Keuzes

\De kranten en de andere media staan er vol van; de euro en de euro crisis. En natuurlijk ook de bezuinigingen die hier bij horen. En steeds is de boodschap hetzelfde; er is geen alternatief. We moeten mee in de euro gekte want het alternatief zou het instorten van de economie betekenen. Dat is een leugen die er alleen op is gericht om mensen bang te maken. Zonder euro, geen export. Zonder export geen inkomen, en zonder inkomen dreigt het faillissement. Dat is de logica die ons steeds opnieuw word voorgehouden. Als of we geen export hadden voor de euro.

En wat te denken van Groot Brittannië, een land dat buiten de euro is gebleven. Daar is nog niets ingestort en de situatie is vergelijkbaar met hier. De crisis komt niet door de euro en de verdragen die daar bij horen. Het is een algemene crisis van het kapitalisme. Zoals Marx al lang geleden zei; crisis hoort bij het kapitalisme, en op een zeker moment zal er zo’n grote crisis ontstaan dat het systeem in stort. In die richting gaat het nu. Het is een wetmatigheid die al veel ouder is dan de euro en de Europese eenwording.

Op zich zouden we dus gewoon kunnen wachten tot de grote klap komt, en dan een Socialistische maatschappij opbouwen. Maar zo eenvoudig ligt het niet. Voor dat die klap komt zal het kapitalisme en haar crisis nog veel schade aanrichten. Dus moeten we de strijd nu al aangaan. Een van de speerpunten van die strijd is het gevecht tegen het Europa van de banken en de speculanten. Dus komt ook de euro weer in zicht.

Een enorm schadelijk onderdeel van dit alles is het ESM, een permanent noodfonds om in de toekomst de schulden af te betalen van gokkende en verliezende bankiers. Op dit moment wordt het geld voor deze schulden willekeurig gestolen uit de zakken van de burgers. Maar dat is voor de elite niet meer voldoende. Ze willen nu al vast een noodfonds van 40 miljard om hun toekomstige schulden veilig te stellen. Waar dat geld vandaan komt is makkelijk te raden. Natuurlijk, uit onze zakken.

In Ierland wordt over dit fonds een referendum gehouden en kunnen de burgers vrij kiezen. Ook hier moet er een keuze worden gemaakt, maar daar worden wij buiten gehouden. De Tweede Kamer weet het immers beter. Arrogantie van de macht noemen we dat. Intussen beginnen meer en meer mensen zich te realiseren wat er aan de hand is. Niet alleen verliezen we veel geld, maar ook een stuk controle over onze eigen economie. Het tij begint zich tegen het Europese kapitaal te keren.

De partijen in de Tweede Kamer kijken hier liever overheen. Nog meer arrogantie dus. Zij realiseren zich blijkbaar niet dat dit een groot issue gaat worden tijdens de verkiezingen in september. Partijen die nu voor het ESM kiezen zullen dan de rekening gepresenteerd krijgen. Er is dus veel te verliezen. Vooral de positie van de PvdA is cruciaal. Kiest de partij voor het Europa van de volkeren of het Europa van de banken.

Van deze keuze kan de toekomst van de partij afhangen. We hebben recentelijk gezien dat de PvdA niet meer kritiekloos achter de elite aanloopt, zoals in de tijd van Bos. Maar de ruk naar links gaat nog niet ver genoeg. Op dit moment steunt de PvdA top het ESM. De sociaal democraten zeggen dat ze voor groei gaan. Dat is prima, als tussen oplossing. Maar je kunt niet groeien als je nu 40 miljard euro uit de Europese economieën steelt om de toekomstige schulden van de bankparasieten te betalen. Daar moet men bij de PvdA en bij andere sociaal democratische partijen maar eens goed over nadenken. De keuzes die nu worden gemaakt zijn cruciaal. Het is de keuze voor of tegen het volk. Niet meer en niet minder.