Asturias, juni 2012
Beste vrienden en kameraden,
Ik heb 25 jaar in de mijn gewerkt.
Toen ik 18 jaar was ben ik als mijnwerker begonnen en ik moet zeggen dat ik
zeer verrast ben door de vele commentaren, die ik lees over de mijnindustrie en
de vervroegde pensionering. Ik zal jullie mijn kijk op de zaak geven.
Ten eerste wil ik zeggen dat de
huidige strijd van de mijnwerkers niet over geld gaat. De mijnwerkers houden
zich aan de overeenkomst die op dit terrein vorig jaar werd gesloten tussen het
Ministerie van Industrie en de mijnwerkersbonden. In deze overeenkomst waren ook
de subsidies geregeld tot 2018. Dit subsidiegeld kwam van de Europese Unie,
niet van de Spaanse regering. Het is dus geen geld dat is opgebracht door het
Spaanse volk, zoals veel mensen met kritiek lijken te denken. Als we het toch
over dit geld hebben, vraag ik me af, en veel mijnwerkers families met mij,
waar het deel van het geld van het Mijnen Fonds is gebleven, dat was bestemd
voor het creëren van alternatieven industrieën in de mijngebieden, als de
mijnen gesloten zouden worden. Precies zoals in veel andere sectoren is dit
geld in handen gekomen van de politici en de bonden.
Met een deel van dit geld,
bijvoorbeeld, heeft Dhr. Gabino de Lorenso, de voormalige burgemeester van
Olvieda, nieuwe straatverlichting laten aanleggen in zijn stad. Er kwam een nieuw paleis voor
tentoonstellingen en congressen en veel andere projecten. Mevr. Felgeroso, de voormalige burgemeester
van Gijon, gaf het geld uit aan de Technische Universiteit en andere projecten.
In Vallo de Turon, in het Gaudal kolengebied, waar ik woon, zijn 600 mensen in
de mijnen verongelukt tussen 1889 en 2006, toen de mijnen werden gesloten. Dit
zijn de cijfers die ik heb, maar tijdens de burgeroorlog werden de archieven verbrand.
Ze hebben hier intussen wel een sportcentrum gebouwd, maar het gebouw heeft
geen toiletten, en is bijna nooit in gebruik. Overal om ons heen zien we hopen
afval van de industrie, die heel langzaam worden opgeruimd. Maar van
herindustrialisatie, zodat er door stabiel werk leven blijft in de regio,
ontbreekt bijna ieder spoor.
Ten tweede vind ik het ook
wonderbaarlijk dat veel mensen zich opwinden over de subsidie aan onze
industrie. Ik wilde dit eigenlijk niet schrijven, maar er word subsidie gegeven
aan heel veel sectoren zoals; de veehouderij, de agrarische industrie in het
algemeen, de visserij en nog veel meer. Persoonlijk vind ik dit prima, het is
beter dat de subsidie naar de arbeiders gaat, dan naar de dieven die ons elke
dag bestelen.
Ten derde, na het eindigen van de
burgeroorlog werkten de mijnwerkers een uur per dag zonder loon. Ik denk dat
velen van jullie dit niet weten. Dit werd vele jaren zo gedaan om de schade te
herstellen die was aangericht door Franco en zijn aanhang. Dit werd gedaan
ondanks het feit dat in veel van onze huizen honger heerste.
Ten vierde; in 1962 begonnen de
mijnwerkers een staking die zich over heel Spanje verspreidde. Tijdens deze
staking wonnen we veel van de rechten die nu voor het hele volk gelden, en die
ze nu van ons proberen af te nemen. Tijdens deze staking werden veel mensen
geslagen, gevangen gezet of verbannen naar andere provincies ver van hun
familie. Zij konden pas in 1980 terugkeren.
Vijf; het is een sprookje dat
mijnwerkers vervroegd met pensioen kunnen gaan als ze 40 zijn met een salaris
waarvan het lijkt dat men de loterij heeft gewonnen. De realiteit is heel
anders. De mensen die met vervroegd pensioen gaan krijgen een deel van de
pensioenuitkering uit het extra geld dat ze zelf hebben betaald. Wij betalen
sociale afdrachten van 50%, dus voor iedere 2 jaar die we werken betalen we een
extra jaar afdracht. Een voorbeeld, ik heb 25 jaar in de mijnen gewerkt, en ik
heb voor 37.5 jaar afdracht betaald. Hoeveel van jullie hebben dit soort
afdrachten ooit betaald?
Zes; Er wordt gezegd dat de kolen die
uit het buitenland komen goedkoper zijn dan Spaande kolen. Ik geloof dit niet, maar
aangenomen dat het wel zo is, willen jullie dat wij als slaven werken, net als
in andere landen gebeurd? Ik wil dat geen enkele arbeider, waar ook ter wereld,
als slaaf moet werken. Ik schrijf dit alles omdat het de waarheid is. Ik heb
gewerkt met collega’s uit Tsjechië en Polen. Toen zij naar Asturias kwamen,
begonnen zij op een zeker moment inkopen te doen. Ze waren verrast, want ze
konden alles kopen wat ze wilden, terwijl dit in hun thuisland niet het geval
was. Tijden hun eerste kerst hier kochten ze handenvol repen Turron (een
plaatselijk kerst traktatie). We vroegen hen waarom ze zo veel hadden gekocht
en ze zeiden dat ze dit hadden gedaan omdat het in hun eigen land een
onmogelijkheid was. Thuis konden ze zelfs niet genoeg kopen voor het eten, en
dan was het nog slecht ook. Wat ik wil zeggen is dat als we onze rechten niet
verdedigen, we dezelfde problemen zullen krijgen.
Zeven; Over de blokkades op de
autowegen wil ik ook iets zeggen. Mensen beweren dat de mijnwerkers het voor
hun moeilijk maken om naar het werk of de school te gaan. Ze zeggen dat als de
mijnwerkers problemen in hun industrie hebben, zij naar andere werkplekken gaan
om ook daar “problemen te maken”. Ik wil hierop zeggen dat als kameraden uit
andere industrieën naar ons komen om hulp te vragen om hun banen te verdedigen,
wij altijd voor 24 uur in staking zijn gegaan. Wij hebben altijd steun gegeven
zowel voor kameraden hier als in het buitenland. Tijdens de Engelse mijnwerkersstaking
hebben we het werk neergelegd, en een collecte gehouden, zodat ze hun families
te eten konden geven. Heeft er iemand twijfel dat we dit weer zouden doen als
het nodig was? Het lijkt er op dat het nu zelfs te veel is om anderen om hulp
te vragen. Het is van fundamenteel belang om elkaar te ondersteunen, maar
helaas zien we precies het tegenover gestelde. Precies dit speelt de elite in
de kaart.
Als alle Spaanse arbeiders zo verenigd
waren als de mijnwerkers zouden de heersers zich wel twee keer bedenken voor
dat zij dit soort bezuinigen zouden doordrukken. Dat kan ik jullie verzekeren.
Denk er eens over na wie jullie werkelijk afhouden van naar het werk en school
gaan, nu het zo makkelijk is om ontslagen te worden en met de bezuinigingen in
het onderwijs. De mensen die jullie tegenhouden zijn de politici.
Tegen de mensen die zeggen dat we maar
naar Madrid moeten gaan, naar de deuren van het ministerie, en de rest van de
bevolking met rust laten, wil ik zeggen: Ja, we zijn daar geweest. Maar door de
censuur in de media hebben jullie waarschijnlijk hierover niet alle feiten mee
gekregen. Ik sta op het standpunt dat een arbeider die zijn rechten verdedigd
geen terrorist kan worden genoemd, zoals nu gebeurd, alleen omdat we vechten
voor het welzijn van onze families.
Ik wil jullie allemaal uitnodigen om
jullie huizen uit te komen, en te vechten voor wat van jullie is. Als je thuis
blijft en niets doet laat je de heersers de honger in jullie leven brengen. Ze
willen dat onze kinderen en die van jullie analfabeten blijven, net als wij.
Dat we de muren van de school meer van buiten zien dan van binnen. Het is
makkelijker om te heersen over mensen die niet kunnen lezen of schrijven. Blijf
zo veel mogelijk op de hoogte. Kijk kritisch naar alles wat jullie op TV zien. Je
hebt nu het internet en de mobiele telefoon. Je kunt constant met elkaar in
contact zijn en organiseren op de manier die je zelf kiest. Je kunt het op een
meer passieve manier doen, of direct op de barricaden, maar organiseer!
Zet doelen die snel gerealiseerd
kunnen worden, want de regering werkt heel snel als het in hun voordeel is.
Daar hebben ze een goed gevoel voor. Laat de woorden ‘angst’ en ‘waarom zou ik,
het zal toch niets veranderen’ niet in je gedachten opkomen, en grijp de
controle over je eigen toekomst. Als er iets is dat je niet begrijpt uit de
woorden die ik heb geschreven, of een vraag hebt, zal ik proberen antwoord te
geven. Ik zal dit met plezier doen. Heel veel dank aan hen die ons steunen uit
andere provincies en andere landen.
Salud,
Juan
Jose Fernandez
Asturias,
Spanje
Naschrift: Op dit moment marcheren de
mijnwerkers uit Asturias naar Madrid. Het is de verwachting dat de mars op 11
juli in de Spaanse hoofdstad zal aankomen. Daar zal een grote demonstratie
worden gehouden. Steun de mijnwerkers door hun verhalen en nieuws over het
conflict zo wijd mogelijk te verspreiden. De rechtse criminelen in de Spaanse
regering en de pers proberen de strijd in de doofpot te stoppen. Dit mogen we
niet laten gebeuren. Hun strijd is ook onze strijd, dus organiseer en sla terug!
Bronnen:
Indymedia, Counterfire Great Britain en The Guardian
Geen opmerkingen:
Een reactie posten