donderdag 19 april 2018

EEN NIEUWE SERIE WESTERSE OORLOGSMISDADIGERS


Het verhaal van deze week kan alleen maar over Syrië gaan. Er is immers zo veel te zeggen over de westerse raketaanval op een soevereine staat. Maar eigenlijk is er gelijktijdig weinig nieuws te melden, want we hebben het allemaal eerder gezien. Toch is het belangrijk om ook deze nieuwe oorlogsmisdaad nader te bekijken, want we weten dat het onderdeel is van een veel groter beeld, een groter plan dat veel verder gaat dan Syrië en het Midden Oosten. Een plan dat de toekomst van ons allemaal onder een groot vraagteken plaatst. 

De Russische media schreven al weken geleden dat islamitische terroristen, in samenspraak met het westen, een incident met chemische wapens in Syrië aan het plannen waren. Er moest een aanleiding komen om Syrie te kunnen aanvallen. Zowel Sputnik als ook Russia Today hebben er prominent over geschreven. Het was dan ook geen nieuws toen bekend werd gemaakt dat er een gifgas aanval in Douma zou zijn geweest. En natuurlijk werd er meteen naar de Syrische regering gewezen. Immers het vat met chemische stoffen zou uit een helikopter zijn gegooid, en alleen de regering beschikt over helikopters. Een aantal burgers, waaronder kinderen, zou gewond zijn geraakt. Korte tijd later kwamen er filmpjes naar buiten die lieten zien hoe de “slachtoffers” met slangen werden schoongespoten om de chemische stoffen te bestrijden. De filmpjes werden overal verspreid zonder dat werd gekeken waar de informatie nu eigenlijk vandaan komt.

Later we dus maar beginnen met de feiten op een rij te zetten. Ten eerste zijn er geen beelden van de helikopter die het vat zou hebben afgeworpen. De getuigenverklaringen waarin de helikopter voorkomt zijn van de Witte Helmen. Dit zijn zogenaamde bergingswerkers die in het puin graven om slachtoffers van bomaanvallen op te sporen. Ten minste dat is het verhaal dat in het westen wordt verteld. Deze Witte Helmen zijn in realiteit echter medewerkers van het Al Nusra Front, een beruchte islamitische terreurgroep, die goede banden heeft met het westen en veel steun krijgt van Turkije. Zo hebben Engeland en Amerika in totaal 100 miljoen Euro in subsidiebedragen aan de Witte Helmen gegeven, voor het bekostigen van hun propaganda activiteiten. Want dat is de ware taak van de groep. Dit is bevestigd door een deskundige op de Duitse TV, die een heel ander verhaal over de zogenaamde gifgas aanval vertelde dan de programmamakers hadden verwacht.

Deze deskundige, Gunter Meyer van de Universiteit Mainz,  vertelde ook dat de beelden die steeds werden getoond helemaal niet in Douma zijn gemaakt, maar in een andere provincie waar ze door de Witte Helmen in scene zijn gezet. De kinderen die zichtbaar zijn krijgen een soort onderwijs in hoe ze de effecten van een chemische aanval kunnen nabootsen. Kortom; de beelden zijn doorgestoken kaart. Nu kan men zeggen dat de deskundige het misschien fout heeft. Maar dat lijkt niet het geval. Als de beelden echt waren zouden de reddingswerkers beschermende kleding dragen, en dat is niet het geval. We zijn dus weer eens op een grandioze manier voorgelogen. De westerse leiders hadden hun gifgas aanval en de aanval op Syrie kon gepland worden. Het is gelijktijdig opvallende dat Amerika, Frankrijk en Engeland het voortouw namen bij de wraakaanval. Het zijn precies deze landen die de sterkste banden met Al Nusra hebben. Dit wordt ook bewezen door het feit dat Amerikaanse helikopters verschillende keren Al Nusra veldcommandanten hebben gered, als de terroristen door het Syrische leger werden ingesloten.

We kunnen er dus vanuit gaan dat de hele zaak een provocatie van het westen was. Het was ook niet logisch voor de Syrische regering om gifgas te gebruiken. De stad Douma was al bijna in handen van het leger en de terroristen stonden klaar om te vertrekken. Alleen het westen en de terroristen zelf zouden van zo’n aanval profiteren. In de dagen na de aanval werden de westerse leiders met het uur agressiever. Met bewijzen kwamen ze niet, maar die open ruimte werd opgevuld met dreigementen. Op een zeker moment beweerde Macron van Frankrijk dat hij de bewijzen in handen had. Bij navraag bleek het om dezelfde filmpjes te gaan die we eerder zagen, waar nu zogenaamde “analisten” op los waren gelaten. Nog steeds geen harde bewijzen dus.

Toen de dreigementen Rusland te veel werden, greep Moskou in. Het Kremlin maakte duidelijk dat westerse raketten die op Syrie zouden worden afgevuurd, uit de lucht geschoten zouden worden. Ook de lanceerinstallaties konden op tegen actie rekenen. Dit sloeg in het westen in als een bom, en de eerste twijfels waren te horen. Uiteindelijk werd er toch aangevallen om het eigen gezicht te redden, maar het was maar een heel beperkte aanval. Van de 105 kruisraketten werden er 71 door Syrie uit de lucht geschoten. De overige raketten richtte weinig schade aan, hoewel een medicijnenfabriek wel slachtoffer werd van de westerse agressie. Volgens de Amerikanen was de aanval geslaagd, maar als bijna 70% van je materieel uit de lucht wordt geschoten, kun je echt niet meer van een geslaagde operatie spreken. In feite was het gewoon een mislukking.

Door de Russische dreigementen heeft men het niet aangedurfd om een echte grote aanval uit te voeren. Dat zou op een grote oorlog hebben kunnen uitlopen, en daar is men blijkbaar nog niet aan toe. Rusland is nu van plan om modernere afweer installatie aan Syrie te leveren om toekomstige aanvallen nog beter te kunnen af slaan. Dit tot woede van het westen dat meteen weer met meer sancties dreigt. Echter van die sancties ligt Moskou niet wakker. Er is weer een streep door de oorlogsrekening van het westen gezet, en dat is voor Rusland veel belangrijker.

Opnieuw hebben we de westerse leugenaars in actie gezien, en de leugens gaan nog steeds door. Een ander land aanvallen zonder dat je zelf wordt aanvallen is een oorlogsmisdaad. Zo zijn Trump, Macron en May in een nacht oorlogsmisdadigers geworden. Net als ooit Blair en Bush. Het is dus niet echt een nieuwe ontwikkeling. Sinds 1945 hebben alle westerse leiders bloed aan de handen gehad. Trump heeft laten zien dat hij geen haar beter is dan zijn voorgangers. Hij is er wel beter in om zich zelf belachelijk te maken. Nog voor de aanval zei hij dat de raketten nieuw, glimmend en slim zouden zijn. Gelukkig was het grootste deel van het oorlogstuig niet slim genoeg voor de Syrische luchtafweer, waarbij vooral gebruik gemaakt werd van installaties die nog in de Sovjet tijd waren ontworpen.

Het is duidelijk dat het westen met de aanval op Syrie eigenlijk Rusland als doel had. Zo is het met alles wat het westen op dit moment doet. Of het nu gaat om een aanslag op een voormalige Russische spion, de nog steeds voortdurende oorlog in de Donbass, of nu weer Syrie. Steeds opnieuw probeert men Rusland tot een confrontatie te dwingen. Om dit doel te bereiken zijn alle risico’s toegestaan. De oorlogshitsers slijpen de messen al weer voor de volgende confrontatie. Hele volkeren worden hier de dupe van. We zijn echt niet vergeten hoe de Amerikanen de Koerden in Afrin in de steek lieten toen de Turken aan vielen. Nu zitten de Turken en hun terroristenvrienden in de stad, en worden de burgers uitgemoord. Het kan Washington geen cent schelen. In hun ogen waren de Koerden alleen maar goed toen ze tegen de ISIS vochten.

Deze zaak moet ook een waarschuwing zijn voor ons allemaal in Europa. Ook wij zullen uiteindelijk slachtoffer worden van de Amerikaanse oorlogsplannen tegen Rusland. Tot nu toe reageert Moskou kalm en overwogen. Maar het geduld raakt natuurlijk een keer op. De dreiging die van dit alles uitgaat wordt medemogelijk gemaakt door de collaboratie van de Europese regeringen met de Amerikanen. Dat maakt figuren als May en Macron, Merkel en Rutte tot volksverraders. Zij offeren de belangen van hun eigen volkeren op het altaar van de Amerikaanse agressie. Daarvoor zullen we ze ooit verantwoordelijk houden.

Steeds meer mensen doorzien de leugens en het bedrog van de westerse leiders, inclusief de leiding van de Europese Unie. Er zijn zelfs EU bijeenkomsten om de leugens op elkaar af te stemmen. Meer bewijzen van kwade bedoelingen zijn in feiten niet nodig. Onder de volkeren neemt het verzet tegen dit alles echter toe. Dat zal de strijd tegen de oorlogsdreiging in de komende jaren tot middelpunt maken. Een strijd die niet in de parlementen, maar alleen maar op straat gewonnen kan worden.