waar ze zijn. Dat belooft dus nog al wat voor de komende tijd. Er zijn nu halfhartige pogingen om de vluchtelingenstroom wat in te dammen en meer controles uit te voeren. Maar de veroorzakers van de chaos krijgen nog steeds behoorlijk hun zin.

De Europese volkeren weten niet hoe te reageren. Delen wenden zich tot de fascisten en populisten, maar gelukkig weten ook veel mensen dat dit niet het antwoord is. Maar wat dan wel? De Europese leiders hebben het vertrouwen van de volkeren verloren, en steeds vaker wordt de hand van Amerika achter alle ellende gezien. Maar iets herkennen betekend nog niet dat er ook automatisch een oplossing komt. Intussen draait de propagandacampagne tegen Rusland op volle toeren. Niet dat Rusland zich daar iets van aantrekt. Sinds eind september stelt Moskou orde op zaken in Syrië, en het westen kan alleen maar toekijken en met wat onbewijsbare claims over oorlogsmisdaden komen. Rusland laat in Syrië niet alleen zien hoe je de ISIS moet bestrijden, maar toont gelijktijdig aan dat de Amerikanen op graniet zullen bijten als ze hun onzalige plannen voor een grote oorlog tegen Moskou doorzetten.

Het misdadige beleid van het westen verandert intussen niet. Turkije mag gewoon lid van de NAVO blijven na het neerschieten van een Russisch vliegtuig in Syrië. Ook de moordpartijen die Erdogan onder de Koerden aan het aanrichten is worden nauwelijks veroordeeld, terwijl steden gewoon met tanks worden beschoten. Sterker nog; Turkije wordt gezien als de sleutel tot de oplossing van het vluchtelingenprobleem en krijgt daardoor allerlei concessies. Over mensenrechten wordt dan niet meer gesproken. Toch komt ook hier een probleem voor het westen. De Koerden, en vooral de PKK, maken nu al contact met Rusland. Zowel Moskou als ook de Koerden bestrijden de ISIS in Syrië, en met Turkije als gemeenschappelijke vijand, ligt een alliantie voor de hand. Hoe dit alles gaat verlopen is nog onzeker.

Zo staan we op de drempel van 2016 en hebben we het woord onzekerheid meerdere malen voorbij zien komen. Het komende jaar kan beslissend zijn als het om de verdere toekomst gaat. Rusland is niet meer weg te denken van het wereldtoneel en het westen wordt steeds meer in de verdediging gedrongen. Dat is slecht nieuws voor het systeem, maar goed nieuws voor de volkeren. Zeker, er zal meer ellende en bloedvergieten komen. Misschien wel veel erger dan we nu kunnen vermoeden. Het lijkt er op dat veel mensen dit onbewust ook aanvoelen. Je zou dus kunnen zeggen dat het einde van alles dichtbij is.

Maar dat hoeft niet zo te zijn. Wij zijn allemaal samen niet onmachtig, ook al lijkt dat soms wel zo. Als we zelf blijven denken en op tijd de lijn trekken hebben we een toekomst. We moeten niet vergeten dat de zogenaamde “machtigen der aarde” alleen machtig zijn omdat wij onze macht niet gebruiken. De nieuwe omstandigheden kunnen daar echter verandering in brengen. Vaak slaan we pas terug als we met de rug tegen de muur belanden, en daar lijkt het nu meer en meer op. Laten we het heel duidelijk zeggen: de huidige chaos in Europa is het werk van het Amerikaanse imperialisme en haar slippendragers. Onze echte vijanden zitten in Washington en zij zijn het die onze toekomst bedreigen. Wij hebben dus wel degelijk een toekomst als wij deze vijanden vernietigen, voor eens en altijd. Het Amerikaanse systeem heeft de wereld opnieuw tot een slagveld gemaakt. Hierbij vielen en vallen miljoenen slachtoffers. Laten wij er voor zorgen dat wij geen slachtoffers, maar overwinnaars worden in deze grote strijd. Wij hebben ons leven en onze toekomst te winnen. Maar dan moeten we NU opstaan. Het is immers onze wereld, en van niemand anders.

ROODLICHT VOOR LINKS

We hebben het intussen al een aantal malen kunnen aanschouwen. Als er een terroristische aanslag wordt gepleegd is het eerste wat de autoriteiten roepen, dat we ons leven niet moeten veranderen. Dat we onze vrijheid niet moeten opgeven, en dat we die zelfde vrijheid moeten verdedigen. Nog geen seconde later komen ze dan met een hele serie maatregelen en wetten die precies deze vrijheid beperken en beknotten. Dat brengt ons vanzelf bij de vraag wie nu eigenlijk onze vrijheid bedreigt, als we er tenminste van uit gaan dat we ook maar iets hebben dat op vrijheid lijkt. Wat zijn de gevaren, vooral voor links, in de komende periode?

We kennen de tactiek uit het verleden, er ontstaat een zogenaamde veiligheidscrisis en meteen staan de autoriteiten klaar om een aantal repressieve maatregelen in te voeren die de bedreiging moeten beugelen. In dit geval gaat het om de terroristische aanslagen in ondermeer Parijs en de dreiging die uit gaat van de ISIS. De beste voorbeelden vinden we nu in Frankrijk. Na de aanslagen werd de noodtoestand uitgeroepen zodat de autoriteiten meer macht hebben om de terroristen aan te pakken. Vooral de politie en de veiligheidsdiensten mogen plotseling veel meer. Veel mensen pikken deze maatregelen omdat ze zich zorgen maken over de veiligheid en er “toch iets gebeuren moet.’ Maar aan dit alles kleven grote gevaren en risico’s.

Kijk maar naar de effecten van de noodtoestand in Frankrijk op dit moment. Het gaat daarbij al lang niet meer om de ISIS terroristen. De Franse autoriteiten hebben bijvoorbeeld misbruik gemaakt van de situatie om de demonstraties rond de recente klimaattop de kop in te drukken. De grote demonstratie werd verboden en kleinere protesten werden met harde hand van de straat geslagen. Daar kwam nog bij dat 24 bekende activisten huisarrest kregen opgelegd voor de duur van de top. De Franse autoriteiten gaven toe dat deze mensen en demonstraties niets met terrorisme te maken hebben. Maar het weerhield ze er niet van om op deze repressieve manier de protesten te ondermijnen. Onze vrijheid wordt dus niet alleen bedreigd door de ISIS, maar ook door de overheid.

Het is duidelijk dat dit nog maar het begin is. Er wordt nu al gesproken over het blokkeren of minder toegankelijk maken van internet voor sommige personen. Ook dit zal in eerste instantie gericht zijn tegen de jihadisten, maar twijfelt er nog iemand aan dat ook deze maatregel zal worden gebruikt tegen linkse activisten, vakbondsmensen tijdens stakingen en anderen die het met het beleid van de overheid niet eens zijn? Het geeft de autoriteiten geweldige mogelijkheden om alle oppositie uit te schakelen. Deze zaken gelden ook niet alleen voor Frankrijk. Overal in Europa worden veiligheidsdiensten uitgebreid, worden er steeds meer telefoons getapt, en wordt het opslaan van gegevens over iedereen en alles een modeverschijnsel. Omdat veel computerbestanden nu aan elkaar gekoppeld zijn is dit alles kinderspel.

Het gevaar voor de burgerrechten is enorm toegenomen sinds de Amerikaanse aanval op Afghanistan en de zogenaamde “oorlog tegen het terrorisme”. Kijk maar naar het invoeren van de legitimatieplicht en de vingerafdrukken in paspoorten. Dit zijn nog maar een paar voorbeelden want de techniek gaat razend snel. De overheid beweert altijd dat alleen schuldigen wat te vrezen hebben, maar dat is de zoveelste leugen. Aanslagen en andere bedreigingen worden steeds opnieuw aangegrepen om de wetten nog verder aan te scherpen. En laten we duidelijk zijn, de echte terroristen hebben hier nauwelijks last van, maar de rechten en vrijheden van ons allemaal worden steeds meer beperkt. Dat dit ook en vooral linkse activisten treft hoeft eigenlijk al niet eens meer vermeld te worden.

Wat kunnen en moeten we hiertegen doen? Ten eerste moeten we ons realiseren dat er een gigantisch apparaat klaar staat dat de autoriteiten in werking kunnen zetten als ze dit nodig vinden. Toch zijn er wel dingen die we kunnen doen of in ieder geval in reserve houden voor het geval zo’n situatie zich voor doet. We zullen een aantal zaken aanstippen waar we in ieder geval zelf controle over hebben en die we kunnen gebruiken als ook hier een soort noodtoestand wordt ingevoerd. We doen dit aan de hand van wat kleine hoofdstukjes, die moeten worden gezien als geheugensteunen, omdat veel activisten al wel op de hoogte zijn van in ieder geval een aantal zaken.

INTERNET: Op dit moment kunnen we nog zonder al te veel problemen gebruikmaken van internet en dan vooral de sociale media om onze mening naar buiten te brengen en elkaar en het grotere publiek te informeren. Maar zoals nu al in Frankrijk zichtbaar is zullen de autoriteiten in grijpen als het hun goed uit komt. Dat kan betekenen het verwijderen van pagina’s op bijvoorbeeld Facebook, het uitsluiten van sommige activisten van internet, of het totaal afsluiten van het hele netwerk. Het is al meerdere keren voorgekomen dat Facebook pagina’s werden verwijderd omdat ze bijvoorbeeld informatie gaven over de oorlog in Novorossia of de strijd in Koerdistan. Ook foto’s en filmpjes moeten het nog al eens ontgelden. Wanneer dit soort zaken voorkomen is moeilijk te voorspellen. Er zit niet echt lijn in. Maar het is wel belangrijk om verschillende schaduwpagina’s te creëren, die het kunnen overnemen als de originele site uit de lucht wordt gehaald. Dit kan ook gelden voor blogsites. Het is ook raadzaam om een aantal Gmail adressen aan te maken voor het aanvragen van nieuwe pagina’s als de censuur toeslaat. De ervaring leert dat er toch weer een poos overheen gaat voordat een nieuwe site wordt verwijderd. Dit soort tactiek kan dus eindeloos worden toegepast. Mocht bijvoorbeeld Facebook je pagina steeds opnieuw verwijderen, dan is het raadzaam om een account aan te maken op V Kontakte, dat is de Russische Facebook waar stukken minder censuur is. Het V Kontakte systeem werkt ook in het Engels, dus de taal is geen probleem. De toegang voor gebruikers uit het westen is gewoon toegestaan. Tenslotte nog dit; mocht het echt misgaan in de komende tijd dan is de kans groot dat het hele internet geblokkeerd wordt. Het is dus altijd raadzaam om ook een normale schrijfmachine en stencilapparatuur achter de hand te hebben. Dat klinkt ouderwets en omslachtig, maar is nog steeds werkzaam en moeilijk door de autoriteiten te onder binden.

KENMERKEN: Geef zo weinig mogelijk kenmerken zoals vingerafdrukken aan de staat. Soms zal het niet te vermijden zijn, maar mogelijkheden zijn er wel. Als je niet heel ver reist kies dan voor een reiskaart in plaats van een paspoort. Voor een reiskaart zijn geen vingerafdrukken meer vereist. Zo’n document is 10 jaar geldig, dus ben je voorlopig van verdere verplichtingen, die nog ingevoerd kunnen worden, af. De staat zal beweren dat het geen misbruik van opgeslagen vingerafdrukken zal maken, maar dat is bijna altijd gelogen. Onder dit soort kenmerken vallen ook irisscans. Hoe minder de staat van ons in het systeem heeft hoe beter. Zeker in de komende tijd. Neem een reiskaart of paspoort nooit mee naar een actie of demonstratie. De chip in de kaart kan op afstand door de politie worden uitgelezen. Ze hoeven je dus niet eens aan te houden om uit te vinden wie je bent. Wil je toch ID papieren bij je hebben, wikkel ze dan in aluminiumfolie. Dat maakt het uitlezen onmogelijk. Overigens geldt dit ook voor de nieuwe bankpassen die op afstand kunnen worden uitgelezen. Hierbij is de vijand de digitale zakkenroller. Voorzichtigheid blijft ook op dit gebied geboden, ondanks het feit dat de banken hier weinig ruchtbaarheid aan geven.

ID PLICHT: Sinds een aantal jaren kent Nederland de identificatieplicht. Iedereen moet een geldig ID bewijs kunnen tonen als daarom wordt gevraagd. Maar de sleutel in dit alles is het woord tonen. Er is geen draagplicht. Dit betekent dat je geen ID bewijs bij je hoeft te dragen. Als je wordt aangehouden kun je het document ook later tonen, bijvoorbeeld thuis of op het politiebureau. Veel mensen weten dit niet en daar maakt de politie dankbaar gebruik van. Je kunt ook weigeren om je identiteit prijs te geven. Dit kan je een paar dagen cel kosten, maar niemand kan je dwingen, en uiteindelijk moeten ze je weer vrij laten.

MOBIELE TELEFOONS: De mobiele telefoon, en zeker de smartphone, is handig en bruikbaar, maar voor activisten ook een groot gevaar. De autoriteiten kunnen een werkende telefoon overal traceren aan de hand van de inloggegevens van de masten waar je bij in de buurt komt. Zelfs voor particulieren is het nu mogelijk om de smartphone van iemand anders te voorzien van een programma dat de kans geeft om te traceren, af te luisteren en in te breken op wachtwoorden. Dit kan heel snel via internet geregeld worden. Als dit voor particulieren al een koud kunstje is, kunnen de autoriteiten, met hun vele mogelijkheden, je telefoon gebruiken als hun privéspion op je leven. Hoe ver dit al allemaal gaat is niet duidelijk, maar we moeten met het ergste rekening houden. Neem dus nooit een telefoon mee naar een actie of andere activiteiten die je privé wilt houden. Je weet nooit wie er mee kijkt en luistert. Wil je toch een telefoon bij je hebben, dan is uitzetten alleen niet voldoende om het traceren te stoppen. Verwijder altijd de batterij, dan is de telefoon voor buitenstaanders onzichtbaar. Toch blijft het het beste om hem gewoon niet bij je te hebben. Gebruik bij linke dingen, waar toch een telefoon nodig is altijd een niet geregistreerde prepaid, en wissel regelmatig. Een telefoon die ooit in handen van de politie is geweest, zelfs bij verlies, moet als onbruikbaar worden gezien en kan alleen nog maar worden weggegooid.

GADGETS: Wat voor mobiele telefoons geldt, betreft natuurlijk ook andere gadgets, zoals tablets. Maar er zijn ook nog andere dingen die gebruik kunnen worden om ons in de gaten te houden en te volgen. Zo worden bijvoorbeeld zogenaamde smartmeters voor gas en elektriciteit gebruikt om onze levens in kaart te brengen. Ook deze apparaten kunnen op afstand worden uitgelezen. Iedereen heeft het recht om een smartmeter te weigeren, en de providers zijn dan verplicht de gewone meters in bedrijf te houden. Laat je niet registeren in een digitaal patiëntendossier en wees erg voorzichtig met apparaten als TOON. Een apparaat dat je in staat stelt om dingen in je huis te doen of the checken terwijl je op een behoorlijke afstand bent, geeft die zelfde kans aan anderen. Het gaat immers allemaal via draadloze signalen en daar kan iedereen op in breken. Voor de overheid is dit een klein kunstje. Het lijkt allemaal als of dit soort gadgets zijn ontworpen om het leven makkelijker te maken, maar er zijn schaduwkanten, en die geven de overheid een steeds grotere potentiële controle over onze levens. In crisissituaties kan dat levensgevaarlijk zijn. Over de mogelijkheden zal geen enkele overheid de waarheid vertellen. De autoriteiten liegen over het algemeen toch al, maar in een crisissituatie is dat de enige constante factor. Laat niemand in die leugens trappen, hoe aannemelijk ze ook klinken.

CONCLUSIE

Het is niet de bedoeling dat iedereen over dit soort zaken in paniek raakt, of achter iedere boom een spion gaat zien. Maar we moeten wel waakzaam zijn, want we zullen de komende tijd een harde strijd moeten voeren om onze burgerrechten te beschermen. Vooral linkse activisten, en mensen met een andere mening dan wat gangbaar is vanuit de overheid, zullen met pogingen van de autoriteiten te maken krijgen om de roep om meer veiligheid te misbruiken voor meer repressie. Dan kunnen bovengenoemde tips van grote waarde zijn, want de rode waarschuwingslichten knipperen immers al. De situaties in Frankrijk, en deels in België, tonen het nu al aan; morgen kan alles anders zijn. Precies met dit soort situaties moeten wij vandaag al rekening houden.

EEN MAND VOL ROTTENDE KLOKHUIZEN

Nog niet zo heel veel jaren geleden had Nederland een reputatie als land waar politieke intriges zelden voorkwamen. Dat was natuurlijk toen al onzin, maar reputaties kunnen hardnekkig dingen zijn. Intussen is echter van dit imago niets meer over. Vooral de VVD top is vergeven van de intriges en de doofpotten. Iedereen zal nu begrijpen dat dit over de zogenaamde bonnetjesaffaire gaat. De feiten zijn immers bekend; voormalig officier van justitie en staatsecretaris Teeven deed een deal met een top crimineel waarbij de crimineel in kwestie 4.7 miljoen gulden terugkreeg, dat hem eerder was ontnomen. De deal werd geheim gehouden en zelfs de belastingdienst mocht het niet weten. Dat van een politicus die lid is van een partij die altijd staat te schreeuwen dat de belastingbetaler heilig is. Maar het ging nog veel verder. Teeven en zijn baas Opstelten gaven in de Kamer een veel te laag bedrag op met betrekking tot de deal. Dit werd ontdekt en Opstelten en Teeven moesten hun biezen pakken.

Opstelten verdween volledig het raam uit, maar Teeven, die eigenlijk de meeste schuld draagt, mocht in de Kamer blijven zitten. Hij heeft dan ook nog de gore moed om zich volksvertegenwoordiger te noemen. Schaamte kennen deze lieden immers niet. Teeven en Rutte hebben steeds beweerd dat er eigenlijk niets mis was met de deal, maar er moest wel een onderzoek komen. Dat onderzoek, door de Commissie Oosting, is nu klaar en de commissie ziet wel degelijk de fouten die er tijden het sluiten van de deal zijn gemaakt. Teeven weigerde verder commentaar en Rutte zag nog steeds geen probleem. Hij speculeerde zelfs dat het misschien toch een goede deal was geweest Logisch, want zo hoopt hij zijn eigen schuld met de mantel der liefde te bedekken. Rutte beweerd verder dat hij Teeven nooit naar de details van de deal heeft gevraagd. Hoe dom denkt hij eigenlijk dat wij allemaal zijn? De affaire is het heetste hangijzer binnen de VVD, en dan zou hij als verantwoordelijke voor het hele kabinet Teeven nooit hebben gevraagd hoe het precies zat? Met deze bewering heeft hij zijn eigen geloofwaardigheid totaal het raam uit gesmeten.

Maar het gaat nog wat verder want intussen is nog een andere VVD prominent over de bonnetjesaffaire gestruikeld. Kamervoorzitster Van Miltenburg trad vorig weekend met onmiddellijke ingang terug. Het was gebleken dat zij een kopie van een klokkenluidersbrief, waarin de hele deal staat beschreven, in de versnipperaar had gegooid. Ze beweerd hierbij ook nog dat dit de normale procedure is. In de VVD waarschijnlijk wel, daar is men niet vies van een doofpot, maar Van Miltenburg werd door de Kamer ter verantwoording geroepen en nam ontslag om de vele vragen te ontlopen, wat ook lukte. Overigens blijft zij wel, net als Teeven, in de Kamer zitten. Het wordt dringen daar met al die corrupte types. Weer een volksvertegenwoordiger met een smetje erbij. Je vraagt je af hoeveel er nog aan zitten te komen, en hoeveel er al zijn die onder de radar blijven.

Overigens is het stuk nog lang niet uitgespeeld want Rutte en Van der Steur van Justitie hebben ook nog het een en ander uit te leggen, iets wat ze in het traditionele debat maar ten dele hebben gedaan. Hun echte rol in de hele zaak is vrij van duidelijk. Dat leverde dan ook een motie op waarmee de hele oppositie het vertrouwen in het kabinet introk. De motie werd verworpen, maar 65 Kamerleden stemden tegen Rutte, en dat is een gevoelige klap. Zitten blijft hij natuurlijk wel. Van te voren stond al vast dat de VVD top volledig verrot is en de partij totaal niet geschikt is als regeringspartij. Het is dat de PvdA zo blind is uit angst voor de kiezer, anders had het clubje van Samsom allang conclusies getrokken. Maar dat kan natuurlijk niet. De PvdA zit in een heel diep dal, en een gang naar de stembus zou rampzalig zijn. Dan dus maar doorbijten en Rutte blijven steunen. Dit terwijl de voetstappen van de weglopende kiezers intussen oorverdovend zijn. Samsom zegt dat het kabinet fouten heeft gemaakt, maar dat er ook van is geleerd. Wat hij had moeten zeggen is dat de VVD er een zootje van heeft gemaakt, maar dat hij zelf te laf is om daar consequenties uit te trekken. Dan had hij voor het eerst in lange tijd de waarheid gesproken.

Ook de PvdA zelf zit nog met een groot probleem. Er komt nu een onderzoek (inderdaad, al weer een)naar het lekken uit de Commissie Stiekem. Er was immers gelekt dat er veel meer telefoongesprekken in Nederland waren getapt dan in eerste instantie was toegegeven. Deze informatie was ook nog eens naar de Amerikanen doorgespeeld. Door de lekkage binnen Stiekem kwam de verantwoordelijke minister Plasterik in een moeilijk pakket. Het bleek immers dat hij de Kamer verkeerd had voorgelicht. Dat is een term die je ook binnen de bonnetjesaffaire tegenkomt. Wat er in feite wordt bedoeld is dat de ministers en staatsecretarissen hebben staan liegen. Zo simpel is het. Alle excuses in de wereld veranderen daar niets aan.

Over de Commissie Stiekem is over het algemeen weinig bekend. Binnen de context van het systeem niet onlogisch, want de commissie volgt de geheime diensten. Men heeft als taak om een oogje in het zeil te houden, zodat de agentenclubs niet over de schreef gaan. Tenminste; dat is de theorie. In de praktijk hebben de Nederlandse geheime diensten maar een baas, en die zit in Washington, niet in Den Haag. De Commissie Stiekem is niets meer dan een vijgenblad dat het idee moet geven dat er toch nog een soort controle over de geheime diensten is. Als het niet zo tragisch was, zou je in lachen uitbarsten.

Dit lek wordt nu dus onderzocht en er wordt hier en daar beweerd dat PvdA fractieleider Samsom de boosdoener is. Hij ontkent dit natuurlijk, maar dat is niet ongewoon. Hij is in ieder geval wel verhoord. Ook dit onderzoek wordt weer door parlementariërs uitgevoerd. Het OM wil er immers niet aan beginnen, maar er ligt wel een aangifte, dus moet er iets gebeuren. Parlementariërs gaan dus parlementariërs onderzoeken. Kwestie van zelfreflectie, zou je kunnen zeggen. Men schijnt te denken dat dit een geloofwaardige methode is. Als we kijken hoeveel van dit soort lieden intussen het veld heeft moeten ruimen, omdat ze openlijk en systematisch staan te liegen, kunnen we gerust vaststellen dat er ook van dit onderzoek weer geen letter zal deugen. Het is weer het zoveelste voorbeeld van de arrogantie van de macht, en de corrupte natuur van het huidige parlementaire systeem.

De conclusie die we moeten trekken is, dat Rutte II intussen een rottend blok is dat allang van de macht ontheven had moeten zijn. Als er een echte oppositie was geweest, was dit ook al lang gebeurd, en stond deze mand vol rottende klokhuizen allang bij het afval. Maar ook bij de oppositie zien we totale onmacht, en gebrek aan politieke moed. Men praat veel, maar doet eigenlijk niets, op wat Kamertheater na. De doofpotten en de intriges zullen dus nog wel een poosje doorgaan. We kunnen natuurlijk ook in opstand komen en het hele corrupte zootje de deur uit jagen. Waar wachten we eigenlijk nog op?

OP ZOEK NAAR LINKSE ANTWOORDEN OP DE HUIDIGE WERELDCRISIS – DEEL II

Al enige tijd geven wij commentaar en roepen op tot waakzaamheid in verband met de huidige crisis in de wereld, omdat de consequenties voor vooral Europa uiterst gevaarlijk kunnen zijn. Wij hebben hierbij duidelijke standpunten ingenomen, en zeker niet geschuwd om ook af en toe tegen heilige huisjes aan te schoppen. Intussen is gebleken dat er binnen links veel vragen zijn over de situatie en hoe hier op te reageren. Veel van deze vragen kwamen bij ons terecht via reacties op de verschillende artikelen. In dit tweede deel gaan we er mee verder om aan de hand van de vragen de situatie en onze standpunten nog wat te verduidelijken.

Wat is de positie van Europa?

Terwijl Europa slaafs de Amerikaanse leiding volgt en zich zelfs heeft laten overhalen om sancties tegen Rusland uit te vaardigen, die Europa meer schaden dan Rusland, is Amerika heel hard bezig om het Europese continent in chaos te storten. Wat begon met de oorlog in de Oekraïne, werd voortgezet met meer Amerikaanse troepen op Europese bodem en een ongekende propaganda oorlog tegen Rusland. De koude oorlog trommels worden constant geroerd in Washington, met als doel de isolatie van Rusland. Dit streven is jammerlijk mislukt, maar dat houdt de Amerikanen er niet vanaf om het steeds opnieuw te proberen. Obama en Co waren woedend dat Merkel via de Minsk Akkoorden de oorlog in de Oekraïne blokkeerde. Het was de eerste keer in lange tijd dat Europa een eigen wil toonde. Het was maar een kleine daad van verzet tegen het Amerikaanse oorlogsstreven, maar dat was voor Amerika voldoende. Europa mag geen eigen wil hebben, want dat staat de grote aanval op Rusland in de weg. Het Amerikaanse antwoord was het groene licht aan Turkije om een grote stroom vluchtelingen naar Europa te sturen. De chaos moest regeren in Europa en het plan werkte. Tel hier nog de terroristische aanslagen bij op, uitgevoerd door groepen die voortkomen uit de Amerikaanse buitenlandse politiek, en het is duidelijk dat Amerika Europa in rep en roer heeft gebracht. Dit is nog maar het begin, want de onderwerping van Europa is nog lang niet compleet. Toen we dit scenario meer dan een jaar geleden beschreven was er maar weinig geloof dat dit echt waarheid kon worden. Maar de bewijzen zijn nu duimendik voor handen. Het zal nog erger worden, want de Amerikaanse leiding komt steeds verder van de realiteit te staan.

Hoe groot is het gevaar?

Steeds opnieuw komt de vraag waarom dit alles gebeurd. Hoe kan het zijn dat een ontwikkeld continent als Europa zo in de ellende kan worden gestort. Het antwoord is niet moeilijk te vinden. Europa heeft niet de politieke moed om tegen Amerika te zeggen dat het afgelopen moet zijn. Dat we niet meer zullen deelnemen in hun proxy oorlogen en interventies. Dat we niet zullen accepteren dat een politiek gemotiveerde vluchtelingenstroom de Europese landen nog verder zal ondermijnen. Dat we ons niet laten gebruiken in een oorlog tegen Rusland. Het is niet dat Europa geen vuist durft te maken, men durft zelfs geen vinger op te steken. Liever gaat men elkaar te lijf in onderlinge verdeeldheid, en kiest men vijanden die in feiten geen vijanden zijn. Van professionalisme en realiteitszin is al helemaal geen sprake. Zo kan Amerika Europa rustig klaar maken om als springplank voor de geplande aanval op Rusland te fungeren. Europa zal het kanonnenvlees moeten leveren terwijl de Amerikanen van over de oceaan toekijken en sturen. Precies zoals ze dat in alle oorlogen sinds 1945 hebben gedaan. Voor alle duidelijkheid; zo’n oorlog tegen Rusland zullen de Amerikanen niet winnen. Maar de uitkomst zal wel zijn dat Europa tot een slagveld zal worden waarvan alleen rokende puinhopen over blijven. Zo groot is het gevaar. Natuurlijk is het niet te laat om het tij te keren. De Europese volkeren kunnen voor zich zelf opkomen en hun eigen landen en identiteit verdedigen. Maar met de criminelen aan het roer, die zich Europese leiders noemen, zal dat nooit gebeuren. Laten we eerlijk zijn; ziet iemand Merkel, Hollande of Rutte een echte vuist maken tegen Washington? Zij zitten te diep in de Amerikaanse zak en zullen hun eigen volkeren opofferen om Washington te dienen als trouwe slaven. Washington hoeft maar te fluiten en de Europese leiders sturen vliegtuigen naar Syrië, zoals we in de laatste weken hebben gezien. Ook Nederland heeft een bevel gekregen. Voor alle duidelijkheid de Amerikaanse en Europese aanvallen zijn illegaal, want er is geen toestemming van de Syrische regering en ook geen VN mandaat. Alleen Rusland heeft die toestemming wel, en is dus legaal bezig. Op verschillende niveaus is de grote oorlog in feite al begonnen, maar voor een ommekeer is het zeker niet te laat.

Wat kan het linkse antwoord zijn?

Hoe moet links met deze situatie omgaan? Op dit moment zien we veel verwarring en het vastklemmen aan bekende standpunten die al jaren de koers bepalen. Vaak gaat het om uitgeholde of niet meer werkende antwoorden. Wie in het linkse kamp strijd nog tegen de NAVO of verwerpt de Europese Unie volledig? Wie onthult de misdaden van de Europese Centrale Bank en het IMF? Een duidelijke koers is hierin nauwelijks meer te ontdekken, en dat geldt van de grootste tot de kleinste stroming. Toch zullen deze zaken weer naar voren moeten komen, want juist dit zijn de instrumenten van onze vijand. Naar welke bondgenoten wordt er gekeken? Ook dat is een lastige zaak. Als je met de antwoorden uit het verleden op zoek gaat zul je weinig bondgenoten vinden. Aan iedereen mankeert wel het een en ander. Dan maar roepen dat vluchtelingen welkom zijn, zonder te kijken wat er eigenlijk achter deze stroom verscholen gaat. Bijna niemand durft een echte analyse te maken, noch over de oorzaak noch over de lange termijn effecten. Dan liever bezig zijn met een discussie over Zwarte Piet, terwijl de dreiging in de wereld steeds verder toeneemt. Als dit het programma blijft zal links geen enkele rol spelen in het voorkomen van de grootste dreiging sinds het einde van de Tweede Wereld Oorlog. Gewoon doen of er niets aan de hand is kan geen optie zijn. Veel mensen zien maar al te goed dat er iets niet klopt, en dat we niet de waarheid worden verteld. Maar waar moeten ze heen met hun zorgen en vermoedens? Als de linkse groepen en partijen geen duidelijke positie innemen en niet met antwoorden komen, zullen er alleen maar meer mensen naar de PVV rennen. Niet omdat ze Wilders zo’n toffe gozer vinden, maar gewoon uit wanhoop. Als er ter linkerzijde niemand luistert, gaat men automatisch naar de oren die wel open zijn. En die behoren jammer genoeg aan de fascisten en de populisten toe.

Wij hebben de wijsheid niet in pacht, maar we weigeren wel de ogen te sluiten voor de realiteit. De tijd is gekomen voor duidelijke taal, en als dat sommige linkse activisten te ver gaat is dat jammer. Zachte antwoorden van de zijlijn zijn geen optie meer. Daar kijkt de bevolking glashelder doorheen. We zullen in de komende tijd de machtspolitiek in de wereld goed moeten volgen en daaraan onze eigen activiteiten aanpassen. En ja, dat betekend ook steun geven aan Rusland omdat dit de enige tegenmacht is die een wereldbeeld heeft dat stukken beter is dan het dictatoriale Amerikaanse wereldbeeld. Het gaat er om dat we het Amerikaanse plan onderuithalen en de oorlogspropaganda doorbreken, en daarvoor zullen we onze eigen identiteit moeten versterken, en een eind maken aan de verdeeldheid binnen links. Nu nog elkaar bevechten over kwesties van 100 jaar geleden, en opgedeeld blijven in verschillende stromingen, is politieke zelfmoord. Als de huidige verwarring doorgaat is de strijd nu al verloren. We moeten ook de strijd voorzetten tegen de fascisten en populisten die, aangespoord door de chaos, steeds meer aanhang krijgen. Ook zij zijn een verlengstuk van de Amerikaanse politiek, zoals de fascisten altijd al een vast onderdeel van het kapitalisme vormden. De Amerikaanse chaos en de fascistische opmars versterken elkaar. Dat kan toch echt niemand ontgaan. Zwijgen zal dus niet helpen.

Betekend dat alles dat onze ideologie niet meer bruikbaar is? Zeker niet, het is ons enige wapen. Maar de wereld is veranderd, dus moeten ook wij ons wapen bijstellen om op deze veranderingen in te spelen. We laten onze socialistische uitgangspunten niet los, maar stellen gelijktijdig strakke prioriteiten. Het zal er de komende tijd om gaan om het dreigende gevaar van een grote oorlog af te wenden en de fascisten te verslaan, en dat zal in deze fase onze volle aandacht vragen. Als we hierin slagen zullen we een nieuwe toekomst zien ontwikkelen die, als we het goed spelen, kan leiden tot een socialistische maatschappij op termijn. Echte veranderingen komen altijd voort uit een chaotische situatie vol spanningen, maar dan moeten wel de juiste mensen en organisaties aan het roer staan. We moeten er naar streven dat de veranderingen positief zijn, en niet leiden tot nog meer dictatuur. Onze ideologie zal hierbij ons kompas zijn. Een kompas dat we bitter nodig zullen hebben in de woelige zee die de huidige wereld is.