woensdag 26 juni 2019

DE MH17 ZAAK; VAN DE ONDERSTE STEEN TOT EEN JURIDISCHE FARCE


Afgelopen week konden we getuigen zijn van de zoveelste episode in de MH17 zaak. Nog steeds beweert men bezig te zijn om de waarheid, over het neerschieten van dit vliegtuig boven het oosten van de Oekraïne, te achterhalen. Het vliegtuig werd getroffen toen het over oorlogsgebied vloog in juli 2014, en alle inzittenden kwamen om het leven. Op de avond van de ramp beweerde Premier Rutte dat hij er alles aan zou doen om de onderste steen boven te halen. Intussen weten we dat het alleen maar grootspraak was. Er is helemaal geen onafhankelijk onderzoek gevoerd, men is alleen geïnteresseerd in het beschuldigen van Rusland, en de militie eenheden in de Donbass. Andere mogelijkheden zijn zelfs niet onderzocht.

Het verhaal was vanaf het begin dat de MH17 werd neergehaald met een Buk raket afgevuurd door de militie eenheden, die in het gebied tegen de Oekraïense fascisten vochten. De raket zou door Rusland zijn geleverd. Dit verhaal werd al op de avond van de ramp door Amerika naar voren geschoven, en is intussen niet meer veranderd. Er worden alleen maar nieuwe bouwsteentjes aangesleept om deze theorie tot waarheid te verklaren. Maar de bewijzen zijn heel dun of niet voorhanden. Beelden uit de sociale media, foto’s waarvan men de afzender niet kent, en afgetapte telefoongesprekken die zijn aangeleverd door de geheime dienst in Kiev. Dit terwijl Kiev zelf partij is in de zaak, en bewijzen uit deze hoek dus als uiterst onbetrouwbaar moeten worden gezien. Sterker nog; de onderzoekers mogen niets naar buiten brengen dat niet eerst door Kiev is goedgekeurd. Van onafhankelijkheid is dus geen sprake, en iedere eerlijke rechter zou deze “bewijzen” als belachelijk van tafel vegen. De bewering dat de Oekraïne het vliegtuig zelf heeft neergeschoten is niet eens echt onderzocht. Dat mag ook niet, want de Oekraïne is een bondgenoot, en dus heilig.

Zelfs als Nederland op dit gebied iets zou willen ondernemen rust daar een Amerikaans veto op. Men heeft de Oekraïne nodig voor de komende grote oorlog tegen Rusland, dus gaat men zeker niet toelaten dat het land en het regime in diskrediet wordt gebracht over een vliegtuig dat de rest van de wereld al lang vergeten is. Zover het verhaal tot nu toe. Laten we nu kijken naar de bouwsteentjes die de onderzoekers deze keer hebben aangesleept, om het sprookje weer wat geloofwaardiger te maken. Afgelopen week werden er vier namen genoemd van 3 Russen en een Oekraïner die bij het neerhalen van het vliegtuig betrokken zouden zijn. Er zaten geen grote verrassingen tussen. Het gaat vooral om mensen die toen leiding gaven aan de strijd in de Donbass. Het beschuldigen van hen is dus eigenlijk het intrappen van een open deur. Als je ten koste van alles wilt bewijzen dat een bepaalde partij schuldig is, kun je niet veel meer doen dan namen naar voren schuiven van mensen die in die tijd de leiding hadden. Immers, de kok of de schoenpoetser van de militaire eenheden in het gebied zal het bevel niet hebben gegeven. Dat de onderzoekers 5 jaar nodig hebben gehad om deze namen naar voren te halen, laat zien wat een farce de hele zaak is geworden.

De tweede aankondiging was dat op 9 maart 2020 de rechtszaak gaat beginnen, die de rest van het jaar in beslag zal nemen. Alleen, deze zaak zal geen beschuldigden kennen die in de rechtbank aanwezig zijn, alleen maar getuigen. Hoewel de getuigen waarschijnlijk ook niet zullen verschijnen, want zij vertrouwen er terecht niet op dat er ook werkelijk een eerlijk juridisch proces zal plaatsvinden. Om uitleveringen wordt niet gevraagd, want zowel Rusland als ook de Oekraïne levert niemand uit. Als je de hele show van de onderzoekers en de Nederlandse leugenpers even weglaat, zie je meteen dat er dus eigenlijk geen zaak is. Het enige dat overblijft is, dat de zogenaamde onderzoekers maanden lang mogen verklaren waar ze de laatste 5 jaar mee bezig zijn geweest. Een soort schoolrapport dus, dat miljoenen gaat kosten. Je kunt gerust zeggen dat dit weggegooid geld is, want niemand zal echt worden veroordeeld, niemand gaat naar de gevangenis, en de zogenaamde waarheidsvinding zal niets meer dan de nu al bekende schijnwaarheid aan het licht brengen. Je kunt het niet eens een showproces noemen, omdat er dus geen beschuldigden aanwezig zullen zijn. Een juridische farce om het Nederlandse geweten rein te wassen zal het zijn, meer niet.

Dat rein wassen is nodig om de openstaande vragen weg te wissen, waar men steeds heel nauwkeurig en luid hoorbaar over zwijgt. De eerste vraag op dit gebied was er al vanaf het moment dat de ramp wereldnieuws werd. Hoe was het mogelijk dat een passagiersvliegtuig met zoveel mensen aan boord over een oorlogsgebied mocht vliegen, waar dagen eerder ook militaire vliegtuigen waren beschoten en geraakt? Waarom werd er niet gekozen voor een veiliger route? Wilde men Kiev niet in verlegenheid brengen omdat omvliegen zou aangeven dat de Oekraïne de veiligheid niet kon garanderen? Of was omvliegen gewoon te duur en werd het verlies van het vliegtuig en al haar inzittenden als verwaarloosbaar risico ingeschat? Als dit laatste het geval is werden de slachtoffers geofferd op het altaar van de winst. Dan is er inderdaad het nodig rein te wassen, en is het houden van het proces als afleidingsmanoeuvre te verklaren. Een dure weliswaar, maar alles beter dan de hand in eigen boezem te moeten steken. En natuurlijk hoeft Rutte dan ook niet te verklaren waarom hij die beroemde of beruchte onderste steen nog steeds niet heeft gevonden.

Het onderzoeksteam heeft Rusland er van beschuldigd niet met het onderzoek mee te werken, iets wat Rusland meteen van de hand heeft gewezen. Rusland heeft wel degelijk meegewerkt. Er is heel veel radarmateriaal vanuit Rusland naar het onderzoeksteam, het zogenaamde JIT, gestuurd. Maar het JIT heeft dit materiaal nooit echt gebruikt. Eerst werd gezegd dat men de beelden niet uitlezen kon omdat er een Russisch systeem was gebruikt. Later was het weer dat er geen nieuwe feiten op de beelden stonden. Geen enkele vraag hierover is ooit beantwoord. Maar het gaat nog verder. Een poosje geleden onthulde het JIT plotseling dat het de motor van de Buk raket in bezit had. Het ding werd met trots getoond. Maar dit muisje kreeg al snel een staartje, want met de motor kwam ook het motornummer vrij. Rusland heeft navraag gedaan bij de producent van de Buk en heeft de archieven na gekeken. Uit dit alles bleek dat de raket al in 1986 aan de Oekraïne was geleverd, en sinds die tijd nooit meer in Rusland is teruggeweest. Deze informatie is ook aan het JIT gestuurd. Zoals was te verwachten reageerde het JIT ook hier niet op. Het paste immers niet in het straatje. Rusland zegt nu dat het hele onderzoek een straat met eenrichtingsverkeer is. Een Russische woordvoerder zei dat het JIT opnieuw met beschuldigingen komt zonder bewijzen, wat natuurlijk klopt. En zelfs Maleisië, de thuishaven van het vliegtuig, zegt dat de beschuldigingen van het JIT tegen Rusland politiek gemotiveerd zijn.

Blijft de vraag wie er van dit eenzijdige onderzoek profiteert. In eerste instantie natuurlijk de Oekraïne, omdat de ware schuldigen waarschijnlijk in Kiev zitten. Verder de Nederlandse regering omdat men wil laten zien dat men iets doet, zonder de Amerikanen voor het hoofd te stoten. En natuurlijk zijn er nog de onderzoekers die goudgeld verdienen. Voor hen kan het onderzoek en natuurlijk de komende rechtszaak niet lang genoeg duren. Misschien is het een idee om dit clubje in plaats van JIT maar JAT te noemen. Echter, wat we niet moeten vergeten is dat de nabestaanden van hen die omkwamen, de grootste slachtoffers van deze hele voorstelling zijn. Zij klampen zich vast aan de hoop dat de waarheid toch nog boven tafel zal komen. Helaas moeten we vaststellen dat die kans er nauwelijks is. Het gaat hier om grote politieke belangen, en dan is er geen plaats meer voor de waarheid.

De enige mogelijkheid om het ware dossier in te zien zal zich voordoen als er ontwikkelingen in de Oekraïne zijn, die het westen er toe brengen om Kiev niet langer als bondgenoot te zien. Als daar bijvoorbeeld een regering zou worden gekozen die pro-Russisch is. Dan zal men alles doen om Kiev zwart te maken, en komt het MH17 dossier natuurlijk geweldig van pas. Maar zo ver is het nog niet, en zo lang de Amerikanen Kiev stevig in hun grip houden zal zo’n scenario ook niet optreden. Tot slot is er nog de bewering dat Nederland diplomatieke stappen heeft gezet om Rusland tot meewerken te bewegen. Welke stappen dit zijn weigert de Nederlandse regering te onthullen omdat het vertrouwelijk zou zijn. Geweldig toch als je alles maar kunt verbergen achter “vertrouwelijk” en “geheimhouding”. De kans is groot dat de Nederlandse ambassadeur in Moskou van grote afstand even zijn vuistje richting het Kremlin heeft geschud. Veel meer zal het niet geweest zijn. Als of iemand in Rusland zich ook maar iets van dit kinderlijke gedoe zal aantrekken.

Wij gaan er nog steeds vanuit dat Kiev zelf de MH17 heeft neergehaald. Er is nog geen enkel echt bewijs gepresenteerd dat het tegendeel onderbouwd. Maar zelfs als de milities het vliegtuig uit de lucht hebben geschoten, waar we dus niet van uit gaan, zou je ze dit moeilijk kwalijk kunnen nemen. Zij vochten voor hun land en hun leven tegen een behoorlijk overmacht. Dan heb je ook het recht om alles uit de lucht te schieten wat boven het oorlogsgebied verschijnt. Wat de toedracht ook is geweest, de ware schuldigen zijn die personen in de Nederlandse overheid en de luchtvaart, die hebben besloten om het vliegtuig ondanks alle gevaren en risico’s over een oorlogsgebied te laten vliegen. Zij horen voor de rechtbank, en niemand anders. Laten we dat in gedachten houden, als volgend jaar de volgende fase van deze juridische farce van start gaat.