Het verhaal van deze week kan alleen maar over Syrië
gaan. Er is immers zo veel te zeggen over de westerse raketaanval op een
soevereine staat. Maar eigenlijk is er gelijktijdig weinig nieuws te melden, want
we hebben het allemaal eerder gezien. Toch is het belangrijk om ook deze nieuwe
oorlogsmisdaad nader te bekijken, want we weten dat het onderdeel is van een
veel groter beeld, een groter plan dat veel verder gaat dan Syrië en het Midden
Oosten. Een plan dat de toekomst van ons allemaal onder een groot vraagteken
plaatst.
De Russische media schreven al weken geleden dat
islamitische terroristen, in samenspraak met het westen, een incident met
chemische wapens in Syrië aan het plannen waren. Er moest een aanleiding komen
om Syrie te kunnen aanvallen. Zowel Sputnik als ook Russia Today hebben er
prominent over geschreven. Het was dan ook geen nieuws toen bekend werd gemaakt
dat er een gifgas aanval in Douma zou zijn geweest. En natuurlijk werd er
meteen naar de Syrische regering gewezen. Immers het vat met chemische stoffen
zou uit een helikopter zijn gegooid, en alleen de regering beschikt over
helikopters. Een aantal burgers, waaronder kinderen, zou gewond zijn geraakt.
Korte tijd later kwamen er filmpjes naar buiten die lieten zien hoe de
“slachtoffers” met slangen werden schoongespoten om de chemische stoffen te
bestrijden. De filmpjes werden overal verspreid zonder dat werd gekeken waar de
informatie nu eigenlijk vandaan komt.
Later we dus maar beginnen met de feiten op een rij te
zetten. Ten eerste zijn er geen beelden van de helikopter die het vat zou
hebben afgeworpen. De getuigenverklaringen waarin de helikopter voorkomt zijn
van de Witte Helmen. Dit zijn zogenaamde bergingswerkers die in het puin graven
om slachtoffers van bomaanvallen op te sporen. Ten minste dat is het verhaal
dat in het westen wordt verteld. Deze Witte Helmen zijn in realiteit echter
medewerkers van het Al Nusra Front, een beruchte islamitische terreurgroep, die
goede banden heeft met het westen en veel steun krijgt van Turkije. Zo hebben
Engeland en Amerika in totaal 100 miljoen Euro in subsidiebedragen aan de Witte
Helmen gegeven, voor het bekostigen van hun propaganda activiteiten. Want dat
is de ware taak van de groep. Dit is bevestigd door een deskundige op de Duitse
TV, die een heel ander verhaal over de zogenaamde gifgas aanval vertelde dan de
programmamakers hadden verwacht.
Deze deskundige, Gunter Meyer van de Universiteit Mainz, vertelde ook dat de beelden die steeds werden
getoond helemaal niet in Douma zijn gemaakt, maar in een andere provincie waar
ze door de Witte Helmen in scene zijn gezet. De kinderen die zichtbaar zijn
krijgen een soort onderwijs in hoe ze de effecten van een chemische aanval
kunnen nabootsen. Kortom; de beelden zijn doorgestoken kaart. Nu kan men zeggen
dat de deskundige het misschien fout heeft. Maar dat lijkt niet het geval. Als
de beelden echt waren zouden de reddingswerkers beschermende kleding dragen, en
dat is niet het geval. We zijn dus weer eens op een grandioze manier
voorgelogen. De westerse leiders hadden hun gifgas aanval en de aanval op Syrie
kon gepland worden. Het is gelijktijdig opvallende dat Amerika, Frankrijk en
Engeland het voortouw namen bij de wraakaanval. Het zijn precies deze landen
die de sterkste banden met Al Nusra hebben. Dit wordt ook bewezen door het feit
dat Amerikaanse helikopters verschillende keren Al Nusra veldcommandanten
hebben gered, als de terroristen door het Syrische leger werden ingesloten.
We kunnen er dus vanuit gaan dat de hele zaak een
provocatie van het westen was. Het was ook niet logisch voor de Syrische
regering om gifgas te gebruiken. De stad Douma was al bijna in handen van het
leger en de terroristen stonden klaar om te vertrekken. Alleen het westen en de
terroristen zelf zouden van zo’n aanval profiteren. In de dagen na de aanval
werden de westerse leiders met het uur agressiever. Met bewijzen kwamen ze
niet, maar die open ruimte werd opgevuld met dreigementen. Op een zeker moment
beweerde Macron van Frankrijk dat hij de bewijzen in handen had. Bij navraag
bleek het om dezelfde filmpjes te gaan die we eerder zagen, waar nu zogenaamde
“analisten” op los waren gelaten. Nog steeds geen harde bewijzen dus.
Toen de dreigementen Rusland te veel werden, greep Moskou
in. Het Kremlin maakte duidelijk dat westerse raketten die op Syrie zouden
worden afgevuurd, uit de lucht geschoten zouden worden. Ook de
lanceerinstallaties konden op tegen actie rekenen. Dit sloeg in het westen in
als een bom, en de eerste twijfels waren te horen. Uiteindelijk werd er toch
aangevallen om het eigen gezicht te redden, maar het was maar een heel beperkte
aanval. Van de 105 kruisraketten werden er 71 door Syrie uit de lucht
geschoten. De overige raketten richtte weinig schade aan, hoewel een
medicijnenfabriek wel slachtoffer werd van de westerse agressie. Volgens de
Amerikanen was de aanval geslaagd, maar als bijna 70% van je materieel uit de
lucht wordt geschoten, kun je echt niet meer van een geslaagde operatie
spreken. In feite was het gewoon een mislukking.
Door de Russische dreigementen heeft men het niet
aangedurfd om een echte grote aanval uit te voeren. Dat zou op een grote oorlog
hebben kunnen uitlopen, en daar is men blijkbaar nog niet aan toe. Rusland is
nu van plan om modernere afweer installatie aan Syrie te leveren om toekomstige
aanvallen nog beter te kunnen af slaan. Dit tot woede van het westen dat meteen
weer met meer sancties dreigt. Echter van die sancties ligt Moskou niet wakker.
Er is weer een streep door de oorlogsrekening van het westen gezet, en dat is
voor Rusland veel belangrijker.
Opnieuw hebben we de westerse leugenaars in actie gezien,
en de leugens gaan nog steeds door. Een ander land aanvallen zonder dat je zelf
wordt aanvallen is een oorlogsmisdaad. Zo zijn Trump, Macron en May in een
nacht oorlogsmisdadigers geworden. Net als ooit Blair en Bush. Het is dus niet
echt een nieuwe ontwikkeling. Sinds 1945 hebben alle westerse leiders bloed aan
de handen gehad. Trump heeft laten zien dat hij geen haar beter is dan zijn
voorgangers. Hij is er wel beter in om zich zelf belachelijk te maken. Nog voor
de aanval zei hij dat de raketten nieuw, glimmend en slim zouden zijn. Gelukkig
was het grootste deel van het oorlogstuig niet slim genoeg voor de Syrische
luchtafweer, waarbij vooral gebruik gemaakt werd van installaties die nog in de
Sovjet tijd waren ontworpen.
Het is duidelijk dat het westen met de aanval op Syrie
eigenlijk Rusland als doel had. Zo is het met alles wat het westen op dit
moment doet. Of het nu gaat om een aanslag op een voormalige Russische spion,
de nog steeds voortdurende oorlog in de Donbass, of nu weer Syrie. Steeds
opnieuw probeert men Rusland tot een confrontatie te dwingen. Om dit doel te
bereiken zijn alle risico’s toegestaan. De oorlogshitsers slijpen de messen al
weer voor de volgende confrontatie. Hele volkeren worden hier de dupe van. We
zijn echt niet vergeten hoe de Amerikanen de Koerden in Afrin in de steek
lieten toen de Turken aan vielen. Nu zitten de Turken en hun terroristenvrienden
in de stad, en worden de burgers uitgemoord. Het kan Washington geen cent
schelen. In hun ogen waren de Koerden alleen maar goed toen ze tegen de ISIS
vochten.
Deze zaak moet ook een waarschuwing zijn voor ons
allemaal in Europa. Ook wij zullen uiteindelijk slachtoffer worden van de
Amerikaanse oorlogsplannen tegen Rusland. Tot nu toe reageert Moskou kalm en
overwogen. Maar het geduld raakt natuurlijk een keer op. De dreiging die van
dit alles uitgaat wordt medemogelijk gemaakt door de collaboratie van de Europese
regeringen met de Amerikanen. Dat maakt figuren als May en Macron, Merkel en
Rutte tot volksverraders. Zij offeren de belangen van hun eigen volkeren op het
altaar van de Amerikaanse agressie. Daarvoor zullen we ze ooit verantwoordelijk
houden.
Steeds meer mensen doorzien de leugens en het bedrog van
de westerse leiders, inclusief de leiding van de Europese Unie. Er zijn zelfs EU
bijeenkomsten om de leugens op elkaar af te stemmen. Meer bewijzen van kwade
bedoelingen zijn in feiten niet nodig. Onder de volkeren neemt het verzet tegen
dit alles echter toe. Dat zal de strijd tegen de oorlogsdreiging in de komende
jaren tot middelpunt maken. Een strijd die niet in de parlementen, maar alleen
maar op straat gewonnen kan worden.