Het resultaat zien we nu iedere dag.
De kartels en de geheimen afspraken hebben de prijzen omhoog gejaagd en het
hele gedoe over concurrentie heeft alleen het aantal faillissementen doen
stijgen. Een paar slimme vogels hebben kapitalen verdiend, en wij allemaal zijn
er een stuk armer op geworden. Dan was er ook nog de privatisering. Ook dat zou
een heilige oplossing zijn. Het zou de concurrentie bevorderen,
overheidsbedrijven uit hun winterslaap halen en de keuze voor de consument
enorm doen toenemen. De publieke diensten zouden een enorme sprong voorwaarts
maken. En wat was het resultaat? De abonnementen voor bijna alles zijn stukken
duurder geworden, de keuze mogelijkheden worden steeds verder beperkt door de
hoge kosten en de dienstverlening bestaat niet meer. Maar ook hier weer hebben
wat parasieten grote sommen geld verdiend. En wij? Tja, dat is niet moeilijk te
raden.
Wij hebben opnieuw dik verloren. Onze
essentiële diensten en instellingen zijn nu in handen van gezichtsloze
bandieten, in de zorg mag je gewoon dood gaan als je niet voor een behandeling
kunt betalen en onze portemonnee word met de dag lichter. De hele Thatcher –
Reagan ideologie was een grote leugen. Het was een oplichterstruc om ons te
bestelen, en hun kapitalistische vriendjes dik te laten verdienen. En dat
hebben ze gedaan, die vriendjes. Hun luchtbel winsten jaagden de beurzen op tot
het niet meer kon. Er werden zoveel leningen verstrekt dat er niet genoeg geld
in de wereld was om dit allemaal terug te kunnen betalen. De waakhonden die dit
in de gaten moesten houden lagen in een comaslaap in hun hok.
Pas toen de zeepbel in 2008 uit elkaar
begon te barsten werden ook de waakhonden weer wakker. Ze konden niet begrijpen
dat ze de alarmsignalen hadden gemist. Maar nu, zo beloofde zij, zou hier
verandering in komen. In het vervolg zou ieder dubbeltje drie keer worden
omgedraaid. Een nieuwe leugen, want in feite is er niets veranderd. En hoe zou
dat ook kunnen? Thatcher en Reagan waren de voorsprekers en de woordvoerders
van het kapitalisme. Zo lang het kapitalisme bestaat zullen dit soort chaotische
toestanden zich voordoen.
Roept iemand daar; Schande? Juist, het
is schande. Maar wat nog een grotere schande is, is dat wij dit alles toelaten.
We zien hoe we iedere dag bestolen worden, hoe de oplichters, of ze nu in de
banken zitten of bij de belastingdienst werken, onze zakken leeg roven. En toch
zwijgen we. We laten het gebeuren. Weliswaar met wat gemopper en gescheld, maar
toch. Echt opstaan en zeggen dat het afgelopen moet zijn is er niet bij. De
meeste mensen zitten op een glijdende schaal. Ze praten zichzelf in slaap met
dingen als: “Dan maar 1 keer op vakantie in plaats van 2 keer.’, “Als ik de
hypotheek nog maar kan betalen,” of “Als ik de auto maar kan houden.” Maar al
deze stations worden langzaam gepasseerd. En nog steeds raast de trein gewoon
door richting het ravijn.
Er zijn ook mensen die zeggen dat de
armoede vroeger veel erger was en dat we toen toch ook leefden. Maar er is veel
verandert en het noodlot slaat bliksemsnel toe. Veel sneller dan vroeger. Als
je dan straks met je meubels op straat zit, en het begint te regenen, terwijl
de kinderen je vragen waar ze vannacht moeten slapen, maakt het niet meer uit
of het oude of nieuwe armoede is. De afgrond is dan nog steeds de afgrond.
Wat te doen dus? Een eerste
belangrijke stap is om de leugens van het systeem niet meer te geloven. Ook bij
het NOS Journaal zitten leugenaars, en niet zulke kleintjes ook. Wees altijd
kritisch en blijf zelf denken. De elite wil een slapend volk, dus is het tijd
dat we wakker worden. Een andere stap is om niet meer toe te geven aan de eisen
van het systeem. Als genoeg mensen de halsband van gehoorzaamheid afgooien
staat het systeem machteloos.
Deze stappen zullen vanzelf, en met de
nodige organisatie, leiden tot openlijk verzet. En terecht, waarom zouden we
ons iedere dag laten uitbuiten en bedriegen? Waarom zouden we ons door de
leugens van het systeem steeds een rad voor ogen laten draaien? Waarom laten we
de diefstal toe die het systeem iedere dag op ons pleegt? Er is geen enkele
reden om aan al deze dingen toe te geven, en het zonder strijd te laten
gebeuren.
We kunnen iets veranderen, als we het
samen doen. De sleutel hiertoe is de solidariteit. Het is niet voor niets dat
het systeem al zo lang werk maakt van het afbreken van de solidariteit. Ze
weten dat wij als individuele mensen, met beperkte middelen, weinig kunnen
uitrichten. Maar allemaal samen maken we een veel betere kans. Als we een
gesloten front vormen is het voor het systeem afgelopen. Of ze nu de politie,
de ME of het leger inzetten. Het gaat altijd om krachtsverhoudingen, en dan
zijn wij in het voordeel.
Want zij hebben ons nodig om hun
systeem gaande te houden. Zonder ons is het afgelopen. Maar wij hebben de elite
niet nodig. Sterker nog, wij zijn veel beter af zonder deze parasieten. Niemand
hoeft dit alles zo maar te geloven. Kijk zelf om je heen, en denk goed na. Denk
aan de leugens van de jaren 80, en wat daar van terecht is gekomen. En kijk dan
naar de leugens van vandaag. Dan zal het vormen van een oordeel niet moeilijk
meer zijn. En op dat moment is de tijd voor actie aangebroken.
Laten we onze toekomst in
eigen hand nemen. Voor dat de leugenaars van het kapitalisme ons mee slepen in
de afgrond waar alleen zijzelf thuis horen. Onze leus blijft: organiseer en sla
terug!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten