Het leek een gewone vrijdagmiddag op Amsterdam Centraal.
Het was druk, veel geluid, er was leven. Toen stond de tijd stil. Niet
eens lang, maar lang genoeg om een aantal levens te veranderen. Bij sommige
voor altijd. In een wervelwind van verwarring en geschreeuw dook iemand met een
mes op. De waanzin van het islam terrorisme had Nederland ingehaald. Dat het zo
lang goed heeft kunnen gaan, is al een wonder. En misschien was het ook niet de
eerste maal, omdat de steekpartij in Den Haag eerder dit jaar ook sporen van
terrorisme vertoonde. Maar deze keer is er geen twijfel meer, de messenmannen
zijn definitief onder ons.
De messenman van Centraal blijkt een 19-jarige Afghaan te
zijn. Met zijn mes stak hij willekeurig in op mensen die bij een
informatiebalie stonden. Twee Amerikaanse toeristen raakten zwaar gewond. Het
had iedereen kunnen overkomen. Voor deze barbaren maakt het immers niet uit.
Hun doel is zoveel mogelijk slachtoffers maken. Later bleek dat de man een
verblijfsvergunning in Duitsland heeft aangevraagd, en daar ook woont. In 2015
was hij in Duitsland aangekomen. Hoe kan het ook anders zijn, opnieuw hebben we
te maken met een van de “gasten van Merkel”. Het is voor deze vrouw blijkbaar
niet genoeg dat ze haar eigen volk in gevaar brengt, ze exporteert het geweld
nu ook nog. Intussen heeft Merkel meer bloed aan haar handen dan menig dictator
van een bananenrepubliek.
Maar terug naar Amsterdam. Sommige mensen zullen zeggen
dat het allemaal nog is meegevallen, en dat er gelukkig geen doden te betreuren
zijn. Dat klopt. Maar je zult maar net op de verkeerde plek staan. Dat je het
overleeft betekent immers nog lang niet dat je ooit weer de oude wordt, zowel
fysiek als geestelijk. Gelukkig werd de Afghaan door de politie omver geschoten
voordat hij nog meer slachtoffers kon maken. Want we hoeven er niet aan te
twijfelen dat dit zijn doel was. Hij zit nu in voorarrest, en hopelijk zal de
beschuldiging poging tot moord luiden. Maar ook dat moeten we nog maar
betwijfelen, want het zou geen wonder zijn als er weer een advocaat op de
proppen komt die gaat beweren dat de messenman een trauma heeft, en eigenlijk
zielig is. Dan weet je maar nooit of er niet een of andere idiote rechter
verschijnt, die dit ook vindt en een milde straf uitspreekt. Aan de
slachtoffers denkt dan niemand meer. Het zou niet de eerste keer zijn dat het
zo loopt, en helaas ook niet de laatste.
Een voorbeeld is snel gevonden, weliswaar in Duitsland,
maar dat maakt niet veel verschil, de barbaren kunnen immers vrij rondreizen. Bij
dit voorbeeld gaat het ook om een Afghaan die in Duitsland asiel kreeg. Hij
loog over zijn leeftijd om minderjarig te lijken, en kwam zo via een school in
contact met de 15-jarige Mia Valentin. Er ontstond een relatie, tot Mia in de
gaten kreeg dat de Afghaan dacht dat zij zijn persoonlijk bezit was. Dat pikte
ze niet en de relatie werd beëindigd. De Afghaan kon dit natuurlijk weer niet
verkroppen, en op een drukke winkeldag stak hij Mia dood in een drogisterijzaak
in Kandel. Het stadje was diep geschokt. Deze week kreeg de Afghaan 8.5 jaar
gevangenisstraf. Er was 10 jaar geëist. Maar volgens de rechter was er sprake
van verzachtende omstandigheden. Je vraagt je af in wat voor wereld dit soort
rechters leven. In ieder geval niet in de onze. Er is beroep aangetekend, maar
of dat veel verschil zal maken is niet te zeggen.
Het is dus niet uit te sluiten dat de Afghaan van
Centraal er ook weer met een lichte straf van af komt. We zullen zien. In de
laatste dagen merkte de pers op dat de aanslag niet echt tot onrust heeft
geleid, in de maatschappij en de media. Dat werd als een positief teken gezien.
Dat is een verkeerde voorstelling van zaken. Het betekent gewoon dat er nog
veel te veel mensen slapen, en zich niet realiseren dat we in oorlog zijn met
de radicale islam. Natuurlijk zullen er weer figuren opstaan die zeggen dat de
aanslag niets met de islam te maken heeft. Dan komt weer de oude dooddoener dat
het een religie van liefde en vrede is. Hoe naïef kun je zijn om dat te
geloven. Het gaat om een barbaarse ideologie met een veroverings en heersers
mentaliteit. Haat in plaats van vrede, en onderwerping in plaats van liefde.
Anderen beweren dat er ook nog een gematigde islam bestaat. Ook dat is onzin.
De moslims zeggen het zelf; er is maar een islam, met een boek en een wet, de
sharia. Al deze zaken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Natuurlijk zijn
er moslims die zich van de islam weinig of niets aantrekken, maar dat is iets
totaal anders. Het gaat dan om een persoonlijke keuze. Het doet niets af aan de
mentaliteit van de islam zelf.
Dat de aanslag niet tot grote paniek of onrust heeft
geleid is niet zo verwonderlijk. De kans dat je in een aanslag terecht komt is
nog steeds erg klein. Maar dat betekent niet dat we allemaal veilig zijn. Juist
niet. Een veel grotere dreiging gaat uit van migranten die in het dagelijks
leven voor problemen zorgen. Juist deze problemen hebben Duitsland in de chaos
gestort. Steekpartijen, moorden, verkrachtingen en aanrandingen door de “gasten
van Merkel” komen iedere dag voor. De plaatselijke kranten schrijven er over,
maar de landelijke media zwijgt op bevel van Merkel. De gelijkschakeling is
verbluffend. Toch kan het iedereen treffen. Een 14-jarig Joods meisje in
Wiesbaden, verkracht en vermoord door een Irakees. Een huisdokter in Offenburg,
die door een Somaliër werd neergestoken in zijn praktijk voor de ogen van zijn
10-jarige dochter, en natuurlijk Daniel Hillig, die in Chemnitz door illegaal
in gereisde migranten werd vermoord. Het is juist het geweld in het dagelijks
leven dat er toe heeft geleid dat mensen het zat zijn en de straat op gaan.
Dit soort chaos zien we in Nederland nog niet. Maar de
eerste tekenen zijn er. Twee dagen voor de aanslag in Amsterdam vielen 5
migranten jongeren een vrouw lastig die in de avond aan het hardlopen was,
gewoon in haar eigen wijk in Amersfoort. Gelukkig kwam er net een man langs die
door snel optreden de jongens wist te verjagen. Als hij er niet was geweest,
had er zich een nieuwe tragedie kunnen voordoen. Hulde trouwens aan deze man,
want we weten intussen dat ingrijpen in dit soort situaties ook niet zonder
gevaar is. Een dag later wordt in dezelfde wijk een 55-jarige vrouw, die van de
bushalte naar huis loopt, door twee Marokkanen op een scooter omver gereden en
bestolen van haar handtas. Ze blijft gewond liggen, terwijl de daders
verdwijnen. We moeten er echt voor oppassen dat ook hier geen Duitse toestanden
gaan ontstaan. Er komen immers iedere dag nog figuren binnen waarvan we niet
weten wie het zijn.
Dat is eigenlijk nog het grootste probleem. Omdat de
grenzen in 2015 open werden gezet, zonder verdere controles, zijn er
honderdduizenden binnengekomen zonder papieren, en meestal ook zonder recht op
asiel. Wie dit allemaal zijn, wat ze hebben gedaan, en waar ze vandaan komen
weet niemand. De meesten zijn intussen ook gewoon ergens in de EU ondergedoken.
Het grootste deel van deze figuren is trouw aanhanger van de islam. De
zogenaamde “soldaten” waar Erdogan ooit over sprak. Wat zij kunnen aanrichten
weten we intussen. Dat ze geen geweten hebben weten we ook. En een mes is
natuurlijk snel aangeschaft. En dan hebben we het nog niet eens over de
aanwezige IS aanhangers, de bekennende oorlogsmisdadigers, de Syriegangers die
terugkomen, en de zogenaamde witte helmen, terroristen uit Syrië die in de
Europese landen liefdevol opgenomen zijn op bevel van Amerika.
Dat is Europa in 2018. Een omslag kan er alleen komen als
we een echte strijd beginnen tegen de islamisering en de massamigratie. En
laten we niet vergeten dat een deel van onze vijanden niet van buiten, maar van
binnen komt. De grootste collaborateurs en volksverraders zitten in de
regeringen van de Europese landen. We hebben dus machtige vijanden, maar we
kunnen het ons niet veroorloven om alles zomaar op te geven. In tegenstelling
tot de gelukzoekers uit Afrika en het Midden Oosten, hebben wij geen plek om
naar toe te vertrekken als het hier allemaal fout gaat. Een Engels parlementslid,
Enoch Powell, zei al in 1968 dat we de massamigratie moeten afstoppen, omdat we
anders in rivieren van bloed zouden terecht komen. Hij werd voor een
gevaarlijke gek uitgemaakt. Maar hij heeft gelijk gekregen. Helaas. Ook al
willen velen dat nog steeds niet zien. Deze slaapschapen moeten nog wakker
worden.