In de westerse media wordt er maar
beperkt over geschreven, maar de Turkse AKP misdadiger Erdogan is een volledige
oorlog begonnen tegen de Koerdische bevolking in het zuid oosten. Dit is het
Koerdische gebied, dat door de Turkse staat wordt bezet. Omdat de Koerden in de
steden van het zuid oosten zelfbestuur eisen, heeft Erdogan tanks en artillerie
gestuurd. Zogenaamd om op te treden tegen terrorisme, maar in werkelijkheid
heeft hij bevel gegeven tot een volkerenmoord. De slachtoffers die vallen zijn
vooral vrouwen en kinderen, wat meestal het beeld is als zware wapens tegen
steden worden ingezet. Het is ook niet zo dat de strijders van de PKK worden
getroffen. Zij bevinden zich vooral in de bergen.
De steden worden vooral verdedigd door
jongen mensen die het niet pikken dat de Turkse fascisten hun gebieden aanvallen
en families uitmoorden. Eigenlijk zien we hier een herhaling van het soort
oorlogsvoering dat we eerder in Novorossia zagen. Alleen zijn het nu Turkse
fascisten en geen Ukrops die de steden aanvallen. Maar de uitkomst is hetzelfde
en ook de sponsors zijn dezelfde. Eigenlijk hoeven we het al niet meer te
vermelden, maar de meeste steun voor Turkije komt uit Washington, de wortel van
al het kwaad. De Koerden hebben om hulp en steun geroepen, maar daar valt
weinig van te bespeuren. Sterker nog; Europa is hard bezig om een deal met
Turkije te sluiten om de vluchtelingenstroom in te dammen. Het lijkt er dus
sterk op dat de Koerden weer alleen staan, zoals zo vaak eerder in de
geschiedenis.
Over het karakter van Erdogan en de
AKP hoeft intussen niemand meer te twijfelen. Hij heeft zelf recentelijk
toegegeven dat hij een volgeling van Hitler is, en dat hij in Turkije graag een
systeem zou invoeren zoals het in Nazi Duitsland werd gebruikt. Voor insiders
is dit geen verrassing want groene en bruine fascisten zijn allemaal hetzelfde.
Ooit dacht de EU dat Erdogan een gematigde islamist was, zo iets als de
christen democraten in Europa. Men wilde graag met Erdogan praten over
hervormingen en mogelijk EU lidmaatschap. In die tijd had Erdogan daar geen zin
in en werkte er vooral aan om zijn banden met islamistische extremisten te
versterken. Als NAVO lid kon hij dit doen met Amerikaanse steun, en dat is een
van de grondpijlers van de ISIS geworden. Europa verloor de interesse en de
onderhandelingen over het EU lidmaatschap liepen vast. Wel werden de
mensenrechten in de gaten gehouden en was er ook kritiek.
Dit alles veranderde toen Erdogan in
de zomer van 2015 honderdduizenden vluchtelingen, vooral uit Syrië, naar Europa
stuurde. Het staat vast dat ook dit op Amerikaanse instructies is gebeurd.
Europa raakte in paniek en heeft nu een overeenkomst met de fascist Erdogan
gesloten om het aantal vluchtelingen te beperken. De concessies zijn bekend;
het visa systeem wordt veranderd zodat Turken makkelijker naar Europa kunnen
reizen, de EU onderhandelingen worden weer opgestart en Turkije krijgt ook nog
eens 3 miljard Euro. Over de mensenrechten en de aanvallen op de Koerden
spreken de Europeanen niet meer. De nood is te hoog geworden en het oplossen
van het vluchtelingenprobleem is de eerste prioriteit. Door hun eigen domheid
heeft Erdogan de Europese leiders in de val gelokt. Natuurlijk is dit hele
schema ook niet van hem, maar komt het uit Amerikaanse koker. Het waren immers
de Amerikanen die Erdogan toestemming gaven om de vredesonderhandelingen met de
Koerden te stoppen en de PKK aan te vallen, in ruil voor Turkse steun tegen de
ISIS.
Van die steun is niets terecht gekomen
omdat de Turken alleen de PKK en de Koerden aanvallen en hun ISIS vriendjes nog
steeds beschermen. De bewijzen zijn duidelijk; de ISIS verkoopt zijn gestolen
olie via Turkije, gewonde ISIS strijders worden in Turkse ziekenhuizen
verpleegd en de ISIS traint zijn strijders vooral in Turkije. Het is ook geen
toeval dat ISIS rekruten uit Europa meestal via Turkije naar Syrië reizen. De
netwerken zijn duidelijk en de familie Erdogan zit er tot over de oren in. Een
zoon van Erdogan organiseert de olieoperatie met de ISIS, en de familie is ook
betrapt op het witwassen van zwartgeld in Europa. Europa wil hier bijna niets
van weten omdat kritiek op Ankara een nieuwe stroom vluchtelingen zal
opleveren. Turkije heeft er immers nog voldoende in opvangkampen zitten, die
kunnen worden gebruikt om Europa verder te ontregelen.
Europese leiders komen wel steeds met
geruststellingen dat het geld dat naar Turkije gaat goed zal worden
gecontroleerd en dat Turkije nog lang geen lid van de EU kan worden. Maar dit
zijn allemaal loze woorden om het Europese publiek stil te houden. Men heeft
gewoon voor Erdogan en zijn Amerikaanse meesters gecapituleerd en sluit voor de
rest de ogen. Kortom; Erdogan kan net zo veel moorden als hij maar wil. Aan het
begin van de vorige eeuw voerden de Turken de Armeense genocide uit, in deze
eeuw zijn de Koerden aan de beurt. De wereld kijkt zwijgend toe of kijkt weg.
Het bekende liedje.
Dit alles zou kunnen betekenen dat er
geen hoop meer is voor de Koerden. Maar dat is niet waar. Op zich is het al een
overwinning dat de Koerdische jongeren hun steden verdedigen tegen de
aanvallende fascisten. Dat geeft aan dat de nep vredesonderhandelingen voor
goed van de baan zijn, en dat de strijd voor een vrij Koerdistan weer is
losgebarsten. In feite was dit altijd al de enige optie met een toekomst.
Binnen de Turkse grenzen hebben de Koerden geen leven, dus is onafhankelijkheid
de enige weg. Dat sluit ook aan bij de successen die de Koerdische milities in
Rojava, Syrisch Koerdistan, hebben geboekt. Deze successen nemen nog steeds toe
en voor dit proces zijn de Turken doodsbang. Daar komt nog bij dat zich ook in
Irak een interessante situatie voordoet, omdat er een strijd is ontstaan over
Turkse bezettingstroepen die ongevraagd zijn binnen getrokken. Al deze zaken
zijn in het voordeel van de Koerden.
Verder heeft Turkije er weer een
machtige vijand bij. Na het neerschieten van een Russisch vliegtuig boven Syrië
in november, nemen de spanningen tussen Moskou en Ankara met de dag toe. Tot
een echte confrontatie zal het niet zo snel komen omdat de Russische President
Poetin slimmer is dan de Europese leiders en niet in de Turkse val trapt. Maar
Moskou zal wel alles doen om Erdogan en zijn bende moordenaars dwars te zitten.
Het is intussen bekend dat Rusland zich zorgen maakt over de aanvallen op de
Koerden en dat er contacten zijn geweest tussen Rusland en de PKK. Als hieruit
een alliantie gaat ontstaan heeft Erdogan pas echt een probleem.
Zo als gezegd zijn al deze
ontwikkelingen in het belang van de Koerden, en de Koerdische steun voor de
Russische strijd tegen de ISIS neemt met de dag toe. Maar dit lost niet de
problemen op die zich nu in de Koerdische steden voor doen. De aanvallen van de
fascisten zijn dodelijk en worden steeds massaler. Er zal dus snel opgetreden
moeten worden om de Koerdische steden te ontzetten en de druk te verminderen.
Een militante Koerdische groep, de Koerdische Vrijheids Valken (TAK) heeft in
december een mortier aanval uitgevoerd op een vliegveld in Istanboel, en de
groep heeft laten weten dat dit nog maar het begin is.
TAK heeft gezegd dat vanaf nu alle
Turkse staatsinstellingen en zij die daar werken, en verder ook alle
collaborateurs en verraders, als legitieme doelen worden gezien die kunnen
worden aangevallen. Deze aanvallen zullen in heel Turkije worden uitgevoerd.
TAK is geen onderdeel van de PKK en ziet zich als voorhoede in de strijd tegen
de Turkse fascistische overheersing. Ook in het verleden heeft de organisatie
van zich laten horen, maar men is een poosje stil geweest om de
vredesonderhandelingen een kans te geven. Die tijd is nu voorbij en het lijkt
er op dat TAK bezig is om de Turkse staat in de rug aan te vallen, een
noodzakelijke ontwikkeling om de Koerdische bevolking te ontzetten.
Dit brengt een discussie terug op de
politieke agenda, die in het verleden vaak binnen de PKK is gevoerd. Het gaat
dan om de zogenaamde “oorlog in de metropolen”. Het idee is dat Koerdistan
eerder bevrijdt kan worden als je de oorlog overbrengt naar de Turkse steden in
het westen van het land. Op deze manier zou je Turkije in chaos kunnen storten
en de weg vrij maken voor Koerdische onafhankelijkheid. Tot nu toe heeft de PKK
dit concept altijd afgewezen omdat in deze Turkse steden ook veel Koerden wonen
die het slachtoffers van Turkse nationalisten kunnen worden als er een stadsguerrilla
van start gaat. Dit argument was juist omdat dit gevaar zeker net denkbeeldig
is, want er zijn veel voorbeelden uit het verleden.
Maar nu de Turkse AKP staat en zijn
Fuhrer Erdogan gewoon met zware wapens op de Koerdische steden schieten en in
feite een burgeroorlog zijn begonnen, krijgt deze discussie een heel andere
wending. Als je te maken krijgt met een volkerenmoord mogen alle middelen
worden ingezet om dit te voorkomen of te stoppen. De Koerden hebben het recht
zich op alle mogelijke manieren te verdedigen. Dan kan de “oorlog in de
metropolen” een belangrijk wapen zijn om de Koerdische gemeenschappen in het
zuid oosten te ontzetten en Erdogan op de knieën te dwingen. Het lijkt er op
dat TAK de beslissing al heeft genomen. Niet omdat men dit zo graag wil, maar
omdat de omstandigheden geen andere keuze toelaten.
Binnen de grotere Koerdische
bevrijdingsbeweging zal deze discussie nu ook weer opvlammen. Werkloos
toekijken terwijl je eigen volk wordt uitgemoord is immers geen optie. Opnieuw
zal er naar alle argumenten worden gekeken, maar deze discussie mag niet te
lang duren, want de Koerden van Amed, Cizre, Silopi Sur en Nusaybin hebben hulp
nodig. Niet morgen, of overmorgen maar NU!! Voor de Koerden geldt nog maar een
richtlijn; beter strijdend sterven dan onder de Turken leven.
WAT KUNNEN WE ZELF DOEN?
Naast het deelnemen aan acties en
demonstraties, die ook regelmatig in Nederland worden gehouden, zou het goed
zijn om een boycot te beginnen van alles wat Turks is. Dat geldt zeker voor een
boycot van het toerisme naar Turkije, maar nog beter is het om ook hier alle
Turkse zaken, zoals winkels, restaurants en reisbureaus, te boycotten uit
solidariteit met de Koerden en als protest tegen de Turkse moordcampagne. Zo’n
boycot is zonder mee legitiem want de meeste Turken, ook in Europa, stemden voor
Erdogan en zijn volkerenmoordpolitiek. Als de Europese leiders de misdaden niet
kunnen zien, moeten we de zaak zelf in de hand nemen. Turkije; BOYCOT! BOYCOT!
BOYCOT!
