In de laatste paar dagen hebben de
media in het westen opnieuw ontdekt dat er ook nog een gewapend conflict is in
Novorossia. Maandenlang was er nauwelijks naar deze oorlog om gekeken omdat de
imperialisten er maar niet in slaagden om een overwinning te behalen op de
vrije republieken Donetsk en Lugansk. Nu heeft men een nieuw staakt-het-vuren
ontdekt, er aan voorbijgaand dat dit het zoveelste bestand is dat er nog steeds
niet toe heeft geleid dat de wapens ook echt zwijgen. Dat zal ook niet gebeuren
zolang de Amerikaanse oorlogsmisdadigers Kiev blijven aansporen om de strijd
voort te zetten.
Dit nieuwe bestand kwam in het nieuws
omdat de Duitse en Franse ministers van buitenlandse zaken naar Kiev reisden,
om er bij de fascisten op aan te dringen dat er nu toch eindelijk werk gemaakt
moet worden van het uitvoeren van de Akkoorden van Minsk. Tot nu toe heeft Kiev
dat steeds geweigerd met goedkeuring van Obama en zijn team van misdadigers.
Europa heeft ingezien dat de oorlog in het oosten niet te winnen is, en dat
Rusland zich zeker niet tot een open oorlog tegen het westen zal laten
provoceren. Daarom hebben vooral Duitsland en Frankrijk aangedrongen op een
politiek akkoord. Dat akkoord is er, maar is tot nu toe alleen uitgevoerd door
de republieken, terwijl Kiev alles blokkeert. Het akkoord is immers zonder de
Amerikanen tot stand gekomen, en daarom voelt Kiev zich vrij om door te gaan
met de beschietingen en het moorden.
Dat de westerse media nu weer actief
worden geeft aan hoe selectief de berichtgeving is. Er was eigenlijk al een
bestand vanaf 1 september omdat dat de dag is dat de scholen weer openden. Kiev
stemde in met dit bestand, maar heeft zich er geen moment aan gehouden. Iedere
dag werden de steden en dorpen van Novorossia beschoten, ook met zware wapens.
Daar willen de NOS en de BBC natuurlijk niets van weten. Er is dan ook met geen
woord over dit bestand gerept. Pas nu westerse regeringen er zich mee gaan bemoeien,
wordt men weer wakker. Niet dat het veel verschil maakt, want ook nu nog
zwijgen de wapens niet helemaal. In de laatste nachten zijn er steeds
beschietingen geweest. De milities van de republieken hebben gezegd dat zij
niet terug zullen schieten, ondanks de provocaties. Dat is een goede zet, want
het is nu duidelijk dat iedere granaat die wordt afgevuurd van de Kiev
fascisten afkomstig is.
Dit zal het moeilijker maken voor de
waarnemers van de OSCE om te blijven beweren dat beide kanten het bestand
schenden. Ze zullen nu meer gedwongen zijn om de ware schuldigen aan te wijzen.
Om dit toch wat moeilijker te maken schieten de fascisten nu vooral na inval
van de duisternis. Dan kan de OSCE tenminste zeggen dat ze niets hebben gezien.
Natuurlijk weten zowel de republieken als ook Moskou dat de OSCE niet onpartijdig
is. Hun activiteiten bestaan vooral uit weg kijken of spionagediensten
uitvoeren voor de fascisten. Door niet terug te schieten willen de milities
zoveel mogelijk druk op de OSCE zetten om in ieder geval te rapporteren waar ze
niet onderuit kunnen. Dat zal het beeld in ieder geval een stukje duidelijker
maken.
Wat wel interessant is, is dat zowel
Duitsland als ook Frankrijk hun positie lijken te hebben gewijzigd. Ze
accepteren nu dat de controle over de grens tussen Rusland en de Donbass pas
weer aan Kiev kan worden overgedragen als alle voorwaarden, die in het Akkoord
staan, zijn uitgevoerd. Dit was al vanaf het begin een eis van Moskou, maar
Parijs en Berlijn wilde hier niet aan. Nu dus wel, en analisten zeggen dat deze
verandering vooral te maken heeft met het feit dat in beiden Europese landen in
het komende jaar verkiezingen zijn. De Europese leiders willen geen campagne
voeren met in het oosten een escalerend conflict.
Op zich mag het een kleine verandering
lijken, maar dat is het niet. Het betekend dat Kiev nu een aantal zaken moet
regelen voordat zij weer over de grens kunnen beschikken. Er zal niet alleen
een langdurig bestand moeten komen, maar ook de zware wapens moeten van de
contactlijn worden teruggetrokken. Verder moeten de republieken een speciale
status krijgen en er zullen verkiezingen georganiseerd moeten worden in de
Donbass. Allemaal punten die Kiev tot nu toe heeft geweigerd om uit te voeren.
Als ze geen andere houding aannemen kunnen ze dus naar de grens fluiten en
blijft alles bij hoe het op dit moment is. Hoe dit afloopt zal afhangen van
hoeveel druk er op de Kiev fascisten wordt gezet.
De verandering in de Europese houding
zal opnieuw niet naar de zin van Washington zijn. De Amerikanen hebben de
Akkoorden van Minsk nooit echt geaccepteerd en willen eigenlijk een grote
oorlog provoceren. Maar met de Amerikaanse verkiezingen aan de horizon heeft
Washington op dit moment niet veel aandacht. Dat geeft de Europeanen wat meer
speelruimte, zonder dat er geregeld waarschuwingen en dreigementen vanuit het
Witte Huis komen. Dit is natuurlijk maar een tijdelijke toestand en als Clinton
de nieuwe president wordt zal ze er alles aan doen om de grote oorlog te
provoceren, waar de neo-cons van dromen. Nu al wordt er in Amerika gezegd dat
een stem voor Clinton een stem voor een wereld oorlog zal zijn.
Voor de mensen in Novorossia is dit
alles van minder belang. Zij willen ongestoord leven zonder geregelde
beschietingen door de fascisten. Of dit er ook werkelijk van gaat komen is een
grote vraag. Tot nu toe is ieder bestand kapot geschoten door Kiev en het lijkt
erop dat het dit keer niet anders zal gaan. Als er niet meer druk op de Kiev
fascisten komt zal de oorlog op een laag pitje voort sudderen. Dat zal wel
geregeld levens kosten, maar zoals we weten hebben de westerse leiders daar
geen probleem mee. Ze vinden het ook geen probleem dat de Oekraïne steeds meer
tot een bandietenstaat verwordt. Dit kan pas veranderen als er daar figuren aan
het roer zullen komen die de belangen van de Oekraine, en niet die van de
Amerikanen, als eerste prioriteit zien. Dat moment lijkt nog ver weg. Het
Oekraïense parlement, net als de regering worden bevolkt door fascisten,
criminelen, dronkaards en psychopaten. Kortom, precies het soort figuren dat de
Amerikanen nodig hebben om hun vuile werk te doen.
Als het schieten stopt zullen de
mensen in de twee republieken het niet als een probleem zien als de andere
voorwaarden niet worden uitgevoerd. De opbouw van de republieken gaat immers gewoon
verder en de milities zijn beter bewapend dan ooit. Ook Rusland zal zich niet
druk maken als Kiev dwars blijft liggen. De grens is immers beveiligd en de
vijand staat op een behoorlijke afstand. Iedere tijdwinst is dus mee genomen.
De bevolking in de Oekraine moet echter het hart vasthouden, want er nadert
weer een winter. Of het totaal failliete land deze winter zal overleven is een
grote vraag. De strop wordt steeds verder aangetrokken en speelruimte is er
niet meer. Eigenlijk kunnen ze alleen maar in opstand komen. Als men daar
tenminste de moed voor heeft.
